Wyszukaj produkt

Avaxim 160 U

Hepatitis A vaccine

inj. [zaw.]
160 j.m.
1 amp.-strzyk. 0,5 ml
Iniekcje
Rx
100%
157,00

Avaxim 160 U - szczepionka przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A

Wskazania do stosowania

Avaxim 160 U jest wskazany do czynnego uodpornienia przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu A (WZW A) u młodzieży od 16. roku życia oraz u osób dorosłych. Należy pamiętać, że szczepionka ta:

  • Nie chroni przed zakażeniem wirusami zapalenia wątroby typu B, C lub E
  • Nie chroni przed innymi drobnoustrojami wywołującymi choroby wątroby

Zakażenie wirusem WZW A najczęściej następuje poprzez:

  • Spożycie skażonej wody lub pożywienia
  • Drogę fekalno-oralną przy kontakcie z osobami zakażonymi
  • Krew lub kontakty seksualne (zwłaszcza oralno-analne)

Szczepionkę należy stosować zgodnie z oficjalnymi zaleceniami.

Avaxim 160 U jest skutecznym narzędziem profilaktyki WZW A u młodzieży i dorosłych, ale nie chroni przed innymi typami wirusowego zapalenia wątroby. Kluczowe jest przestrzeganie zasad higieny i unikanie potencjalnych źródeł zakażenia.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawka podstawowa Dawka uzupełniająca
Od 16. roku życia i dorośli 0,5 ml 0,5 ml po 6-12 miesiącach (do 36 miesięcy)

Tabela 1. Schemat dawkowania szczepionki Avaxim 160 U

Pierwotną ochronę uzyskuje się po podaniu jednej dawki szczepionki. Dla uzyskania długotrwałej ochrony zaleca się podanie dawki uzupełniającej, najlepiej między 6. a 12. miesiącem od pierwszego szczepienia, ale można ją podać do 36 miesięcy po pierwszej dawce.

Szacuje się, że przeciwciała przeciw wirusowi WZW A utrzymują się przez co najmniej 10 lat po podaniu dawki uzupełniającej.

Avaxim 160 U może być stosowany jako dawka uzupełniająca u osób od 16. roku życia, które otrzymały szczepienie pierwotne szczepionką skojarzoną przeciw durowi brzusznemu i WZW A 6-36 miesięcy wcześniej.

Prawidłowe dawkowanie i zachowanie odpowiednich odstępów między dawkami jest kluczowe dla uzyskania optymalnej i długotrwałej ochrony przed WZW A. Lekarz powinien dostosować schemat szczepienia do indywidualnej sytuacji pacjenta.

Sposób podawania

Avaxim 160 U należy podawać domięśniowo (i.m.), preferowanym miejscem jest mięsień naramienny. Zalecenia dotyczące podawania:

  • Nie podawać donaczyniowo - przed wstrzyknięciem upewnić się, że igła nie tkwi w naczyniu krwionośnym
  • Nie mieszać z innymi szczepionkami w jednej strzykawce
  • Unikać podawania w mięsień pośladkowy ze względu na zmienną ilość tkanki tłuszczowej
  • Nie podawać śródskórnie

W wyjątkowych przypadkach (np. u pacjentów z trombocytopenią lub ryzykiem krwawienia) szczepionka może być podana podskórnie.

Prawidłowa technika podania szczepionki ma istotne znaczenie dla jej skuteczności i bezpieczeństwa. Lekarz powinien zwrócić szczególną uwagę na wybór miejsca wstrzyknięcia i sposób podania, dostosowując je do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Przeciwwskazania

Szczepionki Avaxim 160 U nie należy podawać w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na którykolwiek składnik szczepionki
  • Reakcja alergiczna po uprzednim podaniu szczepionki

Szczepienie należy odroczyć w przypadku:

  • Gorączki
  • Ostrej infekcji
  • Zaostrzenia choroby przewlekłej

Przed podaniem szczepionki lekarz powinien dokładnie zebrać wywiad medyczny i ocenić aktualny stan zdrowia pacjenta, aby wykluczyć przeciwwskazania do szczepienia.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania szczepionki Avaxim 160 U należy zachować szczególną ostrożność:

  • Mieć przygotowany roztwór adrenaliny do wstrzyknięć na wypadek reakcji anafilaktycznej
  • Uważać na możliwość wystąpienia omdlenia, szczególnie u młodzieży
  • Rozważyć odroczenie szczepienia u pacjentów w trakcie leczenia immunosupresyjnego
  • Zachować ostrożność u pacjentów z chorobami wątroby
  • Uważać u osób z nadwrażliwością na neomycynę (śladowe ilości w szczepionce)

Lekarz powinien być przygotowany na możliwe reakcje niepożądane i dostosować postępowanie do indywidualnej sytuacji pacjenta, szczególnie w przypadku osób z obniżoną odpornością lub chorobami współistniejącymi.

