Carboplatin Pfizer - szczegółowa charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Carboplatin Pfizer jest wskazany w leczeniu:

• Zaawansowanego raka jajnika, w tym jako leczenie drugiego rzutu u pacjentek wcześniej leczonych schematami zawierającymi cisplatynę
• Drobnokomórkul>

  Lek wykazuje skuteczność zarówno w monoterapii, jak i w schematach leczenia skojarzonego z innymi cytostatykami.

  Dawkowanie i sposób podawania

  Karboplatynę podaje się wyłącznie drogą dożylną. Standardowa dawka u wcześniej nieleczonych dorosłych pacjentów z prawidłową czynnością nerek wynosi 400 mg/m² powierzchni ciała, we wlewie trwającym 15-60 minut.

  Parametr	Wartość
  Standardowa dawka	400 mg/m2 pc.
  Droga podania	Dożylna
  Czas wlewu	15-60 minut
  Odstęp między kursami	Minimum 4 tygodnie

  ela 1. Podstawowe parametry dawkowania karboplatyny

  Kolejny kurs leczenia można rozpocząć nie wcześniej niż po 4 tygodniach od poprzedniego i pod warunkiem, że liczba neutrofili wynosi co najmniej 2000 komórek/mm³, a liczba płytek krwi co najmniej 100 000 komórek/mm³.

  U pacjentów z czynnikami ryzyka (wcześniejsze leczenie mielosupresyjne, radioterapia, podeszły wiek, niski stopień sprawności) zaleca się redukcję dawki początkowej o 20-25%.

  Modyfikacja dawkowania w zaburzeniach czynności nerek: Ze względu na nerkową drogę eliminacji karboplatyny, u pacjentów z zaburzoną czynnością nerek konieczna jest modyfikacja dawkowania. Dawkę oblicza się według wzoru Calverta:

  Dawka (mg) = docelowa wartość AUC (mg/ml × min) × [GFR (ml/min) + 25]

  Szczegółowe zalecenia dotyczące dawkowania w zależności od klirensu kreatyniny znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego. Nie zaleca się stosowania karboplatyny u pacjentów z klirensem kreatyniny poniżej 15 ml/min.

  Modyfikacja dawkowania w przypadku mielosupresji: W przypadku wystąpienia umiarkowanej lub ciężkiej toksyczności hematologicznej należy rozważyć redukcję dawki o 25% lub przerwanie leczenia.

  Pacjenci w podeszłym wieku: U pacjentów powyżej 65. roku życia konieczne jest dostosowanie dawki do ogólnego stanu zdrowia.

  Dzieci i młodzież: Ze względu na brak wystarczających danych, nie ustalono zaleceń dotyczących dawkowania u dzieci i młodzieży.

  Warto zapamiętać

  • Karboplatyna jest wydalana głównie przez nerki, dlatego kluczowe jest monitorowanie czynności nerek i odpowiednia modyfikacja dawki
  • Mielosupresja jest głównym działaniem ograniczającym dawkę - konieczne jest regularne monitorowanie parametrów morfologii krwi

  Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

  1. Monitorowanie parametrów laboratoryjnych: W trakcie leczenia karboplatyną konieczne jest regularne kontrolowanie morfologii krwi oraz parametrów czynności nerek (kreatynina, mocznik, elektrolity).

  2. Sprzęt do podawania: Do przygotowania i podawania karboplatyny nie wolno używać sprzętu zawierającego aluminium, które może reagować z lekiem powodując strącanie osadu i utratę aktywności.

  3. Zasady bezpieczeństwa: Przygotowanie i podawanie leku powinno odbywać się z zachowaniem zasad bezpieczeństwa dotyczących substancji niebezpiecznych. Personel powinien być odpowiednio przeszkolony i wyposażony w środki ochrony osobistej.

  4. Rozcieńczanie: Karboplatynę można rozcieńczać bezpośrednio przed podaniem w wodzie do wstrzykiwań, 0,9% roztworze chlorku sodu lub 5% roztworze glukozy. Minimalne stężenie końcowe to 0,5 mg/ml. Szczegółowe instrukcje dotyczące rozcieńczania znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

  Bezpieczne stosowanie karboplatyny wymaga ścisłego przestrzegania zasad przygotowania i podawania leku oraz regularnego monitorowania parametrów laboratoryjnych pacjenta. Kluczowe znaczenie ma również odpowiednie dostosowanie dawki do stanu klinicznego i wyników badań.

  Przeciwwskazania

  Stosowanie karboplatyny jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na karboplatynę lub inne związki zawierające platynę
  • Ciężkie upośledzenie czynności szpiku kostnego uniemożliwiające prowadzenie chemioterapii
  • Ciężka niewydolność nerek
  • Ciąża i okres karmienia piersią

  Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania karboplatyny u dzieci.

