Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Cirrus

Cetirizine dihydrochloride + Pseudoephedrine hydrochloride

tabl. o przedł. uwalnianiu
5 mg+ 120 mg
14 szt.
Doustnie
Rx
100%
32,00

Cirrus - lek przeciwalergiczny i zmniejszający przekrwienie błony śluzowej nosa

Wskazania

Cirrus jest wskazany w leczeniu objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak:

  • Przekrwienie błony śluzowej nosa
  • Kichanie
  • Wodnista wydzielina z nosa (katar)
  • Świąd nosa i spojówek

Lek jest przeznaczony do stosowania w przypadkach, gdy pożądane jest zarówno działanie przeciwalergiczne cetyryzyny dichlorowodorku, jak i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa działanie pseudoefedryny chlorowodorku.

Cirrus łączy w sobie działanie przeciwalergiczne i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, co czyni go skutecznym lekiem w kompleksowym leczeniu objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa.

Dawkowanie

Grupa pacjentów Dawkowanie
Dorośli i młodzież (12-18 lat) 1 tabletka 2 razy na dobę (rano i wieczorem)
Pacjenci z umiarkowaną niewydolnością nerek lub wątroby 1 tabletka 1 raz na dobę
Dzieci poniżej 12 lat Przeciwwskazane

Tabletki należy przyjmować w czasie posiłków lub między posiłkami. Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać okresu występowania objawów i nie powinien być dłuższy niż 2-3 tygodnie.

Dawkowanie Cirrusa jest dostosowane do wieku pacjenta oraz funkcji nerek i wątroby. Ważne jest przestrzeganie zalecanego czasu terapii.

Sposób podawania

Tabletki należy połykać w całości, bez rozgryzania i popijać odpowiednią ilością płynu. Tabletek nie wolno przełamywać, żuć ani kruszyć.

Przeciwwskazania

Cirrus jest przeciwwskazany u pacjentów z:

  • Nadwrażliwością na substancje czynne, efedrynę, piperazynę lub jej pochodne, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciężkim nadciśnieniem tętniczym lub ciężką postacią choroby niedokrwiennej serca
  • Ciężką niewydolnością nerek
  • Niewyrównaną nadczynnością tarczycy
  • Ciężkimi zaburzeniami rytmu serca
  • Guzem chromochłonnym rdzenia nadnerczy
  • Jaskrą lub zwiększonym ciśnieniem śródgałkowym
  • Zatrzymaniem moczu
  • Udarem mózgu w wywiadzie
  • Wysokim ryzykiem wystąpienia udaru krwotocznego mózgu

Ponadto, lek jest przeciwwskazany u pacjentów stosujących jednocześnie dihydroergotaminę lub inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), a także w ciągu 2 tygodni po przerwaniu leczenia IMAO.

Cirrus ma szereg przeciwwskazań, głównie związanych z chorobami układu sercowo-naczyniowego, zaburzeniami endokrynologicznymi oraz interakcjami z niektórymi lekami. Kluczowa jest dokładna ocena stanu pacjenta przed wdrożeniem terapii.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania Cirrusa u pacjentów z:

  • Cukrzycą
  • Nadczynnością tarczycy
  • Nadciśnieniem tętniczym
  • Tachykardią
  • Zaburzeniami rytmu serca
  • Chorobą niedokrwienną serca
  • Umiarkowaną niewydolnością nerek lub wątroby

Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów w podeszłym wieku oraz osoby przyjmujące leki sympatykomimetyczne, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwnadciśnieniowe, alkohol lub leki hamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego.

Cirrus może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, szczególnie w przypadku wystąpienia senności.

Stosowanie Cirrusa wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta, z uwzględnieniem jego stanu zdrowia i przyjmowanych leków. Konieczne jest monitorowanie pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych.

Warto zapamiętać
  • Cirrus łączy działanie przeciwalergiczne cetyryzyny z działaniem zmniejszającym przekrwienie błony śluzowej nosa pseudoefedryny.
  • Lek nie powinien być stosowany dłużej niż 2-3 tygodnie i jest przeciwwskazany u dzieci poniżej 12 roku życia.

