Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Aspirin®

Acetylsalicylic acid

tabl.
500 mg
10 szt.
Doustnie
OTC
100%
6,91
Aspirin®
tabl.
500 mg
100 szt.
Doustnie
OTC
100%
66,86

Aspirin® - Charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Aspirin® jest wskazany w leczeniu: <ów o małym lub umiarkowanym nasileniu

  • Gorączki

    • Lek wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwgorączkowe i przeciwzapalne, co czyni go skutecznym w łagodzeniu objawów wielu powszechnych dolegliwości.

    Dawkowanie i sposób podawania

    Grupa wiekowa Dawkowanie Maksymalna dawka dobowa
    Dorośli 500-1000 mg (1-2 tabletki) co 4-8 godzin 4 g (8 tabletek)
    Młodzież >12 lat (tylko na zlecenie lekarza) 500 mg (1 tabletka) co 4-8 godzin 1500 mg (3 tabletki)

    Tabletki należy przyjmować doustnie, najlepiej po posiłkach, popijając dużą ilością płynu. Nie stosować dłużej niż 3-5 dni bez konsultacji z lekarzem.

    Dawkowanie powinno być dostosowane indywidualnie, z uwzględnieniem stanu klinicznego pacjenta oraz potencjalnych interakcji z innymi przyjmowanymi lekami. Należy stosować najmniejszą skuteczną dawkę przez możliwie najkrótszy okres.

    Przeciwwskazania

    Aspirin® jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

    • Nadwrażliwość na substancję czynną (kwas acetylosalicylowy), inne salicylany lub którykolwiek składnik preparatu
    • Skaza krwotoczna
    • Ostra choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy
    • Napady astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołane podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ)
    • Jednoczesne stosowanie metotreksatu w dawkach 15 mg/tydzień lub większych
    • Ciężka niewydolność serca
    • Ciężka niewydolność wątroby
    • Ciężka niewydolność nerek trymestr ciąży
    • Dzieci do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a

    Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

    Stosowanie Aspirinu® wymaga zachowania szczególnej ostrożności w następujących przypadkach:

    • I i II trymestr ciąży
    • Okres karmienia piersią
    • Nadwrażliwość na NLPZ i leki przeciwreumatyczne
    • Jednoczesne stosowanie leków przeciwzakrzepowych
    • Zaburzona czynność wątroby lub nerek
    • Przebyta choroba wrzodowa lub krwawienia z przewodu pokarmowego
    • Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

    Kwas acetylosalicylowy może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu oddechowego, katar sienny i polipy błony śluzowej nosa.

    Ze względu na działanie antyagregacyjne, Aspirin® może prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia podczas lub po zabiegach chirurgicznych, nawet niewielkich, takich jak ekstrakcja zęba.

    U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego preparat może wywołać napad dny moczanowej. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację.

    Warto zapamiętać
    • Aspirin® może zwiększać ryzyko krwawień, szczególnie u pacjentów przyjmujących jednocześnie leki przeciwzakrzepowe.
    • Długotrwałe stosowanie Aspirinu® może prowadzić do uszkodzenia nerek i wątroby, dlatego ważne jest monitorowanie funkcji tych narządów podczas terapii.

    Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji

    Aspirin® wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, które mogą mieć istotne znaczenie kliniczne:

    • Metotreksat: Nasilenie toksycznego wpływu na szpik, szczególnie w dawkach ≥15 mg/tydzień
    • Leki przeciwzakrzepowe i trombolityczne: Zwiększone ryzyko krwawień
    • Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ): Zwiększone ryzyko choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego
    • Leki przeciwdnawe: Osłabienie działania leków zwiększających wydalanie kwasu moczowego
    • Digoksyna: Zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu
    • Leki przeciwcukrzycowe: Nasilenie działania hipoglikemizującego
    • Leki moczopędne: Osłabienie działania moczopędnego
    • Glikokortykosteroidy: Zwiększone ryzyko choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego
    • Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE): Zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego
    • Kwas walproinowy: Wzajemne nasilenie działania
    • Alkohol: Zwiększone ryzyko działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego

    Interakcje Aspirinu® z innymi lekami są liczne i złożone. Szczególną uwagę należy zwrócić na jednoczesne stosowanie z lekami wpływającymi na układ krzepnięcia, funkcję nerek oraz przewód pokarmowy. Konieczne jest dokładne monitorowanie pacjentów przyjmujących Aspirin® w połączeniu z innymi lekami.

