Aranesp® (darbepoetyna alfa) - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Aranesp® jest wskazany w leczeniu:

• Objawowej niedokrwistości u dorosłych pacjentów otrzymujących chemioterapię z powodu choroby nowotworowej (z wyjątkiem nowotworów złośliwych pochodzenia szpikowego)

Aranesp® znajduje zastosowanie w leczeniu niedokrwistości w dwóch głównych grupach pacjentów - z przewlekłą niewydolnością nerek oraz poddawanych chemioterapii przeciwnowotworowej.

Dawkowanie i sposób podawania

Aranesp® należy podawać podskórnie lub dożylnie pacjentom z niedokrwistością (np. ze stężeniem hemoglobiny ≤10 g/dl [6,2 mmol/l]) w celu podwyższenia stężenia hemoglobiny do wartości nie wyższej niż 12 g/dl (7,5 mmol/l). Zmienność wartości stężeń hemoglobiny można regulować dostosowując dawkę leku, z uwzględnieniem zakresu wartości docelowych stężenia Hb wynoszących od 10 g/dl (6,2 mmol/l) do 12 g/dl (7,5 mmol/l). Należy unikać utrzymywania przez dłuższy czas stężenia Hb większego niż 12 g/dl (7,5 mmol/l).

W leczeniu objawowej niedokrwistości wywołanej chemioterapią u pacjentów z chorobą nowotworową:

Tabela 1. Schematy dawkowania Aranesp® w leczeniu niedokrwistości wywołanej chemioterapią

Jeżeli odpowiedź kliniczna pacjenta (zmęczenie, stężenie hemoglobiny) jest niewystarczająca po dziewięciu tygodniach, dalsze leczenie może również okazać się nieskuteczne. Leczenie preparatem należy kontynuować przez około cztery tygodnie po zakończeniu chemioterapii.

Dostosowanie dawki:

• Jeśli cel leczenia został osiągnięty, dawkę należy zmniejszyć o 25-50%
• Należy uwzględnić właściwe dostosowanie dawki w zakresie od 500 µg przez 300 µg do 150 µg
• Jeśli stężenie Hb zwiększy się powyżej 12 g/dl (7,5 mmol/l), dawkę należy zmniejszyć o około 25-50%
• Jeśli stężenie Hb zwiększy się powyżej 13 g/dl (8,1 mmol/l), należy wstrzymać leczenie i wznowić po obniżeniu stężenia Hb co najmniej do wartości 12 g/dl (7,5 mmol/l), podając lek w dawce o 25% niższej
• Jeżeli stężenie hemoglobiny wzrośnie o więcej niż 2 g/dl (1,25 mmol/l) w ciągu 4 tygodni, dawkę należy zmniejszyć o 25 do 50%

Dawkowanie Aranesp® wymaga ścisłego monitorowania stężenia hemoglobiny i dostosowywania dawki w celu utrzymania optymalnego zakresu terapeutycznego i uniknięcia powikłań związanych z nadmiernym wzrostem stężenia hemoglobiny.

Przeciwwskazania

Stosowanie Aranesp® jest przeciwwskazane w przypadku:

• Nadwrażliwości na darbepoetynę alfa, r-HuEPO lub którąkolwiek substancję pomocniczą
• Niepoddającego się leczeniu nadciśnienia tętniczego

Przed rozpoczęciem terapii Aranesp® należy wykluczyć nadwrażliwość na składniki preparatu oraz upewnić się, że pacjent nie cierpi na niepoddające się leczeniu nadciśnienie tętnicze.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Niedobory żelaza, kwasu foliowego i witaminy B12: Należy skorygować niedobory tych składników, gdyż zmniejszają one skuteczność działania czynników pobudzających erytropoezę.

Zaburzenia odpowiedzi erytropoetycznej: Reakcja układu erytropoetycznego może być zaburzona w przypadku:

• Wielokrotnych zakażeń
• Schorzeń zapalnych
• Urazów
• Utajonej utraty krwi
• Hemolizy
• Ciężkiego zatrucia glinem
• Współistniejących chorób hematologicznych
• Włóknienia szpiku kostnego

Wybiorcza aplazja układu czerwonokrwinkowego (PRCA): W przypadku obrazu szpiku odpowiadającego PRCA, należy przeprowadzić badania na obecność przeciwciał skierowanych przeciwko erytropoetynie.

