Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Antiprost

Finasteride

tabl. powl.
5 mg
30 szt.
Doustnie
Rx
100%
29,80
R (1)
6,25
S (2)
bezpł.

Antiprost - finasteryd w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego

Antiprost to lek zawierający substancję czynną finasteryd, stosowany w leczeniu i kontroli łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH). Finasteryd jest syntetycznym 4-azasteroidem, działającym jako specyficzny kompetycyjny inhibitor wewnątrzkomórkowego enzymu 5α-reduktazy typu II. Enzym ten odpowiada za przekształcanie testosteronu w dihydrotestosteron (DHT), silniejszy hormon androgenowy.

Wskazania do stosowania

Antiprost jest wskazany w leczeniu i kontroli łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (BPH) w celu:

  • Zmniejszenia rozmiarów powiększonego gruczołu krokowego
  • Poprawy przepływu moczu i złagodzenia objawów związanych z BPH
  • Zmniejszenia częstości występowania ostrego zatrzymania moczu
  • Zmniejszenia potrzeby leczenia chirurgicznego, w tym przezcewkowej resekcji gruczołu krokowego (TURP) i prostatektomii

Preparat należy stosować wyłącznie u pacjentów z powiększonym gruczołem krokowym (objętość gruczołu krokowego powyżej 40 ml).

Finasteryd, hamując przekształcanie testosteronu do DHT, wpływa na zmniejszenie objętości gruczołu krokowego i łagodzenie objawów związanych z BPH. Prawidłowe funkcjonowanie i wzrost gruczołu krokowego, jak również przebieg procesu rozrostowego, zależą od przemiany testosteronu do DHT. Warto zauważyć, że finasteryd nie wykazuje powinowactwa do receptora androgenowego.

Warto zapamiętać
  • Antiprost zawiera 5 mg finasterydu w jednej tabletce powlekanej
  • Lek stosuje się wyłącznie u pacjentów z objętością gruczołu krokowego powyżej 40 ml

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie
Zalecana dawka 1 tabletka (5 mg) na dobę
Pacjenci z niewydolnością nerek Bez konieczności dostosowania dawki
Pacjenci w podeszłym wieku Bez konieczności dostosowania dawki

Tabletki należy przyjmować niezależnie od posiłków. Lek należy połykać w całości, nie dzielić ani nie rozkruszać.

Pomimo możliwości wystąpienia poprawy klinicznej w krótkim czasie, leczenie może być konieczne przez okres co najmniej 6 miesięcy, aby obiektywnie ocenić czy nastąpiła poprawa. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów z różnym stopniem niewydolności nerek (ClCr nawet mniejszy niż 9 ml/min), ponieważ badania farmakokinetyczne nie wykazały wpływu niewydolności nerek na eliminację finasterydu.

Wnioski: Dawkowanie Antiprostu jest proste i wygodne dla pacjenta - jedna tabletka dziennie. Lek może być stosowany niezależnie od posiłków i nie wymaga modyfikacji dawki u pacjentów z niewydolnością nerek czy w podeszłym wieku. Kluczowe jest długotrwałe stosowanie leku (minimum 6 miesięcy) dla uzyskania pełnego efektu terapeutycznego.

Przeciwwskazania

Finasteryd nie jest wskazany do stosowania u kobiet i dzieci. Lek jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na finasteryd lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
  • U kobiet w ciąży lub mogących zajść w ciążę

Wnioski: Przeciwwskazania do stosowania Antiprostu są ograniczone, co czyni go bezpiecznym wyborem dla większości mężczyzn z BPH. Kluczowe jest jednak ścisłe przestrzeganie zakazu stosowania u kobiet, szczególnie w ciąży, ze względu na potencjalne ryzyko dla płodu płci męskiej.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Monitorowanie pacjentów: Pacjenci z dużą objętością moczu zalegającego i/lub ze znacznie zmniejszonym przepływem moczu muszą być uważnie obserwowani pod kątem uropatii zaporowej. Należy rozważyć konsultację urologiczną.

