Azilect (rasagilina) - szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Azilect jest wskazany w leczeniu idiopatycznej choroby Parkinsona:

• W monoterapii (bez lewodopy)
• Jako leczenie wspomagające (z lewodopą) u pacjentów z wahaniami skuteczności lewodopy w wyniku efektu wyczerpania dawki

Zastosowanie rasagiliny jako leczenia wspomagającego może być szczególnie korzystne u pacjentów doświadczających fluktuacji motorycznych związanych z końcem dawki lewodopy.

Dawkowanie i sposób podawania

Azilect można przyjmować niezależnie od posiłków. Lek może być stosowany w monoterapii lub jako leczenie wspomagające z lewodopą.

Wnioski: Dawkowanie Azilectu jest proste i wygodne dla pacjenta - jedna tabletka raz dziennie. W większości przypadków nie ma potrzeby modyfikacji dawki, co ułatwia prowadzenie terapii.

Przeciwwskazania

Stosowanie Azilectu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na rasagilinę lub którykolwiek ze składników preparatu
• Ciężka niewydolność wątroby
• Umiarkowane zaburzenia czynności wątroby
• Jednoczesne stosowanie innych inhibitorów MAO lub petydyny
• Wiek poniżej 18 lat (ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności)

Wnioski: Szczególną uwagę należy zwrócić na stan wątroby pacjenta przed rozpoczęciem leczenia Azilectem. Lek nie powinien być stosowany u osób z umiarkowanymi i ciężkimi zaburzeniami czynności wątroby.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Zaburzenia czynności wątroby: Należy zachować ostrożność rozpoczynając leczenie u pacjentów z łagodną niewydolnością wątroby. W przypadku progresji łagodnych zaburzeń do umiarkowanych, należy przerwać podawanie rasagiliny.

Zmiany skórne: Zaleca się ostrożność w przypadku pojawienia się zmian skórnych budzących podejrzenie. Należy monitorować stan skóry pacjenta podczas terapii.

Pacjenci w podeszłym wieku: Mimo braku konieczności modyfikacji dawki, należy zachować ostrożność ze względu na możliwe współistniejące schorzenia i stosowane leki.

Wnioski: Monitorowanie funkcji wątroby oraz stanu skóry pacjenta jest kluczowe podczas terapii Azilectem. Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów w podeszłym wieku ze względu na potencjalne interakcje lekowe.

Interakcje lekowe

Rasagiliny nie należy stosować jednocześnie z:

• Innymi inhibitorami MAO (ryzyko nieselektywnego hamowania MAO i przełomu nadciśnieniowego)
• Petydyną (ryzyko ciężkich reakcji niepożądanych)
• Fluoksetyną lub fluwoksaminą (wymagany odstęp co najmniej 14 dni między terapiami)
• Sympatykomimetykami zawartymi w lekach na przeziębienie i preparatach zmniejszających przekrwienie błony śluzowej nosa

Nie zaleca się jednoczesnego stosowania rasagiliny z:

• Dekstrometorfanem
• Selektywnymi inhibitorami wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI)
• Trójpierścieniowymi i czteropierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi
• Innymi inhibitorami MAO lub selektywnymi inhibitorami MAO-B

Wnioski: Interakcje lekowe Azilectu są liczne i potencjalnie niebezpieczne. Kluczowe jest dokładne zebranie wywiadu lekowego przed rozpoczęciem terapii i poinformowanie pacjenta o konieczności konsultacji przed wprowadzeniem nowych leków.

Ciąża i laktacja

Należy zachować ostrożność stosując Azilect u kobiet w ciąży i karmiących piersią. Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania w tych grupach pacjentek. Decyzja o zastosowaniu leku powinna być podjęta po dokładnej analizie potencjalnych korzyści i ryzyka.

Wnioski: W przypadku kobiet w wieku rozrodczym, planujących ciążę lub karmiących piersią, należy rozważyć alternatywne metody leczenia lub ścisłe monitorowanie stanu pacjentki i płodu/dziecka podczas terapii Azilectem.

Działania niepożądane

Najczęściej zgłaszane działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia ogólne: bóle głowy, zespół grypopodobny, złe samopoczucie, ból szyi, reakcje alergiczne, gorączka
• Układ krążenia: dławica piersiowa, udar mózgu, zawał mięśnia sercowego
• Układ pokarmowy: niestrawność, brak łaknienia
• Układ krwiotwórczy: leukopenia
• Układ mięśniowo-szkieletowy: bóle stawów, zapalenie stawów
• Układ nerwowy: depresja, zawroty głowy
• Skóra: kontaktowe zapalenie skóry, wysypka pęcherzykowo-pęcherzowa, rak skóry

Rzadko obserwowano martwicę rozpływną mięśni poprzecznie prążkowanych (po upadku i dłuższym unieruchomieniu) oraz nieprawidłowe wydzielanie hormonu antydiuretycznego (ADH).

Wnioski: Profil działań niepożądanych Azilectu jest szeroki i obejmuje wiele układów. Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego oraz zmiany skórne. Pacjenci powinni być poinformowani o konieczności zgłaszania wszelkich niepokojących objawów.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Azilectu może teoretycznie wystąpić zahamowanie aktywności zarówno MAO-A, jak i MAO-B, co może prowadzić do objawów ze strony układu krążenia, takich jak nadciśnienie i niedociśnienie ortostatyczne. Nie istnieje swoiste antidotum. Leczenie powinno być objawowe i podtrzymujące.

Wnioski: W przypadku podejrzenia przedawkowania, pacjent powinien być niezwłocznie hospitalizowany i monitorowany, ze szczególnym uwzględnieniem funkcji układu krążenia.

Mechanizm działania i właściwości farmakokinetyczne

Rasagilina jest silnym, nieodwracalnym i selektywnym inhibitorem monoaminooksydazy typu B (MAO-B). Działanie to prowadzi do zwiększenia zewnątrzkomórkowego stężenia dopaminy w prążkowiu i zwiększonej aktywności dopaminergicznej.

Główne cechy farmakokinetyczne:

• Szybkie wchłanianie, maksymalne stężenie w osoczu po około 0,5 h
• Wiązanie z białkami osocza: 60-70%
• Metabolizm: prawie całkowita biotransformacja w wątrobie, głównie przez izoenzym CYP1A2
• Wydalanie: głównie z moczem w postaci glukuronianów, w mniejszym stopniu z kałem

Wnioski: Szybki początek działania i raz dzienne dawkowanie Azilectu wynikają z jego właściwości farmakokinetycznych. Należy pamiętać o potencjalnych interakcjach z innymi lekami metabolizowanymi przez CYP1A2.

Skład preparatu

Jedna tabletka Azilectu zawiera 1 mg rasagiliny w postaci mezylanu.

Wnioski: Prosta forma dawkowania (1 tabletka = 1 mg substancji czynnej) ułatwia stosowanie leku i minimalizuje ryzyko pomyłek w dawkowaniu.