Wyszukaj produkt

Candepres

Candesartan cilexetil

tabl.
32 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
44,21
30% (1)
14,11
(2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Candepres
tabl.
8 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
13,56
30% (1)
6,04
(2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.
Candepres
tabl.
16 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
26,07
30% (1)
11,02
(2)
bezpł.
DZ (3)
bezpł.

Candepres - szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Candepres jest wskazany w następujących przypadkach:

  • Leczenie samoistnego nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz dzieci i młodzieży w wieku od 6 do <18 lat
  • Leczenie dorosłych pacjentów z niewydolnością serca i zaburzoną czynnością skurczową lewej komory (frakcja wyrzutowa lewej komory ≤40%), gdy:
    • inhibitory ACE nie są tolerowane
    • jako lek pomocniczy w skojarzeniu z inhibitorami ACE u pacjentów z objawami niewydolności serca mimo optymalnej terapii, gdy leki z grupy antagonistów receptorów dla mineralokortykosteroidów nie są tolerowane

Candepres wykazuje skuteczność w leczeniu nadciśnienia tętniczego oraz niewydolności serca, oferując alternatywę terapeutyczną dla pacjentów nietolerujących inhibitorów ACE lub wymagających terapii skojarzonej.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie w nadciśnieniu tętniczym
Grupa pacjentów Dawka początkowa Dawka podtrzymująca Dawka maksymalna
Dorośli 8 mg raz/dobę 8 mg raz/dobę 32 mg raz/dobę
Osoby w podeszłym wieku 8 mg raz/dobę 8 mg raz/dobę 32 mg raz/dobę
Pacjenci z hipowolemią 4 mg raz/dobę 8 mg raz/dobę 32 mg raz/dobę
Zaburzenia czynności nerek 4 mg raz/dobę Dostosować indywidualnie 32 mg raz/dobę
Zaburzenia czynności wątroby (lekkie do umiarkowanych) 4 mg raz/dobę Dostosować indywidualnie 32 mg raz/dobę
Dzieci i młodzież (6 do <18 lat, <50 kg) 4 mg raz/dobę 4-8 mg raz/dobę 8 mg raz/dobę
Dzieci i młodzież (6 do <18 lat, ≥50 kg) 4 mg raz/dobę 4-16 mg raz/dobę 16 mg raz/dobę

Dawkowanie należy dostosować w zależności od odpowiedzi ciśnienia tętniczego. Najlepsze działanie przeciwnadciśnieniowe uzyskuje się w ciągu 4 tygodni.

Dawkowanie w niewydolności serca
Etap leczenia Dawka Częstotliwość zwiększania dawki
Dawka początkowa 4 mg raz/dobę -
Zwiększanie dawki Podwajanie dawki Co najmniej 2 tygodnie
Dawka docelowa 32 mg raz/dobę lub maksymalna tolerowana -

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, monitorując stan kliniczny pacjenta oraz parametry nerkowe.

Candepres należy przyjmować raz na dobę, niezależnie od posiłków. Pokarm nie wpływa na biodostępność kandesartanu.

Wnioski dotyczące dawkowania: Dawkowanie Candepres wymaga indywidualnego podejścia, uwzględniającego stan kliniczny pacjenta, współistniejące choroby oraz odpowiedź na leczenie. Kluczowe jest stopniowe zwiększanie dawki i regularne monitorowanie pacjenta.

Przeciwwskazania

Stosowanie Candepres jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na kandesartan lub którykolwiek ze składników preparatu
  • Ciąża i okres karmienia piersią
  • Ciężka niewydolność wątroby lub zastój żółci (cholestaza)
  • Stosowanie u dzieci poniżej 1 roku życia

Wnioski dotyczące przeciwwskazań: Przed rozpoczęciem terapii Candepres należy dokładnie ocenić stan pacjenta, zwracając szczególną uwagę na funkcję wątroby oraz wykluczając ciążę u kobiet w wieku rozrodczym.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Zaburzenia czynności nerek: Brak danych dotyczących stosowania preparatu u pacjentów z bardzo ciężką lub schyłkową niewydolnością nerek. U tych pacjentów dawkę należy ustalać pod ścisłą kontrolą ciśnienia tętniczego.

Pacjenci po przeszczepie nerki: Brak danych dotyczących stosowania preparatu u pacjentów po transplantacji nerki.

Zmniejszona objętość krwi krążącej: Należy zachować ostrożność u chorych ze zmniejszoną objętością krwi krążącej.

Zwężenie tętnic nerkowych: Ostrożność wymagana u pacjentów z obustronnym zwężeniem tętnic nerkowych lub zwężeniem tętnicy jedynej nerki.

Choroby układu sercowo-naczyniowego: Zachować ostrożność u pacjentów z hemodynamicznie istotnym zwężeniem zastawki aortalnej lub mitralnej, kardiomiopatią przerostową ze zwężeniem drogi odpływu z lewej komory.