Diagnostyka raka gruczołu krokowego: Przed rozpoczęciem leczenia i okresowo w jego trakcie zaleca się wykonanie badania per rectum oraz innych badań w kierunku rozpoznania raka gruczołu krokowego. Oznaczenie stężenia PSA w surowicy jest również stosowane do wykrywania raka gruczołu krokowego.

Wpływ na PSA: Finasteryd powoduje zmniejszenie stężenia PSA w surowicy o około 50%, nawet w przypadku raka gruczołu krokowego. Przy ocenie wyników stężenia PSA należy brać pod uwagę to zmniejszenie. U typowego pacjenta leczonego finasterydem przez 6 miesięcy lub dłużej, wartości PSA należy podwoić, porównując je z prawidłowymi wartościami u osób nieleczonych.

Rak piersi u mężczyzn: Odnotowano przypadki raka piersi u mężczyzn przyjmujących finasteryd. Pacjenci powinni niezwłocznie zgłaszać wszelkie zmiany w tkance piersi.

Zaburzenia nastroju: U pacjentów przyjmujących finasteryd zgłaszano zmiany nastroju, nastrój depresyjny, depresję oraz rzadziej myśli samobójcze. Pacjentów należy monitorować pod kątem objawów psychicznych.

Pacjenci z niewydolnością wątroby: Zalecana jest ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ finasteryd jest metabolizowany w wątrobie i jego stężenie w osoczu może być zwiększone u takich pacjentów.

Wnioski: Stosowanie Antiprostu wymaga regularnego monitorowania pacjenta, szczególnie pod kątem potencjalnego ryzyka raka gruczołu krokowego i piersi. Ważne jest odpowiednie interpretowanie wyników PSA u pacjentów przyjmujących lek. Należy zwrócić uwagę na możliwe zaburzenia nastroju i zachować ostrożność u pacjentów z niewydolnością wątroby.

Interakcje z innymi lekami

Nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji finasterydu z innymi produktami leczniczymi. Finasteryd jest metabolizowany głównie przez układ cytochromu P450 3A4, ale nie ma na niego znaczącego wpływu. Chociaż ryzyko wpływu finasterydu na farmakokinetykę innych produktów określono jako niewielkie, jest prawdopodobne, że inhibitory oraz leki indukujące cytochrom P450 3A4 będą miały wpływ na stężenie finasterydu.

W badaniach klinicznych finasteryd był stosowany równolegle z wieloma powszechnie stosowanymi lekami, w tym:

  • Inhibitory ACE
  • Leki blokujące receptory α i β
  • Antagoniści kanałów wapniowych
  • Azotany
  • Diuretyki
  • Antagoniści receptorów H2
  • Inhibitory reduktazy HMG-CoA
  • NLPZ (w tym aspiryna i paracetamol)
  • Chinolony
  • Benzodiazepiny

Nie stwierdzono istotnych klinicznie wzajemnych interakcji z wymienionymi grupami leków.

Wnioski: Antiprost charakteryzuje się niskim potencjałem interakcji lekowych, co czyni go bezpiecznym wyborem dla pacjentów przyjmujących wiele leków. Niemniej jednak, zawsze należy informować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach i suplementach diety.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane to impotencja i zmniejszone libido. Te działania niepożądane zazwyczaj występują na początku leczenia i u większości pacjentów są przemijające w trakcie leczenia.

