Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Bylvay

Odevixibate

kaps. twarde
200 µg
30 szt.
Doustnie
Rx-z
CHB
11688,16
B (1)
bezpł.
Bylvay
kaps. twarde
600 µg
30 mg
Doustnie
Rx-z
CHB
35064,47
B (1)
bezpł.
Bylvay
kaps. twarde
400 µg
30 szt.
Doustnie
Rx-z
CHB
23376,31
B (1)
bezpł.
Bylvay
kaps. twarde
1200 µg
30 szt.
Doustnie
Rx-z
CHB
68319,37
B (1)
bezpł.

Bylvay - odewiksybat w leczeniu postępującej rodzinnej cholestazy wewnątrzwątrobowej

Wskazania do stosowania

Produkt leczniczy Bylvay (odewiksybat) jest wskazany w leczeniu postępującej rodzinnej cholestazy wewnątrzwątrobowej (ang. progressive familial intrahepatic cholestasis, PFIC) u pacjentów w wieku od 6 miesięcy.

PFIC to rzadka, genetycznie uwarunkowana choroba wątroby charakteryzująca się zaburzeniami wydzielania żółci, prowadząca do postępującego uszkodzenia wątroby. Odewiksybat, jako selektywny inhibitor transportera kwasów żółciowych w jelicie krętym (IBAT), zmniejsza wchłanianie zwrotne kwasów żółciowych w jelitach, co prowadzi do obniżenia ich stężenia w surowicy.

Dawkowanie i sposób podawania

Zalecana dawka początkowa odewiksybatu to 40 µg/kg masy ciała podawane doustnie raz na dobę rano. Liczba kapsułek potrzebna do uzyskania odpowiedniej dawki zależy od masy ciała pacjenta:

Masa ciała Liczba kapsułek (dawka 40 µg/kg/dobę)
4 do <7,5 kg 1 kaps. 200 µg
7,5 do <12,5 kg 2 kaps. 200 µg lub 1 kaps. 400 µg
12,5 do <17,5 kg 3 kaps. 200 µg
17,5 do <25,5 kg 4 kaps. 200 µg lub 2 kaps. 400 µg
25,5 do <35,5 kg 6 kaps. 200 µg lub 3 kaps. 400 µg
35,5 do <45,5 kg 8 kaps. 200 µg lub 4 kaps. 400 µg
45,5 do <55,5 kg 10 kaps. 200 µg lub 5 kaps. 400 µg
≥55,5 kg 12 kaps. 200 µg lub 6 kaps. 400 µg

Dawkowanie przedstawione w tabeli dotyczy dawki początkowej 40 µg/kg/dobę.

Zwiększanie dawki

Jeśli po 3 miesiącach ciągłego leczenia nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi klinicznej, dawkę można zwiększyć do 120 µg/kg masy ciała na dobę. Liczba kapsułek potrzebna do uzyskania dawki 120 µg/kg/dobę jest trzykrotnie większa niż przy dawce początkowej.

W przypadku braku korzyści klinicznych po 6 miesiącach ciągłego codziennego leczenia odewiksybatem, należy rozważyć alternatywne metody terapii.

Szczególne grupy pacjentów

Zaburzenia czynności nerek: U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie jest wymagane dostosowanie dawki. Brak danych dotyczących stosowania u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub schyłkową niewydolnością nerek wymagającą hemodializy.

Zaburzenia czynności wątroby: U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie jest konieczne dostosowanie dawki. Brak danych dotyczących pacjentów z PFIC i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopień C w skali Childa-Pugha). U takich pacjentów może być konieczna dodatkowa kontrola pod kątem działań niepożądanych.

Dzieci i młodzież: Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności odewiksybatu u dzieci poniżej 6 miesiąca życia.

Sposób podawania

Odewiksybat można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków. Kapsułki 200 µg i 600 µg można otworzyć i wsypać ich zawartość do jedzenia lub połykać w całości. Kapsułki 400 µg i 1200 µg należy połykać w całości, ale można je także otworzyć i wsypać ich zawartość do jedzenia.

W przypadku połykania kapsułek w całości, pacjent powinien przyjmować je rano, popijając szklanką wody. Jeśli kapsułki są otwierane, ich zawartość należy wsypać do niewielkiej ilości półpłynnego produktu spożywczego (np. jogurtu, musu jabłkowego) o temperaturze pokojowej lub schłodzonego. Mieszaninę należy spożyć natychmiast po przygotowaniu.

