Aspirin® - (IR) - 500 mg tabl. 100 szt. - zawiera Acetylsalicylic acid

Wyszukaj produkt

Aspirin^® - (IR)

Acetylsalicylic acid

tabl.

500 mg

100 szt.

Doustnie

100%

41,25

Aspirin® - (IR): Kwas acetylosalicylowy w leczeniu bólu i gorączki

Aspirin® (IR) to preparat zawierający kwas acetylosalicylowy (ASA) jako substancję czynną. Jest to niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ) o działaniu przeciwbólowym, przeciwgorączkowym i przeciwzapalnym. Mechanizm działania ASA polega na nieodwracalnym hamowaniu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, co prowadzi do zahamowania syntezy prostanoidów, w tym prostaglandyny E2, prostaglandyny I2 oraz tromboksanu A2. Hamowanie syntezy tromboksanu A2 w płytkach krwi skutkuje również hamowaniem agregacji płytek.

Wskazania

Aspirin® (IR) jest wskazany w leczeniu:

Bólów o małym lub umiarkowanym nasileniu
Gorączki

Lek wykazuje skuteczność w łagodzeniu dolegliwości bólowych różnego pochodzenia oraz w obniżaniu podwyższonej temperatury ciała.

Dawkowanie

Grupa wiekowa	Dawka jednorazowa	Częstotliwość podawania	Maksymalna dawka dobowa
Dorośli	500-1000 mg ASA (1-2 tabletki)	Co 4-8 godzin w razie potrzeby	4 g ASA (8 tabletek)
Młodzież powyżej 12 lat (tylko na zlecenie lekarza)	500 mg ASA (1 tabletka)	Co 4-8 godzin w razie potrzeby	1500 mg ASA (3 tabletki)

Uwaga: U młodzieży powyżej 12 lat lek może być stosowany wyłącznie na zlecenie lekarza. Nie należy stosować leku dłużej niż 3-5 dni bez konsultacji z lekarzem.

Sposób podawania

Tabletki należy przyjmować doustnie, najlepiej po posiłkach, popijając dużą ilością płynu. Taki sposób podawania może zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego.

Wnioski: Prawidłowe dawkowanie i sposób podawania Aspirin® (IR) są kluczowe dla osiągnięcia optymalnego efektu terapeutycznego przy jednoczesnym minimalizowaniu ryzyka działań niepożądanych. Należy zwrócić szczególną uwagę na maksymalne dawki dobowe oraz ograniczenia stosowania u młodzieży.

Przeciwwskazania

Aspirin® (IR) jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

Nadwrażliwość na ASA, inne salicylany lub jakikolwiek inny składnik preparatu
Skaza krwotoczna
Ostra choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy
Napady astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołane podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ
Jednoczesne stosowanie metotreksatu w dawkach 15 mg/tydzień lub większych
Ciężka niewydolność serca, wątroby lub nerek
Ostatni trymestr ciąży
Dzieci do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych (ryzyko zespołu Reye'a)

Wnioski: Znajomość przeciwwskazań jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania Aspirin® (IR). Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego, zaburzeniami krzepnięcia oraz astmą oskrzelową. Istotne jest również unikanie stosowania leku u dzieci z infekcjami wirusowymi ze względu na ryzyko zespołu Reye'a.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Aspirin® (IR) należy stosować ze szczególną ostrożnością w następujących przypadkach:

I i II trymestr ciąży oraz okres karmienia piersią
Nadwrażliwość na NLPZ, leki przeciwreumatyczne lub inne substancje alergizujące
Jednoczesne stosowanie leków przeciwzakrzepowych
Zaburzona czynność wątroby lub nerek
Przebyta choroba wrzodowa lub krwawienia z przewodu pokarmowego
Niedobór dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej

ASA może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu oddechowego, katar sienny i polipy błony śluzowej nosa.

Ze względu na działanie antyagregacyjne, ASA może prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia podczas lub po zabiegach chirurgicznych, nawet niewielkich (np. ekstrakcja zęba).

ASA może wpływać na wydalanie kwasu moczowego, co u predysponowanych pacjentów może wywołać napad dny moczanowej.

Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę mogą powodować przemijające zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację.

Wnioski: Stosowanie Aspirin® (IR) wymaga szczególnej uwagi u pacjentów z określonymi schorzeniami lub czynnikami ryzyka. Lekarz powinien indywidualnie ocenić stosunek korzyści do ryzyka, zwłaszcza u pacjentów z chorobami układu oddechowego, zaburzeniami krzepnięcia lub planujących zabiegi chirurgiczne.

Interakcje z innymi lekami

Aspirin® (IR) wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, które mogą mieć istotne znaczenie kliniczne:

Metotreksat: Nasilenie toksycznego wpływu na szpik, szczególnie przy dawkach ≥15 mg/tydzień (przeciwwskazane)
Leki przeciwzakrzepowe i trombolityczne: Zwiększone ryzyko krwawień
Inne NLPZ: Zwiększone ryzyko choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego
Leki przeciwdnawe: Osłabienie działania leków zwiększających wydalanie kwasu moczowego
Digoksyna: Zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu
Leki przeciwcukrzycowe: Nasilenie działania hipoglikemizującego
Leki moczopędne: Osłabienie działania moczopędnego
Glikokortykosteroidy: Zwiększone ryzyko choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego
Inhibitory ACE: Zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego
Kwas walproinowy: Wzajemne nasilenie działania i toksyczności
Alkohol: Zwiększone ryzyko działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego

Wnioski: Znajomość interakcji lekowych Aspirin® (IR) jest kluczowa dla bezpiecznej farmakoterapii. Szczególną uwagę należy zwrócić na jednoczesne stosowanie leków przeciwzakrzepowych, innych NLPZ oraz metotreksatu. W przypadku konieczności łączenia tych leków, należy ściśle monitorować pacjenta i dostosować dawkowanie.

Ciąża i laktacja

Stosowanie Aspirin® (IR) w ciąży i podczas karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności:

I i II trymestr ciąży: Stosować tylko w razie bezwzględnej konieczności, w najmniejszej skutecznej dawce przez jak najkrótszy czas
III trymestr ciąży: Przeciwwskazany w dawkach ≥100 mg/dobę ze względu na ryzyko powikłań u płodu i matki
Karmienie piersią: Krótkotrwałe stosowanie zwykle nie wymaga przerwania karmienia, ale przy regularnym przyjmowaniu dużych dawek należy rozważyć zaprzestanie karmienia piersią

Wnioski: Stosowanie Aspirin® (IR) w ciąży i podczas laktacji powinno być ograniczone do sytuacji, gdy potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. W III trymestrze ciąży lek jest przeciwwskazany ze względu na możliwe poważne powikłania dla płodu i matki.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane Aspirin® (IR) obejmują:

Zaburzenia żołądka i jelit: Bóle brzucha, zgaga, nudności, wymioty, krwawienia z przewodu pokarmowego
Zaburzenia wątroby: Przemijające zaburzenia czynności wątroby
Zaburzenia układu nerwowego: Zawroty głowy, szumy uszne
Zaburzenia krwi: Zwiększone ryzyko krwawień, wydłużenie czasu krwawienia, trombocytopenia
Zaburzenia naczyniowe: Ryzyko wylewu krwi do mózgu
Zaburzenia nerek: Rzadko martwica brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek
Reakcje nadwrażliwości: Od łagodnych reakcji skórnych po ciężkie reakcje anafilaktyczne
Zaburzenia układu oddechowego: Astma oskrzelowa

Wnioski: Monitorowanie pacjentów pod kątem działań niepożądanych, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego i układu krwiotwórczego, jest istotne podczas terapii Aspirin® (IR). W przypadku wystąpienia poważnych działań niepożądanych należy rozważyć przerwanie leczenia i wdrożenie odpowiedniego postępowania.