Inne działania niepożądane zgłaszane podczas badań klinicznych i/lub po wprowadzeniu produktu do obrotu obejmują:

  • Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy
  • Zaburzenia psychiczne: depresja, zmniejszenie libido utrzymujące się po zaprzestaniu leczenia
  • Zaburzenia układu nerwowego: senność
  • Zaburzenia serca: kołatanie serca
  • Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych
  • Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka, świąd, pokrzywka
  • Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: impotencja, zaburzenia ejakulacji, tkliwość i powiększenie piersi, wydzielina z piersi, guzki w piersiach, ból jąder, zaburzenia erekcji utrzymujące się po zaprzestaniu leczenia, niepłodność u mężczyzn i/lub słaba jakość nasienia

Wnioski: Profil działań niepożądanych Antiprostu jest dobrze poznany. Większość efektów ubocznych dotyczy funkcji seksualnych i są one zazwyczaj przejściowe. Ważne jest, aby pacjenci byli świadomi możliwości wystąpienia tych działań niepożądanych i zgłaszali je lekarzowi, szczególnie jeśli utrzymują się przez dłuższy czas lub są uciążliwe.

Wpływ na prowadzenie pojazdów i obsługiwanie maszyn

Brak danych wskazujących na wpływ finasterydu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Wnioski: Antiprost nie powinien wpływać na codzienne aktywności pacjenta, takie jak prowadzenie pojazdów czy obsługa maszyn. Niemniej jednak, w przypadku wystąpienia działań niepożądanych, takich jak senność, pacjent powinien zachować ostrożność.

Podsumowanie

Antiprost (finasteryd) jest skutecznym lekiem w leczeniu łagodnego rozrostu gruczołu krokowego. Jego mechanizm działania, polegający na hamowaniu przekształcania testosteronu do dihydrotestosteronu, pozwala na zmniejszenie objętości gruczołu krokowego i złagodzenie objawów BPH. Lek charakteryzuje się prostym schematem dawkowania i niskim ryzykiem interakcji z innymi lekami. Najczęstsze działania niepożądane dotyczą funkcji seksualnych i są zazwyczaj przejściowe. Kluczowe jest długotrwałe stosowanie leku (minimum 6 miesięcy) dla uzyskania pełnego efektu terapeutycznego oraz regularne monitorowanie pacjenta, szczególnie pod kątem potencjalnego ryzyka raka gruczołu krokowego i piersi. Antiprost stanowi wartościową opcję terapeutyczną dla mężczyzn z BPH, pozwalającą na skuteczne kontrolowanie objawów i poprawę jakości życia.


1) Przerost gruczołu krokowego
2) Pacjenci 65+
Przysługuje uprawnionym pacjentom we wskazaniach określonych w decyzji o objęciu refundacją. Jeżeli lek jest refundowany we wszystkich zarejestrowanych wskazaniach, to jest w nich wszystkich bezpłatny dla pacjenta. Jeżeli natomiast lek jest refundowany w określonych wskazaniach, to jest bezpłatny dla seniorów tylko i wyłącznie w tych właśnie wskazaniach.


Wskazania

W leczeniu i kontroli łagodnego rozrostu gruczołu krokowego (ang. BPH) w celu: spowodowania zmniejszenia rozmiarów powiększonego gruczołu krokowego, poprawy przepływu moczu i złagodzenia objawów związanych z BPH; zmniejszenia częstości występowania ostrego zatrzymania moczu i potrzeby leczenia chirurgicznego, w tym przezcewkowej resekcji gruczołu krokowego (ang. TURP) i prostatektomii. Preparat należy stosować wyłącznie u pacjentów z powiększonym gruczołem krokowym (objętość gruczołu krokowego powyżej 40 ml).

Zalecana dawka to 1 tabl./dobę, niezależnie od posiłków. Pomimo możliwości wystąpienia poprawy klinicznej w krótkim czasie, leczenie może być konieczne przez okres co najmniej 6 m-cy, aby obiektywnie ocenić czy nastąpiła poprawa. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością wątroby. Brak dostępnych danych dotyczących stosowania u pacjentów z niewydolnością wątroby. Dawkowanie u pacjentów z niewydolnością nerek. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania u pacjentów z różnym stopniem niewydolności nerek (ClCr nawet mniejszy niż 9 ml/min), ponieważ badania farmakokinetyczne nie wykazały wpływu niewydolności nerek na eliminację finasterydu. Nie prowadzono badań dotyczących finasterydu u pacjentów poddawanych hemodializie. Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku. Nie ma konieczności dostosowania dawkowania, pomimo że badania farmakokinetyczne wykazały pewne spowolnienie eliminacji finasterydu u pacjentów powyżej 70 lat.

