Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Betaloc® ZOK 50; -100 - (IR)

Metoprolol succinate

tabl. o przedł. uwalnianiu
95 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
29,24
Betaloc® ZOK 50 – (IR)
tabl. o przedł. uwalnianiu
47,5 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
19,13

Betaloc® ZOK 50; -100 - (IR)

Wskazania do stosowania

Betaloc® ZOK jest wskazany w leczeniu następujących schorzeń:

  • Nadciśnienie tętnicze
  • Przewlekła niewydolność serca z zaburzoną czynnością lewej komory
  • Choroba niedokrwienna serca
  • Profilaktyka nagłego zgonu sercowego lub ponownego zawału u pacjentów po ostrym zawale mięśnia sercowego
  • Zaburzenia rytmu serca, szczególnie tachykardie nadkomorowe, ekstrasystolia komorowa i migotanie przedsionków
  • Czynnościowe zaburzenia pracy serca z napadowymi zaburzeniami rytmu
  • Profilaktyka migreny

Lek wykazuje skuteczność w szerokiej gamie schorzeń kardiologicznych, od nadciśnienia po zaburzenia rytmu serca. Szczególnie istotne jest jego zastosowanie w prewencji wtórnej po zawale mięśnia sercowego oraz w leczeniu przewlekłej niewydolności serca.

Dawkowanie i sposób podawania

Betaloc® ZOK stosuje się raz na dobę. Dawkowanie należy dostosować indywidualnie w zależności od wskazania i odpowiedzi pacjenta na leczenie.

Wskazanie Zalecane dawkowanie
Nadciśnienie tętnicze 50-200 mg raz/dobę
Dławica piersiowa 100-200 mg raz/dobę
Przewlekła niewydolność serca Dawka początkowa: 25 mg raz/dobę, zwiększana stopniowo do 200 mg raz/dobę
Zaburzenia rytmu serca 100-200 mg raz/dobę
Profilaktyka po zawale 200 mg raz/dobę
Profilaktyka migreny 100-200 mg raz/dobę

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, rozpoczynając od mniejszych dawek i stopniowo je zwiększając. U pacjentów z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby może być konieczna modyfikacja dawkowania.

Specjalne grupy pacjentów

Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek: Nie ma konieczności modyfikacji dawki.

Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby: Zazwyczaj nie ma potrzeby modyfikacji dawki. Przy ciężkiej niewydolności wątroby należy rozważyć zmniejszenie dawki.

Pacjenci w podeszłym wieku: Nie ma konieczności modyfikacji dawki.

Dzieci i młodzież: U pacjentów w wieku 6 lat i powyżej z nadciśnieniem tętniczym zalecana dawka początkowa wynosi 0,5 mg/kg mc. raz/dobę. Dawkę można zwiększać do maksymalnie 2,0 mg/kg mc. raz/dobę. Nie stosować u dzieci poniżej 6 roku życia.

Przeciwwskazania

Betaloc® ZOK jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na metoprolol lub inne składniki preparatu
  • Wstrząs kardiogenny
  • Zespół chorego węzła zatokowego
  • Blok przedsionkowo-komorowy II lub III stopnia
  • Niewyrównana niewydolność krążenia
  • Nasilona bradykardia zatokowa lub hipotonia

Należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów z niewydolnością serca, u których ciśnienie krwi utrzymuje się poniżej 100 mm Hg.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Betaloc® ZOK należy zachować ostrożność w następujących sytuacjach:

  • Chromanie przestankowe
  • Ciężka niewydolność nerek
  • Ciężki stan ogólny pacjenta, szczególnie z kwasicą metaboliczną
  • Jednoczesne stosowanie z glikozydami naparstnicy
  • Angina Prinzmetala
  • Astma oskrzelowa lub inne przewlekłe obturacyjne choroby płuc
  • Guz chromochłonny nadnerczy

Należy unikać nagłego odstawiania leku, szczególnie u pacjentów z grupy wysokiego ryzyka. Odstawienie powinno odbywać się stopniowo, przez co najmniej 2 tygodnie.