    Wpływ na ciążę i laktację

    Stosowanie Aspirinu® w ciąży i podczas karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności:

    • Ciąża: Przeciwwskazany w III trymestrze. W I i II trymestrze stosować tylko w razie bezwzględnej konieczności, w najmniejszej skutecznej dawce przez jak najkrótszy czas.
    • Karmienie piersią: Przenika w niewielkich ilościach do mleka. Przy regularnym przyjmowaniu dużych dawek należy przerwać karmienie piersią.

    Aspirin® może niekorzystnie wpływać na rozwój płodu, zwiększając ryzyko wad wrodzonych i powikłań ciąży. W okresie karmienia piersią należy zachować szczególną ostrożność i rozważyć potencjalne korzyści i ryzyko związane z terapią.

    Działania niepożądane

    Najczęstsze działania niepożądane Aspirinu® obejmują:

    • Zaburzenia żołądka i jelit: Bóle brzucha, zgaga, nudności, wymioty, krwawienia z przewodu pokarmowego
    • Zaburzenia wątroby: Przemijające zaburzenia czynności wątroby
    • Zaburzenia układu nerwowego: Zawroty głowy, szumy uszne
    • Zaburzenia krwi: Zwiększone ryzyko krwawień, niedokrwistość
    • Zaburzenia naczyniowe: Ryzyko wylewu krwi do mózgu
    • Zaburzenia nerek: Martwica brodawek nerkowych, śródmiąższowe zapalenie nerek
    • Reakcje nadwrażliwości: Od łagodnych reakcji skórnych po ciężkie reakcje anafilaktyczne

    Monitorowanie pacjentów pod kątem wystąpienia działań niepożądanych jest kluczowe dla bezpiecznego stosowania Aspirinu®. Szczególną uwagę należy zwrócić na objawy ze strony przewodu pokarmowego oraz układu krwiotwórczego.

    Przedawkowanie

    Przedawkowanie Aspirinu® może prowadzić do poważnego zatrucia salicylanami. Objawy zatrucia obejmują:

    • Zawroty głowy, szumy uszne, głuchotę
    • Nadmierne pocenie się, nudności, wymioty
    • Zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej
    • W ciężkich przypadkach: zaburzenia świadomości, drgawki, śpiączka

    Leczenie przedawkowania wymaga natychmiastowej interwencji medycznej i może obejmować płukanie żołądka, podanie węgla aktywowanego, korektę zaburzeń elektrolitowych i kwasowo-zasadowych, a w ciężkich przypadkach - hemodializę.

    Mechanizm działania

    Aspirin® (kwas acetylosalicylowy) działa poprzez nieodwracalne hamowanie cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, co prowadzi do zahamowania syntezy prostanoidów, w tym prostaglandyny E2, prostaglandyny I2 oraz tromboksanu A2. Efektem tego działania są:

    • Działanie przeciwbólowe
    • Działanie przeciwgorączkowe
    • Działanie przeciwzapalne
    • Hamowanie agregacji płytek krwi

    Zrozumienie mechanizmu działania Aspirinu® jest kluczowe dla właściwego wykorzystania jego potencjału terapeutycznego oraz przewidywania możliwych działań niepożądanych i interakcji z innymi lekami.

    Skład

    Jedna tabletka Aspirinu® zawiera 500 mg kwasu acetylosalicylowego jako substancję czynną.