Interakcje

Cirrus może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, w tym z:

  • Inhibitorami MAO
  • Lekami sympatykomimetycznymi
  • Trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
  • Lekami przeciwnadciśnieniowymi
  • Glikozydami nasercowymi
  • Lekami zobojętniającymi sok żołądkowy i inhibitorami pompy protonowej
  • Halogenowanymi środkami do znieczulenia ogólnego

Jednoczesne stosowanie Cirrusa z alkoholem lub lekami hamującymi czynność ośrodkowego układu nerwowego może nasilać działanie sedatywne.

Ze względu na złożony profil interakcji, przed przepisaniem Cirrusa należy dokładnie przeanalizować wszystkie leki przyjmowane przez pacjenta.

Ciąża i laktacja

Cirrus nie powinien być stosowany w okresie ciąży ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa. Szczególnie niebezpieczne może być stosowanie pseudoefedryny w I i III trymestrze ciąży. Lek przenika do mleka matki, dlatego nie należy go stosować w okresie karmienia piersią.

Cirrus jest przeciwwskazany u kobiet w ciąży i karmiących piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Cirrusa to:

  • Nerwowość i bezsenność
  • Zawroty głowy
  • Bóle głowy
  • Senność
  • Tachykardia
  • Suchość błony śluzowej jamy ustnej
  • Nudności
  • Astenia

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak reakcje nadwrażliwości, zaburzenia psychotyczne, drgawki czy zaburzenia czynności wątroby.

Mimo że większość działań niepożądanych Cirrusa ma charakter łagodny, należy monitorować pacjentów pod kątem potencjalnie poważnych reakcji, szczególnie ze strony układu nerwowego i sercowo-naczyniowego.

Mechanizm działania

Cirrus zawiera dwie substancje czynne o komplementarnym działaniu:

  • Cetyryzyna - silny i wybiórczy antagonista obwodowych receptorów histaminowych H1, wykazujący działanie przeciwalergiczne. Hamuje późną fazę rekrutacji komórek zapalnych, zwłaszcza eozynofili, w skórze i spojówkach pacjentów z chorobami atopowymi.
  • Pseudoefedryna - amina sympatykomimetyczna, która zwęża naczynia krwionośne w błonie śluzowej nosa, zmniejszając jej przekrwienie.

Połączenie cetyryzyny i pseudoefedryny w Cirrusie zapewnia kompleksowe działanie przeciwalergiczne i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa.

Skład

Jedna tabletka Cirrusa zawiera:

  • 5 mg cetyryzyny dichlorowodorku o natychmiastowym uwalnianiu
  • 120 mg pseudoefedryny chlorowodorku o przedłużonym uwalnianiu

Skład Cirrusa zapewnia szybkie działanie przeciwalergiczne cetyryzyny oraz długotrwałe działanie zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa pseudoefedryny.



Wskazania

Produkt jest wskazany w leczeniu objawów sezonowego i całorocznego alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, takich jak: przekrwienie błony śluzowej nosa, kichanie, wodnista wydzielina z nosa (katar) oraz świąd nosa i spojówek. Lek jest przeznaczony do stosowania w przypadkach, gdy pożądane jest zarówno działanie przeciwalergiczne cetyryzyny dichlorowodorku, jak i zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa działanie pseudoefedryny chlorowodorku.

1 tabl. 2x/dobę (rano i wieczorem), w czasie posiłków lub między posiłkami. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością nerek należy zmniejszyć dawkę do 1 tabl./dobę. Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby należy zmniejszyć dawkę do 1 tabl./dobę. Dzieci i młodzież. Młodzież (osoby w wieku 12 do poniżej 18 lat): 1 tabl./dobę (rano i wieczorem), w czasie posiłków lub między posiłkami. Dzieci w wieku poniżej 12 lat: stosowanie produktu jest przeciwwskazane. Czas trwania leczenia. Czas trwania leczenia nie powinien przekraczać okresu występowania objawów i nie powinien być dłuższy niż 2-3 tyg. Po zmniejszeniu nasilenia objawów alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa, można kontynuować leczenie samą cetyryzyną, jeśli to konieczne.