Szczególne grupy pacjentów: Należy zachować ostrożność stosując Aranesp® u pacjentów z:

• Schorzeniami wątroby
• Niedokrwistością sierpowatokrwinkową
• Padaczką

Ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych: Stosowanie leku przez zdrowe osoby może prowadzić do nadmiernego zwiększenia liczby krwinek, co może powodować zagrażające życiu powikłania ze strony układu sercowo-naczyniowego.

Pacjenci z chorobą nowotworową

Potencjalna stymulacja wzrostu guzów: Istnieje obawa, że epoetyny mogą stymulować wzrost guzów nowotworowych, jednak w kilku kontrolowanych badaniach nie wykazano, by zastosowanie epoetyn powodowało wydłużenie czasu całkowitego przeżycia czy zmniejszenie ryzyka progresji nowotworu.

Ryzyko powikłań zatorowo-zakrzepowych: W przypadku stężenia hemoglobiny przekraczającego 12 g/dl (7,5 mmol/l) u pacjentów z guzami litymi lub złośliwymi rozrostami układu limfatycznego, należy ściśle stosować instrukcje dotyczące dostosowania dawki. Należy również regularnie monitorować liczbę płytek krwi i stężenie hemoglobiny.

Wpływ na progresję choroby i przeżycie: W kontrolowanych badaniach klinicznych wykazano, że zastosowanie Aranesp® i innych leków pobudzających erytropoezę wiąże się z:

• Skróceniem czasu wolnego do progresji choroby u pacjentów z zaawansowanym rakiem głowy i szyi poddawanych radioterapii, przy docelowym stężeniu hemoglobiny większym niż 14 g/dl (8,7 mmol/l)
• Skróceniem czasu całkowitego przeżycia i zwiększeniem ryzyka zgonu w okresie 4 miesięcy w związku z progresją choroby u pacjentek z przerzutowym rakiem piersi stosujących chemioterapię, jeśli docelowe stężenie hemoglobiny wynosi 12-14 g/dl (7,5-8,7 mmol/l)

Stosowanie Aranesp® wymaga szczególnej ostrożności i regularnego monitorowania parametrów hematologicznych, zwłaszcza u pacjentów onkologicznych. Należy ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących docelowego stężenia hemoglobiny i dostosowywania dawki, aby zminimalizować ryzyko powikłań.

Działania niepożądane

Reakcje alergiczne: Sporadycznie raportowano potencjalnie groźne reakcje alergiczne, w tym:

• Reakcje anafilaktyczne
• Obrzęk naczynioruchowy
• Alergiczny skurcz oskrzeli
• Wysypka skórna
• Pokrzywka

U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek:

• Bardzo często: nadciśnienie tętnicze
• Często: wysypka/rumień, ból w miejscu wstrzyknięcia
• Niezbyt często: zdarzenia zatorowo-zakrzepowe

U pacjentów z chorobą nowotworową:

• Bardzo często: obrzęki
• Często: wysypka/rumień, ból w miejscu wstrzyknięcia, zdarzenia zatorowo-zakrzepowe (w tym zator tętnicy płucnej)

Działania niepożądane obserwowane po wprowadzeniu produktu do obrotu:

• Aplazja układu czerwonokrwinkowego (PRCA) - w odosobnionych przypadkach, głównie u pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek, stosujących preparat podskórnie. W przypadku zdiagnozowania PRCA leczenie musi zostać przerwane.
• Reakcje alergiczne (anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, wysypka skórna, pokrzywka)
• Drgawki
• Nadciśnienie

Stosowanie Aranesp® wiąże się z ryzykiem wystąpienia różnorodnych działań niepożądanych, w tym poważnych reakcji alergicznych i powikłań zatorowo-zakrzepowych. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjentów, szczególnie pod kątem nadciśnienia tętniczego i objawów alergicznych.

Skład

Substancją czynną preparatu Aranesp® jest darbepoetyna alfa.

Aranesp® zawiera darbepoetynę alfa - długo działającą formę rekombinowanej erytropoetyny, co pozwala na rzadsze podawanie leku w porównaniu do standardowych preparatów erytropoetyny.