Warto zapamiętać
  • Betaloc® ZOK stosuje się raz na dobę, co ułatwia przestrzeganie zaleceń terapeutycznych
  • Nagłe odstawienie leku może być niebezpieczne - należy stopniowo zmniejszać dawkę przez co najmniej 2 tygodnie

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Betaloc® ZOK może wchodzić w interakcje z wieloma lekami. Szczególną ostrożność należy zachować przy jednoczesnym stosowaniu:

  • Leków blokujących zwoje współczulne i inhibitorów MAO
  • Pochodnych kwasu barbiturowego
  • Klonidyny
  • Leków blokujących kanały wapniowe (werapamil, diltiazem)
  • Leków antyarytmicznych (chinidyna, amiodaron)
  • Wziewnych anestetyków
  • Ryfampicyny
  • Cymetydyny, hydralazyny, selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny
  • Niesteroidowych leków przeciwzapalnych
  • Innych leków przeciwnadciśnieniowych, doustnych leków przeciwcukrzycowych i insuliny

Interakcje te mogą prowadzić do nasilenia działania kardiodepresyjnego, zmian w stężeniu metoprololu w surowicy lub osłabienia efektu hipotensyjnego. Konieczne może być dostosowanie dawkowania.

Wpływ na ciążę i laktację

Nie zaleca się stosowania Betaloc® ZOK w okresie ciąży i karmienia piersią. Jeśli leczenie jest konieczne, należy dokładnie rozważyć potencjalne korzyści i ryzyko dla matki i płodu/dziecka.

Działania niepożądane

Działania niepożądane występują u około 10% pacjentów, a ich częstość i nasilenie zależą od dawki. Najczęściej zgłaszane działania niepożądane to:

  • Zmęczenie, bóle głowy, zawroty głowy
  • Bradykardia, uczucie zimna w kończynach, hipotonia ortostatyczna
  • Dolegliwości żołądkowo-jelitowe (bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia)

Rzadziej występują: ból w klatce piersiowej, zwiększenie masy ciała, zaostrzenie objawów niewydolności serca, zaburzenia snu, parestezje, duszność. W pojedynczych przypadkach mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak trombocytopenia, zaburzenia rytmu serca czy depresja.

Przedawkowanie

Główne objawy przedawkowania dotyczą układu krążenia i mogą obejmować bradykardię, blok przedsionkowo-komorowy, niedociśnienie, niewydolność serca czy wstrząs kardiogenny. Mogą również wystąpić zaburzenia oddechowe, objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego oraz zaburzenia metaboliczne. Leczenie przedawkowania jest objawowe i powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą medyczną.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Betaloc® ZOK jest selektywnym antagonistą receptorów β1-adrenergicznych. Wykazuje działanie hipotensyjne, antyarytmiczne i kardioprotekcyjne. Nowa postać leku (ZOK) zapewnia mniejsze maksymalne stężenie leku w osoczu w porównaniu do tradycyjnych postaci, co przekłada się na bardziej stabilny efekt terapeutyczny.

Po podaniu doustnym metoprolol wchłania się całkowicie z przewodu pokarmowego. Biodostępność preparatu ZOK wynosi 30-40%. Uwalnianie substancji czynnej następuje ze stałą szybkością przez około 20 godzin, co umożliwia stosowanie raz na dobę. Metoprolol jest metabolizowany w wątrobie, a 95% podanej dawki jest wydalane przez nerki. Okres półtrwania w surowicy wynosi 3-5 godzin.

Skład

Substancją czynną leku jest metoprololu bursztynian. Jedna tabletka o przedłużonym uwalnianiu zawiera:

  • 23,75 mg metoprololu bursztynianu (odpowiednik 25 mg metoprololu winianu)
  • 47,5 mg metoprololu bursztynianu (odpowiednik 50 mg metoprololu winianu)
  • 95 mg metoprololu bursztynianu (odpowiednik 100 mg metoprololu winianu)

Betaloc® ZOK jest skutecznym i wszechstronnym β-adrenolitykiem, stosowanym w leczeniu wielu schorzeń kardiologicznych. Jego unikalna formulacja zapewnia stabilne stężenie leku w organizmie, co przekłada się na skuteczność i wygodę stosowania. Należy jednak pamiętać o potencjalnych działaniach niepożądanych i interakcjach z innymi lekami, a stosowanie powinno odbywać się pod ścisłą kontrolą lekarską.



