Atosiban SUN - charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Atosiban SUN jest wsczynności porodowej u dorosłych kobiet w ciąży, gdy spełnione są następujące kryteria:

• Występowanie co najmniej 4 regularnych skurczów macicy trwających minimum 30 sekund w okresie 30 minut
• Rozwarcie szyjki macicy 1-3 cm (0-3 cm u pierworódek)
• Skrócenie szyjki macicy

Zastosowanie atozybanu pozwala na opóźnienie porodu przedwczesnego i uzyskanie czasu na wdrożenie innych interwencji medycznych mających na celu poprawę rokowania dla noworodka.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie atozybanem powinno być rozpoczynane i nadzorowane przez lekarza doświadczonego w prowadzeniu pacjentek z zagrażającym porodem przedwczesnym. Lek podaje się dożylnie w trzech następujących po sobie etapach:

Całkowity czas leczenia nie powinien przekraczać 48 godzin. Maksymalna łączna dawka atozybanu w pełnym cyklu terapeutycznym nie powinna być większa niż 330,75 mg.

Leczenie należy rozpocząć jak najszybciej po rozpoznaniu zagrażającego porodu przedwczesnego. Po podaniu bolusa natychmiast należy rozpocząć wlew ciągły. W przypadku utrzymywania się skurczów macicy podczas stosowania atozybanu, należy rozważyć alternatywne metody leczenia.

W razie konieczności powtórzenia terapii, należy ponownie rozpocząć od bolusa, a następnie kontynuować wlew ciągły. Brak jest doświadczenia klinicznego w stosowaniu więcej niż trzech cykli leczenia atozybanem u jednej pacjentki.

Uwaga: Szczegółowe instrukcje dotyczące przygotowania produktu leczniczego przed podaniem znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Przeciwwskazania

Stosowanie atozybanu jest przeciwwskazane w następujących sytuacjach:

• Wiek ciążowy poniżej 24 lub powyżej 33 pełnych tygodni
• Przedwczesne pęknięcie błon płodowych w ciąży powyżej 30 tygodni
• Zaburzenia tętna płodu
• Przedporodowy krwotok maciczny wymagający natychmiastowego porodu
• Rzucawka lub ciężki stan przedrzucawkowy wymagające zakończenia ciąży
• Wewnątrzmaciczna śmierć płodu
• Podejrzenie zakażenia wewnątrzmacicznego
• Łożysko przodujące
• Przedwczesne oddzielenie się łożyska
• Jakikolwiek inny stan matki lub płodu, w którym kontynuacja ciąży stanowi zagrożenie
• Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą

Przed zastosowaniem leku należy dokładnie ocenić stan kliniczny pacjentki i płodu, aby wykluczyć obecność wymienionych przeciwwskazań.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosując atozyban u pacjentek z podejrzeniem przedwczesnego pęknięcia błon płodowych, należy dokładnie rozważyć stosunek korzyści z opóźnienia porodu do ryzyka zapalenia błon płodowych. Brak jest doświadczenia klinicznego w stosowaniu leku u pacjentek z zaburzeniami czynności wątroby lub nerek. U pacjentek z niewydolnością wątroby atozyban należy stosować ostrożnie.

Doświadczenie kliniczne w stosowaniu atozybanu w ciążach mnogich oraz u pacjentek między 24. a 27. tygodniem ciąży jest ograniczone. Korzyści z zastosowania leku w tych grupach są niepewne.

Podczas podawania atozybanu zaleca się monitorowanie czynności skurczowej macicy i tętna płodu. Jako antagonista oksytocyny, atozyban może teoretycznie zwiększać ryzyko atonii macicy i krwawienia poporodowego, dlatego należy kontrolować utratę krwi po porodzie.

U pacjentek z ciążą mnogą oraz przy jednoczesnym stosowaniu innych leków tokolitycznych (np. antagonistów kanału wapniowego lub β-mimetyków) istnieje zwiększone ryzyko obrzęku płuc. W takich przypadkach atozyban należy stosować ze szczególną ostrożnością.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Badania in vitro wykazały, że atozyban nie jest substratem dla cytochromu P450 i nie hamuje enzymów tego układu biorących udział w metabolizmie leków. Nie stwierdzono istotnych klinicznie interakcji z betametazonem i labetalolem.

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu innych leków tokolitycznych ze względu na możliwość nasilenia działania rozkurczającego na macicę.

Wpływ na płodność, ciążę i laktację

Atozyban należy stosować wyłącznie w przypadku rozpoznania zagrażającego porodu przedwczesnego między 24. a 33. tygodniem ciąży. W czasie leczenia atozybanem należy przerwać karmienie piersią, jeśli kobieta karmi wcześniej urodzone dziecko.

Badania na zwierzętach nie wykazały toksycznego wpływu atozybanu na zarodek i płód. Brak danych dotyczących wpływu na płodność i wczesny rozwój zarodkowy u ludzi.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane obserwowane u matek to:

• Nudności (14%)
• Ból głowy
• Zawroty głowy
• Tachykardia
• Niedociśnienie
• Uderzenia gorąca
• Wymioty
• Reakcje w miejscu wstrzyknięcia

U noworodków nie stwierdzono specyficznych działań niepożądanych związanych ze stosowaniem atozybanu. Obserwowane objawy mieściły się w zakresie normalnych odchyleń i były porównywalne z grupą placebo i betamimetykami.

Po wprowadzeniu leku do obrotu zgłaszano przypadki zaburzeń oddechowych (duszność, obrzęk płuc), szczególnie przy jednoczesnym stosowaniu innych leków tokolitycznych i w ciążach mnogich.

Przedawkowanie

Zgłoszono kilka przypadków przedawkowania atozybanu, ale nie zaobserwowano specyficznych objawów. Nie jest znane swoiste leczenie w przypadku przedawkowania. W takiej sytuacji należy monitorować stan pacjentki i wdrożyć leczenie objawowe.

Mechanizm działania

Atozyban jest syntetycznym peptydem, który działa jako kompetycyjny antagonista ludzkiej oksytocyny na poziomie receptorów. Wykazuje on wysokie powinowactwo do receptorów oksytocynowych, co prowadzi do zmniejszenia częstości skurczów i napięcia mięśni macicy. Efekt ten powoduje osłabienie czynności skurczowej macicy.

Dodatkowo atozyban wiąże się z receptorami wazopresyny, osłabiając jej działanie. U kobiet z zagrażającym porodem przedwczesnym, atozyban w zalecanych dawkach skutecznie hamuje skurcze macicy i indukuje jej stan spoczynkowy.

Działanie rozkurczające na macicę pojawia się szybko, istotne zmniejszenie skurczów obserwuje się już po 10 minutach od podania. Stan spoczynkowy macicy utrzymuje się stabilnie przez około 12 godzin.

Skład

Substancją czynną leku jest atozyban (w postaci octanu). Dostępne są dwa stężenia:

• 6,75 mg atozybanu w 1 ml roztworu
• 37,5 mg atozybanu w 1 ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji

Szczegółowy skład jakościowy i ilościowy, w tym wykaz substancji pomocniczych, znajduje się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.