Przedawkowanie

Przedawkowanie Aspirin® (IR) może prowadzić do zatrucia salicylanami, które może być ostre lub przewlekłe. Objawy zatrucia obejmują:

Lekkie zatrucie: zawroty głowy, szumy uszne, głuchota, nadmierne pocenie się, nudności, wymioty, ból głowy, splątanie
Ciężkie zatrucie: poważne zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej, z różnymi objawami w zależności od wieku i ciężkości zatrucia

Leczenie przedawkowania obejmuje standardowe techniki postępowania w przypadku zatrucia, w tym zwiększenie wydalania substancji czynnej oraz przywrócenie równowagi elektrolitowej i kwasowo-zasadowej.

Wnioski: W przypadku podejrzenia przedawkowania Aspirin® (IR) kluczowe jest szybkie rozpoznanie i wdrożenie odpowiedniego leczenia. Monitorowanie stężenia salicylanów we krwi może być pomocne, ale nie jest wystarczające do oceny ciężkości zatrucia.

Warto zapamiętać

Aspirin® (IR) jest skutecznym lekiem przeciwbólowym i przeciwgorączkowym, ale jego stosowanie wiąże się z ryzykiem działań niepożądanych, szczególnie ze strony przewodu pokarmowego.
Lek wchodzi w liczne interakcje z innymi preparatami, co wymaga szczególnej ostrożności przy jednoczesnym stosowaniu innych leków, zwłaszcza przeciwzakrzepowych i NLPZ.

Skład

Jedna tabletka Aspirin® (IR) zawiera 500 mg kwasu acetylosalicylowego jako substancję czynną.

Wnioski: Znajomość składu preparatu jest istotna dla prawidłowego dawkowania i unikania potencjalnych interakcji z innymi lekami zawierającymi ASA.

Wskazania

Bóle o małym lub umiarkowanym nasileniu. Gorączka.

Dawkowanie

Dorośli: jednorazowo 500-1000 mg ASA (tj. 1-2 tabl.). W razie konieczności, dawka jednorazowa może być powtarzana co 4-8 h. Nie należy przekraczać maks. dawki dobowej, która wynosi 4 g ASA (tj. 8 tabl.). Młodzież w wieku powyżej 12 lat. Produkt może być stosowany u młodzieży powyżej 12 rż. wyłącznie na zlecenie lekarza. Jednorazowo 500 mg ASA (tj.1 tabl.). W razie konieczności dawka jednorazowa może być powtarzana co 4-8 h. Nie stosować więcej niż 1500 mg ASA/dobę (tj. 3 tabl.). Leku nie należy stosować dłużej niż 3-5 dni bez konsultacji z lekarzem.

Uwagi

Tabl. należy przyjmować doustnie, najlepiej po posiłkach, z dużą ilością płynu.

Przeciwwskazania

Preparatu nie należy stosować: w przypadku nadwrażliwości na substancję czynną - ASA, inne salicylany lub jakikolwiek inny składnik preparatu, u pacjentów ze skazą krwotoczną, u pacjentów z ostrą chorobą wrzodową żołądka lub dwunastnicy, u pacjentów z napadami astmy oskrzelowej w wywiadzie, wywołanymi podaniem salicylanów lub substancji o podobnym działaniu, szczególnie NLPZ, jednocześnie z metotreksatem w dawkach 15 mg/tydz. lub większych, u pacjentów z ciężką niewydolnością serca, ciężką niewydolnością wątroby lub ciężką niewydolnością nerek, w ostatnim trymestrze ciąży, u dzieci do 12 lat w przebiegu infekcji wirusowych ze względu na ryzyko wystąpienia zespołu Reye'a - rzadkiej, ale poważnej choroby powodującej uszkodzenie wątroby i mózgu.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

