Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Biodribin®

Cladribine

inf. doż. [roztw.]
1 mg/ml
1 fiol. 10 ml
Iniekcje
Lz
CHB
805,31
B (1)
bezpł.

Biodribin® - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Biodribin® jest wskazany w leczeniu następujących schorzeń hematoonkologicznych:

  • Białaczka włochatokomórkowa w każdym stadium choroby
  • Przewlekła białaczka limfatyczna oporna na standardowe leczenie
  • Chłoniaki nieziarnicze o małym stopniu złośliwości oporne na standardowe leczenie

Lek stosuje się w przypadkach pierwotnej lub wtórnej oporności na inne cytostatyki.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Biodribinu® zależy od rodzaju leczonego nowotworu:

Wskazanie Dawka Sposób podania Czas trwania terapii
Białaczka włochatokomórkowa 0,09 mg/kg mc./dobę (3,6 mg/m2/dobę) 24-godzinny ciągły wlew dożylny 7 dni
Przewlekła białaczka limfatyczna i chłoniaki nieziarnicze 0,12 mg/kg mc./dobę (4,8 mg/m2/dobę) 2-godzinny wlew dożylny 5 kolejnych dni, cykle co 28 dni

Dawkowanie u pacjentów z przewlekłą białaczką limfatyczną i chłoniakami nieziarniczymi:

  • Zwykle wystarczają 2 cykle leczenia
  • Maksymalnie można zastosować 6 cykli
  • Jeśli po 2 cyklach nie ma poprawy, należy przerwać leczenie
  • Przy zmniejszeniu liczby limfocytów o ≥50% należy rozważyć kolejne 2 cykle

U pacjentów z niewydolnością nerek i/lub wątroby należy zachować szczególną ostrożność i rozważyć zmniejszenie dawki. Bezpieczeństwo i skuteczność stosowania kladrybiny u dzieci nie zostały określone.

Przeciwwskazania

Stosowanie Biodribinu® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na kladrybinę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciąża
  • Karmienie piersią

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Biodribinu® należy zachować szczególną ostrożność:

  • Lek powinien być podawany wyłącznie pod nadzorem doświadczonego hematologa
  • Konieczne jest monitorowanie morfologii krwi, czynności nerek i wątroby przed każdym podaniem leku
  • Należy zapewnić odpowiednie nawodnienie pacjenta i utrzymać dużą diurezę
  • W przypadku ciężkich zaburzeń czynności szpiku, objawów neurotoksyczności, zakażeń lub niewydolności nerek należy zmodyfikować dawkowanie lub przerwać leczenie
  • Istnieje ryzyko wystąpienia zespołu rozpadu guza - konieczna profilaktyka allopurinolem
  • Możliwe jest wystąpienie neuropatii obwodowej, która może mieć charakter nieodwracalny
  • Ze względu na immunosupresję istnieje zwiększone ryzyko wtórnych nowotworów

Biodribin® wymaga ścisłego monitorowania pacjenta i dostosowywania dawki w zależności od tolerancji leczenia. Kluczowe jest zapobieganie powikłaniom związanym z mielosupresją i immunosupresją.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie są znane specyficzne interakcje kladrybiny z innymi lekami. Należy jednak zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu:

  • Innych leków cytotoksycznych
  • Leków powodujących immunosupresję
  • Leków powodujących mielosupresję

Konieczne jest zachowanie szczególnej ostrożności przy łączeniu Biodribinu® z innymi lekami o działaniu immunosupresyjnym i mielosupresyjnym ze względu na ryzyko nasilenia działań niepożądanych.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża: Biodribin® jest przeciwwskazany w ciąży ze względu na ryzyko ciężkich wad wrodzonych.

Karmienie piersią: Podczas stosowania Biodribinu® należy przerwać karmienie piersią.

Płodność: Zarówno kobietom, jak i mężczyznom w wieku rozrodczym należy zalecić stosowanie skutecznej antykoncepcji podczas leczenia i przez pewien czas po jego zakończeniu.

