Należy jednak pamiętać, że lek nie działa na Enterococcus spp., szczepy Staphylococcus spp. oporne na metycylinę, Listeria monocytogenes, Pseudomonas aeruginosa oraz Bacteroides fragilis.

Cefotaksym charakteryzuje się korzystnymi właściwościami farmakokinetycznymi. Wiązanie z białkami osocza wynosi 25-40%. Lek dobrze przenika do tkanek i płynów ustrojowych, osiągając terapeutyczne stężenia m.in. w oskrzelach, płucach, żółci oraz płynie mózgowo-rdzeniowym w przypadku zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Przenika również przez łożysko i do mleka matki.

Metabolizm i eliminacja

Cefotaksym jest częściowo metabolizowany w wątrobie do deacetylocefotaksymu, który wykazuje synergizm z macierzystym antybiotykiem, nasilając i przedłużając jego działanie. Lek jest wydalany głównie z moczem (około 60% w postaci niezmienionej i około 20% w postaci metabolitu) oraz częściowo z kałem. Okres półtrwania we krwi wynosi 50-80 minut.

Wskazania do stosowania

Cefotaxim-MIP jest wskazany w leczeniu następujących zakażeń:

• Zakażenia dolnych dróg oddechowych
• Zakażenia dróg moczowych
• Zakażenia narządów płciowych (w tym niepowikłana rzeżączka)
• Posocznica
• Zakażenia skóry i tkanek miękkich
• Zakażenia kości i stawów
• Zakażenia w obrębie jamy brzusznej (m.in. zapalenie otrzewnej)
• Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych

Ponadto, Cefotaxim-MIP może być stosowany w profilaktyce zakażeń w okresie okołooperacyjnym u pacjentów ze zwiększonym ryzykiem ich wystąpienia.

Skuteczność cefotaksymu w leczeniu wymienionych zakażeń wynika z jego szerokiego spektrum działania oraz korzystnych właściwości farmakokinetycznych, pozwalających na osiągnięcie terapeutycznych stężeń w miejscach infekcji.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Cefotaxim-MIP zależy od ciężkości zakażenia, wrażliwości drobnoustrojów i stanu pacjenta. Lek może być podawany domięśniowo (i.m.) lub dożylnie (i.v.).

Dawkowanie u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat

W leczeniu rzeżączki u dorosłych kobiet należy podać pojedynczą dawkę 500 mg cefotaksymu. U mężczyzn oraz w leczeniu zakażeń wywołanych mniej wrażliwymi drobnoustrojami może być konieczne zwiększenie dawki do 1 g.

Dawkowanie u niemowląt i dzieci do 12 lat

W zależności od ciężkości zakażenia stosuje się 50-100 mg cefotaksymu na kg masy ciała na dobę, podzielone na 2, 3 lub 4 dawki pojedyncze o jednakowej wielkości, podawane odpowiednio co 12, 8 lub 6 godzin. W pojedynczych przypadkach, zwłaszcza w zakażeniach zagrażających życiu, może być konieczne zwiększenie dawki dobowej do 200 mg cefotaksymu/kg masy ciała.

Dawkowanie u noworodków, w tym wcześniaków

Ze względu na nie w pełni wykształconą czynność nerek, nie należy przekraczać dawki 50 mg cefotaksymu/kg masy ciała na dobę, podzielonej na 2, 3 lub 4 dawki, podawane odpowiednio co 12, 8 lub 6 godzin.

Dawkowanie w profilaktyce okołooperacyjnej

W zapobieganiu zakażeniom okołooperacyjnym należy podać pojedynczą dawkę 1 g cefotaksymu w odstępie 30-90 minut przed planowaną operacją. W zależności od ryzyka zakażenia można kontynuować podawanie leku po zabiegu.

Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniem czynności nerek

W związku z pozanerkową eliminacją cefotaksymu, zmniejszenie dawki produktu leczniczego jest konieczne tylko w ciężkiej niewydolności nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego poniżej 5 ml/min, stężenie kreatyniny w surowicy około 751 μmol/l). Po podaniu początkowej dawki nasycającej 1 g, dawkę dobową należy zmniejszyć o połowę bez zmiany częstości podawania.