Warto zapamiętać
  • Avaxim 160 U zapewnia długotrwałą ochronę przed WZW A, utrzymującą się co najmniej 10 lat po podaniu dawki uzupełniającej
  • Szczepionka może być podawana jednocześnie z innymi szczepionkami, ale w różne miejsca ciała, bez wpływu na odpowiedź immunologiczną

Interakcje

Avaxim 160 U może być podawany jednocześnie z:

  • Immunoglobulinami (w różne miejsca ciała)
  • Innymi inaktywowanymi szczepionkami
  • Szczepionką przeciw durowi brzusznemu (TYPHIM Vi)
  • Szczepionką przeciw WZW B
  • Szczepionką przeciw żółtej gorączce

Należy pamiętać, że jednoczesne podanie z immunoglobulinami może obniżyć miana przeciwciał, choć nie wpływa na odsetek seroprotekcji.

Avaxim 160 U wykazuje dobrą kompatybilność z innymi szczepionkami, co umożliwia elastyczne planowanie schematów szczepień. Lekarz powinien jednak zawsze rozważyć indywidualną sytuację pacjenta przy planowaniu jednoczesnego podawania kilku szczepionek.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Nie zaleca się rutynowego stosowania szczepionki Avaxim 160 U u kobiet w ciąży i karmiących piersią:

  • Brak danych dotyczących wpływu na rozwój płodu
  • Nie przeprowadzono badań u kobiet karmiących piersią

W przypadku konieczności szczepienia kobiety w ciąży lub karmiącej, należy dokładnie rozważyć stosunek ryzyka do korzyści.

Decyzja o szczepieniu kobiet w ciąży lub karmiących piersią powinna być podejmowana indywidualnie, po dokładnej analizie potencjalnych korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane po podaniu szczepionki Avaxim 160 U:

  • Reakcje miejscowe: bolesność, rumień, rzadko guzek w miejscu wstrzyknięcia
  • Reakcje ogólne: umiarkowana gorączka, osłabienie, ból głowy, bóle mięśni lub stawów, zaburzenia żołądkowo-jelitowe
  • Rzadko: przejściowy wzrost transaminaz w surowicy krwi
  • Wyjątkowo: reakcje skórne (świąd, wysypka, pokrzywka)

Działania niepożądane są zwykle łagodne i krótkotrwałe. Występują rzadziej po podaniu dawki uzupełniającej.

Profil bezpieczeństwa szczepionki Avaxim 160 U jest korzystny, a większość działań niepożądanych ma charakter łagodny i przejściowy. Lekarz powinien poinformować pacjenta o możliwych reakcjach poszczepiennych i zalecić odpowiednie postępowanie w razie ich wystąpienia.

Właściwości farmakologiczne

Avaxim 160 U jest inaktywowaną szczepionką zawierającą wirus zapalenia wątroby typu A, który został namnożony, oczyszczony i inaktywowany formaldehydem. Mechanizm działania:

  • Indukuje odporność przeciw WZW A poprzez wytworzenie przeciwciał
  • 14 dni po szczepieniu u ponad 90% osób z prawidłową odpornością stwierdza się ochronne miano przeciwciał (>20 mj.m./ml)
  • Miesiąc po pierwszej dawce prawie 100% osób jest chronionych
  • Odporność może utrzymywać się przez co najmniej 36 miesięcy i zostaje wzmocniona po podaniu dawki uzupełniającej

Avaxim 160 U zapewnia szybką i skuteczną ochronę przed WZW A, a podanie dawki uzupełniającej znacząco wydłuża okres ochrony. Lekarz powinien podkreślić pacjentowi znaczenie przyjęcia pełnego schematu szczepienia dla uzyskania optymalnej i długotrwałej ochrony.

Skład

Jedna dawka (0,5 ml) szczepionki Avaxim 160 U zawiera:

  • 160 jednostek antygenowych wirusa zapalenia wątroby typu A, szczep GBM

Znajomość składu szczepionki jest istotna dla lekarza, szczególnie w kontekście potencjalnych reakcji alergicznych u pacjentów z nadwrażliwością na składniki szczepionki.



Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.
Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.
Substancja czynna zawarta w lekach, które mogą być ordynowane przez pielęgniarki i położne, o których mowa w art. 15a ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęniarki i położnej, oraz na które pielęgniarki i położne mają prawo wystawiać recepty.