Choroba niedokrwienna serca i niedokrwienie mózgu: Nadmierne obniżanie ciśnienia tętniczego może spowodować zawał mięśnia sercowego lub udar mózgu.

Hiperaldosteronizm pierwotny: Nie zaleca się stosowania preparatu u pacjentów z tym schorzeniem.

Pacjenci w podeszłym wieku: Ostrożnie stosować u pacjentów w podeszłym wieku.

Zaburzenia czynności wątroby: Ostrożnie stosować u pacjentów z łagodnie lub umiarkowanie upośledzoną czynnością wątroby.

Dzieci i młodzież: Brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci i młodzieży do 18 lat w leczeniu niewydolności serca.

Nietolerancja galaktozy: Preparat nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy Lappa lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy.

Monitorowanie: Podczas stosowania preparatu zaleca się okresowe badanie stężenia potasu i kreatyniny we krwi, szczególnie u pacjentów z niewydolnością nerek, osób w wieku powyżej 75 lat oraz podczas zwiększania dawki.

Prowadzenie pojazdów i obsługa maszyn: Należy zachować ostrożność ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, takich jak zawroty głowy i zmęczenie.

Wnioski dotyczące środków ostrożności: Stosowanie Candepres wymaga indywidualnego podejścia do pacjenta, uwzględniającego jego stan kliniczny, choroby współistniejące oraz potencjalne ryzyko działań niepożądanych. Kluczowe jest regularne monitorowanie parametrów nerkowych i elektrolitowych, szczególnie u pacjentów z grupy ryzyka.

Warto zapamiętać
  • Candepres wykazuje skuteczność w leczeniu nadciśnienia tętniczego u dorosłych oraz dzieci i młodzieży od 6 roku życia, a także w terapii niewydolności serca u dorosłych.
  • Dawkowanie Candepres należy dostosować indywidualnie, rozpoczynając od niższych dawek i stopniowo je zwiększając, monitorując przy tym parametry nerkowe i ciśnienie tętnicze.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Leki hipotensyjne: Mogą zwiększać działanie przeciwnadciśnieniowe kandesartanu.

Leki zwiększające stężenie potasu: Jednoczesne stosowanie kandesartanu i leków moczopędnych oszczędzających potas, preparatów potasu, zamienników soli kuchennej zawierających potas lub innych leków zwiększających stężenie potasu we krwi (np. heparyna) może powodować hiperkaliemię.

Lit: Kandesartan zwiększa stężenie litu we krwi - zaleca się okresowe kontrolowanie stężenia litu we krwi w przypadku leczenia skojarzonego.

Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): Działanie hipotensyjne kandesartanu może zostać zmniejszone przez leki z grupy NLPZ, np. indometacynę.

Brak istotnych interakcji: Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji podczas jednoczesnego stosowania kandesartanu z digoksyną, warfaryną, hydrochlorotiazydem, nifedypiną, enalaprylem, glibenklamidem, doustnymi środkami antykoncepcyjnymi.

Wnioski dotyczące interakcji: Przy stosowaniu Candepres należy zwrócić szczególną uwagę na potencjalne interakcje z lekami wpływającymi na gospodarkę potasową oraz innymi lekami hipotensyjnymi. W przypadku konieczności stosowania terapii skojarzonej, zaleca się ścisłe monitorowanie parametrów klinicznych i biochemicznych pacjenta.

Wpływ na ciążę i laktację

Candepres jest przeciwwskazany w ciąży i okresie karmienia piersią.

Ciąża: Stosowanie leków wpływających na układ renina-angiotensyna-aldosteron w II i III trymestrze ciąży może powodować poważne uszkodzenia płodu i noworodka, takie jak:

  • Niedociśnienie
  • Zaburzenia czynności nerek
  • Skąpomocz lub bezmocz
  • Małowodzie
  • Niedorozwój czaszki
  • Opóźnienie rozwoju wewnątrzmacicznego
  • Zgon płodu lub noworodka

Karmienie piersią: Brak danych dotyczących przenikania kandesartanu do mleka matki, jednak ze względu na potencjalne ryzyko dla niemowlęcia, stosowanie leku w okresie laktacji jest przeciwwskazane.

Wnioski dotyczące stosowania w ciąży i podczas karmienia piersią: Candepres nie powinien być stosowany u kobiet w ciąży lub planujących ciążę. W przypadku stwierdzenia ciąży podczas terapii, lek należy natychmiast odstawić. Kobiety w wieku rozrodczym powinny stosować skuteczną antykoncepcję podczas leczenia Candepres.