ASA należy stosować ostrożnie: w I i II trymestrze ciąży, w okresie karmienia piersią, w przypadku nadwrażliwości na NLPZ i przeciwreumatyczne lub inne substancje alergizujące, podczas 1-czesnego stosowania leków przeciwzakrzepowych, u pacjentów z zaburzoną czynnością wątroby lub nerek, u pacjentów z przebytą chorobą wrzodową lub krwawieniami z przewodu pokarmowego w wywiadzie, u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej. ASA może powodować skurcz oskrzeli i wywoływać napady astmy lub inne reakcje nadwrażliwości. Czynniki ryzyka obejmują: astmę oskrzelową, przewlekłe choroby układu oddechowego, katar sienny, polipy błony śluzowej nosa. Ostrzeżenie to odnosi się także do pacjentów u których występują reakcje alergiczne (np. odczyny skórne, świąd, pokrzywka) na inne substancje. ASA, ze względu na działanie antyagregacyjne, może prowadzić do wydłużenia czasu krwawienia w czasie lub po zabiegach chirurgicznych (włącznie z niewielkimi zabiegami, np. ekstrakcją zęba). ASA, nawet w małych dawkach, zmniejsza wydalanie kwasu moczowego. U pacjentów ze zmniejszonym wydalaniem kwasu moczowego preparat może wywołać napad dny moczanowej. Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii.

Interakcje

Leki przeciwwskazane do jednoczesnego stosowania z ASA. Metotreksat w dawkach ≥15 mg/ tydzień. Nasilenie toksycznego wpływu metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z preparatami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza. Metotreksat w dawkach <15 mg/tydzień. Nasilenie toksycznego wpływu metotreksatu na szpik (zmniejszony klirens nerkowy metotreksatu podczas jednoczesnego stosowania z preparatami przeciwzapalnymi - w tym z ASA - oraz wypieranie przez salicylany metotreksatu z połączeń z białkami osocza). Leki przeciwzakrzepowe, np. pochodne kumaryny, heparyna oraz trombolityczne lub inne leki hamujące agregację płytek krwi, np. tyklopidyna. Jednoczesne stosowanie ASA z lekami przeciwzakrzepowymi oraz trombolitycznymi może powodować nasilenie działania przeciwzakrzepowego: zwiększone ryzyko wydłużenia czasu krwawienia i krwotoków, wynikające z wypierania leków przeciwzakrzepowych z ich połączeń z białkami osocza oraz właściwości antyagregacyjnych ASA. Jednoczesne stosowanie NLPZ z ASA zwiększa ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawień z przewodu pokarmowego oraz uszkodzenia nerek, na skutek synergistycznego działania tych leków. Zwiększone ryzyko krwawień z górnego odcinka przewodu pokarmowego na skutek synergistycznego działania tych leków. ASA stosowany jednocześnie z lekami zwiększającymi wydalanie kwasu moczowego, powoduje osłabienie działania leków przeciwdnawych (konkurencja w procesie wydalania kwasu moczowego przez kanaliki nerkowe). Jednoczesne stosowanie ASA z digoksyną powoduje zwiększenie stężenia digoksyny w osoczu, wynikające ze zmniejszonego wydalania digoksyny przez nerki. Ze względu na właściwości hipoglikemizujące oraz wypieranie pochodnych sulfonylomocznika z połączeń z białkami osocza, ASA nasila działanie leków przeciwcukrzycowych. Leki moczopędne stosowane jednocześnie z ASA w dużych dawkach - osłabienie działania moczopędnego poprzez zatrzymanie sodu i wody w organizmie na skutek zmniejszenia filtracji kłębuszkowej, spowodowanej zmniejszoną syntezą prostaglandyn w nerkach. ASA może nasilać działanie ototoksyczne furosemidu. Glikokortykosteroidy podawane ogólnie, z wyjątkiem hydrokortyzonu stosowanego jako terapia zastępcza w chorobie Addisona, stosowane jednocześnie z ASA - zwiększone ryzyko wystąpienia choroby wrzodowej i krwawienia z przewodu pokarmowego oraz zmniejszenie stężenia salicylanów w osoczu w trakcie kortykoterapii i zwiększenie ryzyka przedawkowania salicylanów po zakończeniu przyjmowania glikokortykosteroidów. Inhibitory konwertazy angiotensyny (ACE) stosowane jednocześnie z ASA w dużych dawkach - zmniejszenie działania przeciwnadciśnieniowego poprzez zmniejszenie filtracji kłębuszkowej, wynikające z hamowania produkcji prostaglandyn, działających rozszerzająco na naczynia krwionośne. ASA zwiększa toksyczność kwasu walproinowego, poprzez wypieranie go z połączeń z białkami osocza. Kwas walproinowy nasila działanie antyagregacyjne ASA ze względu na synergistyczne działanie antyagregacyjne obu leków. Alkohol może zwiększyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego, tj. owrzodzenie błony śluzowej lub krwawienia.

