Calperos 500 i 1000 - Szczegółowa charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Calperos 500 i 1000 są wskazane w następujących stanach zwiększonego zapotrzebowania na wapń:

• Okres intensywnego wzrostu u dzieci i młodzieży
• Ciąża i laktacja
• Niska podaż wapnia w diecie
• Zaburzenia wchłaniania zwrotnego wapnia z kanalików nerkowych
• Hipokalcemia z hiperfosfatemią u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek
• Zapobieganie wzmożonej pobudliwości nerwowo-mięśniowej
• Profilaktyka i leczenie uzupełniające osteoporozy
• Stany po długotrwałym unieruchomieniu i okres rekonwalescencji po złamaniach kości
• Wspomagająco w leczeniu przeziębień i chorób alergicznych

Preparat Calperos jest szczególnie istotny w stanach niedoboru wapnia, które mogą prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Suplementacja wapnia jest kluczowa dla prawidłowego funkcjonowania układu kostnego, nerwowego i mięśniowego.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Calperosu należy dostosować do indywidualnego zapotrzebowania pacjenta na wapń. Poniżej przedstawiono zalecane dawkowanie:

HTZ - hormonalna terapia zastępcza

Szczegółowe dawkowanie:

• Dorośli:
  • Calperos 500: 1-2 kapsułki twarde (200-400 mg wapnia zjonizowanego) 2-3 razy na dobę
  • Calperos 1000: 1 kapsułka (400 mg wapnia zjonizowanego) 1-3 razy na dobę
• Dzieci powyżej 7 roku życia i młodzież:
  • Calperos 500: 1 kapsułka twarda (200 mg wapnia zjonizowanego) 3 razy na dobę

Uwaga: Nie zaleca się stosowania więcej niż 1200 mg jonów wapnia na dobę, co odpowiada maksymalnie 6 kapsułkom Calperos 500 lub 3 kapsułkom Calperos 1000.

Zaleca się przyjmowanie leku podczas posiłku, co może zwiększyć jego wchłanianie i zmniejszyć ryzyko działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego.

Przeciwwskazania

Stosowanie Calperosu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na składniki preparatu
• Hiperkalcemia spowodowana:
  • Nadczynnością przytarczyc
  • Nadczynnością tarczycy
  • Hiperwitaminozą D
  • Nowotworami odwapniającymi bez przerzutów do kości
  • Nowotworami dającymi przerzuty do kości
• Ciężkie zaburzenia czynności nerek
• Sarkoidoza
• Ciężka hiperkalciuria
• Kamica nerkowa
• Leczenie glikozydami naparstnicy

Przeciwwskazania te wynikają z ryzyka nasilenia hiperkalcemii lub interakcji z innymi lekami, co może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Calperosu należy zachować szczególną ostrożność w następujących sytuacjach:

• U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek konieczna jest regularna kontrola kalcemii i fosfatemii
• U pacjentów z chorobami serca należy pamiętać, że stosowanie glikozydów naparstnicy jest przeciwwskazaniem do podawania węglanu wapnia

Warto zaznaczyć, że węglan wapnia nie ma wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Calperos może wchodzić w interakcje z wieloma lekami, co wymaga szczególnej uwagi przy jego stosowaniu:

• Zmniejsza wchłanianie tetracyklin i związków fluoru - należy zachować odstęp około 2 godzin między podaniem tych leków
• Nasila działanie digoksyny i innych glikozydów nasercowych, zwiększając ich toksyczność
• Osłabia działanie werapamilu i innych leków blokujących kanał wapniowy
• Przy jednoczesnym stosowaniu witaminy D w dawkach powyżej 400 j.m./dobę zwiększa się absorpcja wapnia, co może prowadzić do hiperkalcemii
• Szczawiany i fosforany zmniejszają wchłanianie wapnia
• Kortykosteroidy mogą prowadzić do zmniejszenia wchłaniania wapnia i wtórnej nadczynności przytarczyc
• Leki moczopędne tiazydowe zwiększają ryzyko hiperkalcemii
• Leki moczopędne osmotyczne, rtęciowe, furosemid i kwas etakrynowy zwiększają wydalanie wapnia z moczem
• Kofeina również zwiększa wydalanie wapnia z moczem