Wskazania

Nadciśnienie tętnicze. Leczenie objawowej, przewlekłej niewydolności serca z zaburzoną czynnością lewej komory. Choroba niedokrwienna serca. Zapobieganie wystąpieniu nagłego zgonu sercowego lub ponownego zawału mięśnia sercowego u pacjentów po przebyciu ostrej fazy zawału. Zaburzenia rytmu serca, szczególnie w przypadku tachykardii nadkomorowych, ekstrasystolii pochodzenia komorowego i migotania przedsionków (w celu zwolnienia czynności komór). Czynnościowe zaburzenia pracy serca z napadowymi zaburzeniami rytmu. Profilaktyka migreny.

Lek jest przeznaczony do stosowania raz na dobę. Nadciśnienie tętnicze. Zalecana dawka produktu u pacjentów z nadciśnieniem tętniczym łagodnym do umiarkowanego wynosi 50 mg raz/dobę. U pacjentów, którzy nie reagują na dawkę 50 mg, dawkę można zwiększyć do 100-200 mg raz/dobę i/lub podawać lek w skojarzeniu z innymi lekami przeciwnadciśnieniowymi. Dławica piersiowa. Zalecana dawka produktu leczniczego wynosi 100- 200 mg raz/dobę. W razie konieczności produkt leczniczy można stosować jednocześnie z innymi lekami przeciwdławicowymi. Przewlekła niewydolność serca. Dawkę produktu leczniczego należy określić indywidualnie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca, ustabilizowaną podczas standardowego leczenia niewydolności serca. Zalecana dawka początkowa podczas pierwszych 2 tyg. leczenia to 1 tabl. o mocy 25 mg raz/dobę. Zaleca się, aby pacjenci z niewydolnością serca klasy III-IV wg NYHA rozpoczynali leczenie od przyjmowania połowy tabl. o mocy 25 mg raz/dobę w pierwszym tyg. Następnie należy podwajać dawkę co 2 tyg., aż do osiągnięcia maks. dawki docelowej produktu leczniczego, wynoszącej 200 mg raz/dobę (lub maks. dawki tolerowanej przez pacjenta). Podczas leczenia długoterminowego należy stosować dawkę 200 mg produktu leczniczego raz/dobę (lub maks. dawkę tolerowaną przez pacjenta). Podczas stosowania każdej dawki należy ocenić tolerancję leku przez pacjenta. W razie wystąpienia niedociśnienia może być konieczne zmniejszenie dawki jednocześnie stosowanych leków. Początkowe niedociśnienie nie musi oznaczać, że dana dawka leku nie może być tolerowana w leczeniu przewlekłym, natomiast należy podawać mniejszą dawkę produktu leczniczego do czasu ustabilizowania stanu pacjenta. Zaburzenia rytmu serca. Zalecana dawka wynosi 100-200 mg produktu leczniczego raz/dobę. Zapobieganie wystąpieniu nagłego zgonu sercowego lub ponownego zawału mięśnia sercowego u pacjentów po przebyciu ostrej fazy zawału. Zalecana dawka podtrzymująca wynosi 200 mg raz/dobę. Czynnościowe zaburzenia serca z kołataniem serca. Zalecana dawka wynosi 100 mg raz/dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 200 mg. Profilaktyka migreny. Zalecana dawka wynosi 100- 200 mg raz/dobę. Pacjenci z zaburzeniami czynności nerek. Nie ma konieczności modyfikowania dawki u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek. Pacjenci z zaburzeniami czynności wątroby. Zazwyczaj nie ma konieczności modyfikowania dawki u pacjentów z marskością wątroby, ponieważ metoprolol wiąże się z białkami osocza w małym stopniu (5-10%). Jeżeli występują objawy ciężkiej niewydolności wątroby (np. u pacjentów z zespoleniem wrotno-czczym), należy rozważyć zmniejszenie dawki. Pacjenci w podeszłym wieku. Nie ma konieczności zmiany dawki produktu u pacjentów w podeszłym wieku. Dzieci i młodzież. Zalecana dawka początkowa u pacjentów w wieku 6 lat i powyżej, z nadciśnieniem tętniczym, wynosi 0,5 mg/kg mc. produktu leczniczego (0,48 mg/kg mc. metoprololu bursztynianu), podawana raz/dobę. Ostateczna dawka podawana w µg powinna być jak najbardziej zbliżona do dawki przeliczonej na podstawie mg/kg mc. W przypadku braku reakcji klinicznej na dawkę 0,5 mg/kg mc., dawkę można zwiększyć do dawki wynoszącej 1,0 mg/kg mc. (0,95 mg/kg mc. metoprololu bursztynianu), nie większej niż 50 mg (47,5 mg metoprololu bursztynianu). W przypadku braku reakcji klinicznej na dawkę 1,0 mg/kg mc. dawkę można zwiększyć do maks. dawki dobowej wynoszącej 2,0 mg/kg mc. (1,90 mg/kg mc. metoprololu bursztynianu). Nie przeprowadzono badań dotyczących stosowania dawek większych niż 200 mg (190 mg metoprololu bursztynianu) raz/dobę u dzieci i młodzieży. Nie przeprowadzono badań dotyczących skuteczności i bezpieczeństwa stosowania u dzieci w wieku poniżej 6 lat. Dlatego produktu leczniczego nie należy stosować w tej grupie wiekowej.