  Interakcje z innymi produktami leczniczymi

  1. Leki mielotoksyczne i nefrotoksyczne: Karboplatyna może nasilać działanie mielotoksyczne i nefrotoksyczne innych leków, np. antybiotyków aminoglikozydowych.

  2. Preparaty chelatujące: Związki chelatujące (np. EDTA) mogą zmniejszać aktywność karboplatyny.

  3. Wcześniejsze leczenie cisplatyną: U pacjentów wcześniej leczonych cisplatyną istnieje zwiększone ryzyko neurotoksyczności i ototoksyczności.

  4. Sprzęt medyczny zawierający aluminium: Należy unikać kontaktu karboplatyny ze sprzętem zawierającym aluminium, szczególnie z igłami aluminiowymi, ze względu na ryzyko inaktywacji leku.

  Przy stosowaniu karboplatyny należy zwrócić szczególną uwagę na potencjalne interakcje z innymi lekami oraz materiałami medycznymi. Kluczowe jest unikanie jednoczesnego stosowania leków o podobnym profilu toksyczności oraz przestrzeganie zasad przygotowania i podawania leku.

  Wpływ na płodność, ciążę i laktację

  Stosowanie karboplatyny w okresie ciąży i karmienia piersią jest przeciwwskazane ze względu na potencjalne ryzyko dla płodu i noworodka. Pacjentki w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję w trakcie leczenia i przez co najmniej 6 miesięcy po jego zakończeniu.

  Działania niepożądane

  Najczęstsze i najistotniejsze klinicznie działania niepożądane karboplatyny obejmują:

  • Mielotoksyczność: Leukopenia, małopłytkowość, niedokrwistość (zależne od dawki)
  • Nefrotoksyczność: Zmniejszenie klirensu kreatyniny, zwiększenie stężenia kreatyniny i kwasu moczowego we krwi (mniej nasilona niż w przypadku cisplatyny)
  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: Nudności, wymioty (zazwyczaj 6-12 godzin po podaniu, ustępujące po 24 godzinach), biegunki, zaparcia
  • Hepatotoksyczność: Zwiększenie stężenia bilirubiny i aktywności enzymów wątrobowych
  • Ototoksyczność: Szumy uszne, upośledzenie słuchu w zakresie wysokich częstotliwości
  • Reakcje nadwrażliwości: Gorączka, świąd skóry, osutka rumieniowata
  • Neurotoksyczność: Parestezje, osłabienie odruchów ścięgnistych głębokich
  • Zaburzenia elektrolitowe: Zmniejszenie stężenia magnezu, potasu, wapnia we krwi
  • Inne: Wyłysienie, objawy grypopodobne, odczyny w miejscu wstrzyknięcia

  W porównaniu z cisplatyną, karboplatyna wykazuje mniej nasilone działanie nefrotoksyczne, neurotoksyczne i ototoksyczne, natomiast silniejsze działanie mielotoksyczne.

  Profil działań niepożądanych karboplatyny wymaga ścisłego monitorowania pacjenta, szczególnie w zakresie parametrów hematologicznych i nerkowych. Kluczowe jest wczesne rozpoznawanie i odpowiednie leczenie objawów toksyczności.

  Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

  Karboplatyna jest cytostatykiem z grupy związków platyny. Jej mechanizm działania polega na hamowaniu syntezy DNA poprzez tworzenie wiązań krzyżowych w strukturze DNA, co prowadzi do zaburzenia replikacji i transkrypcji.

  Po podaniu dożylnym stężenie karboplatyny we krwi zmienia się dwufazowo:

  • Faza początkowa: T_0,5 wynosi 1,1-2 godziny
  • Faza późna: T_0,5 wynosi około 6 godzin

  Karboplatyna jest wydalana głównie przez nerki. W ciągu 24 godzin wydala się 50-70% podanej dawki, z czego 32% w postaci niezmienionej. U pacjentów z upośledzoną czynnością nerek konieczna jest redukcja dawki.

  Wiązanie z białkami osocza jest początkowo niewielkie (do 29% w ciągu pierwszych 4 godzin), ale wzrasta do około 90% po 24 godzinach. Karboplatyna wiąże się z białkami w mniejszym stopniu niż cisplatyna.

  Znajomość właściwości farmakokinetycznych karboplatyny jest kluczowa dla odpowiedniego dawkowania leku, szczególnie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Monitorowanie stężenia leku we krwi może być pomocne w optymalizacji terapii.

  Skład produktu leczniczego

  Carboplatin Pfizer dostępny jest w trzech różnych wielkościach fiolek:

  • Fiolka 5 ml zawiera 50 mg karboplatyny
  • Fiolka 15 ml zawiera 150 mg karboplatyny
  • Fiolka 45 ml zawiera 450 mg karboplatyny

  Produkt nie zawiera innych substancji czynnych. Szczegółowy skład substancji pomocniczych znajduje się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

  Różne wielkości fiolek umożliwiają precyzyjne dawkowanie karboplatyny w zależności od indywidualnych potrzeb pacjenta i schematu leczenia.