Tabl. należy połykać w całości, bez rozgryzania i popijać odpowiednią ilością płynu. Tabl. nie wolno przełamywać, żuć ani kruszyć.

Produkt leczniczy jest przeciwwskazany u pacjentów z: nadwrażliwością na substancje czynne, efedrynę, piperazynę lub jej pochodne, lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, ciężkim nadciśnieniem tętniczym lub ciężką postacią choroby niedokrwiennej serca, ciężką niewydolnością nerek, niewyrównaną nadczynnością tarczycy, ciężkimi zaburzeniami rytmu serca, guzem chromochłonnym rdzenia nadnerczy, jaskrą lub zwiększonym ciśnieniem śródgałkowym, zatrzymaniem moczu, udarem mózgu w wywiadzie, grupy wysokiego ryzyka wystąpienia udaru krwotocznego mózgu. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany u pacjentów stosujących jednocześnie: dihydroergotaminę, inhibitory monoaminooksydazy (IMAO), a także w ciągu 2 tyg. po przerwaniu leczenia takimi produktami. Produkt leczniczy jest przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat.

Ze względu na zawartość pseudoefedryny należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów z cukrzycą, nadczynnością tarczycy, nadciśnieniem tętniczym, tachykardią, zaburzeniami rytmu serca, chorobą niedokrwienną serca, umiarkowaną niewydolnością nerek lub niewydolnością wątroby oraz u osób w podeszłym wieku. Produkt leczniczy est przeciwwskazany do stosowania u dzieci w wieku poniżej 12 lat, ponieważ połączenia substancji czynnych produktu nie badano w tej grupie wiekowej oraz ze względu na zawartość pseudoefedryny. Należy także zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego u pacjentów przyjmujących: leki sympatykomimetyczne, takie jak leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej nosa, zmniejszające łaknienie oraz psychostymulujące, jak np. amfetamina i jej pochodne (nasilenie działania na układ krążenia), trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwnadciśnieniowe (osłabienie działania przeciwnadciśnieniowego), alkohol lub leki hamujące czynność ośrodkowego układu nerwowego (nasilenie działania hamującego czynność ośrodkowego układu nerwowego oraz pogorszenie sprawności psychofizycznej), glikozydy nasercowe, takie jak digoksyna lub digitoksyna (ryzyko zaburzeń rytmu serca). Należy również zachować ostrożność u pacjentów z chorobami, w których przeciwwskazane jest stosowanie leków cholinolitycznych, np. rozrost gruczołu krokowego lub utrudnione opróżnianie pęcherza moczowego. Szczególną ostrożność należy także zachować u pacjentów z czynnikami ryzyka udaru krwotocznego mózgu (takimi jak jednoczesne stosowanie leków zwężających naczynia krwionośne (np. bromokryptyny, pergolidu, lizurydu, kabergoliny, ergotaminy) lub jakiegokolwiek innego leku zmniejszającego przekrwienie błony śluzowej (np. fenylopropanolaminy, fenylefryny, efedryny), podawanego doustnie lub do nosowo), ponieważ skurcz naczyń krwionośnych i wzrost ciśnienia tętniczego zwiększają ryzyko udaru krwotocznego mózgu. W związku z naczyniozwężającym działaniem pseudoefedryny zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów z ryzykiem występowania stanów nadkrzepliwości, na przykład w przebiegu chorób zapalnych jelit. Należy zachować ostrożność u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, którzy przyjmują jednocześnie NLPZ, ponieważ zarówno NLPZ, jak i pseudoefedryna mogą zwiększać ciśnienie tętnicze. Stwierdzano przypadki nadużywania pseudoefedryny, podobnie jak w przypadku innych substancji działających pobudzająco na OUN. Produkt leczniczy zawiera laktozę jednowodną. Produkt nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Pacjenci planujący prowadzenie pojazdów, wykonywanie potencjalnie niebezpiecznych czynności lub obsługiwanie maszyn nie powinni przekraczać zalecanej dawki oraz powinni zwrócić uwagę na indywidualną reakcję organizmu na produkt leczniczy. Pacjenci, u których występuje senność, powinni powstrzymać się od prowadzenia pojazdów, wykonywania potencjalnie niebezpiecznych czynności i obsługiwania maszyn. U pacjentów przyjmujących cetyryzynę w zalecanej dawce 10 mg/dobę, obiektywne badania wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów, odczuwanie senności i sprawność psychofizyczną nie wykazały istotnego klinicznie wpływu na oceniane parametry. Niemniej jednak, jednoczesne stosowanie cetyryzyny z alkoholem lub innymi substancjami o działaniu hamującym na OUN, może dodatkowo osłabiać zdolność reagowania i koncentrację. Nie odnotowano ani nie oczekuje się negatywnego wpływu pseudoefedryny na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy jednak zaznaczyć, że występują różnice osobnicze w reakcji na produkty lecznicze: u niektórych osób biorących udział w badaniach klinicznych występowała senność. Cetyryzyna w dawkach większych niż zalecane może wpływać na OUN.

