Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Arduan®

Pipecuronium bromide

inj. [liof.+ rozp.]
4 mg
25 fiol.+ 25 amp. rozp.
Iniekcje
Lz
100%
451,71

Arduan® - Bromek pipekuronium

Wskazania do stosowania

Arduan® jest wskazany do wywołania zwiotczenia mięśni poprzecznie prążkowanych podczas znieczulenia ogólnego z intubacją dotchawiczą i sztuczną wentylacją. Lek stosuje się w celu ułatwienia przeprowadzenia zabiegów chirurgicznych wymagających zwiotczenia mięśni szkieletowych.

Arduan® to lek przeznaczony do specjalistycznego użycia w anestezjologii w celu uzyskania zwiotczenia mięśni podczas znieczulenia ogólnego.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Arduanu® powinno być ustalane indywidualnie, biorąc pod uwagę następujące czynniki:

  • Rodzaj znieczulenia
  • Przewidywany czas trwania zabiegu chirurgicznego
  • Możliwe interakcje z innymi lekami podawanymi przed i w trakcie znieczulenia
  • Choroby współistniejące
  • Ogólny stan pacjenta

Zaleca się stosowanie stymulatora nerwów obwodowych do monitorowania stopnia zwiotczenia i powrotu siły mięśniowej. Lek podaje się dożylnie, zarówno w postaci szybkich wstrzyknięć (do kaniul o stałym przepływie płynu infuzyjnego) jak i ciągłego wlewu.

Dawkowanie u dorosłych:

Wskazanie Dawka Czas działania
Intubacja i rozpoczęcie zabiegu 0,04-0,05 mg/kg mc. (maks. 0,08 mg/kg mc.) 60-90 minut
Rozpoczęcie zabiegu po intubacji z użyciem sukcynylocholiny 0,05 mg/kg mc. 30-60 minut
Dawka podtrzymująca 0,01-0,015 mg/kg mc. Wydłuża zwiotczenie o 30-60 minut

Uwaga: U pacjentów z niewydolnością nerek nie zaleca się przekraczania dawki 0,04 mg/kg mc. ze względu na ryzyko przedłużonego działania zwiotczającego.

Dawkowanie Arduanu® wymaga indywidualnego dostosowania i ścisłego monitorowania efektu zwiotczającego. Kluczowe jest przestrzeganie zalecanych dawek i uwzględnienie stanu klinicznego pacjenta.

Odwracanie zwiotczenia

Blokada nerwowo-mięśniowa wywołana Arduanem® zwykle ustępuje spontanicznie. W razie potrzeby można odwrócić działanie zwiotczające, podając dożylnie leki antycholinergiczne:

  • Metylosiarczan neostygminy: 0,5-2 mg
  • Siarczan atropiny: 0,6-1,2 mg (podawane w oddzielnych strzykawkach)

Do oceny powrotu siły mięśniowej zaleca się stosowanie stymulatora nerwów obwodowych lub obserwację klinicznych objawów ustępowania blokady motorycznej. W razie potrzeby leki odwracające można podać ponownie.

Odwracanie zwiotczenia wymaga starannego monitorowania i może wymagać zastosowania leków antycholinergicznych w odpowiednich dawkach.

Przeciwwskazania

Stosowanie Arduanu® jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Miastenia
  • Nadwrażliwość na składniki leku

Przed podaniem Arduanu® kluczowe jest wykluczenie miastenii oraz alergii na składniki preparatu.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie Arduanu® wymaga zachowania szczególnej ostrożności ze względu na jego działanie zwiotczające mięśnie oddechowe. Konieczne jest zapewnienie pacjentowi sztucznej wentylacji aż do całkowitego powrotu siły mięśniowej. Lek powinien być stosowany wyłącznie w warunkach pełnej dostępności sprzętu do intubacji, mechanicznej wentylacji, źródła tlenu oraz środków odwracających jego działanie.

