Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Aspirin® C

Acetylsalicylic acid + Ascorbic acid

tabl. mus.
400 mg+ 240 mg
20 szt.
Doustnie
OTC
100%
30,78
Aspirin® C
tabl. mus.
400 mg+ 240 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
21,61

Aspirin® C - Charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Aspirin® C jest wskazany w objawowym leczeniu dolegliwości bólowych o małym i/lub umiarkowanym nasileniu, takich jak:

  • Bóle głowy
  • Bóle zębów
  • Bóle mięśniowe

Ponadto, preparat znajduje zastosowanie w objawowym leczeniu dolegliwości bólowych i gorączki towarzyszących przeziębieniu i grypie.

Aspirin® C jest uniwersalnym lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, szczególnie przydatnym w leczeniu objawowym przeziębienia i grypy.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa wiekowa Dawkowanie Maksymalna dawka dobowa
Dorośli 1-2 tabletki musujące co 4-8 godzin 8 tabletek
Młodzież >12 lat (tylko na zlecenie lekarza) 1 tabletka musująca co 4-8 godzin 3 tabletki

Tabela 1. Schemat dawkowania Aspirin® C

Przed zażyciem tabletkę należy rozpuścić w szklance wody i wypić musujący płyn. Produktu leczniczego nie należy stosować dłużej niż 3-5 dni bez konsultacji z lekarzem.

Dawkowanie Aspirin® C jest zróżnicowane w zależności od wieku pacjenta, przy czym kluczowe jest przestrzeganie maksymalnych dawek dobowych i ograniczenie czasu stosowania bez konsultacji lekarskiej.

Przeciwwskazania

Stosowanie Aspirin® C jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancje czynne lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Skaza krwotoczna
  • Ostra choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy
  • Napady astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołane podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ
  • Ciężka niewydolność serca, wątroby lub nerek
  • Jednoczesne stosowanie metotreksatu w dawkach ≥15 mg/tydzień
  • III trymestr ciąży
  • Dzieci do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowej

Przeciwwskazania do stosowania Aspirin® C obejmują szerokie spektrum stanów klinicznych, ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń krzepnięcia, chorób przewodu pokarmowego oraz ciężkich niewydolności narządowych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Aspirin® C u pacjentów:

  • W I i II trymestrze ciąży oraz w okresie karmienia piersią
  • Z nadwrażliwością na NLPZ, leki przeciwreumatyczne lub inne substancje alergizujące
  • Stosujących jednocześnie leki przeciwzakrzepowe
  • Z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek
  • Z przebytą chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego
  • Z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

Kwas acetylosalicylowy może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu oddechowego, katar sienny i polipy błony śluzowej nosa.

Stosowanie Aspirin® C wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z określonymi schorzeniami lub czynnikami ryzyka, zwłaszcza dotyczącymi układu oddechowego, pokarmowego oraz zaburzeń krzepnięcia.

Warto zapamiętać
  • Aspirin® C może zwiększać ryzyko krwawień, szczególnie u pacjentów stosujących leki przeciwzakrzepowe.
  • Lek nie powinien być stosowany u dzieci i młodzieży w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Aspirin® C wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, w tym:

  • Metotreksat: zwiększenie toksyczności na szpik kostny
  • Ibuprofen: antagonizowanie działania kardioprotekcyjnego kwasu acetylosalicylowego
  • Leki przeciwzakrzepowe: zwiększone ryzyko krwawień
  • NLPZ: zwiększone ryzyko choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego
  • Digoksyna: zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu
  • Leki przeciwcukrzycowe: nasilenie działania hipoglikemizującego
  • Glikokortykosteroidy: zwiększone ryzyko choroby wrzodowej
  • Inhibitory ACE: zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego
  • Kwas walproinowy: zwiększenie toksyczności i działania antyagregacyjnego

Interakcje Aspirin® C z innymi lekami są liczne i potencjalnie istotne klinicznie, co wymaga szczególnej uwagi przy łączeniu tego preparatu z innymi terapiami.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie Aspirin® C w ciąży i podczas karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności:

  • I i II trymestr ciąży: stosować tylko w razie bezwzględnej konieczności, w najmniejszej skutecznej dawce
  • III trymestr ciąży: stosowanie przeciwwskazane
  • Karmienie piersią: krótkotrwałe stosowanie zwykle nie wymaga przerwania karmienia, ale regularne przyjmowanie dużych dawek wymaga wcześniejszego odstawienia

Aspirin® C może mieć niekorzystny wpływ na przebieg ciąży i rozwój płodu, szczególnie w III trymestrze. Stosowanie podczas laktacji wymaga ostrożności i monitorowania.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Aspirin® C obejmują:

  • Zaburzenia żołądka i jelit: bóle, zgaga, nudności, wymioty, krwawienia
  • Zaburzenia wątroby: przemijające zaburzenia czynności wątroby
  • Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, szumy uszne
  • Zaburzenia krwi: zwiększone ryzyko krwawień, niedokrwistość
  • Zaburzenia naczyniowe: wylew krwi do mózgu
  • Zaburzenia nerek: martwica brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek
  • Reakcje nadwrażliwości: od łagodnych reakcji skórnych po wstrząs anafilaktyczny

Profil działań niepożądanych Aspirin® C jest szeroki i obejmuje potencjalnie poważne powikłania, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego i układu krwiotwórczego.