Jeśli występuje konieczność odstawienia preparatu, należy robić to stopniowo, w ciągu co najmniej 2 tyg. Jeżeli wystąpi konieczność odstawienia β-adrenolityku przed zabiegiem operacyjnym należy zrobić to w ciągu co najmniej 48 h przed rozpoczęciem zabiegu, z wyjątkiem szczególnych przypadków, do których należy nadczynność tarczycy lub guz chromochłonny nadnerczy. Dane kliniczne dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności leczenia β1-adrenolitykami pacjentów z ciężką, stabilną niewydolnością serca (z grupy IV NYHA) są ograniczone. Leczenie β1-adrenolitykami w tej grupie pacjentów powinni prowadzić specjaliści z dużym doświadczeniem w leczeniu ciężkiej niewydolności serca.

Nadwrażliwość na składniki preparatu lub na inne β-adrenolityki. Wstrząs kardiogenny. Zespół chorego węzła zatokowego. Blok przedsionkowo-komorowy II lub III°. Nie wyrównana niewydolność krążenia (przebiegająca z obrzękiem płuc, hipoperfuzją narządów lub hipotonią). Nasilona bradykardia zatokowa lub hipotonia. Pacjentów z niewydolnością serca, u których pomiary ciśnienia krwi utrzymują się poniżej 100 mm Hg, należy ponownie zbadać przed wdrożeniem leczenia metoprololem.

Lek należy stosować ostrożnie u pacjentów z chromaniem przestankowym, ciężką niewydolnością nerek, w ciężkim stanie ogólnym, szczególnie, jeżeli jednym z objawów jest kwasica metaboliczna. Należy zachować ostrożność, stosując równocześnie z glikozydami naparstnicy. Szczególnie ostrożnie stosować w anginie Prinzmetala. U pacjentów z astmą oskrzelową lub innymi przewlekłymi obturacyjnymi chorobami płuc otrzymujących jednocześnie selektywne β1-adrenolityki i leki z grupy agonistów receptorów β2 często jest konieczne zwiększenie dawki β2-mimetyków. W przypadku konieczności podawania preparatu pacjentom z guzem chromochłonnym nadnerczy należy rozważyć równoczesne zastosowanie leku α-adrenolitycznego. Dane kliniczne dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności leczenia β1-adrenolitykami pacjentów z ciężką, stabilną niewydolnością serca (gr. IV NYHA) są ograniczone. Brak danych klinicznych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności leczenia metoprololem pacjentów z objawami niewydolności serca w przebiegu zawału mięśnia sercowego i z niestabilną chorobą niedokrwienną serca. Nagłe odstawianie leków β-adrenolitycznych jest niebezpieczne, szczególnie u pacjentów należących do grup dużego ryzyka. Nagłe odstawienie leku może spowodować zaostrzenie objawów przewlekłej niewydolności serca lub zwiększenie ryzyka wystąpienia zawału mięśnia sercowego i nagłego zgonu. Brak jest wystarczających danych dotyczących stosowania preparatu u dzieci.