Szczególną uwagę należy zwrócić na pacjentów z następującymi schorzeniami:

  • Niewydolność nerek - ryzyko wydłużonego czasu działania
  • Choroby nerwowo-mięśniowe - możliwość zwiększonej lub zmniejszonej wrażliwości na lek
  • Choroby wątroby - stosować tylko gdy korzyści przewyższają ryzyko
  • Niewydolność układu krążenia - możliwe opóźnienie początku działania
  • Rak oskrzeli lub niewydolność układu oddechowego - ryzyko wydłużonego czasu działania
  • Hipertermia złośliwa w wywiadzie
  • Hipotermia - może wydłużać czas działania

Przed podaniem leku należy wyrównać zaburzenia elektrolitowe, pH i stan nawodnienia pacjenta. Konieczne jest monitorowanie pacjenta przy użyciu stymulatora nerwów obwodowych, szczególnie u osób z chorobami mogącymi modyfikować działanie środka zwiotczającego.

Stosowanie Arduanu® wymaga ścisłego nadzoru anestezjologicznego, odpowiedniego monitorowania oraz gotowości do natychmiastowej interwencji w przypadku powikłań.

Warto zapamiętać
  • Arduan® to niedepolaryzujący środek zwiotczający, wymagający zapewnienia sztucznej wentylacji pacjenta
  • Dawkowanie leku musi być ściśle dostosowane do stanu klinicznego pacjenta i monitorowane przy użyciu stymulatora nerwów obwodowych

Interakcje lekowe

Arduan® wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, które mogą nasilać lub osłabiać jego działanie:

Leki nasilające efekt lub wydłużające czas działania Arduanu®:

  • Anestetyki wziewne (halotan, metoksyfluran, eter dietylowy, enfluran, izofluran, cyklopropan)
  • Anestetyki dożylne (ketamina, fentanyl, propanidid, barbiturany, etomidat, hydroksymaślan)
  • Inne niedepolaryzujące leki zwiotczające podawane przed sukcynocholiną
  • Niektóre antybiotyki (aminoglikozydy, polipeptydy, metronidazol, pochodne imidazolu)
  • Diuretyki, β-blokery, tiamina, inhibitory MAO, guanidyna, protamina, fenytoina
  • Blokery receptora α-adrenergicznego, antagoniści wapnia, sole magnezu, lidokaina podawana dożylnie

Leki osłabiające efekt Arduanu®:

  • Przewlekła kortykoterapia
  • Neostygmina, edrofonium, pirydostygmina
  • Noradrenalina, azatiopryna, teofilina
  • NaCl, CaCl2, KCl podane bezpośrednio przed zabiegiem chirurgicznym

Należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu depolaryzujących środków zwiotczających, gdyż mogą one nasilać lub osłabiać efekt blokowania płytki motorycznej w zależności od dawki i momentu podania.

Ze względu na liczne interakcje lekowe, stosowanie Arduanu® wymaga dokładnej analizy farmakoterapii pacjenta i odpowiedniego dostosowania dawkowania.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Arduan® może być stosowany w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści uzasadniają podjęcie ryzyka wpływu na płód. Nie zaleca się stosowania leku do znieczulenia podczas cięcia cesarskiego ze względu na możliwość wydłużenia czasu trwania porodu. Karmienie piersią po znieczuleniu z użyciem Arduanu® nie jest zalecane.

Stosowanie Arduanu® u kobiet w ciąży i karmiących piersią powinno być ograniczone do sytuacji, gdy jest to bezwzględnie konieczne.

Działania niepożądane

Podczas stosowania Arduanu® mogą wystąpić następujące działania niepożądane:

  • Reakcje anafilaktyczne i anafilaktoidalne (szczególnie u pacjentów z wywiadem alergicznym na środki zwiotczające)
  • Niewielki wpływ na układ sercowo-naczyniowy (przy dawkach nieprzekraczających 0,1 mg/kg mc.)
  • Bradykardia i spadek ciśnienia (u pacjentów otrzymujących halotan lub fentanyl do indukcji znieczulenia)

Rzadko obserwowano: bezmocz, niedodmę, migotanie przedsionków, depresję OUN, duszność, nadciśnienie, kurcz krtani, atrofię mięśni, niedokrwienie mięśnia sercowego, depresję oddechową, wysypkę skórną, pokrzywkę, zakrzepicę, komorowe skurcze dodatkowe.

Stosowanie Arduanu® wiąże się z ryzykiem wystąpienia poważnych działań niepożądanych, dlatego konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta i gotowość do natychmiastowej interwencji.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania Arduanu® i przedłużonego bloku nerwowo-mięśniowego należy:

  • Zapewnić pacjentowi sztuczną wentylację
  • Podać antidotum w postaci inhibitorów cholinesterazy (neostygmina, pirydostygmina, edrofonium) w odpowiednich dawkach

Przedawkowanie Arduanu® stanowi poważne zagrożenie dla pacjenta i wymaga natychmiastowego wdrożenia odpowiedniego postępowania.

