Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Brintellix

Vortioxetine

tabl. powl.
5 mg
56 szt.
Doustnie
Rx
100%
93,30
30% (1)
31,30
S (2)
bezpł.
Brintellix
tabl. powl.
5 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
X
Brintellix
tabl. powl.
20 mg
56 szt.
Doustnie
Rx
100%
341,23
30% (1)
102,37
S (2)
bezpł.
Brintellix
tabl. powl.
10 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
X
Brintellix
tabl. powl.
10 mg
56 szt.
Doustnie
Rx
100%
177,14
30% (1)
53,14
S (2)
bezpł.

Brintellix - charakterystyka leku przeciwdepresyjnego

Wskazania do stosowania

Brintellix (wortioksetyna) jest wskazany w leczeniu dużych epizodów depresyjnych u pacjentów dorosłych. Lek wykazuje działanie przeciwdepresyjne poprzez modulację aktywności receptorów serotoninergicznych oraz hamowanie wychwytu zwrotnego serotoniny.

Brintellix to nowoczesny lek przeciwdepresyjny o złożonym mechanizmie działania, przeznaczony do leczenia epizodów depresji u dorosłych.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawka początkowa Dawka maksymalna
Dorośli <65 lat 10 mg raz/dobę 20 mg raz/dobę
Dorośli ≥65 lat 5 mg raz/dobę 10 mg raz/dobę

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, możliwe jest zmniejszenie do 5 mg/dobę lub zwiększenie do 20 mg/dobę u pacjentów <65 lat. Leczenie należy kontynuować przez co najmniej 6 miesięcy po ustąpieniu objawów depresji. Tabletki można przyjmować niezależnie od posiłków.

Dawkowanie Brintellixu jest elastyczne i powinno być dobierane indywidualnie, z uwzględnieniem wieku pacjenta i odpowiedzi na leczenie. Kluczowe jest kontynuowanie terapii przez odpowiednio długi czas.

Specjalne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku: U osób ≥65 lat należy rozpoczynać od najmniejszej skutecznej dawki 5 mg/dobę. Ostrożność zalecana przy stosowaniu dawek >10 mg/dobę.

Zaburzenia czynności nerek i wątroby: Nie jest wymagana modyfikacja dawkowania. Należy zachować ostrożność u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek lub wątroby ze względu na ograniczone dane.

Dzieci i młodzież: Nie zaleca się stosowania u osób <18 lat ze względu na brak danych dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa.

Przy stosowaniu Brintellixu należy uwzględnić specjalne grupy pacjentów, szczególnie osoby starsze oraz z zaburzeniami czynności nerek i wątroby. Lek nie jest przeznaczony dla dzieci i młodzieży.

Interakcje lekowe

Inhibitory CYP2D6: Przy jednoczesnym stosowaniu silnych inhibitorów CYP2D6 (np. bupropion, fluoksetyna, paroksetyna) należy rozważyć zmniejszenie dawki wortioksetyny.

Induktory cytochromu P450: Przy jednoczesnym stosowaniu induktorów o szerokim spektrum działania (np. ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina) może być konieczne dostosowanie dawki wortioksetyny.

Leki przeciwkrzepliwe i przeciwpłytkowe: Zalecana ostrożność ze względu na możliwe zwiększone ryzyko krwawień.

Stosowanie Brintellixu wymaga uwzględnienia potencjalnych interakcji, szczególnie z lekami wpływającymi na metabolizm wątrobowy oraz hemostazę.

Przeciwwskazania

  • Nadwrażliwość na wortioksetynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Jednoczesne stosowanie nieselektywnych inhibitorów MAO lub selektywnych inhibitorów MAO-A

Przeciwwskazania do stosowania Brintellixu są ograniczone, ale kluczowe jest unikanie łączenia z inhibitorami MAO.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Ryzyko zachowań samobójczych: Zwiększone ryzyko, szczególnie na początku leczenia i po zmianach dawki. Konieczne ścisłe monitorowanie pacjentów, zwłaszcza z grupy wysokiego ryzyka.

Napady drgawkowe: Ostrożność u pacjentów z padaczką w wywiadzie. Przerwać leczenie w przypadku wystąpienia drgawek.