U pacjentów ze znacznie ograniczoną czynnością nerek (współczynnik przesączania kłębuszkowego poniżej 10 ml/min) obowiązują osobne zasady dawkowania.

Przeciwwskazania

Głównym przeciwwskazaniem do stosowania Cefotaxim-MIP jest nadwrażliwość na cefalosporyny. Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z historią nadwrażliwości na antybiotyki β-laktamowe, w tym penicyliny, ze względu na możliwość wystąpienia reakcji krzyżowych.

Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania leku i minimalizacji ryzyka wystąpienia poważnych działań niepożądanych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Cefotaxim-MIP należy przestrzegać następujących zasad:

• Podczas długotrwałego stosowania preparatu należy regularnie kontrolować obraz krwi, czynność nerek i wątroby.
• Nie podawać domięśniowo z lidokainą niemowlętom.
• Zachować szczególną ostrożność u pacjentów z nadwrażliwością na penicyliny, astmą, alergią, a także u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek.

Przestrzeganie tych środków ostrożności pozwala na minimalizację ryzyka wystąpienia działań niepożądanych i optymalizację terapii.

Interakcje z innymi lekami

Cefotaxim-MIP może wchodzić w interakcje z innymi lekami, co może wpływać na skuteczność terapii lub zwiększać ryzyko działań niepożądanych:

• Leki nefrotoksyczne (m.in. antybiotyki aminoglikozydowe, furosemid, kolistyna, polimiksyna B) - zwiększone ryzyko zaburzenia czynności nerek
• Probenecyd - przedłużenie działania cefotaksymu
• Antybiotyki o działaniu bakteriostatycznym (makrolidy, tetracykliny) - osłabienie działania cefotaksymu
• Doustne środki antykoncepcyjne - możliwe zmniejszenie ich skuteczności

Cefotaxim-MIP wykazuje niezgodność z antybiotykami aminoglikozydowymi, wodorowęglanem sodu i roztworami do infuzji o pH>7,0 - nie należy ich łączyć w jednym roztworze.

Świadomość tych interakcji pozwala na odpowiednie dostosowanie terapii i uniknięcie potencjalnych powikłań.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Cefotaxim-MIP należy do kategorii B leków stosowanych w ciąży. W ciąży, zwłaszcza w I trymestrze, należy stosować jedynie w przypadku zdecydowanej konieczności. Podczas karmienia piersią lek należy stosować ostrożnie ze względu na ryzyko wystąpienia biegunki, nadkażenia drożdżakami i reakcji alergicznych u niemowlęcia.

Decyzja o stosowaniu leku u kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podjęta po dokładnej analizie potencjalnych korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Cefotaxim-MIP mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Reakcje nadwrażliwości (pokrzywka, wyprysk, świąd, gorączka polekowa, skurcz oskrzeli, rzadziej anafilaksja, rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka)
• Przemijające zaburzenia hematologiczne (trombocytopenia, eozynofilia, leukopenia, niedokrwistość hemolityczna)
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, bardzo rzadko rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy)
• Ból głowy
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia (ból, zapalenie żył)
• Zwiększenie stężenia kreatyniny, mocznika, bilirubiny oraz aktywności enzymów wątrobowych w surowicy

Monitorowanie pacjenta pod kątem wystąpienia działań niepożądanych jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa terapii i szybkiego reagowania w przypadku ich pojawienia się.

Skład preparatu

Cefotaxim-MIP dostępny jest w fiolkach zawierających 1 g lub 2 g cefotaksymu w postaci soli sodowej. Znajomość składu preparatu jest istotna dla prawidłowego dawkowania i przygotowania leku do podania.

Podsumowując, Cefotaxim-MIP jest skutecznym antybiotykiem o szerokim spektrum działania, stosowanym w leczeniu poważnych zakażeń bakteryjnych. Właściwe stosowanie leku, z uwzględnieniem wskazań, przeciwwskazań, interakcji i potencjalnych działań niepożądanych, pozwala na osiągnięcie optymalnych efektów terapeutycznych przy minimalizacji ryzyka dla pacjenta.