Mechanizm działania

Aspirin® C zawiera kwas acetylosalicylowy, który działa poprzez nieodwracalne hamowanie cyklooksygenazy kwasu arachidonowego. Prowadzi to do hamowania syntezy prostanoidów, w tym prostaglandyny E2, prostaglandyny I2 oraz tromboksanu A2. Efektem jest działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe, przeciwzapalne oraz antyagregacyjne.

Wielokierunkowy mechanizm działania Aspirin® C tłumaczy jego szerokie zastosowanie w leczeniu objawowym, ale również przyczynia się do występowania licznych działań niepożądanych i interakcji.

Skład

Jedna tabletka musująca Aspirin® C zawiera:

  • 400 mg kwasu acetylosalicylowego (ASA)
  • 240 mg witaminy C (kwasu askorbowego)

Połączenie kwasu acetylosalicylowego z witaminą C w preparacie Aspirin® C ma na celu zwiększenie skuteczności działania przeciwbólowego i przeciwgorączkowego, szczególnie w kontekście leczenia objawowego przeziębienia i grypy.



Wskazania

Objawowe leczenie dolegliwości bólowych o małym i/lub umiarkowanym nasileniu (np: bóle głowy, bóle zębów, bóle mięśniowe). Objawowe leczenie dolegliwości bólowych i gorączki w przebiegu przeziębienia i grypy.

Dorośli: jednorazowo 1-2 tabl. musujących (400-800 mg ASA, 240-480 mg kwasu askorbowego). W razie konieczności, dawka jednorazowa może być powtarzana co 4-8 h. Nie należy przyjmować więcej niż 8 tabl./dobę. Młodzież w wieku powyżej 12 lat. Produkt leczniczy może być stosowany u młodzieży w wieku powyżej 12 lat wyłącznie na zlecenie lekarza. Jednorazowo 400 mg ASA i 240 mg kwasu askorbowego (tj. 1 tabl. musującą). W razie konieczności dawka jednorazowa może być powtarzana co 4-8 h. Nie stosować więcej niż 3 tabl./dobę. W razie nieumyślnego zażycia lub przypadkowego przyjęcia leku przez dzieci, szczegóły patrz ChPL. Produktu leczniczego nie należy stosować dłużej niż 3-5 dni bez konsultacji z lekarzem.

Przed zażyciem tabl. należy rozpuścić w szklance wody i wypić musujący płyn.

Preparatu nie należy stosować: w przypadku nadwrażliwości na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, u pacjentów ze skazą krwotoczną, u pacjentów z ostrą chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy, u pacjentów z napadami astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołanymi podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ, u pacjentów z ciężką niewydolnością serca, ciężką niewydolnością wątroby lub ciężką niewydolnością nerek, jednocześnie z metotreksatem w dawkach ≥15 mg/tydzień, w III trymestrze ciąży, u dzieci do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowej.

ASA należy stosować ostrożnie: w I i II trymestrze ciąży, w okresie karmienia piersią, w przypadku nadwrażliwości na NLPZ i leki przeciwreumatyczne lub inne substancje alergizujące, podczas jednoczesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych, u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek, u pacjentów z przebytą chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie, u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. ASA może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują: astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu oddechowego, katar sienny, polipy błony śluzowej nosa. Ostrzeżenie to odnosi się także do pacjentów, u których występują reakcje alergiczne (np. odczyny skórne, świąd, pokrzywka) na inne substancje. ASA, ze względu na działanie antyagregacyjne, może prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia w czasie lub po zabiegach chirurgicznych (włącznie z niewielkimi zabiegami, np. ekstrakcją zęba). ASA, nawet w małych dawkach, zmniejsza wydalanie kwasu moczowego. U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego preparat może wywołać napad dny moczanowej. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Dzieci i młodzież, u których występuje infekcja wirusowa, z gorączką lub bez, nie powinni przyjmować produktów w składzie, których występuje ASA, bez uprzedniej konsultacji z lekarzem. W przypadku infekcji wirusowych, szczególnie takich jak: grypa typu A i B oraz ospa wietrzna, istnieje ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a - rzadkiej, ale zagrażającej życiu choroby wymagającej natychmiastowej interwencji lekarskiej. Ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a może wzrosnąć, jeżeli w trakcie tych chorób, będzie podawany ASA (związek przyczynowy nie został jednak udowodniony). Uporczywe wymioty występujące w czasie trwania chorób wirusowych mogą być objawem zespołu Reye'a. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. 1 tabl. musująca zawiera 933 mg sodu, dlatego należy zachować ostrożność stosując preparat u pacjentów będących na diecie ubogosodowej.

Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania z ASA: metotreksat w dawkach ≥15 mg/tydz. Zwiększenie toksycznego działania metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza). Interakcje wymagające zachowania szczególnej ostrożności: metotreksat w dawkach ≥15 mg/tydzień. Zwiększenie toksycznego działania metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z lekami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza). Jednoczesne stosowanie ibuprofenu antagonizuje nieodwracalne hamowanie agregacji płytek krwi przez ASA. U pacjentów ze zwiększonym ryzykiem incydentów sercowo-naczyniowych leczenie ibuprofenem może zmniejszać działanie kardioprotekcyjne ASA.Jednoczesne stosowanie ASA z lekami przeciwzakrzepowymi może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego: zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjnych ASA. Jednoczesne stosowanie NLPZ z ASA zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej żołądka i/lub dwunastnicy i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek, na skutek synergicznego działania tych leków. ASA stosowany jednocześnie z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego, powoduje zmniejszenie działania leków przeciwdnawych (konkurencja w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe). Jednoczesne stosowanie ASA z digoksyną powoduje zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu, wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki. Ze względu na właściwości hipoglikemizujące oraz wypieranie pochodnych sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza ASA nasila działanie leków przeciwcukrzycowych. Leki trombolityczne lub inne leki hamujące agregację płytek krwi, np. tyklopidyna, stosowane jednocześnie z ASA mogą powodować zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków. Leki moczopędne stosowane jednocześnie z ASA w dawkach ≥3 g/dobę - zmniejszenie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej, spowodowanej zmniejszoną syntezą prostaglandyn w nerkach. ASA może nasilać działanie ototoksyczne furosemidu. Glikokortykosteroidy systemowe, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona, stosowane jednocześnie z ASA - zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększenie ryzyka przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów. Inhibitory ACE stosowane jednocześnie z ASA w dawkach ≥3 g/dobę - zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn, działających rozszerzająco na naczynia krwionośne. ASA zwiększa toksyczność kwasu walproinowego, poprzez wypieranie go z połączeń z białkami osocza. Kwas walproinowy zwiększa działanie antyagregacyjne ASA ze względu na synergiczne działanie antyagregacyjne obu leków. Alkohol może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego, tj. owrzodzenie błony śluzowej lub krwawienia.

Hamowanie syntezy prostaglandyn może mieć niekorzystny wpływ na ciążę i/lub rozwój zarodka lub płodu. Wyniki badań epidemiologicznych wskazują na to, że stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży zwiększa ryzyko poronienia, występowania wad wrodzonych. Całkowite ryzyko wystąpienia wrodzonych wad sercowo-naczyniowych zwiększa się z mniej niż 1% do około 1,5%. Uważa się, że ryzyko zwiększa się wraz z dawką i długością okresu terapii. U zwierząt po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn zaobserwowano zwiększone ryzyko obumarcia zapłodnionego jaja w okresie przed i po zagnieżdżeniu się w macicy oraz zwiększone ryzyko obumarcia zarodka lub płodu. Dodatkowo, u zwierząt, po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy, donoszono o zwiększonej liczbie przypadków różnych wad rozwojowych, w tym wad sercowo-naczyniowych. ASA nie powinien być stosowany u kobiet w I i II trymestrze ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. W razie stosowania ASA przez kobiety usiłujące zajść w ciążę lub w I i II trymestrze ciąży, należy stosować jak najmniejszą dawkę leku przez jak najkrótszy czas. W III trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą powodować narażenie płodu na: działania toksyczne na układ krążenia i oddechowy (włącznie z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym), zaburzenia czynności nerek mogące prowadzić do niewydolności nerek i małowodzia. W końcowym okresie ciąży wszystkie inhibitory prostaglandyn mogą spowodować narażenie matki i noworodka na: możliwość wydłużenia czasu krwawienia oraz działanie antyagregacyjne, które może ujawnić się nawet po zastosowaniu małych dawek, zahamowanie czynności skurczowej macicy prowadzącej do opóźnienia porodu lub przedłużenia akcji porodowej. W konsekwencji ASA w dawkach ≥100 mg/dobę jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. ASA i jego metabolity przenikają w niewielkich ilościach do mleka kobiet karmiących piersią. Ponieważ jak dotąd, podczas krótkotrwałego stosowania salicylanów przez matki, nie stwierdzono występowania działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią, przerywanie karmienia piersią z reguły nie jest konieczne. Jednakże w przypadku regularnego przyjmowania dużych dawek ASA, karmienie piersią powinno być wcześniej przerwane.