Zespół serotoninowy: Ryzyko wystąpienia, szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu innych leków serotoninergicznych. Monitorować objawy, w razie potrzeby przerwać leczenie.

Mania/hipomania: Ostrożność u pacjentów z manią w wywiadzie. Przerwać leczenie w przypadku wystąpienia fazy maniakalnej.

Krwawienia: Zwiększone ryzyko, szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu leków przeciwkrzepliwych lub przeciwpłytkowych.

Hiponatremia: Ryzyko wystąpienia, szczególnie u osób starszych lub przyjmujących leki wywołujące hiponatremię.

Stosowanie Brintellixu wymaga świadomości potencjalnych zagrożeń i ścisłego monitorowania pacjentów, szczególnie pod kątem ryzyka samobójstwa, drgawek i zespołu serotoninowego.

Warto zapamiętać
  • Brintellix (wortioksetyna) jest skutecznym lekiem w leczeniu dużych epizodów depresyjnych u dorosłych
  • Kluczowe jest indywidualne dostosowanie dawki i kontynuowanie leczenia przez co najmniej 6 miesięcy po ustąpieniu objawów

Ciąża i laktacja

Ciąża: Ograniczone dane dotyczące stosowania u kobiet w ciąży. Nie zaleca się stosowania, chyba że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Możliwe ryzyko zespołu odstawienia lub nadmiernego działania serotoninergicznego u noworodków.

Karmienie piersią: Wortioksetyna przenika do mleka matki. Należy podjąć decyzję o przerwaniu karmienia piersią lub leczenia, biorąc pod uwagę korzyści dla matki i dziecka.

Płodność: Badania na zwierzętach nie wykazały wpływu na płodność. Brak danych dotyczących wpływu na płodność u ludzi.

Stosowanie Brintellixu w okresie ciąży i karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności i indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane to:

  • Nudności (bardzo często)
  • Biegunka, zaparcia, wymioty (często)
  • Zawroty głowy (często)
  • Nietypowe sny (często)
  • Świąd (często)

Działania niepożądane są zwykle łagodne do umiarkowanych, występują głównie w pierwszych 2 tygodniach leczenia i są zazwyczaj przemijające.

Profil działań niepożądanych Brintellixu jest korzystny, z przewagą objawów żołądkowo-jelitowych, które zwykle ustępują w trakcie leczenia.

Przedawkowanie

Doświadczenie z przedawkowaniem wortioksetyny jest ograniczone. Dawki 40-75 mg powodowały nasilenie działań niepożądanych, takich jak nudności, zawroty głowy, biegunka, dyskomfort w jamie brzusznej, świąd, senność i zaczerwienienie twarzy.

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

  • Leczenie objawowe
  • Monitorowanie parametrów życiowych
  • Obserwacja w warunkach specjalistycznych

Przedawkowanie Brintellixu wymaga ścisłego nadzoru medycznego i leczenia objawowego, ale zwykle nie prowadzi do poważnych konsekwencji.

Podsumowanie

Brintellix (wortioksetyna) jest nowoczesnym lekiem przeciwdepresyjnym o złożonym mechanizmie działania, skutecznym w leczeniu dużych epizodów depresyjnych u dorosłych. Charakteryzuje się elastycznym dawkowaniem i korzystnym profilem bezpieczeństwa. Wymaga jednak ścisłego monitorowania pacjentów, szczególnie na początku leczenia i w przypadku zmian dawki. Kluczowe jest indywidualne dostosowanie terapii i kontynuowanie leczenia przez odpowiednio długi czas po ustąpieniu objawów depresji.


1) Leczenie dużych epizodów depresyjnych u dorosłych, u których w leczeniu bieżącego epizodu nie uzyskano poprawy mimo zastosowania leku z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny lub z grupy inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.


Wskazania

Produkt leczniczy jest wskazany w leczeniu dużych epizodów depresyjnych u dorosłych.