Tabl. należy połykać w całości, nie należy jej dzielić ani rozkruszać. Pomimo możliwości wystąpienia poprawy klinicznej w krótkim czasie, leczenie może być konieczne przez okres co najmniej 6 m-cy, aby obiektywnie ocenić czy nastąpiła poprawa.

Finasteryd nie jest wskazany do stosowania u kobiet i dzieci. Lek jest przeciwwskazany w następujących przypadkach: nadwrażliwość na finasteryd lub na którąkolwiek substancję pomocniczą, u kobiet w ciąży lub mogących zajść w ciążę.

Pacjenci z dużą objętością moczu zalegającego i/lub ze znacznie zmniejszonym przepływem moczu muszą być uważnie obserwowani pod kątem uropatii zaporowej. Należy wziąć pod uwagę możliwość operacji. Należy rozważyć konsultację urologa u pacjentów leczonych finasterydem. Przed rozpoczęciem leczenia finasterydem należy wykluczyć zatrzymanie moczu spowodowane rozrostem trójpłatowym gruczołu krokowego. Brak jest doświadczenia w leczeniu pacjentów z niewydolnością wątroby. Zalecana jest ostrożność u pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby, ponieważ finasteryd jest metabolizowany w wątrobie i jego stężenie w osoczu może być zwiększone u takich pacjentów. Produkt zawiera laktozę jednowodną. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy. Do tej pory nie wykazano klinicznych korzyści stosowania finasterydu w dawce 5 mg u pacjentów z rakiem gruczołu krokowego. Pacjentów z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego i zwiększonym stężeniem swoistego antygenu sterczowego (PSA) monitorowano w kontrolowanych badaniach klinicznych z zastosowaniem serii biopsji PSA i gruczołu krokowego. W tych badaniach BPH, finasteryd w dawce 5 mg nie spowodował zmiany współczynnika wykrycia raka gruczołu krokowego, a całkowita częstość występowania raka gruczołu krokowego nie różniła się znacząco u pacjentów leczonych finasterydem w dawce 5 mg od pacjentów leczonych placebo. Przed rozpoczęciem leczenia finasterydem, w dawce 5 mg, i następnie okresowo w trakcie leczenia, zaleca się wykonanie u pacjenta badania per rectum, jak również innych badań w kierunku rozpoznania raka gruczołu krokowego. Oznaczenie stężenia PSA w surowicy jest również stosowane do wykrywania raka gruczołu krokowego. Ogólnie wyjściowe stężenie antygenu sterczowego PSA >10 ng/ml skłania do bezzwłocznej dalszej oceny i rozważenia biopsji; przy stężeniu PSA między 4 a 10 ng/ml dalsza ocena jest wskazana. Wartości stężenia PSA u mężczyzn z rakiem gruczołu krokowego mogą się w znacznym stopniu pokrywać z wartościami stwierdzanymi u mężczyzn bez tego nowotworu. Dlatego też, u mężczyzn z BPH, wartości stężenia PSA mieszczące się w prawidłowym zakresie nie wykluczają raka gruczołu krokowego, niezależnie od leczenia finasterydem. Wyjściowe stężenie PSA <4 ng/ml nie wyklucza raka gruczołu krokowego. U pacjentów z BPH finasteryd w dawce 5 mg powoduje zmniejszenie stężenia PSA w surowicy o ok. 50%, nawet w przypadku raka gruczołu krokowego. Przy ocenie wyników stężenia PSA należy brać pod uwagę zmniejszenie jego stężenia w surowicy u pacjentów leczonych finasterydem z łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, gdyż nie wyklucza ono współistniejącego raka. Zmniejszenie stężenia PSA można przewidywać w całym zakresie wartości, choć jego stopień może być różny u poszczególnych pacjentów. W trwającym 4 lata badaniu, kontrolowanym placebo z podwójnie ślepą próbą, w którym uczestniczyło 3000 pacjentów - Badanie Długoterminowej Skuteczności i Bezpieczeństwa Stosowania finasterydu (ang.PLESS) potwierdziła, że u typowych pacjentów leczonych finasterydem przez okres co najmniej 6 m-cy, wartości PSA należy podwoić, porównując je z prawidłowymi wartościami u pacjentów nieleczonych. Poprawka ta nie ma wpływu na czułość ani specyficzność oznaczania PSA jako takie i może być stosowana przy wykrywaniu raka