Zaburzenia żołądka i jelit: bóle żołądka i brzucha, zgaga, nudności, wymioty, niestrawność, zapalenie przewodu pokarmowego, potencjalnie zagrażające życiu krwawienia z przewodu pokarmowego: jawne (fusowate wymioty, smoliste stolce) lub utajone (do krwawień dochodzi tym częściej im większa jest dawka); choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, perforacja. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: w rzadkich przypadkach opisano przemijające zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz). Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zwiększone ryzyko krwawień, krwotoki (pooperacyjne, z nosa, z dziąseł, z układu moczowo-płciowego), krwiaki, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego, trombocytopenia. Skutkiem krwawień może być wystąpienie ostrej lub przewlekłej niedokrwistości z niedoboru żelaza albo ostrej niedokrwistości pokrwotocznej objawiające się astenią, bladością, hypoperfuzją a także nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych. Zaburzenia naczyniowe: wylew krwi do mózgu (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i/lub jednocześnie stosujących inne leki przeciwzakrzepowe) potencjalnie zagrażający życiu. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: w rzadkich przypadkach po długotrwałym stosowaniu dużych dawek ASA zanotowano martwicę brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości z objawami klinicznymi i nieprawidłowymi wynikami odpowiednich badań laboratoryjnych takie jak: astma, łagodne do umiarkowanych reakcje obejmujące skórę, układ oddechowy, układ sercowo-naczyniowy z objawami takimi jak: wysypka, pokrzywka, obrzęk (w tym naczynioruchowy), zaburzenia oddychania i pracy serca, zapalenie błony śluzowej nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa i bardzo rzadko ciężkie reakcje, w tym wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia układu oddechowego: astma oskrzelowa. Długotrwałe przyjmowanie preparatów zawierających ASA może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek. Długotrwałe przyjmowanie preparatów przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek. W związku z leczeniem NLPZ zgłaszano występowanie obrzęków, nadciśnienia i niewydolności serca.

Zatrucie salicylanami (może wystąpić w przypadku przyjmowania dawki >100 mg/kg m.c./dobę przez więcej niż 2 dni) może być spowodowane długotrwałym przyjmowaniem dawek terapeutycznych lub zatruciem ostrym (w wyniku przedawkowania) potencjalnie zagrażającym życiu, np. po przypadkowym przyjęciu leku przez dzieci. Objawy zatrucia w wyniku długotrwałego przyjmowania leku są niespecyficzne, przez co łatwe do zbagatelizowania. Lekkie zatrucie, lub salicylizm, występuje zwykle po wielokrotnym przyjęciu zbyt dużych dawek. Objawy zatrucia obejmują: zawroty głowy (w tym pochodzenia błędnikowego), szumy uszne, głuchotę, nadmierne pocenie się, nudności i wymioty, ból głowy, splątanie i mogą ustąpić po zmniejszeniu dawki przyjmowanego leku. Szumy uszne mogą wystąpić przy stężeniu leku we krwi od 150-300 mg/ml. Poważniejsze działania niepożądane występują przy stężeniu ASA we krwi >300 mg/ml. Ciężkie zatrucie charakteryzuje się poważnymi zaburzeniami równowagi kwasowej a objawy różnią się w zależności od wieku i ciężkości zatrucia. U dzieci objawia się najczęściej kwasicą metaboliczną. Stężenie ASA we krwi nie pozwala oszacować stopnia zatrucia. Wchłanianie ASA może być zmniejszone w wyniku opóźnionego opróżniania żołądka, tworzenia się złogów w żołądku lub w wyniku przyjęcia leku w postaci tabl. powl. Leczenie ciężkiego zatrucia jest uzależnione od przyjętej dawki, stadium i objawów klinicznych. Należy zastosować standardowe techniki postępowania w przypadku zatrucia. Podstawowe działania, które należy podjąć to zwiększenie wydalania substancji czynnej oraz przywrócenie równowagi elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej. Szczegóły dotyczące przedawkowania - patrz ChPL.

ASA należy do grupy kwasowych NLPZ o właściwościach przeciwbólowych, przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych. Mechanizm jego działania polega na nieodwracalnym hamowaniu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, a tym samym hamowaniu syntezy prostanoidów: prostaglandyny E2 (PGE2), prostaglandyny I2 (PGI2) oraz tromboksanu A2. Hamując syntezę tromboksanu A2 w płytkach krwi, ASA hamuje także agregację płytek krwi.

1 tabl. musująca zawiera 400 mg ASA i 240 mg wit. C.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.