Działania niepożądane

Nadciśnienie tętnicze (często występujące):

  • Ból i zawroty głowy
  • Zakażenia układu oddechowego
  • Nieznaczne zmniejszenie stężenia hemoglobiny
  • Zwiększenie stężenia kreatyniny, mocznika lub potasu
  • Hiponatremię
  • Zwiększenie aktywności AlAT

Niewydolność serca (często występujące):

  • Niedociśnienie tętnicze
  • Hiperkaliemia
  • Zaburzenie czynności nerek
  • Zwiększenie stężenia kreatyniny, mocznika i potasu we krwi

Działania niepożądane występujące bardzo rzadko:

  • Leukopenia, neutropenia, agranulocytoza
  • Nudności
  • Zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zaburzenie czynności wątroby lub zapalenie wątroby
  • Obrzęk naczynioruchowy, wysypka, pokrzywka, świąd
  • Bóle pleców, bóle stawów, bóle mięśni

Wnioski dotyczące działań niepożądanych: Większość działań niepożądanych Candepres ma charakter łagodny do umiarkowanego. Najczęściej obserwuje się zaburzenia elektrolitowe oraz wpływ na funkcję nerek, co wymaga regularnego monitorowania parametrów laboratoryjnych. Rzadko występujące, ale poważne działania niepożądane obejmują zaburzenia hematologiczne i wątrobowe.

Przedawkowanie

Objawy: Prawdopodobne objawy przedawkowania to jawne niedociśnienie tętnicze i zawroty głowy.

Postępowanie:

  1. Leczenie objawowe i monitorowanie parametrów życiowych
  2. Ułożenie pacjenta w pozycji leżącej na plecach z uniesionymi nogami
  3. W razie potrzeby zwiększenie objętości łożyska naczyniowego przez podanie płynów dożylnych (np. izotonicznego roztworu chlorku sodu)
  4. W przypadku niewystarczającej odpowiedzi - podanie leków sympatykomimetycznych

Uwaga: Kandesartan cyleksetyl nie jest usuwany z organizmu metodą dializy.

Wnioski dotyczące przedawkowania: W przypadku przedawkowania Candepres kluczowe jest szybkie wdrożenie leczenia objawowego, ze szczególnym uwzględnieniem kontroli ciśnienia tętniczego i stanu nawodnienia pacjenta.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Mechanizm działania: Kandesartan jest selektywnym antagonistą receptora angiotensyny II, działającym na receptory AT1. Charakteryzuje się silnym wiązaniem z receptorem i powolnym odblokowywaniem tego połączenia.

Działanie farmakodynamiczne:

  • W nadciśnieniu tętniczym: długotrwałe obniżenie ciśnienia tętniczego, zależne od dawki
  • W niewydolności serca: zmniejszenie umieralności, konieczności hospitalizacji oraz poprawa stanu pacjentów z zaburzoną czynnością skurczową lewej komory serca

Farmakokinetyka:

  • Cyleksetyl kandesartanu jest pro-lekiem, przekształcanym do postaci czynnej podczas wchłaniania
  • Maksymalne stężenie we krwi występuje po 3-4 godzinach od podania
  • Wiązanie z białkami osocza: ponad 99%
  • Wydalanie: głównie w postaci niezmienionej z moczem i żółcią
  • Metabolizm: niewielka część metabolizowana w wątrobie
  • Okres półtrwania w fazie eliminacji: około 9 godzin

Wnioski dotyczące właściwości farmakologicznych: Candepres wykazuje korzystny profil farmakodynamiczny i farmakokinetyczny, umożliwiający skuteczne leczenie nadciśnienia tętniczego i niewydolności serca przy dawkowaniu raz na dobę. Długi okres półtrwania zapewnia stabilne działanie terapeutyczne.

Skład preparatu

Substancja czynna: cyleksetyl kandesartanu

Dostępne dawki:

  • 4 mg
  • 8 mg
  • 16 mg
  • 32 mg

Wnioski dotyczące składu: Różnorodność dostępnych dawek Candepres umożliwia precyzyjne dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta, zarówno w leczeniu nadciśnienia tętniczego, jak i niewydolności serca.


1) Refundacja we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach: Pokaż wskazania z ChPL

Candepres

Wskazania wg ChPL

Wskazania pozarejestracyjne: Nadciśnienie tętnicze u dzieci do 6 rż.; przewlekła choroba nerek u dzieci do 18 rż.; leczenie renoprotekcyjne u dzieci do 18 rż.
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.
3) Pacjenci do ukończenia 18 roku życia

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.
Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.
Lukrecja (glycyrrhizina) w cukierkach, tabletkach wykrztuśnych i innych produktach prowadzi do nadmiernej utraty potasu przez organizm, prowadzącej do hipokaliemii. Diuretyk pętlowy zwiększa wydalanie jonów potasowych, chlorkowych, magnezowych, wapniowych i fosforanowych, co może powodować osłabienie, kurcze i bóle mięśni, porażenia, zaburzenia przewodzenia i rytmu serca oraz zatrzymanie krążenia. Hipokaliemia powoduje zwiększenie toksycznego działania glikozydów naparstnicy na mięsień sercowy (potas współzawodniczy z naparstnicą o miejsce wiązania z enzymem warunkującym działanie pompy sodowo-potasowej. Interakcja lukrecja-naparstnica może powodować bradykardię, blok zatokowo-przedsionkowy, częstoskurcz przedsionkowy z blokiem i częstoskurcz węzłowy.