Ciąża i laktacja

Hamowanie syntezy prostaglandyn może niekorzystnie wpływać na ciążę i/lub rozwój zarodka lub płodu. Wyniki badań epidemiologicznych wskazują na to, że stosowanie inhibitorów syntezy prostaglandyn we wczesnym okresie ciąży zwiększa ryzyko poronienia, występowania wad wrodzonych serca i wytrzewień wrodzonych. Całkowite ryzyko wystąpienia wrodzonych wad sercowo-naczyniowych zwiększa się z mniej niż 1%-1,5%. Uważa się, że ryzyko zwiększa się wraz z dawką i długością okresu terapii. U zwierząt po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn zaobserwowano zwiększone ryzyko obumarcia zapłodnionego jaja w okresie przed i po zagnieżdżeniu się w macicy oraz zwiększone ryzyko obumarcia zarodka lub płodu. Dodatkowo, u zwierząt, po podaniu inhibitorów syntezy prostaglandyn w okresie organogenezy, donoszono o zwiększonej liczbie przypadków różnych wad rozwojowych, w tym wad sercowo-naczyniowych. ASA nie powinien być stosowany u kobiet w I i II trymestrze ciąży, chyba że jest to bezwzględnie konieczne. W razie stosowania ASA przez kobiety usiłujące zajść w ciążę lub w I i II trymestrze ciąży, należy stosować jak najmniejszą dawkę leku przez jak najkrótszy czas. W III trymestrze ciąży wszystkie inhibitory syntezy prostaglandyn mogą powodować narażenie płodu na: działania toksyczne na układ krążenia i oddechowy (włącznie z przedwczesnym zamknięciem przewodu tętniczego i nadciśnieniem płucnym), zaburzenia czynności nerek mogące prowadzić do niewydolności nerek i małowodzia. W końcowym okresie ciąży wszystkie inhibitory prostaglandyn mogą spowodować narażenie matki i noworodka na: możliwość wydłużenia czasu krwawienia oraz działanie antyagregacyjne, które może ujawnić się nawet po zastosowaniu małych dawek, zahamowanie czynności skurczowej macicy prowadzącej do opóźnienia porodu lub przedłużenia akcji porodowej. W konsekwencji ASA w dawkach 100 mg/dobę lub wyższych jest przeciwwskazany w III trymestrze ciąży. ASA i jego metabolity przenikają w niewielkich ilościach do mleka kobiet karmiących piersią. Ponieważ jak dotąd, podczas krótkotrwałego stosowania salicylanów przez matki, nie stwierdzono występowania działań niepożądanych u niemowląt karmionych piersią, przerywanie karmienia piersią z reguły nie jest konieczne. Jednakże w przypadku regularnego przyjmowania dużych dawek ASA, karmienie piersią powinno być wcześniej przerwane.