Mechanizm działania

Arduan® jest niedepolaryzującym środkiem zwiotczającym, który blokuje przewodzenie impulsu z zakończenia ruchowego do mięśnia poprzecznie prążkowanego poprzez kompetycyjną w stosunku do acetylocholiny blokadę receptora nikotynowego płytki motorycznej. Lek nie powoduje drżeń pęczkowych i nie posiada aktywności hormonalnej. Efekt blokady ruchowej dotyczy wyłącznie mięśni poprzecznie prążkowanych.

Charakterystyka farmakokinetyczna:

  • Początek działania: 1,5-5 minut (zależny od dawki)
  • Czas działania po dawce 0,05 mg/kg mc.: 40-50 minut
  • T0,5 po podaniu dożylnym dawki 0,07 mg/kg mc.: około 3,6 minut (w znieczuleniu halotanem)
  • Wydalanie: głównie przez nerki, w większości w postaci niezmienionej

Arduan® charakteryzuje się szybkim początkiem działania i stosunkowo długim czasem zwiotczenia, co czyni go odpowiednim do stosowania w zabiegach chirurgicznych o średnim i długim czasie trwania.

Skład

1 fiolka Arduanu® zawiera 4 mg liofilizowanego bromku pipekuronium.

Arduan® to preparat zawierający jako substancję czynną bromek pipekuronium, który jest odpowiedzialny za działanie zwiotczające mięśnie poprzecznie prążkowane.



Wskazania

Wywołanie zwiotczenia mięśni poprzecznie prążkowanych w czasie ogólnego znieczulenia techniką dotchawiczną, przy sztucznej wentylacji.

Rodzaj znieczulenia, spodziewany okres trwania zabiegu chirurgicznego, możliwe interakcje z innymi lekami podawanymi przed i podczas znieczulenia, współistniejące choroby i ogólny stan pacjenta powinny być brane pod uwagę podczas ustalania indywidualnego dawkowania. Zalecane jest stosowanie stymulatora nerwów obwodowych w celu monitorowania zwiotczenia i powrotu siły mięśniowej. Produkt leczniczy przeznaczony jest do podawania drogą dożylną, zarówno w postaci szybkich wstrzyk. (wtedy zaleca się podawanie do kaniul żylnych o stałym przepływie płynu inf.) dla podtrzymania zwiotczenia mięśni, jak i ciągłego wlewu zapewniającego odpowiedni okres zwiotczenia. Produkt leczniczy podobnie jak inne leki blokujące przewodnictwo nerwowo-mięśniowe, powinien być podawany tylko przez lub pod nadzorem doświadczonego klinicysty i przy dostępie do odpowiednich urządzeń umożliwiających przeprowadzenie sztucznej wentylacji płuc. Podane poniżej dawkowanie, należy traktować jako ogólne wskazówki dotyczące dawki początkowej i dawek podtrzymujących w celu zapewnienia wystarczającego zwiotczenia mięśni podczas zabiegów chirurgicznych o średnim i długim okresie trwania wykonywanych w znieczuleniu ogólnym z lub bez podania produktu leczniczego dla ułatwienia intubacji dotchawiczej (anestezja zbilansowana). Dorośli. Dawka początkowa umożliwiająca intubację i rozpoczęcie zabiegu chirurgicznego to 0,04 mg/kg mc. do 0,05 mg/kg mc. (maks, do 0,08 mg/kg mc.). Po zastosowaniu tej dawki warunki wystarczające do intubacji stwierdza się po upływie 150 sekund do 180 sekund, a zwiotczenie mięśni utrzymuje się przez 60-90 minut. Dawka początkowa umożliwiająca rozpoczęcie zabiegu chirurgicznego po intubacji przeprowadzonej po sukcynylocholinie to 0,05 mg/kg mc. Po zastosowaniu tej dawki zwiotczenie mięśni utrzymuje się przez 30-60 minut. Dawka produktu leczniczego podtrzymująca zwiotczenia mięśni to 0,01 mg/kg mc. do 0,015 mg/kg mc. Każda następna dawka wydłuża okres zwiotczenia mięśni o około 30-60 minut. W celu zwiotczenia mięśni u pacjentów z niewydolnością nerek, nie zaleca się przekraczania dawki 0,04 mg/kg mc. ze względu na przedłużenie działania zwiotczającego. Odwracanie zwiotczenia. Blokada przewodnictwa nerwowo-mięśniowego wywołana podaniem produktu leczniczego zwykle ustępuje spontanicznie. W razie konieczności można odwrócić działanie zwiotczające mięśni podając dożylnie leki antycholinergiczne: 0,5 mg do 2 mg metylosiarczanu neostygminy i 0,6 mg do 1,20 mg siarczanu atropiny (w oddzielnych strzykawkach). Użycie stymulatora nerwów obwodowych lub obserwacja klinicznych objawów ustępowania blokady motorycznej pozwala ocenić powrót siły mięśniowej. W razie potrzeby leki odwracające działanie zwiotczające można podać ponownie.