Początkowa, zalecana dawka produktu leczniczego wynosi 10 mg wortioksetyny raz/dobę u dorosłych w wieku poniżej 65 lat. W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie, dawkę tę można zwiększyć maks. do 20 mg wortioksetyny raz/dobę lub zmniejszyć do minimalnej dawki 5 mg wortioksetyny raz/dobę. Po ustąpieniu objawów depresji zaleca się kontynuowanie leczenia co najmniej przez 6 m-cy dla utrwalenia odpowiedzi przeciwdepresyjnej. Przerwanie leczenia. Pacjenci leczeni wortioksetyną mogą przerwać przyjmowanie tego produktu leczniczego w sposób nagły, bez konieczności stopniowego zmniejszania dawki. Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w ≥65 lat należy zawsze stosować, jako dawkę początkową, najmniejszą skuteczną dawkę - 5 mg wortioksetyny raz/dobę. Należy zachować ostrożność lecząc pacjentów w wieku ≥65 lat dawkami większymi niż 10 mg wortioksetyny raz/dobę, ze względu na ograniczone dane dla tej grupy chorych. Inhibitory cytochromu P450. W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie można rozważyć zastosowanie mniejszej dawki wortioksetyny, jeśli do leczenia zostanie dołączony silny inhibitor CYP2D6 (np. bupropion, chinidyna, fluoksetyna, paroksetyna). Induktory cytochromu P450. W zależności od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na leczenie można rozważyć dostosowanie dawki wortioksetyny, jeśli do leczenia zostanie dołączony induktor cytochromu P450 o szerokim zakresie działania (np. ryfampicyna, karbamazepina, fenytoina). Dzieci i młodzież. Nie określono bezpieczeństwa stosowania ani skuteczności produktu leczniczego u dzieci w wieku 7-11 lat. Nie ma dostępnych danych. Produktu leczniczego nie należy stosować u młodzieży 12-17 lat z ciężkim zaburzeniem depresyjnym (MDD), ze względu na brak wykazanej skuteczności jego stosowania). Bezpieczeństwo stosowania produktu leczniczego u młodzieży 12-17 lat opisano - patrz ChPL. Zaburzenia czynności nerek lub wątroby. Nie jest wymagana modyfikacja dawki w zależności od czynności nerek ani wątroby.

Tabl. powl. mogą być przyjmowane z pokarmem lub bez pokarmu.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Jednoczesne stosowanie nieselektywnych inhibitorów MAO lub selektywnych inhibitorów MAO-A.