    Znajomość składu preparatu jest istotna dla identyfikacji potencjalnych źródeł nadwrażliwości u pacjentów oraz dla właściwego dawkowania leku.



    Wskazania

    Bóle o małym lub umiarkowanym nasileniu. Gorączka.

    Dorośli: jednorazowo 500-1000 mg ASA (tj. 1-2 tabl.). W razie konieczności, dawka jednorazowa może być powtarzana co 4-8 h. Nie należy przekraczać maks. dawki dobowej, która wynosi 4 g ASA (tj. 8 tabl.). Młodzież w wieku powyżej 12 lat. Produkt może być stosowany u młodzieży powyżej 12 rż. wyłącznie na zlecenie lekarza. Jednorazowo 500 mg ASA (tj.1 tabl.). W razie konieczności dawka jednorazowa może być powtarzana co 4-8 h. Nie stosować więcej niż 1500 mg ASA/dobę (tj. 3 tabl.). Leku nie należy stosować dłużej niż 3-5 dni bez konsultacji z lekarzem.

    Tabl. należy przyjmować doustnie, najlepiej po posiłkach, z dużą ilością płynu.

    Preparatu nie należy stosować: w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną - ASA, inne salicylany lub jakikolwiek inny składnik preparatu, u pacjentów ze skazą krwotoczną, u pacjentów z ostrą chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy, u pacjentów z napadami astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołanymi podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ, jednocześnie z metotreksatem w dawkach 15 mg/tydz. lub większych, u pacjentów z ciężką niewydolnością serca, ciężką niewydolnością wątroby lub ciężką niewydolnością nerek, w ostatnim trymestrze ciąży, u dzieci do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a - rzadkiej, ale poważnej choroby powodującej uszkodzenie wątroby i mózgu.

    ASA należy stosować ostrożnie: w I i II trymestrze ciąży, w okresie karmienia piersią, w przypadku nadwrażliwości na NLPZ i przeciwreumatyczne lub inne substancje alergizujące, podczas 1-czesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych, u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek, u pacjentów z przebytą chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie, u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. ASA może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują: astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu oddechowego, katar sienny, polipy błony śluzowej nosa. Ostrzeżenie to odnosi się także do pacjentów u których występują reakcje alergiczne (np. odczyny skórne, świąd, pokrzywka) na inne substancje. ASA, ze względu na działanie antyagregacyjne, może prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia w czasie lub po zabiegach chirurgicznych (włącznie z niewielkimi zabiegami, np. ekstrakcją zęba). ASA, nawet w małych dawkach, zmniejsza wydalanie kwasu moczowego. U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego preparat może wywołać napad dny moczanowej. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.

    Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania z ASA. Metotreksat w dawkach ≥15 mg/ tydzień. Nasilenie toksycznego wpływu metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z preparatami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza. Metotreksat w dawkach <15 mg/tydzień. Nasilenie toksycznego wpływu metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z preparatami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza). Leki przeciwzakrzepowe, np. pochodne kumaryny, heparyna oraz trombolityczne lub inne leki hamujące agregację płytek krwi, np. tyklopidyna. Jednoczesne stosowanie ASA z lekami przeciwzakrzepowymi oraz trombolitycznymi może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego: zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjnych ASA. Jednoczesne stosowanie NLPZ z ASA zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek, na skutek synergistycznego działania tych leków. Zwiększone ryzyko krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego na skutek synergistycznego działania tych leków. ASA stosowany jednocześnie z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego, powoduje osłabienie działania leków przeciwdnawych (konkurencja w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe). Jednoczesne stosowanie ASA z digoksyną powoduje zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu, wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki. Ze względu na właściwości hipoglikemizujące oraz wypieranie pochodnych sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza, ASA nasila działanie leków przeciwcukrzycowych. Leki moczopędne stosowane jednocześnie z ASA w dużych dawkach - osłabienie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej, spowodowanej zmniejszoną syntezą prostaglandyn w nerkach. ASA może nasilać działanie ototoksyczne furosemidu. Glikokortykosteroidy podawane ogólnie, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona, stosowane jednocześnie z ASA - zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększenie ryzyka przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) stosowane jednocześnie z ASA w dużych dawkach - zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn, działających rozszerzająco na naczynia krwionośne. ASA zwiększa toksyczność kwasu walproinowego, poprzez wypieranie go z połączeń z białkami osocza. Kwas walproinowy nasila działanie antyagregacyjne ASA ze względu na synergistyczne działanie antyagregacyjne obu leków. Alkohol może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, tj. owrzodzenie błony śluzowej lub krwawienia.

    Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na ciążę i/lub rozwój zarodka lub płodu. Wyniki badań epidemiologicznych wskazują na to, że stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży zwiększa ryzyko poronienia, występowania wad wrodzonych serca i wytrzewień wrodzonych. Całkowite ryzyko wystąpienia wrodzonych wad sercowo-naczyniowych zwiększa się z mniej niż 1%-1,5%. Uważa się, że ryzyko zwiększa się wraz z dawką i długością okresu terapii. U zwierząt po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn zaobserwowano zwiększone ryzyko obumarcia zapłodnionego jaja w okresie przed i po zagnieżdżeniu się w macicy oraz zwiększone ryzyko obumarcia zarodka lub płodu. Dodatkowo, u zwierząt, po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy, donoszono o zwiększonej liczbie przypadków różnych wad rozwojowych, w tym wad sercowo-naczyniowych. ASA nie powinien być stosowany u kobiet w I i II trymestrze ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. W razie stosowania ASA przez kobiety usiłujące zajść w ciążę lub w I i II trymestrze ciąży, należy stosować jak najmniejszą dawkę leku przez jak najkrótszy czas. W III trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą powodować narażenie płodu na: działania toksyczne na układ krążenia i oddechowy (włącznie z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym), zaburzenia czynności nerek mogące prowadzić do niewydolności nerek i małowodzia. W końcowym okresie ciąży wszystkie inhibitory prostaglandyn mogą spowodować narażenie matki i noworodka na: możliwość wydłużenia czasu krwawienia oraz działanie antyagregacyjne, które może ujawnić się nawet po zastosowaniu małych dawek, zahamowanie czynności skurczowej macicy prowadzącej do opóźnienia porodu lub przedłużenia akcji porodowej. W konsekwencji ASA w dawkach 100 mg/dobę lub wyższych jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. ASA i jego metabolity przenikają w niewielkich ilościach do mleka kobiet karmiących piersią. Ponieważ jak dotąd, podczas krótkotrwałego stosowania salicylanów przez matki, nie stwierdzono występowania działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią, przerywanie karmienia piersią z reguły nie jest konieczne. Jednakże w przypadku regularnego przyjmowania dużych dawek ASA, karmienie piersią powinno być wcześniej przerwane.