Działania niepożądane

Zaburzenia żołądka i jelit: bóle żołądka i brzucha, zgaga, nudności, wymioty, niestrawność, zapalenie przewodu pokarmowego, potencjalnie zagrażające życiu krwawienia z przewodu pokarmowego: jawne (fusowate wymioty, smoliste stolce) lub utajone (do krwawień dochodzi tym częściej im większa jest dawka); choroba wrzodowa żołądka lub dwunastnicy, perforacja. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: w rzadkich przypadkach opisano przemijające zaburzenia czynności wątroby (zwiększenie aktywności aminotransferaz). Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy i szumy uszne, będące zazwyczaj objawami przedawkowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: zwiększone ryzyko krwawień, krwotoki (pooperacyjne, z nosa, z dziąseł, z układu moczowo-płciowego), krwiaki, wydłużenie czasu krwawienia, czasu protrombinowego, trombocytopenia. Skutkiem krwawień może być wystąpienie ostrej lub przewlekłej niedokrwistości z niedoboru żelaza albo ostrej niedokrwistości pokrwotocznej objawiające się astenią, bladością, hypoperfuzją a także nieprawidłowymi wynikami badań laboratoryjnych. Zaburzenia naczyniowe: wylew krwi do mózgu (szczególnie u pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem i/lub jednocześnie stosujących inne leki przeciwzakrzepowe) potencjalnie zagrażający życiu. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: w rzadkich przypadkach po długotrwałym stosowaniu dużych dawek ASA zanotowano martwicę brodawek nerkowych i śródmiąższowe zapalenie nerek. Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości z objawami klinicznymi i nieprawidłowymi wynikami odpowiednich badań laboratoryjnych takie jak: astma, łagodne do umiarkowanych reakcje obejmujące skórę, układ oddechowy, układ sercowo-naczyniowy z objawami takimi jak: wysypka, pokrzywka, obrzęk (w tym naczynioruchowy), zaburzenia oddychania i pracy serca, zapalenie błony śluzowej nosa, przekrwienie błony śluzowej nosa i bardzo rzadko ciężkie reakcje, w tym wstrząs anafilaktyczny. Zaburzenia układu oddechowego: astma oskrzelowa. Długotrwałe przyjmowanie preparatów zawierających ASA może być przyczyną bólu głowy, który nasila się podczas przyjmowania kolejnych dawek. Długotrwałe przyjmowanie preparatów przeciwbólowych, szczególnie zawierających kilka substancji czynnych może prowadzić do ciężkiego zaburzenia czynności nerek i niewydolności nerek.

Przedawkowanie

Zatrucie salicylanami (może wystąpić w przypadku przyjmowania dawki >100 mg/kg m.c./dobę przez więcej niż 2 dni) może być spowodowane długotrwałym przyjmowaniem dawek terapeutycznych lub zatruciem ostrym (w wyniku przedawkowania) potencjalnie zagrażającym życiu, np. po przypadkowym przyjęciu leku przez dzieci. Objawy zatrucia w wyniku długotrwałego przyjmowania leku są niespecyficzne, przez co łatwe do zbagatelizowania. Lekkie zatrucie, lub salicylizm, występuje zwykle po wielokrotnym przyjęciu zbyt dużych dawek. Objawy zatrucia obejmują: zawroty głowy (w tym pochodzenia błędnikowego), szumy uszne, głuchotę, nadmierne pocenie się, nudności i wymioty, ból głowy, splątanie i mogą ustąpić po zmniejszeniu dawki przyjmowanego leku. Szumy uszne mogą wystąpić przy stężeniu leku we krwi od 150-300 μg/ml. Poważniejsze działania niepożądane występują przy stężeniu ASA we krwi <300 μg/ml. Ciężkie zatrucie charakteryzuje się poważnymi zaburzeniami równowagi kwasowej a objawy różnią się w zależności od wieku i ciężkości zatrucia. U dzieci objawia się najczęściej kwasicą metaboliczną. Stężenie ASA we krwi nie pozwala oszacować stopnia zatrucia. Wchłanianie ASA może być zmniejszone w wyniku opóźnionego opróżniania żołądka, tworzenia się złogów w żołądku lub w wyniku przyjęcia leku w postaci tabl. powl. Leczenie ciężkiego zatrucia jest uzależnione od przyjętej dawki, stadium i objawów klinicznych. Należy zastosować standardowe techniki postępowania w przypadku zatrucia. Podstawowe działania, które należy podjąć to zwiększenie wydalania substancji czynnej oraz przywrócenie równowagi elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej. Szczegóły dotyczące przedawkowania - patrz ChPL.

Działanie

ASA należy do grupy kwasowych NLPZ o właściwościach przeciwbólowych, przeciwgorączkowych i przeciwzapalnych. Mechanizm jego działania polega na nieodwracalnym hamowaniu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego, a tym samym hamowaniu syntezy prostanoidów: prostaglandyny E₂ (PGE₂), prostaglandyny I₂ (PGI₂) oraz tromboksanu A₂. Hamując syntezę tromboksanu A₂ w płytkach krwi, ASA hamuje także agregację płytek krwi.