Warto zapamiętać
  • Bylvay (odewiksybat) jest pierwszym zatwierdzonym lekiem do leczenia PFIC u pacjentów od 6 miesiąca życia
  • Dawkowanie odewiksybatu należy dostosować do masy ciała pacjenta, a w przypadku braku odpowiedzi po 3 miesiącach można rozważyć zwiększenie dawki

Przeciwwskazania

Jedynym przeciwwskazaniem do stosowania produktu Bylvay jest nadwrażliwość na substancję czynną (odewiksybat) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Skuteczność odewiksybatu zależy od zachowania jelitowo-wątrobowego krążenia kwasów żółciowych i transportu soli żółciowych do kanalików żółciowych włosowatych. Choroby, leki lub zabiegi chirurgiczne zaburzające te procesy mogą zmniejszać skuteczność leku. Pacjenci z PFIC2 z całkowitym brakiem lub niewystarczającą funkcją białka pompy eksportu kwasów żółciowych (BSEP) mogą nie wykazywać odpowiedzi na leczenie odewiksybatem.

Należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

  • Biegunka jest częstym działaniem niepożądanym - należy monitorować pacjentów pod kątem odwodnienia
  • U niektórych pacjentów obserwowano podwyższone wyniki badań czynności wątroby - zaleca się regularną kontrolę parametrów wątrobowych
  • Przed rozpoczęciem leczenia i w jego trakcie należy oceniać stężenie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach (A, D, E) oraz INR
  • Odewiksybat może wpływać na wchłanianie lipofilowych leków, w tym doustnych środków antykoncepcyjnych

Produkt Bylvay nie ma istotnego wpływu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Odewiksybat jest substratem glikoproteiny P (P-gp). Jednoczesne stosowanie silnych inhibitorów P-gp (np. itrakonazolu) może zwiększać ekspozycję na odewiksybat, jednak wzrost ten nie jest istotny klinicznie.

Badania in vitro wykazały, że odewiksybat jest inhibitorem CYP3A4/5, jednak wpływ ten nie wydaje się istotny klinicznie. Nie przeprowadzono badań interakcji z kwasem ursodeoksycholowym (UDCA) ani ryfampicyną.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu odewiksybatu z doustnymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi lub innymi lipofilowymi lekami, gdyż może to wpływać na ich wchłanianie.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża: Brak wystarczających danych dotyczących stosowania odewiksybatu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Nie zaleca się stosowania produktu Bylvay w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji.

Karmienie piersią: Nie wiadomo, czy odewiksybat przenika do mleka ludzkiego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci. Należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub przerwaniu leczenia, biorąc pod uwagę korzyści dla matki i dziecka.

Płodność: Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazały szkodliwego wpływu na płodność.

Działania niepożądane

Najczęstszym działaniem niepożądanym związanym ze stosowaniem odewiksybatu jest biegunka, obserwowana u 7% pacjentów. Inne często występujące działania niepożądane to:

  • Ból brzucha (w tym ból w nadbrzuszu)
  • Biegunka krwotoczna
  • Luźne stolce
  • Hepatomegalia

Działania niepożądane ze strony układu pokarmowego występowały u 11% pacjentów otrzymujących odewiksybat. Większość z nich miała charakter łagodny do umiarkowanego i trwała krótko (≤5 dni). U 4% pacjentów przerwano leczenie z powodu biegunki, a u 1% odstawiono lek.

Przedawkowanie

Przedawkowanie odewiksybatu może nasilać znane działania farmakodynamiczne leku, głównie biegunkę i dolegliwości żołądkowo-jelitowe. Maksymalna dawka podawana zdrowym osobom w badaniach klinicznych wynosiła 10 000 µg w pojedynczej dawce, bez obserwowanych niepożądanych skutków. W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe i wspomagające.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Odewiksybat jest odwracalnym, silnym i selektywnym inhibitorem transportera kwasów żółciowych w jelicie krętym (IBAT). Działa miejscowo w dystalnym odcinku jelita krętego, zmniejszając wychwyt zwrotny kwasów żółciowych i zwiększając ich klirens przez jelito grube. Prowadzi to do zmniejszenia stężenia kwasów żółciowych w surowicy, co jest głównym mechanizmem działania w leczeniu PFIC.

Stopień zmniejszenia stężenia kwasów żółciowych w surowicy nie koreluje z ogólnoustrojową farmakokinetyką odewiksybatu.

Skład

Substancją czynną leku Bylvay jest odewiksybat. Jedna kapsułka twarda zawiera seskwihydrat odewiksybatu w ilości odpowiadającej 200 µg, 400 µg, 600 µg lub 1200 µg odewiksybatu.