Stosowanie Biodribinu® wiąże się z istotnym ryzykiem dla płodu i noworodka, dlatego konieczne jest unikanie ciąży i karmienia piersią podczas terapii.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Biodribinu® obejmują:

  • Zaburzenia hematologiczne: neutropenia, niedokrwistość, trombocytopenia, limfopenia
  • Zakażenia oportunistyczne: bakteryjne, wirusowe, grzybicze
  • Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: nudności, wymioty, biegunka
  • Reakcje skórne: wysypka, świąd
  • Objawy ogólne: gorączka, zmęczenie, osłabienie
  • Zaburzenia neurologiczne: ból głowy, zawroty głowy, neuropatia obwodowa

Profil działań niepożądanych Biodribinu® jest typowy dla leków cytotoksycznych, z dominującą mielosupresją i immunosupresją. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta i odpowiednie postępowanie w przypadku wystąpienia powikłań.

Właściwości farmakologiczne

Kladrybina, substancja czynna Biodribinu®, jest analogiem deoksyadenozyny o działaniu cytotoksycznym na limfocyty. Mechanizm działania obejmuje:

  • Oporność na deaminazę adenozynową (ADA) obecną w limfocytach
  • Akumulację fosforanów kladrybiny w komórkach limfocytarnych
  • Selektywne działanie cytotoksyczne na prawidłowe i nowotworowe limfocyty oraz monocyty
  • Skuteczność wobec komórek dzielących się i niedzielących się

Unikalny mechanizm działania kladrybiny zapewnia jej skuteczność w leczeniu przewlekłych chorób limfoproliferacyjnych, nawet przy niewielkiej frakcji proliferacyjnej komórek nowotworowych.

Warto zapamiętać
  • Biodribin® wykazuje wysoką skuteczność w leczeniu białaczki włochatokomórkowej, nawet w zaawansowanych stadiach choroby
  • Lek powoduje długotrwałą immunosupresję, co wymaga szczególnej ostrożności i monitorowania pacjenta pod kątem zakażeń oportunistycznych

1) Chemioterapia
Załącznik: C.12.


Wskazania

Białaczka włochatokomórkowa w każdym stadium choroby. Przewlekła białaczka limfatyczna i chłoniaki nieziarnicze o małym stopniu złośliwości w przypadkach pierwotnie lub wtórnie opornych na leczenie innymi cytostatykami.

Dorośli. Białaczka włochatokomórkowa: zaleca się dawkę 0,09 mg/kg mc./dobę (3,6 mg/m2/dobę) w 24 h ciągłym wlewie przez 7 dni. Nie należy modyfikować dawkowania. W przypadku wystąpienia objawów neurotoksyczności lub nefrotoksyczności należy okresowo wstrzymać lub całkowicie zaprzestać podawania leku. Przewlekła białaczka limfatyczna i chłoniaki nieziarnicze o małym stopniu złośliwości: zaleca się dawkę 0,12 mg/kg mc./dobę (4,8 mg/m2/dobę) w 2 h wlewie przez 5 kolejnych dni, w kolejnych cyklach co 28 dni. Zwykle wystarczą 2 kursy, maks. 6 kursów. Jeśli po dwóch kursach nie ma żadnej poprawy, leczenie należy przerwać. W przypadku zmniejszenia liczby limfocytów o 50% lub więcej należy zastosować następne 2 kursy i ponownie ocenić efekt leczenia i podjąć decyzję o zastosowaniu następnych 2 kursów. Niewydolność nerek i wątroby. U pacjentów z niewydolnością nerek i/lub wątroby należy zachować szczególną ostrożność i rozważyć możliwość zmniejszenia dawki. Dzieci: bezpieczeństwo i skuteczność stosowania kladrybiny u dzieci nie zostały określone.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą. Ciąża i laktacja.

