Wskazania do stosowania

Betaserc jest wskazany w leczeniu choroby Meniere'a, która charakteryzuje się triadą następujących objawów:

• Zawroty głowy (często z towarzyszącymi nudnościami i wymiotami)
• Postępująca utrata słuchu
• Szumy uszne

Ponadto, lek ten jest stosowany w objawowym leczeniu zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego.

Skuteczność betahistyny została potwierdzona w badaniach klinicznych u pacjentów z zawrotami głowy pochodzenia przedsionkowego oraz chorobą Meniere'a. Wykazano poprawę w zakresie nasilenia i częstości napadów zawrotów głowy.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie: 1-2 tabletki 3 razy na dobę (tabletki 8 mg lub 24 mg). Dawkę należy dostosować indywidualnie w zależności od odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Poprawę można zaobserwować po kilku tygodniach leczenia, jednak najlepsze wyniki terapeutyczne uzyskuje się niekiedy po kilku miesiącach stosowania leku.

Przeciwwskazania

Betaserc jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Guz chromochłonny nadnerczy

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z:

• Astmą oskrzelową
• Chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy w wywiadzie

Pacjenci z tymi schorzeniami powinni być dokładnie monitorowani podczas leczenia betahistyną.

Betahistyna może wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn, jednak w badaniach klinicznych wpływ ten był nieistotny lub nie występował.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie przeprowadzono badań in vivo dotyczących interakcji betahistyny z innymi lekami. Jednak na podstawie badań in vitro można stwierdzić, że:

• Nie przewiduje się zahamowania in vivo enzymów cytochromu P450
• Inhibitory monoaminooksydazy (MAO), w tym podtyp MAO B (np. selegilina), mogą hamować metabolizm betahistyny
• Możliwe są teoretyczne interakcje z lekami antyhistaminowymi, które mogą wpływać na skuteczność jednego z nich

Zaleca się ostrożność podczas równoczesnego stosowania betahistyny i inhibitorów MAO.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Ciąża: Brak wystarczających danych dotyczących stosowania betahistyny u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach są niewystarczające do oceny wpływu na ciążę, rozwój zarodka i płodu, poród oraz rozwój pourodzeniowy. Betahistyny nie należy stosować w ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne.

Karmienie piersią: Nie wiadomo, czy betahistyna przenika do mleka kobiecego. Brak badań na zwierzętach dotyczących przenikania betahistyny do mleka. Przed podjęciem decyzji o stosowaniu leku u kobiety karmiącej piersią należy ocenić potencjalne korzyści dla matki i ryzyko dla dziecka.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

• Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, zaburzenia trawienia (często)
• Zaburzenia układu nerwowego: bóle głowy (często)

Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano również inne działania niepożądane o nieznanej częstości występowania:

• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja
• Zaburzenia żołądka i jelit: łagodne dolegliwości żołądkowo-jelitowe (wymioty, bóle żołądka i jelit, wzdęcia, gazy)
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: reakcje nadwrażliwości (obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka, wysypka, świąd)

Łagodne dolegliwości żołądkowo-jelitowe można złagodzić poprzez przyjmowanie leku podczas posiłków lub zmniejszenie dawki.

Przedawkowanie

Zgłoszono kilka przypadków przedawkowania betahistyny. Objawy przedawkowania mogą obejmować:

• Łagodne do umiarkowanych (przy dawkach do 640 mg): nudności, senność, bóle brzucha
• Poważniejsze (zwłaszcza przy przedawkowaniu z innymi lekami): drgawki, powikłania płucne lub sercowe

W przypadku przedawkowania zaleca się standardowe postępowanie podtrzymujące.

Mechanizm działania

Mechanizm działania betahistyny nie jest w pełni wyjaśniony, jednak istnieje kilka wiarygodnych hipotez:

• Wpływ na układ histaminowy: częściowy agonista receptora H1 i antagonista receptora H3
• Zwiększenie obrotu i uwalniania histaminy poprzez blokowanie presynaptycznych receptorów H3
• Poprawa przepływu krwi w okolicy ślimaka i w całym mózgu
• Hamowanie generowania impulsów w jądrach przedsionkowych

Działanie farmakodynamiczne betahistyny może mieć korzystny wpływ terapeutyczny w układzie przedsionkowym.

Skład

Substancja czynna: dichlorowodorek betahistyny

Dostępne dawki: 8 mg lub 24 mg w jednej tabletce

Betaserc jest skutecznym lekiem w terapii choroby Meniere'a i zawrotów głowy pochodzenia przedsionkowego. Jego złożony mechanizm działania, obejmujący wpływ na układ histaminowy i poprawę krążenia w uchu wewnętrznym, przyczynia się do łagodzenia objawów tych schorzeń. Należy jednak pamiętać o potencjalnych działaniach niepożądanych i interakcjach z innymi lekami, szczególnie u pacjentów z chorobami współistniejącymi.