Należy zachować szczególną ostrożność, stosując jednocześnie z lekami blokującymi zwoje współczulne i inhibitorami MAO. Nie należy stosować preparatu jednocześnie z pochodnymi kwasu barbiturowego ze względu na przyspieszony metabolizm. Jeżeli pacjent jest leczony jednocześnie klonidyną i metoprololem, a jest konieczne przerwanie podawania klonidyny, należy najpierw stopniowo zakończyć podawanie metoprololu i następnie w ciągu kilku dni podawanie klonidyny. Leki blokujące kanały wapniowe z grupy werapamilu oraz diltiazemu oraz leki antyarytmiczne z grupy chinidyny i amiodaron stosowane jednocześnie z metoprololem mogą powodować wystąpienie ciężkich zaburzeń automatyzmu i przewodnictwa, a także nasilenie działania inotropowo ujemnego. Podawany jednocześnie z wziewnymi anestetykami może nasilać ich działanie kardiodepresyjne. Ryfampicyna podawana jednocześnie powoduje zmniejszenie stężenia leku w surowicy. Zwiększenie stężenia metoprololu w surowicy może wystąpić po zastosowaniu cymetydyny, hydralazyny, leków z grupy selektywnych inhibitorów zwrotnego wychwytu serotoniny (np. paroksetyny, fluoksetyny i sertraliny) i po wypiciu alkoholu. Jednoczesne stosowanie indometacyny i innych NLPZ powoduje zmniejszenie działania hipotensyjnego preparatu. Może nasilać działanie innych leków przeciwnadciśnieniowych, doustnych leków przeciwcukrzycowych i insuliny. W razie wystąpienia reakcji alergicznych i konieczności stosowania epinefryny w czasie leczenia metoprololem, może być niezbędne podawanie większych jej dawek.

Nie zaleca się stosowania preparatu w okresie ciąży i karmienia piersią.

Występują u około 10% leczonych z częstością i nasileniem zależnymi od dawki. Występujące często (>1/100 pacjentów): zmęczenie, bóle głowy, zawroty głowy; bradykardia, uczucie zimna w obwodowych częściach kończyn, hipotonia ortostatyczna (rzadko - omdlenie), kołatanie serca; bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka lub zaparcia. Występujące rzadko (<1/100 i >1/1000 pacjentów): ból w klatce piersiowej, zwiększenie masy ciała; przemijające zaostrzenie objawów niewydolności serca, blok I°, obrzęki; zaburzenia snu, parestezje; duszność, skurcz oskrzeli u pacjentów z astmą oskrzelową. Występujące w pojedynczych przypadkach (<1/1000 pacjentów): nadmierna potliwość, wypadanie włosów, zaburzenia smaku, przemijające zaburzenia libido; trobocytopenia; wydłużony czas przewodzenia przedsionkowo-komorowego, zaburzenia rytmu serca; koszmary senne, zaburzenia pamięci, splątanie, nerwowość, stany lękowe, omamy, depresja; zaostrzenie objawów łuszczycy, nadwrażliwość na światło; zwiększenie aktywności aminotransferaz, zapalenie wątroby; zaburzenia widzenia, szumy uszne; bóle stawów.

Główne objawy przedawkowania dotyczą układu krążenia. W niektórych przypadkach, szczególnie u dzieci i młodzieży mogą dominować objawy ze strony o.u.n. lub mogą wystąpić zaburzenia oddechowe. Do objawów przedawkowania należą: bradykardia, blok przedsionkowo-komorowy różnego stopnia, asystolia, niedociśnienie, zaburzenia krążenia obwodowego, niewydolność serca, wstrząs kardiogenny, zaburzenia oddechowe, bezdech, zmęczenie, splątanie, utrata świadomości, drżenia, skurcze, nadmierna potliwość, parestezje, skurcz oskrzeli, nudności, wymioty, skurcz przełyku, hipoglikemia (szczególnie u dzieci) lub hiperglikemia, hiperkaliemia, uszkodzenie nerek, przemijający zespół miasteniczny. Leczenie objawowe.