Odewiksybat stanowi obiecującą opcję terapeutyczną dla pacjentów z PFIC, oferując możliwość zmniejszenia nasilenia objawów choroby i potencjalnego spowolnienia jej progresji. Konieczne jest jednak ścisłe monitorowanie pacjentów podczas leczenia, ze szczególnym uwzględnieniem działań niepożądanych ze strony układu pokarmowego oraz kontroli parametrów wątrobowych i stężenia witamin rozpuszczalnych w tłuszczach.


1) Program lekowy: leczenie pacjentów z postępującą rodzinną cholestazą wewnątrzwątrobową


Wskazania

Produkt jest wskazany w leczeniu postępującej rodzinnej cholestazy wewnątrzwątrobowej (ang. PFIC) u pacjentów w wieku od 6 m-cy.

Dawkowanie. Zalecana dawka odewiksybatu to 40 µg/kg mc. podawane doustnie raz/dobę rano. Liczba kaps. produktu potrzebna do uzyskania dawki nominalnej 40 µg/kg mc./dobę: mc. 4 do <7,5 kg - 1 kaps. 200 µg; mc. 7,5 do <12,5 kg - 2 kaps. 200 µg lub 1 kaps. 400 µg; mc. 12,5 do <17,5 kg - 3 kaps. 200 µg; mc. 17,5 do <25,5 kg - 4 kaps. 200 µg lub 2 kaps. 400 µg; mc. 25,5 do <35,5 kg - 6 kaps. 200 µg lub 3 kaps. 400 µg; mc. 35,5 do <45,5 kg - 8 kaps. 200 µg lub 4 kaps. 400 µg; mc. 45,5 do <55,5 kg - 10 kaps. 200 µg lub 5 kaps. 400 µg; mc. ≥55,5 kg - 12 kaps. 200 µg lub 6 kaps. 400 µg. Zwiększanie dawki. Po rozpoczęciu leczenia odewiksybatem u niektórych pacjentów może stopniowo zmniejszać się nasilenie świądu i stężenie kwasów żółciowych w surowicy. Jeśli po 3 m-cach ciągłego leczenia nie uzyskano wystarczającej odpowiedzi klinicznej, dawkę można zwiększyć do 120 µg/kg mc./dobę. Liczba kaps. produktu potrzebna do uzyskania dawki nominalnej 120 µg/kg mc./dobę: mc. 4 do <7,5 kg - 1 kaps. 600 µg; mc. 7,5 do <12,5 kg - 2 kaps. 600 µg lub 1 kaps. 1200 µg; mc. 12,5 do <17,5 kg - 3 kaps. 600 µg; mc. 17,5 do <25,5 kg - 4 kaps. 600 µg lub 2 kaps. 1200 µg; mc. 25,5 do <35,5 kg - 6 kaps. 600 µg lub 3 kaps. 1200 µg; mc. 35,5 do <45,5 kg - 8 kaps. 600 µg lub 4 kaps. 1200 µg; mc. 45,5 do <55,5 kg - 10 kaps. 600 µg lub 5 kaps. 1200 µg; mc. ≥55,5 kg - 12 kaps. 600 µg lub 6 kaps. 1200 µg. W przypadku pacjentów, którzy nie wykazują korzyści klinicznych po 6 m-cach ciągłego codziennego leczenia odewiksybatem, należy rozważyć inne leczenie. Pominięcie dawki. W przypadku pominięcia dawki odewiksybatu pacjent powinien przyjąć pominiętą dawkę jak najszybciej, ale tak aby nie przekroczyć 1 dawki/dobę. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności nerek nie jest wymagane dostosowanie dawki produktu leczniczego. Brak dostępnych danych klinicznych dotyczących stosowania odewiksybatu u pacjentów z umiarkowanymi lub ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub ze schyłkową niewydolnością nerek (ang. ESRD), którzy wymagają hemodializy. Zaburzenia czynności wątroby. U pacjentów z łagodnymi lub umiarkowanymi zaburzeniami czynności wątroby nie jest wymagane dostosowanie dawki produktu leczniczego. Brak dostępnych danych dotyczących pacjentów z PFIC i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopień C w skali Childa-Pugha). U takich pacjentów niezbędna może być dodatkowa kontrola pod kątem działań niepożądanych po podaniu odewiksybatu. Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności odewiksybatu u dzieci <6 m-cy. Dane nie są dostępne.