Znajomość tych interakcji jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania Calperosu, szczególnie u pacjentów przyjmujących wiele leków jednocześnie.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

W okresie ciąży i laktacji wzrasta zapotrzebowanie na wapń. Stosowanie Calperosu w zalecanych dawkach leczniczych nie wykazało ryzyka zagrożenia dla płodu i noworodka. Suplementacja wapnia jest często zalecana w tych okresach dla zapewnienia prawidłowego rozwoju płodu i utrzymania zdrowia matki.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Calperosu mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Zaburzenia metabolizmu i odżywiania (niezbyt często):
  • Hiperkalcemia
  • Hiperkalciuria
• Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (rzadko):
  • Zaparcia
  • Wzdęcia z oddawaniem gazów
  • Nudności
  • Bóle brzucha
  • Biegunka
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej (rzadko):
  • Świąd
  • Wysypka
  • Pokrzywka

Monitorowanie pacjenta pod kątem tych działań niepożądanych jest istotne dla zapewnienia bezpieczeństwa terapii.

Przedawkowanie

Choć brak doniesień o przypadkach ostrego zatrucia Calperosem, przedawkowanie może prowadzić do hiperkalcemii, szczególnie u pacjentów przyjmujących jednocześnie duże dawki witaminy D. Objawy przedawkowania mogą obejmować:

• Jadłowstręt
• Nadmierne pragnienie
• Nudności i wymioty
• Zaparcia
• Osłabienie siły mięśniowej
• Zmęczenie
• Zaburzenia świadomości
• Wielomocz
• Bóle kostne
• Wapnica nerek
• Kamica nerkowa
• W ciężkich przypadkach - zaburzenia rytmu serca

W przypadku przedawkowania należy przerwać podawanie wapnia, nawodnić pacjenta i w zależności od ciężkości stanu zastosować odpowiednie leczenie (diuretyki pętlowe, bisfosfoniany, kalcytonina, kortykosteroidy). Konieczne jest monitorowanie stężenia elektrolitów, czynności nerek i diurezy.

Mechanizm działania

Wapń jest kluczowym pierwiastkiem dla organizmu człowieka. 99% wapnia znajduje się w tkance kostnej, stanowiąc istotny element budulcowy szkieletu. Pozostała część odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu układu sercowo-naczyniowego, nerwowego i mięśniowego.

Wapń jest niezbędny w procesie krzepnięcia krwi, przenoszenia impulsów nerwowych i prawidłowej pracy mięśni. Działa antagonistycznie w stosunku do histaminy, serotoniny i bradykininy, co przekłada się na efekt przeciwalergiczny, przeciwwysiękowy i przeciwobrzękowy.

Węglan wapnia, będący składnikiem Calperosu, zawiera 40% wapnia elementarnego, co czyni go jednym z najbardziej efektywnych źródeł wapnia. U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, węglan wapnia zmniejsza wchłanianie fosforanów z przewodu pokarmowego, zapobiegając osteodystrofii nerkowej.

W osteoporozie, zwiększona podaż wapnia może przyczynić się do zmniejszenia utraty wapnia z układu kostnego i zmniejszenia ryzyka złamań osteoporotycznych, szczególnie w obrębie szyjki kości udowej.

Skład

Jedna kapsułka twarda Calperos 500 zawiera 500 mg węglanu wapnia, co odpowiada 200 mg jonów wapnia.

Jedna kapsułka twarda Calperos 1000 zawiera 1000 mg węglanu wapnia, co odpowiada 400 mg jonów wapnia.

Precyzyjne dawkowanie i znajomość składu preparatu są kluczowe dla zapewnienia optymalnej suplementacji wapnia i uniknięcia potencjalnych działań niepożądanych.