Betaserc® (dichlorowodorek betahistyny)

Wskazania do stosowania

Betaserc jest wskazany w leczeniu choroby Meniere'a, która charakteryzuje się triadą następujących objawów:

• Zawroty głowy (często z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami)
• Postępująca utrata słuchu
• Szumy uszne

Ponadto, lek ten jest stosowany w objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego.

Betaserc wykazuje skuteczność w łagodzeniu objawów choroby Meniere'a oraz zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego, co potwierdzono w badaniach klinicznych. Lek wpływa na zmniejszenie częstości i nasilenia napadów zawrotów głowy u pacjentów.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabletki zawierające 8 mg lub 24 mg dichlorowodorku betahistyny należy przyjmować 1-2 razy, 3 razy na dobę. Dawkę należy dostosować indywidualnie w zależności od reakcji pacjenta na lek.

Pierwsze efekty terapeutyczne mogą być widoczne po kilku tygodniach leczenia, jednak najlepsze rezultaty uzyskuje się niekiedy dopiero po kilku miesiącach terapii. Ważne jest, aby kontynuować leczenie zgodnie z zaleceniami lekarza, nawet jeśli poprawa nie jest natychmiastowa.

U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby, mimo braku specyficznych badań klinicznych, doświadczenie po wprowadzeniu leku do obrotu wskazuje, że nie ma konieczności modyfikacji dawkowania.

Przeciwwskazania

Betaserc jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną (dichlorowodorek betahistyny) lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Guz chromochłonny nadnerczy

Należy zachować szczególną ostrożność przy kwalifikacji pacjentów do leczenia Betasercem, uwzględniając powyższe przeciwwskazania.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Betasercu należy zwrócić uwagę na następujące kwestie:

• Pacjenci z astmą oskrzelową lub chorobą wrzodową żołądka i dwunastnicy w wywiadzie wymagają ścisłego monitorowania w trakcie leczenia
• Choroba Meniere'a i zawroty głowy mogą negatywnie wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, jednak badania kliniczne wykazały, że Betaserc nie wpływa istotnie na te zdolności

Lekarz powinien poinformować pacjenta o konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów w trakcie terapii Betasercem.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Mimo braku badań in vivo dotyczących interakcji, na podstawie badań in vitro można stwierdzić, że:

• Nie przewiduje się zahamowania in vivo enzymów cytochromu P450
• Inhibitory monoaminooksydazy (MAO), w tym selektywne inhibitory MAO-B (np. selegilina), mogą hamować metabolizm betahistyny
• Teoretycznie możliwe są interakcje z lekami antyhistaminowymi, co może wpływać na skuteczność jednego z nich

Zaleca się ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Betasercu z inhibitorami MAO. Lekarz powinien rozważyć potencjalne interakcje przy przepisywaniu leku pacjentom przyjmującym inne preparaty.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Ciąża: Ze względu na brak wystarczających danych dotyczących stosowania betahistyny u kobiet w ciąży oraz niewystarczające badania na zwierzętach, nie zaleca się stosowania Betasercu w okresie ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

Karmienie piersią: Nie wiadomo, czy betahistyna przenika do mleka kobiecego. Brak również odpowiednich badań na zwierzętach. Przed zastosowaniem leku u kobiety karmiącej piersią należy dokładnie rozważyć potencjalne korzyści dla matki i ryzyko dla dziecka.

W obu przypadkach decyzję o stosowaniu leku powinna podjąć lekarz po dokładnej analizie stosunku korzyści do ryzyka.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Betasercu mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

• Często: nudności, zaburzenia trawienia, bóle głowy
• Częstość nieznana:
  • Reakcje nadwrażliwości (np. anafilaksja)
  • Łagodne dolegliwości żołądkowo-jelitowe (wymioty, bóle żołądka i jelit, wzdęcia, gazy)
  • Skórne i podskórne reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka, świąd)

W przypadku wystąpienia łagodnych dolegliwości żołądkowo-jelitowych można rozważyć przyjmowanie leku podczas posiłku lub zmniejszenie dawki. Pacjent powinien niezwłocznie zgłosić lekarzowi wystąpienie jakichkolwiek działań niepożądanych.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Betasercu mogą wystąpić następujące objawy:

• Łagodne do umiarkowanych (po dawkach do 640 mg): nudności, senność, bóle brzucha
• Poważniejsze (zwłaszcza przy jednoczesnym przedawkowaniu innych leków): drgawki, powikłania płucne lub sercowe

W razie przedawkowania zaleca się standardowe postępowanie podtrzymujące. Pacjent powinien niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub udać się do najbliższego szpitala.

Mechanizm działania

Betahistyna wpływa na układ histaminowy poprzez:

• Częściowe działanie agonistyczne na receptory histaminowe H1
• Antagonistyczne działanie na receptory histaminowe H3
• Nieistotny wpływ na receptory H2

Lek zwiększa obrót i uwalnianie histaminy poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów H3. Betahistyna może również zwiększać przepływ krwi w okolicy ślimaka i w całym mózgu, co wykazano w badaniach na zwierzętach i u ludzi.

Ponadto, betahistyna wykazuje zależne od dawki działanie hamujące na generowanie impulsów iglicowych przez neurony jąder przedsionkowych bocznego i przyśrodkowego, co może przyczyniać się do jej korzystnego wpływu terapeutycznego w układzie przedsionkowym.

Skład

Jedna tabletka Betasercu zawiera 8 mg lub 24 mg dichlorowodorku betahistyny jako substancję czynną.

Betaserc jest lekiem o złożonym mechanizmie działania, który może przynieść znaczącą ulgę pacjentom cierpiącym na chorobę Meniere'a i zawroty głowy pochodzenia przedsionkowego. Jego skuteczność i bezpieczeństwo zostały potwierdzone w badaniach klinicznych oraz długoletnim doświadczeniu po wprowadzeniu do obrotu. Niemniej jednak, jak w przypadku każdego leku, stosowanie Betasercu wymaga starannego monitorowania pacjenta i indywidualnego dostosowania terapii.