Odewiksybat można przyjmować z posiłkiem lub niezależnie od posiłków. Większe kaps. 200 µg i 600 µg należy otworzyć i wsypać ich zawartość do jedzenia, ale można je także połykać w całości. Mniejsze kaps. 400 µg i 1200 µg należy połykać w całości, ale można je także otworzyć i wsypać ich zawartość do jedzenia. W przypadku połykania kaps. w całości pacjent powinien przyjmować je rano i popijać szklanką wody. W przypadku otwierania kapsułek pacjent powinien: umieścić w miseczce niewielką ilość (30 ml/2 łyżki) półpłynnego produktu spożywczego (jogurt, mus jabłkowy, owsianka, puree z banana lub marchewki, budyń czekoladowy lub kleik ryżowy). Produkt spożywczy powinien mieć temperaturę pokojową lub być schłodzony; przytrzymując kapsułkę za oba końce w pozycji poziomej, przekręcić je w przeciwnych kierunkach, by otworzyć kapsułkę i wysypać jej zawartość do miseczki. Kaps. należy delikatnie postukać, aby wysypać całą zawartość; powtórzyć powyższą czynność, jeśli dawka wymaga użycia więcej niż 1 kaps.; delikatnie zmieszać łyżeczką zawartość kaps. z półpłynnym produktem spożywczym; przyjąć całą dawkę bezpośrednio po zmieszaniu. Mieszaniny nie wolno zostawiać na później; po przyjęciu dawki wypić szklankę wody; wyrzucić puste kaps.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Mechanizm działania odewiksybatu wymaga zachowania jelitowo-wątrobowego krążenia kwasów żółciowych i transportu soli żółciowych do kanalików żółciowych włosowatych. Choroby, leki lub zabiegi chirurgiczne, które zaburzają perystaltykę przewodu pokarmowego albo jelitowo-wątrobowe krążenie kwasów żółciowych, w tym transport soli żółciowych do kanalików żółciowych włosowatych, mogą zmniejszać skuteczność odewiksybatu. Z tego względu, np. pacjenci z PFIC2 z całkowitym brakiem lub niewystarczającą funkcją białka pompy eksportu kwasów żółciowych (ang. BSEP) (tj. pacjenci z PFIC2 podtypu BSEP3), nie wykazują reakcji na odewiksybat. Brak jest danych lub istnieją tylko ograniczone dane kliniczne dotyczące odewiksybatu w podtypach PFIC innych niż 1 i 2. Nie przeprowadzono badań u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby (stopień C w skali Childa-Pugha). W przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby należy rozważyć okresowe badania czynności wątroby. Często zgłaszanym działaniem niepożądanym podczas leczenia odewiksybatem jest biegunka. Biegunka może prowadzić do odwodnienia. Należy regularnie kontrolować pacjentów, by zapewnić im odpowiednie nawodnienie podczas epizodów biegunki. W badaniach klinicznych u niektórych pacjentów otrzymujących odewiksybat obserwowano podwyższone wyniki badań czynności wątroby. W przypadku wszystkich pacjentów przed włączeniem produktu zaleca się ocenę wyników badań czynności wątroby (AspAT/AlAT, γ-glutamylotransferazy, fosfatazy alkalicznej i bilirubiny całkowitej) razem z kontrolą zgodnie ze standardową praktyką kliniczną. U pacjentów z podwyższonymi parametrami czynności wątroby należy rozważyć częstszą kontrolę. W przypadku wszystkich pacjentów przed włączeniem produktu zaleca się ocenę stężenia wit. rozpuszczalnych w tłuszczach (wit. A, D, E) oraz międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (INR) razem z kontrolą zgodnie ze standardową praktyką kliniczną. Leczenie odewiksybatem może wpływać na wchłanianie produktów leczniczych rozpuszczalnych w tłuszczach, w tym lipofilowych doustnych środków antykoncepcyjnych. Produkt leczniczy nie ma wpływu lub wywiera nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Odewiksybat jest substratem transportera wypływu, tj. glikoproteiny P (P-gp). U zdrowych dorosłych jednoczesne podawanie itrakonazolu, silnego inhibitora P-gp, prowadziło do większej o ok. 50-60% ekspozycji na odewiksybat w osoczu po podaniu pojedynczej dawki 7200 µg odewiksybatu. Wzrost ten nie jest istotny klinicznie. W warunkach in vitro nie stwierdzono żadnych innych potencjalnie istotnych interakcji zależnych od transportera. W warunkach in vitro odewiksybat nie indukował enzymów CYP. Badania in vitro wykazały, że odewiksybat jest inhibitorem CYP3A4/5. U zdrowych dorosłych jednoczesne stosowanie odewiksybatu zmniejszało pole pod krzywą (AUC) doustnego midazolamu (substratu CYP3A4) o 30% i ekspozycję na 1-OH-midazolam o mniej niż 20%, czego nie uważa się za istotne klinicznie. Nie przeprowadzono badań interakcji z UDCA ani ryfampicyną. Nie przeprowadzono badań interakcji z doustnymi hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi ani innymi lipofilowymi produktami leczniczymi. Nie można wykluczyć, że jednoczesne stosowanie odewiksybatu może mieć wpływ na wchłanianie doustnych środków antykoncepcyjnych. W badaniach klinicznych u niektórych pacjentów otrzymujących odewiksybat obserwowano zmniejszone stężenie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Należy kontrolować stężenie witamin rozpuszczalnych w tłuszczach. Nie przeprowadzono badań dotyczących interakcji u dzieci i młodzieży. Nie oczekuje się żadnych różnic między populacją osób dorosłych a populacją dzieci i młodzieży.