gruczołu krokowego. Każde utrzymujące się zwiększenie stężenia PSA u pacjenta leczonego finasterydem w dawce 5 mg należy dokładnie ocenić, biorąc pod uwagę również niestosowanie się pacjenta do zaleceń lekarza. Finasteryd w dawce 5 mg nie zmniejsza w znacznym stopniu udziału procentowego wolnego PSA (stosunku wolnego PSA do całkowitego). Stosunek wolnego PSA do całkowitego w trakcie leczenia finasterydem w dawce 5 mg pozostaje niezmieniony. W przypadku wykorzystywania udziału procentowego wolnego PSA do wykrywania raka gruczołu krokowego nie jest konieczne stosowanie poprawek dla uzyskanych wartości. Stężenie PSA w surowicy pozostaje w związane jest z wiekiem pacjenta i objętością gruczołu krokowego, a objętość gruczołu krokowego zależy od wieku pacjenta. Przy ocenie wyników laboratoryjnych PSA należy pamiętać, że jego stężenia u pacjentów leczonych finasterydem w dawce 5 mg zmniejszają się. U większości pacjentów w 1-szych miesiącach leczenia obserwuje się szybkie zmniejszanie PSA, po czym wartości te stabilizują się na nowym poziomie. Stężenie PSA po leczeniu stanowi ok. połowy wartości wyjściowej. Dlatego u typowego pacjenta leczonego finasterydem w dawce 5 mg przez 6 m-cy lub dłużej, wartości PSA należy podwoić, porównując je z prawidłowymi wartościami u osób nieleczonych. Odnotowano wystąpienia raka męskich gruczołów sutkowych u pacjentów przyjmujących finasteryd w dawce 5 mg podczas badań klinicznych oraz po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu. Lekarze powinni zalecić pacjentom, aby niezwłocznie zgłaszali jakiekolwiek zmiany w tkance piersi, takie jak guzki, ból, ginekomastia lub wydzielina z sutków. Finasteryd nie jest wskazany do stosowania u dzieci. Nie ustalono bezpieczeństwa i skuteczności stosowania u dzieci. Kobiety, które są w ciąży lub mogą być w ciąży nie powinny dotykać przełamanych ani rozkruszonych tabl. leku, ponieważ istnieje możliwość wchłonięcia finasterydu i zagrożenia dla płodu płci męskiej. Tabl. są powlekane, co zapobiega kontaktowi z finasterydem, o ile tabl. nie są przełamane lub rozkruszone. Nie badano wpływu niewydolności wątroby na farmakokinetykę finasterydu. U pacjentów przyjmujących finasteryd w dawce wynoszącej 5 mg zgłaszano zmiany nastroju, nastrój depresyjny, depresję oraz rzadziej myśli samobójcze. Pacjentów należy monitorować pod kątem objawów psychicznych i w przypadku ich wystąpienia należy przerwać leczenie finasterydem, a pacjentowi zalecić zasięgnięcie porady u lekarza. Brak danych wskazujących na wpływ finasterydu na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Nie stwierdzono żadnych klinicznie istotnych interakcji z innymi produktami leczniczymi. Finasteryd jest metabolizowany głównie przez układ cytochromu P450 3A4, ale nie ma na niego znaczącego wpływu. Chociaż ryzyko wpływu finasterydu na farmakokinetykę innych produktów określono jako niewielkie, jest prawdopodobne, że inhibitory oraz leki indukujące cytochrom P450 3A4 będą miały wpływ na stężenie finasterydu. Jednak jest mało prawdopodobne, aby na podstawie ustalonego marginesu bezpieczeństwa jednoczesne stosowanie takich inhibitorów będzie miało jakiekolwiek znaczenie kliniczne. W badaniach u ludzi nie stwierdzono żadnych klinicznie istotnych interakcji z następującymi produktami leczniczymi: propranolol, digoksyna, glibenklamid, warfaryna, teofilina i fenazon. Choć nie prowadzono swoistych badań nad interakcjami, finasteryd był stosowany w badaniach klinicznych równolegle z inhibitorami ACE, lekami blokującymi receptory α, lekami blokującymi receptory β, antagonistami kanałów wapniowych, azotanami, diuretykami, antagonistami receptorów H2, inhibitorami reduktazy HMG-CoA, NLPZ, włączając aspirynę, paracetamol, chinolonami i benzodiazepinami i nie stwierdzono istotnych klinicznie wzajemnych interakcji.