Produkt leczniczy nie jest zalecany w leczeniu depresji u pacjentów w wieku poniżej 18 lat, ponieważ bezpieczeństwo stosowania i skuteczność wortioksetyny nie zostały ustalone w tej grupie wiekowej. W badaniach klinicznych u dzieci i młodzieży leczonych innymi lekami przeciwdepresyjnymi zachowania samobójcze (próby samobójcze i myśli samobójcze) oraz wrogość (głównie agresja, zachowania buntownicze, gniew) obserwowano częściej niż u pacjentów leczonych placebo. Depresja jest związana ze zwiększonym ryzykiem myśli samobójczych, samouszkodzeń i samobójstwa (zdarzeń związanych z samobójstwem). Ryzyko to utrzymuje się do czasu znaczącej remisji. Ponieważ poprawa może nie nastąpić w ciągu pierwszych kilku tygodni leczenia lub dłużej, pacjenci powinni pozostawać pod ścisłą kontrolą, aż do czasu wystąpienia poprawy. Doświadczenie kliniczne wskazuje, że ryzyko samobójstwa może wzrastać na wczesnym etapie powrotu do zdrowia. U pacjentów ze zdarzeniami związanymi z samobójstwem w wywiadzie lub pacjentów ze znacznie nasilonymi myślami samobójczymi przed rozpoczęciem leczenia ryzyko wystąpienia myśli samobójczych lub prób samobójczych jest większe i dlatego powinni być uważnie monitorowani podczas leczenia. Metaanaliza kontrolowanych placebo badań klinicznych z zastosowaniem leków przeciwdepresyjnych u dorosłych pacjentów z zaburzeniami psychicznymi wykazała zwiększone ryzyko zachowań samobójczych po podaniu leków przeciwdepresyjnych w porównaniu z placebo, gdy pacjent jest w wieku poniżej 25 lat. Podczas leczenia, a zwłaszcza na wczesnym jego etapie i po zmianach dawki ,należy zapewnić ścisły nadzór nad pacjentami, a szczególnie z grupy dużego ryzyka. Pacjentów (oraz ich opiekunów) należy poinformować o konieczności monitorowania wszelkich oznak pogorszenia stanu klinicznego, zachowań lub myśli samobójczych i nietypowych zmian zachowania oraz o konieczności zgłoszenia się po pomoc medyczną natychmiast po wystąpieniu tych objawów. Stosowanie leków przeciwdepresyjnych wiąże się z ryzykiem wystąpienia napadów drgawkowych. Dlatego należy zachować ostrożność rozpoczynając leczenie produktem leczniczym u pacjentów z napadami drgawkowymi w wywiadzie lub u pacjentów z niestabilną padaczką. Leczenie należy zawsze przerwać, jeśli u pacjenta wystąpią napady drgawkowe lub jeśli wzrośnie częstość ich występowania. Po zastosowaniu produktu leczniczego może wystąpić zespół serotoninowy (SS) lub złośliwy zespół neuroleptyczny (NMS), choroby potencjalnie zagrażające życiu. Ryzyko wystąpienia SS lub NMS wzrasta podczas jednoczesnego stosowania serotoninergicznych substancji czynnych (w tym tryptanów), produktów leczniczych zaburzających metabolizm serotoniny (w tym inhibitorów MAO), leków przeciwpsychotycznych i innych antagonistów dopaminy. Należy monitorować pacjentów pod kątem przedmiotowych i podmiotowych objawów SS lub NMS. Objawami zespołu serotoninowego są zmiany stanu psychicznego (np. pobudzenie, omamy, śpiączka), niestabilność układu wegetatywnego (np. częstoskurcz, zmienne ciśnienie krwi, hipertermia), zaburzenia nerwowo-mięśniowe (np. hiperrefleksja, brak koordynacji) i/lub objawy ze strony układu pokarmowego (np. nudności, wymioty, biegunka). Jeśli objawy te wystąpią, leczenie produktem leczniczym należy natychmiast przerwać i rozpocząć leczenie objawowe. Preparat należy stosować z zachowaniem ostrożności u pacjentów z manią/łagodnymi stanami maniakalnymi w wywiadzie, a w razie wejścia pacjenta w fazę maniakalną leczenie należy przerwać. Po zastosowaniu leków przeciwdepresyjnych o działaniu serotoninergicznym (SSRI, SNRI) rzadko zgłaszano występowanie zaburzeń krwawienia, takich jak krwawe wylewy podskórne, plamica i inne zdarzenia krwotoczne, takie jak krwawienia z przewodu pokarmowego lub z dróg rodnych. Zaleca się zachowanie ostrożności u pacjentów przyjmujących leki przeciwkrzepliwe i/lub produkty lecznicze o znanym działaniu na czynność płytek krwi (np. atypowe leki antypsychotyczne i fenotiazyny, większość trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych, NLPZ, ASA) oraz u pacjentów ze znaną skłonnością do krwawień/zaburzeń krwawienia. Hiponatremia, prawdopodobnie spowodowana niewłaściwym wydzielaniem hormonu antydiuretycznego (SIADH), była rzadko zgłaszana po zastosowaniu leków przeciwdepresyjnych o działaniu serotoninergicznym (inhibitorów SSR, inhibitorów SNR). Należy zachować ostrożność u pacjentów z czynnikami ryzyka, takich jak osoby w podeszłym wieku, pacjenci z marskością wątroby lub pacjenci przyjmujący leki, o których wiadomo, że wywołują hiponatremię. Należy rozważyć przerwanie stosowania produktu leczniczego u pacjentów z objawami hiponatremii i wdrożyć odpowiednie postępowanie medyczne. Dostępne są ograniczone dane dotyczące pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek. Dlatego należy zachować u nich ostrożność. Wortioksetyna nie była badana u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby i dlatego należy zachować ostrożność, lecząc tych pacjentów. Produkt leczniczy nie ma wpływu lub ma nieistotny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednak pacjenci powinni zachować ostrożność prowadząc pojazdy i obsługując maszyny, zwłaszcza po rozpoczęciu leczenia wortioksetyną lub po zmianie dawki.