Kobiety w wieku rozrodczym powinny w trakcie leczenia produktem stosować skuteczną metodę antykoncepcji. Ponieważ odewiksybat może wpływać na wychwyt lipofilowych doustnych środków antykoncepcyjnych, należy stosować barierową metodę antykoncepcji. Brak danych lub istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania odewiksybatu u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Nie zaleca się stosowania produktu w okresie ciąży oraz u kobiet w wieku rozrodczym niestosujących skutecznej metody antykoncepcji. Nie wiadomo, czy odewiksybat lub jego metabolity przenikają do mleka ludzkiego. Brak wystarczających danych dotyczących przenikania odewiksybatu do mleka zwierząt. Nie można wykluczyć zagrożenia dla noworodków/dzieci. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać leczenie produktem, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Brak dostępnych danych dotyczących ludzi. Badania na zwierzętach nie wykazały bezpośredniego ani pośredniego szkodliwego wpływu na płodność lub reprodukcję.

Najczęściej zgłaszanym działaniem niepożądanym była biegunka, obserwowana u 7% pacjentów. Działania niepożądane obserwowane w badaniach klinicznych u pacjentów z PFIC w wieku od 4 m-cy do 25 lat (mediana 3 lata 7 m-cy). Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, ból brzucha - w tym ból w nadbrzuszu, biegunka krwotoczna, luźne stolce. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (często) hepatomegalia. Działania niepożądane dotyczące układu pokarmowego występowały z częstością 11% u pacjentów otrzymujących produkt. Działania niepożądane w postaci biegunki, bólu brzucha i luźnych stolców trwały krótko, w większości przez ≤5 dni; mediana czasu do 1. wystąpienia wynosiła 16 dni. Wszystkie zgłaszane działania miały charakter łagodny do umiarkowanego i nie miały ciężkiego nasilenia. U dwóch pacjentów wystąpiło działanie niepożądane w postaci istotnej klinicznie biegunki, definiowanej jako biegunka utrzymująca się przez 21 dni lub dłużej bez innej etiologii, o ciężkim nasileniu, wymagająca hospitalizacji lub stanowiąca istotne zdarzenie natury medycznej, bądź której towarzyszyło odwodnienie wymagające doustnego lub dożylnego podawania płynów i/lub zastosowania innej interwencji medycznej. Przerwanie leczenia z powodu biegunki zgłoszono u 4% pacjentów, a odstawienie produktu z powodu biegunki u 1%.

Przedawkowanie może powodować objawy wynikające ze zbyt dużego natężenia znanego działania farmakodynamicznego produktu leczniczego - głównie biegunkę i dolegliwości dotyczące układu pokarmowego; maks. dawka podawana zdrowym osobom w ramach badań klinicznych wynosiła 10 000 µg odewiksybatu w pojedynczej dawce, czemu nie towarzyszyły żadne niepożądane skutki. W przypadku przedawkowania należy zastosować leczenie objawowe, a w razie konieczności leczenie wspomagające.

Odewiksybat jest odwracalnym, silnym, selektywnym inhibitorem transportera kwasów żółciowych w jelicie krętym (ang. IBAT). Odewiksybat działa miejscowo w dystalnym odcinku jelita krętego, gdzie zmniejsza wychwyt zwrotny kwasów żółciowych i zwiększa klirens kwasów żółciowych przez jelito grube, co prowadzi do zmniejszenia stężenia kwasów żółciowych w surowicy. Stopień zmniejszenia stężenia kwasów żółciowych w surowicy nie koreluje z ogólnoustrojową farmakokinetyką.

1 kaps. twarda zawiera seskwihydrat odewiksybatu co odpowiada 200 µg, 400 µg, 600 µg lub 1200 µg odewiksybatu.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Pacjentów i pracowników opieki zdrowotnej szczególnie zachęca się do zgłaszania wszelkich działań niepożądanych leków oznaczonych symbolem czarnego trójkąta tak, by możliwa była efektywna analiza wszystkich nowych informacji.