Lek nie jest wskazany u kobiet. Preparat jest przeciwwskazany u kobiet, które są lub mogą być w ciąży. Za względu na zdolność inhibitorów 5α-reduktazy typu II hamowania przemiany testosteronu do dihydrotestosteronu (DHT), produkty z tej grupy, w tym finasteryd, podane kobietom w ciąży, mogą spowodować nieprawidłowy rozwój zewnętrznych narządów płciowych u płodu płci męskiej. Niewielkie ilości finasterydu wykrywano w nasieniu mężczyzn przyjmujących finasteryd w dawce 5 mg/dobę. Nie wiadomo, czy kontakt kobiety w ciąży z nasieniem pacjenta leczonego finasterydem może mieć szkodliwy wpływ na płód płci męskiej. Z tego względu, jeśli partnerka seksualna pacjenta jest lub może być w ciąży, zaleca się zminimalizowanie narażenia jej na kontakt z nasieniem. Kobiety w ciąży lub kobiety, które mogą zajść w ciążę nie powinny dotykać rozkruszonych ani przełamanych tabl. produktu ze względu na możliwość wchłonięcia finasterydu oraz późniejsze ryzyko dla płodu płci męskiej. Tabl. są powlekane, co zapobiega kontaktowi z substancją czynną, o ile tabl. nie są przełamane lub rozkruszone. Preparat nie jest wskazany do stosowania u kobiet. Nie wiadomo, czy finasteryd przenika do mleka kobiecego.