U pacjentek otrzymujących w czasie ciąży siarczan magnezu z powodu gestozy, odwrócenie blokady motorycznej może być niewystarczające (wskazane jest zredukowane dawki leku oraz monitorowanie przy użyciu stymulatora nerwów obwodowych).

Miastenia. Nadwrażliwość na składniki leku.

Preparat wywołuje zwiotczenie mięśni oddechowych, dlatego niezbędne jest zapewnienie choremu sztucznej wentylacji aż do momentu całkowitego powrotu siły mięśniowej. Preparat powinien być stosowany wyłącznie w warunkach pełnej i natychmiastowej dostępności zestawu do intubacji, mechanicznej wentylacji, źródła tlenu oraz środków odwracających jego działanie (neostygminy, pirydostygminy, edrofonium). Lek nie przeciwdziała bradykardii związanej z zastosowaniem niektórych anestetyków lub związanej z podrażnieniem nerwu błędnego. Aby zapobiec przedawkowaniu i stworzyć optymalne warunki przywrócenia przekaźnictwa nerwowo-mięśniowego, należy w celu monitorowania pacjenta, u którego występują w wywiadzie choroby mogące modyfikować działanie środka zwiotczającego: niewydolność nerek: czas działania i czas spontanicznego powrotu siły mięśniowej może być wydłużony; choroby nerwowo-mięśniowe: mogą powodować zarówno zwiększenie, jak i zmniejszenie efektu zwiotczającego (w przypadku chorych na miastenię lub inny zespół miasteniczny (np. Eatona-Lamberta) nawet małe dawki preparatu mogą wywołać silny efekt); choroby wątroby: podawanie jest możliwe tylko wówczas, gdy spodziewane korzyści przewyższają potencjalne zagrożenia; niewydolność układu krążenia: może wystąpić opóźnienia rozpoczęcia działania preparatu (zalecana późniejsza intubacja); rak oskrzeli lub niewydolność układu oddechowego: czas działania preparatu może ulec wydłużeniu, a niewydolność może się nasilić; hipertermia złośliwa (występująca bez związku z jakimkolwiek znanym czynnikiem wywołującym); hipotermia: może wydłużyć czas działania preparatu; hipokaliemia, glikozydy naprastnicy, diuretyki, hipermagnezemia, hipoproteinemia, odwodnienie, kwasica, hiperkaliemia, hiperkapnia i kacheksja mogą nasilać lub przedłużać działanie kliniczne. Przed podaniem leku należy wyrównać ewentualne zaburzenia elektrolitowe, pH, stan nawodnienia. Pacjent nie może kierować pojazdami lub obsługiwać maszyn aż do uzyskania zgody anestezjologa lub chirurga.