Kladrybinę należy stosować wyłącznie pod nadzorem lekarza doświadczonego w chemioterapii chorób nowotworowych, w warunkach umożliwiających właściwą interwencję terapeutyczną w przypadku wystąpienia działań niepożądanych. Przed każdym podaniem kladrybiny należy ocenić stan ogólny pacjenta, ze szczególnym uwzględnieniem infekcji, skazy krwotocznej, neuropatii obwodowej; należy sprawdzić morfologię krwi i skład leukocytów oraz czynność nerek i wątroby. Podczas stosowania produktu leczniczego, szczególnie podczas 1-go kursu, należy właściwie nawodnić pacjenta, utrzymać dużą diurezę, w razie potrzeby stosować dożylnie płyny i/lub produkty lecznicze moczopędne. W przypadku ciężkich zaburzeń czynności szpiku - neutropenia (liczba granulocytów <1,0 G/l) lub małopłytkowość (liczba płytek <50 G/l), objawów neurotoksyczności, zwłaszcza o dużym nasileniu, zakażeń miejscowych lub uogólnionych, niewydolności nerek, należy zachować szczególną ostrożność, odpowiednio zmniejszyć dawkowanie lub całkowicie przerwać leczenie. Nie jest wskazane podawanie produktu leczniczego pacjentom w bardzo ciężkim stanie ogólnym. Wpływ kladrybiny na nerki i wątrobę nie został jednoznacznie określony. W trakcie stosowania produktu leczniczego mogą wystąpić groźne dla życia działania niepożądane wymagające szybkiej interwencji terapeutycznej: zahamowanie czynności szpiku i cytopenia wymagająca transfuzji płytek i/lub masy erytrocytarnej; zakażenia oportunistyczne: wirusowe, bakteryjne lub grzybicze (infekcje, które występują jako działanie niepożądane po poprzednim kursie); wymaga to wstrzymania podawania kladrybiny i zastosowania odpowiedniego intensywnego leczenia. U pacjentów z granulocytopenią (liczba granulocytów <1,0 G/l) i małopłytkowością (liczba płytek <50 G/l) należy rozważyć celowość profilaktycznego stosowania produktów leczniczych przeciw zakażeniom tydzień przed i po zakończeniu stosowania kladrybiny. Zespół rozpadu nowotworu, szczególnie u pacjentów z leukocytozą przed rozpoczęciem leczenia większą niż 100 G/l i przy dużym obciążenia ustroju komórkami nowotworowymi. Podczas stosowania kladrybiny i 2 dni po zakończeniu kursu należy podawać doustnie allopurinol w dawkach 300 mg 1-2x/dobę jako profilaktykę zespołu rozpadu nowotworu. Neuropatia obwodowa o znacznym nasileniu, może mieć charakter nieodwracalny. Ze względu na silną i długotrwałą immunosupresję, związaną ze stosowaniem analogów nukleozydów (leków stosowanych w leczeniu nowotworów) takich jak produkt leczniczy, istnieje ryzyko wystąpienia wtórnych nowotworów. Pierwotne nowotwory hematologiczne, leczone produktem leczniczym (np. białaczka włochatokomórkowa), mogą być również czynnikiem ryzyka wystąpienia wtórnych nowotworów. Działania niepożądane produktu mogą mieć niekorzystny wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy rozważyć, czy stan pacjenta umożliwia wykonywanie tych czynności podczas stosowania produktu.

Nie są znane interakcje kladrybiny z innymi produktami leczniczymi. Podobnie jak w przypadku innych produktów leczniczych cytotoksycznych, należy zachować szczególną ostrożność w trakcie stosowania kladrybiny z innymi produktami leczniczymi powodującymi immunosupresję i mielosupresję.

Przypuszcza się, że kladrybina stosowana w okresie ciąży może wywoływać ciężkie wady wrodzone. Produkt jest przeciwwskazany do stosowania w okresie ciąży. W trakcie stosowania produktu należy przerwać karmienie piersią, gdyż może to być niekorzystne dla dziecka. Pacjentom, zarówno kobietom jak i mężczyznom w wieku rozrodczym należy zalecić unikanie ciąży i uprzedzić ich o niekorzystnym wpływie kladrybiny na płód.