Istnieją tylko ograniczone dane dotyczące stosowania wortioksetyny u kobiet w okresie ciąży. Badania na zwierzętach wykazały toksyczny wpływ na reprodukcję. Po zastosowaniu serotoninergicznych produktów leczniczych przez matkę w późnym okresie ciąży, u noworodka mogą wystąpić następujące objawy: zespół zaburzeń oddechowych, sinica, bezdech, drgawki, niestabilna temperatura ciała, trudności w przyjmowaniu pokarmu, wymioty, hipoglikemia, hipertonia, hipotonia, hiperrefleksja, drżenie, drżączka, drażliwość, letarg, ciągły płacz, senność i trudności ze snem. Objawy te mogły być spowodowane odstawieniem leku lub nadmiernym działaniem serotoninergicznym. W większości przypadków powikłania te występują bezpośrednio lub wkrótce po porodzie. może zwiększać ryzyko przetrwałego nadciśnienia płucnego u noworodków (PPHN). Chociaż w żadnym z badań nie analizowano związku pomiędzy PPHN a leczeniem wortioksetyną, nie można wykluczyć takiego ryzyka, biorąc pod uwagę mechanizm działania leku w tym zakresie (wzrost stężenia serotoniny). Produkt leczniczy nie powinien być stosowany podczas ciąży, chyba, że stan kliniczny matki wymaga leczenia wortioksetyną. Na podstawie dostępnych danych dotyczących zwierząt stwierdzono przenikanie wortioksetyny/metabolitów wortioksetyny do mleka. Należy się spodziewać, że wortioksetyna będzie przenikać do mleka kobiecego. Nie można wykluczyć zagrożenia dla dzieci karmionych piersią. Należy podjąć decyzję, czy przerwać karmienie piersią, czy przerwać podawanie produktu, biorąc pod uwagę korzyści z karmienia piersią dla dziecka i korzyści z leczenia dla matki. Badania płodności prowadzone na samcach i samicach szczura nie wykazały wpływu wortioksetyny na płodność, jakość nasienia ani zdolność parzenia się zwierząt. Doniesienia o pojedynczych przypadkach u ludzi, dotyczące produktów leczniczych z pokrewnej klasy leków przeciwdepresyjnych (SSRI), wykazały przemijający ich wpływ na jakość nasienia. Dotychczas nie obserwowano wpływu wortioksetyny na płodność ludzi.

Najczęstszym działaniem niepożądanym były nudności. Działania niepożądane były na ogół łagodne lub umiarkowane i występowały w ciągu pierwszych dwóch tygodni leczenia. Działania były zazwyczaj przemijające i na ogół nie prowadziły do przerwania leczenia. Działania niepożądane na układ pokarmowy, takie jak nudności, występowały częściej u kobiet niż u mężczyzn. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (często) zmniejszony apetyt. Zaburzenia psychiczne: (często) nietypowe sny; (niezbyt często) bruksizm. Zaburzenia układu nerwowego: (często) zwroty głowy. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często) zaczerwienienie twarzy. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) nudności; (często) biegunka, zaparcie, wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) uogólniony świąd; (niezbyt często) nocne poty.

Doświadczenie z przedawkowaniem wortioksetyny jest ograniczone. Zażycie wortioksetyny w dawce z przedziału od 40 do 75 mg spowodowało nasilenie takich działań niepożądanych jak: nudności, ortostatyczne zawroty głowy, biegunka, uczucie dyskomfortu w jamie brzusznej, uogólniony świąd, senność i zaczerwienienie twarzy. Postępowanie w przedawkowaniu powinno polegać na leczeniu objawów klinicznych i monitorowaniu istotnych parametrów. Zaleca się obserwację medyczną w specjalistycznych warunkach.

Uważa się, że mechanizm działania wortioksetyny ma związek z jej bezpośrednim modulowaniem aktywności receptorów serotoninergicznych oraz zahamowaniem aktywności przenośnika serotoniny (5-HT).

1 tabl. powl. zawiera wortioksetyny bromowodorek odpowiadający 5 mg lub 10 mg wortioksetyny.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Pacjentów i pracowników opieki zdrowotnej szczególnie zachęca się do zgłaszania wszelkich działań niepożądanych leków oznaczonych symbolem czarnego trójkąta tak, by możliwa była efektywna analiza wszystkich nowych informacji.

Lek może być przyjmowany niezależnie od posiłków.