Leki nasilające efekt lub wydłużające czas działania: anestetyki wziewne (halotan, metoksyfluran, eter dietylowy, enfluran, izofluran, cyklopropan), anestetyki dożylne (ketamina, fentanyl, propanidid, barbiturany, etomidat, hydroksymaślan), inne niedepolaryzujące leki zwiotczające, podawane przed sukcynocholiną, niektóre antybiotyki (aminoglikozydy, polipeptydy, metronidazol, pochodne imidazolu i inne), diuretyki, β-blokery, tiamina, inhibitory MAO, guanidyna, protamina, fenytoina, blokery receptora α-adrenergicznego, antagoniści wapnia, sole magnezu, lidokaina podawana dożylnie. Leki osłabiające efekt: przewlekła kortykoterapia, neostygmina, edrofonium, pirydostygmina, noradrenalina, azatiopryna, teofilina, NaCl, CaCl2, KCl podane bezpośrednio przed zabiegiem chirurgicznym. Depolaryzujące środki zwiotczające po iniekcji bromku pipekuronium mogą wywołać nasilenie lub osłabienie efektu blokowania płytki motorycznej zależne od dawki, momentu podania i indywidualnej wrażliwości. Preparat może skracać czas protrombinowy i częściowy czas tromboplastyny. Nie zaleca się mieszania preparatu z innymi lekami i roztworami w taj samej strzykawce lub pojemniku.

Lek może być stosowany, gdy potencjalne korzyści uzasadniają podjęcie ryzyka wpływu na płód. Nie zaleca się stosowania leku do znieczulenia podczas cięcia cesarskiego. Stwierdzono jednak, że bromek pipekuronium powoduje wydłużenie czasu trwania porodu poprzez cięcie cesarskie. Nie zaleca się karmienia piersią po znieczuleniu preparatem. Nie zaleca się karmienia piersią po znieczuleniu preparatem.

Mogą wystąpić anafilaktyczne i anafilaktoidalne reakcje na środki zwiotczające. Jeżeli dane z wywiadu wskazują na wystąpienie reakcji anafilaktycznych po środkach zwiotczających, należy podawać preparat ze szczególną ostrożnością, gdyż istnieją doniesienia o alergii krzyżowej w tej grupie leków. Dawka leku nie przekraczająca 0,1 mg/kg mc. nie ma działania gangioplegicznego ani wagolitycznego, obserwowano jedynie niewielki wpływ na układ sercowo-naczyniowy (na ciśnienie tętnicze i czynność serca). Bradykardia i spadek ciśnienia są możliwe jedynie u tych pacjentów, którzy otrzymali do indukcji znieczulenia halotan lub fentanyl. Rzadko występowały: bezmocz, niedodma, migotanie przedsionków, depresja OUN, duszność, nadciśnienie, kurcz krtani, atrofia mięśni, niedokrwienie mięśnia sercowego, depresja oddechu, wysypka skórna, pokrzywka, zakrzepica, komorowy skurcz dodatkowy.

W przypadku przedawkowania i przedłużonego bloku nerwowo-mięśniowego, chory powinien być sztucznie wentylowany, należy mu też podać antidotum w postaci dawkowanych inhibitorów cholinesterazy (tj. neostygmina, pirydostygnima, edrofonium).

Niedepolaryzujący środek zwiotczający, blokujący przewodzenie impulsu z zakończenia ruchowego do mięśnia poprzecznie prążkowanego poprzez kompetycyjną w stosunku do acetylocholiny blokadę receptora nikotynowego płytki motorycznej. Nie powoduje drżeń pęczkowych, nie posiada również aktywności hormonalnej. Efekt blokady ruchowej dotyczy wyłącznie mięśni poprzecznie prążkowanych. Dawka 0,05 mg/kg mc. powoduje zwykle zwiotczenie mięśni, umożliwiające przeprowadzenie zabiegów chirurgicznych trwających 40-50 minut. Początek działania, zależny jest od dawki i wynosi 1,5-5 minut. Szybszy początek działania można osiągnąć poprzez podanie 0,07-0,08 mg/kg mc. Dalsze zwieszenie dawki nie wpływa w sposób znaczący na początek działania, istotnie natomiast wydłuża czas działania. T0,5 wynosi dla około 3,6 minut po podaniu dożylnym w dawce 0,07 mg/kg mc. (dotyczy to znieczulenia halotanem). Preparat jest w większości wydalane przez nerki, przede wszystkim w postaci nie zmienionej. W przypadku powtarzanych dawek podtrzymujących, efekt kumulacyjny jest niewielki bądź żaden, o ile dawki te mieszczą się w przedziale 0,01-0,02 mg/kg mc. i podawane są nie wcześniej niż w momencie stwierdzenia 25% powrotu kontrolnej amplitudy pojedynczego skurczu.

1 fiolka zawiera 4 mg liofilizowanego bromku pipekuronium.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.