Nie były prowadzone badania interakcji dla skojarzenia cetyryzyny z pseudoefedryną. Badania nie wykazały interakcji farmakokinetycznych podczas jednoczesnego podawania cetyryzyny oraz cymetydyny, ketokonazolu, erytromycyny, azytromycyny, antypiryny lub pseudoefedryny. W badaniu po podaniu wielokrotnym teofiliny (400 mg raz/dobę) i cetyryzyny obserwowano niewielkie (o 16%) zmniejszenie klirensu cetyryzyny; natomiast jednoczesne podawanie cetyryzyny nie wpływało na ekspozycję na teofilinę. Nie wykazano niepożądanych interakcji farmakodynamicznych w badaniach z cetyryzyną i cymetydyną, glipizydem, diazepamem i pseudoefedryną. Nie wykazano występowania niepożądanych interakcji klinicznych w badaniach z cetyryzyną i azytromycyną, erytromycyną, ketokonazolem, teofiliną, antypiryną i pseudoefedryną. W szczególności jednoczesne podawanie cetyryzyny i makrolidów lub ketokonazolu nie powodowało istotnych klinicznie zmian w zapisie elektrokardiograficznym (EKG). W badaniu po podaniu wielokrotnym rytonawiru (600 mg 2x/dobę) i cetyryzyny (10 mg/dobę) ekspozycja organizmu na cetyryzynę uległa zwiększeniu o około 40%, podczas gdy ekspozycja organizmu na rytonawir uległa nieznacznej zmianie (-11%) podczas jednoczesnego podawania cetyryzyny. Podczas równoczesnego stosowania amin sympatykomimetycznych i inhibitorów MAO może wystąpić przełom nadciśnieniowy. W związku z długim okresem działania inhibitorów MAO istnieje możliwość wystąpienia takiej interakcji nawet 15 dni po przerwaniu podawania tych produktów. Aminy sympatykomimetyczne mogą osłabiać działanie przeciwnadciśnieniowe produktów blokujących receptory β-adrenergiczne oraz produktów działających na układ współczulny, np. metylodopy, guanetydyny i rezerpiny. Jednoczesne stosowanie linezolidu z pseudoefedryną może powodować zwiększenie ciśnienia tętniczego u osób z prawidłowym ciśnieniem krwi. Podczas jednoczesnego stosowania pseudoefedryny z glikozydami nasercowymi, takimi jak digoksyna lub digitoksyna, może dojść do zwiększenia ekotopowej aktywności układu bodźcoprzewodzącego serca. Dlatego należy unikać stosowania produktu leczniczego u pacjentów przyjmujących glikozydy naparstnicy nasercowe. Leki zobojętniające sok żołądkowy oraz inhibitory pompy protonowej zwiększają szybkość wchłaniania pseudoefedryny, natomiast kaolin zmniejsza ją. Jednoczesne stosowanie z halogenowanymi środkami do znieczulenia ogólnego może powodować lub nasilać komorowe zaburzenia rytmu. Produkty przeciwhistaminowe hamują reakcję alergiczną w testach skórnych, stąd też zaleca się odstawienie produktów przeciwhistaminowych na 3 dni przed wykonaniem testów. Nie stwierdzono, by posiłek wysokotłuszczowy zmieniał biodostępność obu substancji czynnych produktu leczniczego. Jednak wtedy maksymalne stężenie cetyryzyny w osoczu występuje później i jest mniejsze.