Najczęściej występujące działania niepożądane, to impotencja i zmniejszone libido. Te działania niepożądane zazwyczaj występują na początku leczenia i u większości pacjentów są przemijające w trakcie leczenia. Działania niepożądane zgłoszone podczas badań klinicznych i/lub po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu z zastosowaniem finasterydu w dawce 5 mg i/lub finasterydu w mniejszych dawkach została wymieniona poniżej. Częstość występowania działań niepożądanych zgłoszonych po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu nie może być określona, ponieważ pochodzą one ze spontanicznych zgłoszeń. Zaburzenia układu immunologicznego: (nieznana) reakcje nadwrażliwości, obrzęk naczynioruchowy (w tym obrzęk ust, języka, gardła i twarzy). Zaburzenia psychiczne: (często) zmniejszenie libido; (nieznana) depresja, zmniejszenie libido utrzymujące się po zaprzestaniu leczenia. Zaburzenia układu nerwowego: (często) senność. Zaburzenia serca: (nieznana) kołatanie serca. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (nieznana) zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (niezbyt często) wysypka; (nieznana) świąd, pokrzywka. Zaburzenia układu rozrodczego i piersi: (często) impotencja; (niezbyt często) zaburzenia ejakulacji, tkliwość piersi, powiększenie piersi; (bardzo rzadko) wydzielina z piersi, guzki w piersiach; (nieznana) ból jąder, zaburzenia erekcji utrzymujące się po zaprzestaniu leczenia, niepłodność u mężczyzn i/lub słaba jakość nasienia. Badania diagnostyczne: (często) zmniejszona objętość ejakulatu. Ponadto następujące działania niepożądane zgłoszono w badaniach klinicznych i po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu: rak gruczołów sutkowych u mężczyzn. Leczenie objawów chorób gruczołu krokowego (ang. MTOPS). W badaniu MTOPS porównywano działanie finasterydu 5 mg/dobę (n=768), doksazosyny 4 lub 8 mg/dobę (n=756), terapii skojarzonej finasterydem 5 mg/dobę i doksazosyną 4 lub 8 mg/dobę oraz placebo (n=737). W tym badaniu profil bezpieczeństwa i tolerancji leczenia skojarzonego był zasadniczo zgodny z profilem bezpieczeństwa i tolerancji terapii poszczególnych substancji. Częstość występowania zaburzeń ejakulacji u pacjentów otrzymujących leczenie skojarzone była porównywalna do sumy częstości występowania tego działania niepożądanego w obu grupach pacjentów leczonych w monoterapii. Pozostałe dane długoterminowe. W 7-letnim, kontrolowanym placebo badaniu, z udziałem 18 882 zdrowych mężczyzn, spośród których 9060 dysponowało danymi z biopsji igłowej gruczołu krokowego, raka gruczołu krokowego stwierdzono u 803 (18,4 %) mężczyzn otrzymujących finasteryd w dawce 5 mg i 1147 (24,4%) mężczyzn otrzymujących placebo. W grupie otrzymującej finasteryd w dawce 5 mg, u 280 (6,4 %) mężczyzn występował rak gruczołu krokowego o wskaźniku Gleasona na poziomie 7-10 wykrytym w biopsji igłowej, w porównaniu do 237 (5,1%) mężczyzn w grupie placebo. Dodatkowe analizy sugerują, że większa częstość występowania wysoko zróżnicowanego raka gruczołu krokowego obserwowana w grupie przyjmującej finasteryd w dawce 5 mg może być uzasadniona błędem metody wykrywania spowodowanym wpływem finasterydu w dawce 5 mg na objętość gruczołu krokowego. Spośród wszystkich przypadków raka gruczołu krokowego rozpoznanych w tym badaniu, ok. 98% sklasyfikowano jako wewnątrzkomórkowe (stadium T1 lub T2). Znaczenie kliniczne danych o wskaźniku Gleasona 7-10 nie jest znane. Badania diagnostyczne. Interpretując wyniki badań laboratoryjnych należy wziąć pod uwagę fakt, iż u pacjentów leczonych finasterydem stężenie PSA jest zmniejszone.

Pacjenci przyjmowali pojedyncze dawki finasterydu do 400 mg i dawki wielokrotne do 80 mg/dobę przez okres 3 m-cy i nie stwierdzono u nich działań niepożądanych. Brak szczególnych zaleceń dotyczących leczenia po przedawkowaniu finasterydu.

Finasteryd jest syntetycznym 4-azasteroidem, specyficznym kompetycyjnym inhibitorem wewnątrzkomórkowego enzymu 5α-reduktazy typu II. Enzym ten przekształca testosteron do silniejszego hormonu androgennego - dihydrotestosteronu (DHT). Prawidłowe funkcjonowanie i wzrost gruczołu krokowego, jak również przebieg procesu rozrostowego zależą od przemiany testosteronu do DHT. Finasteryd nie wykazuje powinowactwa do receptora androgennego.

1 tabl. powl. zawiera 5 mg finasterydu.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Nie dotyczy.