    Zaburzenia żołądka i jelit: bóle żołądka i brzucha, zgaga, nudności, wymioty, niestrawność, zapalenie przewodu pokarmowego, potencjalnie zagrażające życiu krwawienia z przewodu pokarmowego: jawne (fusowate wymioty, smoliste stolce) lub utajone (do krwawień dochodzi tym częściej im większa jest dawka); choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, perforacja. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: w rzadkich przypadkach opisano przemijające zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz). Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zwiększone ryzyko krwawień, krwotoki (pooperacyjne, z nosa, z dziąseł, z układu moczowo-płciowego), krwiaki, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego, trombocytopenia. Skutkiem krwawień może być wystąpienie ostrej lub przewlekłej niedokrwistości z niedoboru żelaza albo ostrej niedokrwistości pokrwotocznej objawiające się astenią, bladością, hypoperfuzją a także nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych. Zaburzenia naczyniowe: wylew krwi do mózgu (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i/lub jednocześnie stosujących inne leki przeciwzakrzepowe) potencjalnie zagrażający życiu. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: w rzadkich przypadkach po długotrwałym stosowaniu dużych dawek ASA zanotowano martwicę brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości z objawami klinicznymi i nieprawidłowymi wynikami odpowiednich badań laboratoryjnych takie jak: astma, łagodne do umiarkowanych reakcje obejmujące skórę, układ oddechowy, układ sercowo-naczyniowy z objawami takimi jak: wysypka, pokrzywka, obrzęk (w tym naczynioruchowy), zaburzenia oddychania i pracy serca, zapalenie błony śluzowej nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa i bardzo rzadko ciężkie reakcje, w tym wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia układu oddechowego: astma oskrzelowa. Długotrwałe przyjmowanie preparatów zawierających ASA może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek. Długotrwałe przyjmowanie preparatów przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek.

    Zatrucie salicylanami (może wystąpić w przypadku przyjmowania dawki >100 mg/kg m.c./dobę przez więcej niż 2 dni) może być spowodowane długotrwałym przyjmowaniem dawek terapeutycznych lub zatruciem ostrym (w wyniku przedawkowania) potencjalnie zagrażającym życiu, np. po przypadkowym przyjęciu leku przez dzieci. Objawy zatrucia w wyniku długotrwałego przyjmowania leku są niespecyficzne, przez co łatwe do zbagatelizowania. Lekkie zatrucie, lub salicylizm, występuje zwykle po wielokrotnym przyjęciu zbyt dużych dawek. Objawy zatrucia obejmują: zawroty głowy (w tym pochodzenia błędnikowego), szumy uszne, głuchotę, nadmierne pocenie się, nudności i wymioty, ból głowy, splątanie i mogą ustąpić po zmniejszeniu dawki przyjmowanego leku. Szumy uszne mogą wystąpić przy stężeniu leku we krwi od 150-300 μg/ml. Poważniejsze działania niepożądane występują przy stężeniu ASA we krwi <300 μg/ml. Ciężkie zatrucie charakteryzuje się poważnymi zaburzeniami równowagi kwasowej a objawy różnią się w zależności od wieku i ciężkości zatrucia. U dzieci objawia się najczęściej kwasicą metaboliczną. Stężenie ASA we krwi nie pozwala oszacować stopnia zatrucia. Wchłanianie ASA może być zmniejszone w wyniku opóźnionego opróżniania żołądka, tworzenia się złogów w żołądku lub w wyniku przyjęcia leku w postaci tabl. powl. Leczenie ciężkiego zatrucia jest uzależnione od przyjętej dawki, stadium i objawów klinicznych. Należy zastosować standardowe techniki postępowania w przypadku zatrucia. Podstawowe działania, które należy podjąć to zwiększenie wydalania substancji czynnej oraz przywrócenie równowagi elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej. Szczegóły dotyczące przedawkowania - patrz ChPL.

    ASA należy do grupy kwasowych NLPZ o właściwościach przeciwbólowych, przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych. Mechanizm jego działania polega na nieodwracalnym hamowaniu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, a tym samym hamowaniu syntezy prostanoidów: prostaglandyny E2 (PGE2), prostaglandyny I2 (PGI2) oraz tromboksanu A2. Hamując syntezę tromboksanu A2 w płytkach krwi, ASA hamuje także agregację płytek krwi.

    1 tabl. zawiera 500 mg kwasu acetylosalicylowego.

    Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

    Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

    Lek może wchodzić w interakcje z sokiem grejpfrutowym. Sok grejpfrutowy może nasilić wchłanianie leku z przewodu pokarmowego, a co za tym idzie zwiększyć jego stężenie w organizmie i nasilić działanie, nawet do wystąpienia działania toksycznego.

    Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

    Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

    Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

    Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

    Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

    Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.