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu u kobiet w okresie ciąży. Nie należy stosować produktu w okresie ciąży. Stosowanie pseudoefedryny w I trymestrze ciąży wiąże się ze zwiększeniem częstości wrodzonego wytrzewienia (wada rozwojowa powłok jamy brzusznej z przemieszczeniem jelit na zewnątrz jamy brzusznej) oraz artrezji jelita cienkiego (wrodzona niedrożność jelita cienkiego). Ze względu na naczyniozwężające działanie pseudoefedryny nie należy jej stosować w III trymestrze ciąży, ponieważ może to wywoływać zmniejszenie przepływu w krążeniu maciczno-łożyskowym. Dane otrzymane z ograniczonej liczby zastosowań cetyryzyny w okresie ciąży nie wskazują na niepożądane działanie cetyryzyny na przebieg ciąży lub stan zdrowia płodu i noworodka. Brak wystarczających danych z badań na zwierzętach dotyczących wpływu na przebieg ciąży, rozwój zarodka i płodu, przebieg porodu i rozwój pourodzeniowy. Cetyryzyna i pseudoefedryna przenikają do mleka matki. Dlatego produktu nie należy stosować w okresie karmienia piersią. Badanie na szczurach nie wykazało wpływu na płodność po podaniu doustnym dawki 160 mg/kg mc. (cetyryzyny w dawce 6,4 mg/kg mc. oraz pseudoefedryny w dawce 153,6 mg/kg mc.), co odpowiadało 2-3-krotnie większej ogólnoustrojowej ekspozycji na cetyryzynę niż po podaniu dawek terapeutycznych u ludzi. Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi.

W kontrolowanych badaniach klinicznych działania niepożądane, występujące u więcej niż 1% pacjentów przyjmujących cetyryzynę w skojarzeniu z pseudoefedryną, nie różniły się od tych obserwowanych u pacjentów przyjmujących jedynie cetyryzynę lub pseudoefedrynę. Objawy niepożądane wywoływane przez cetyryzynę są związane głównie z hamującym lub paradoksalnie, pobudzającym działaniem na OUN, działaniem przeciwcholinergicznym i reakcjami nadwrażliwości (włączając wstrząs anafilaktyczny), podczas gdy objawy niepożądane wywoływane przez pseudoefedrynę są najprawdopodobniej związane z pobudzającym działaniem na OUN i zaburzeniami czynności układu sercowonaczyniowego. Opisywano pojedyncze przypadki udaru mózgu i niedokrwiennego zapalenia okrężnicy związane ze stosowaniem pseudoefedryny. Działania niepożądane opisano zgodnie z klasyfikacją układów i narządów MedDRA, a ich częstość oszacowano na podstawie danych uzyskanych w badaniach klinicznych i/lub po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Zaburzenia układu immunologicznego: (rzadko) reakcje nadwrażliwości. Zaburzenia psychiczne: (często) nerwowość, bezsenność; (niezbyt często) niepokój, pobudzenie; (rzadko) omamy; (bardzo rzadko) zaburzenia psychotyczne. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zawroty głowy (pochodzenia błędnikowego), zawroty głowy (pochodzenia ośrodkowego), bóle głowy, senność; (rzadko) drgawki, drżenia; (bardzo rzadko) zaburzenia smaku, incydenty mózgowo-naczyniowe (udar mózgu). Zaburzenia oka: (nieznana) zaburzenia akomodacji, niewyraźne widzenie, rozszerzenie źrenicy, ból oka, zaburzenia widzenia, światłowstręt. Zaburzenia serca: (często) tachykardia; (rzadko) zaburzenia rytmu serca. Zaburzenia naczyniowe: (rzadko) bladość, nadciśnienie tętnicze; (bardzo rzadko) zapaść krążeniowa. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) duszność. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) suchość błony śluzowej jamy ustnej, nudności; (rzadko) wymioty; (bardzo rzadko) niedokrwienne zapalenie okrężnicy. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (rzadko) zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz, fosfatazy alkalicznej, gammaglutamylotransferazy, zwiększenie stężenia bilirubiny). Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (rzadko) suchość skóry, wysypka, zwiększona potliwość, pokrzywka; (bardzo rzadko) wysypka polekowa, obrzęk naczynioruchowy. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) dyzuria (bolesne lub utrudnione oddawanie moczu). Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (nieznana) zaburzenia erekcji. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) astenia.