Wymienione działania niepożądane występują zazwyczaj w pierwszych 14 dniach leczenia lub w 1-szym m-cu leczenia. Białaczka włochatokomórkowa. Zaburzenia serca: (często) przyspieszona czynność serca, szmery w sercu. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) neutropenia, ciężka niedokrwistość i trombocytopenia, limfopenia CD4, długotrwała pancytopenia (nie wiadomo, czy zmniejszenie liczby komórek szpiku jest spowodowane zwłóknieniem szpiku czy toksycznością kladrybiny); (często) plamica, wybroczyny. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy, zawroty głowy, bezsenność, niepokój. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) nieprawidłowe szmery oddechowe, kaszel, duszność. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) nudności; (często) wymioty, zaparcia, biegunki, bóle brzucha, wzdęcia. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (często) bóle mięśniowe, bóle stawów. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (bardzo często) wysypka; (często) świąd, ból, rumień. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zakażenia oportunistyczne - zakażenia bakteryjne, wirusowe, grzybicze; ciężkie infekcje (posocznica, zapalenie płuc). Zaburzenia naczyniowe: (często) obrzęki. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) gorączka, zmniejszenie apetytu, uczucie zmęczenia; (często) dreszcze, osłabienie, obfite pocenie, złe samopoczucie, bóle tułowia, odczyny w miejscu wstrzyknięcia: zaczerwienienie, obrzęk, ból, zakrzepica i zapalenie żyły związane raczej z infuzją i/lub wymianą cewnika, a nie z samym lekiem. Przewlekła białaczka limfatyczna. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) neutropenia, ciężka niedokrwistość i trombocytopenia (zwłaszcza w 2. kursie leczenia), plamica; (często) zaburzenia krzepnięcia. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) ból głowy. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (bardzo często) kaszel; (często) nieprawidłowe szmery oddechowe. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) biegunka, nudności. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) zapalenie tkanki łącznej, bolesność skóry. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (często) zapalenie płuc, zakażenia bakteryjne np. skóry, wirusowe zakażenia skóry, zakażenia górnych dróg oddechowych, zakażenia lub zapalenia jelit, kandydoza jamy ustnej, zakażenia układu moczowego. Zaburzenia naczyniowe: (często) zapalenie żyły. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (bardzo często) miejscowe reakcje skórne w miejscu iniekcji, gorączka, uczucie zmęczenia, obrzęki; (często) obfite pocenie. Chłoniaki nieziarnicze. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo często) neutropenia, niedokrwistość, trombocytopenia. Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) nudności, wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) rumień, pokrzywka. Zakażenia i zarażenia pasożytnicze: (bardzo często) zakażenia bakteryjne; (często) zakażenia wirusowe, grzybicze; (niezbyt często) ciężkie infekcje (posocznica, gruźlica, zapalenie płuc). Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) gorączka. Inne zaburzenia krwi i układu chłonnego obserwowane u niektórych chorych leczonych kladrybiną, obejmują niedokrwistość czystoczerwonokrwinkową (PRCA) oraz niedokrwistość autoimmunohemolityczną.

Dawki kladrybiny większe niż zalecane mogą powodować ciężkie objawy neurotoksyczności (w tym nieodwracalne niedowłady kończyn), ostrą nefrotoksyczność i ciężkie zahamowanie czynności szpiku kostnego prowadzące do neutropenii, niedokrwistości i małopłytkowości. Nie jest znane specyficzne antidotum. Nie ma danych dotyczących skuteczności stosowania dializy i hemodializy. W przypadku przedawkowania należy zaprzestać dalszego podawania produktu leczniczego i zastosować leczenie objawowe i podtrzymujące.

Czynny składnik leku, kladrybina, wykazuje działanie cytotoksyczne na limfocyty. Kladrybina (2-chlorodeoksyadenozyna) jest antagonistą deoksyadenozyny. Otrzymywana jest poprzez zastąpienie w pierścieniu purynowym wodoru atomem chloru. Wskutek tego cząsteczka kladrybiny nie ulega deaminacji pod wpływem znajdującego się w limfocytach enzymu deaminazy adenozynowej (ADA) i gromadzi się w postaci fosforanów kladrybiny w limfocytach. Kladrybina działa wybiórczo cytotoksycznie na prawidłowe i nowotworowe komórki limfocytów i monocytów, w których jest dużo kinazy deoksycytydynowej w stosunku do deoksynukleotydazy. Kladrybina działa również na limfocyty niedzielące się. Z tego względu lek jest skuteczny w leczeniu niektórych przewlekłych chorób rozrostowych układu limfatycznego, w których ilość dzielących się komórek stanowi niewielką część nowotworu.

1 ml roztw. do inf. zawiera 1 mg kladrybiny. 1 fiolka zawiera 10 mg kladrybiny.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną bardzo silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.