Selektywny antagonista receptorów β1. Selektywność preparatu jest zależna od dawki. Zastosowanie nowej postaci leku: ZOK powoduje mniejsze maks. stężenie leku w osoczu, w porównaniu do tradycyjnych postaci. Ma niewielkie działanie stabilizujące błonę komórkową, ogranicza lub hamuje działanie amin katecholowych na mięsień sercowy. W dawkach leczniczych metoprolol ma dużo mniejszy wpływ na skurcz mięśniówki oskrzeli w porównaniu do nieselektywnych β-adrenolityków, może być stosowany równocześnie z agonistami receptorów β2 u pacjentów z astmą lub objawami przewlekłej choroby obturacyjnej płuc. W mniejszym stopniu niż nieselektywne β-adrenolityki wpływa na uwalnianie insuliny i metabolizm węglowodanów. Wpływa hamująco na pobudzenie układu współczulnego, wykazuje ujemne działanie inotropowe i chronotropowe na serce, wydłuża przewodzenie przedsionkowo-komorowe. U pacjentów z nadciśnieniem tętniczym, preparat ZOK obniża ciśnienie tętnicze krwi przez całą dobę, zarówno w pozycji stojącej, leżącej jak również podczas wykonywania wysiłku. Po rozpoczęciu leczenia metoprololem występuje krótkotrwałe zwiększenie oporu naczyń obwodowych, a następnie obniżenie całkowitego oporu naczyniowego, co przy zmniejszonej pojemności minutowej serca prowadzi do obniżenia ciśnienia tętniczego. U mężczyzn z umiarkowanym lub ciężkim nadciśnieniem tętniczym leczonych metoprololem, zaobserwowano również zmniejszenie ryzyka nagłego zgonu sercowego. W badaniach klinicznych pacjentów w grupie przewlekłej niewydolności serca II - IV NYHA, z frakcją wyrzutową lewej komory <40%, po leczeniu preparatem zanotowano zwiększenie przeżywalności pacjentów i zmniejszenie częstości hospitalizacji oraz zmniejszenie objawów niewydolności serca wraz ze wzrostem frakcji wyrzutowej i zmniejszeniem objętości lewej komory. Metoprolol zmniejsza także ryzyko wystąpienia ponownego zawału mięśnia sercowego lub nagłego zgonu sercowego u pacjentów po zawale mięśnia sercowego. Po podaniu doustnym wchłania się całkowicie, w całym przewodzie pokarmowym, włącznie z okrężnicą. Biodostępność preparatu ZOK wynosi około 30-40%. Uwalnianie metoprololu nie zależy od pH soku jelitowego i następuje ze stałą szybkością przez około 20 h. Wiąże się z białkami osocza w 5-10%. Jest metabolizowany w wątrobie do trzech głównych metabolitów bez klinicznie istotnej aktywności β-adrenolitycznej. Po podaniu doustnym, 95% podanej dawki jest wydalane przez nerki, w 5% w postaci nie zmienionej. T0,5 surowicy wynosi 3-5 h.

1 tabl. o przedł. uwalnianiu zawiera 23,75 mg, 47,5 mg lub 95 mg metoprololu bursztynianu, co odpowiada 25 mg, 50 mg lub 100 mg metoprololu winianu.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Posiłki bogatotłuszczowe mogą powodować wzrost lub spadek stężenia leku lub/i jego metabolitów we krwi. Wzrost stężenia występuje przez zwiększenie wchchłaniania leku z przewodu pokarmowego w wyniku rozpuszczania leku w tłuszczach emulgowalnych przez kwasy żółciowe. Konsekwencjami klinicznymi mogą być: bóle głowy, zawroty głowy, zaburzenia snu, niepokój, ponudzenie psychoruchowe, napady drgawek, hipotonia, bradykardia, zburzenia przewodzenia serca, niedociśnienie tętnicze, niewydolność serca, łysienie, kaszel, wysypki skórne, świąd skóry oraz wzrost transaminaz we krwi. Zmniejszenie wchłaniania leku (chinapryl): tworzą się słabowchłanialne kompleksy leku z kwasami tłuszczowymi, czego konsekwencją kliniczną może być brak lub osłabienie efektów terapeutycznych.