Objawy obserwowane po przedawkowaniu cetyryzyny są związane głównie z działaniem na OUN lub z objawami mogącymi wskazywać na działanie przeciwcholinergiczne. Produkty sympatykomimetyczne w dużych dawkach mogą powodować psychozę toksyczną z urojeniami i omamami. U niektórych pacjentów mogą wystąpić zaburzenia rytmu serca, zapaść krążeniowa, drgawki, śpiączka i niewydolność oddechowa. Objawy te mogą doprowadzić do zgonu. Objawy ostrego przedawkowania produktu leczniczego to: biegunka, zawroty głowy, zmęczenie, bóle głowy, złe samopoczucie, rozszerzenie źrenicy, zatrzymanie moczu, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, zwiększenie ciśnienia tętniczego krwi, objawy hamowania OUN (uspokojenie, bezdech, utrata przytomności, sinica i zapaść sercowo-naczyniowa) lub objawy pobudzenia OUN (bezsenność, omamy, drżenie, drgawki), które mogą prowadzić do zgonu. Leczenie przedawkowania (objawowe i podtrzymujące) powinno być prowadzone w warunkach szpitalnych. Należy wziąć pod uwagę inne równocześnie przyjmowane produkty lecznicze. Należy wywołać wymioty, jeżeli nie wystąpią samoistnie. Zaleca się wykonanie płukania żołądka. Nie jest znane antidotum. Nie należy podawać amin sympatykomimetycznych. W przypadku wysokiego ciśnienia tętniczego i tachykardii należy stosować leki blokujące receptory α–adrenergiczne i/lub leki blokujące receptory β-adrenergiczne. Jeśli wystąpią drgawki, należy podać dożylnie diazepam (doodbytniczo u dzieci). Hemodializa w niewielkim stopniu usuwa cetyryzynę i pseudoefedrynę z organizmu.

Właściwości farmakodynamiczne produktu leczniczego są bezpośrednio związane z sumującym się działaniem każdego ze składników. Cetyryzyna, metabolit hydroksyzyny u ludzi, jest silnym i wybiórczym antagonistą obwodowych receptorów histaminowych H1.Oprócz aktywności przeciw H1, cetyryzyna ma działanie przeciwalergiczne. W dawce 10 mg 1/2x/dobę cetyryzyna hamuje późną fazę rekrutacji komórek zapalnych, zwłaszcza eozynofili, w skórze i spojówkach pacjentów z chorobami atopowymi, poddanych ekspozycji na alergen. W dawce 30 mg/ dobę hamuje napływ eozynofili w płynie z płukania oskrzelowo-pęcherzykowego podczas późnej fazy skurczu oskrzeli wywołanego ekspozycją na alergeny wziewne u pacjentów z astmą. Zmniejsza również ekspresję cząsteczek adhezyjnych, takich jak ICAM-1 oraz VCAM-1, które są markerami zapalenia alergicznego. Pseudoefedryna to amina sympatykomimetyczna stosowana doustnie, silniej pobudzająca receptory α niż β-adrenergiczne. Pseudoefedryna zwęża naczynia krwionośne w błonie śluzowej nosa i w wyniku tego zmniejsza przekrwienie błony śluzowej nosa.

1 tabl. zawiera 5 mg cetyryzyny dichlorowodorku o natychmiastowym uwalnianiu oraz 120 mg pseudoefedryny chlorowodorku o przedł. uwalnianiu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Środek uznany za dopingowy.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Badania na zwierzętach nie wskazują na istnienie ryzyka dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną u ludzi, lub badania na zwierzętach wykazały działanie niepożądane na płód, ale badania w grupie kobiet ciężarnych nie potwierdziły istnienia ryzyka dla płodu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.