Ampicillin TZF
Ampicillin
Ampicillin TZF - Charakterystyka produktu leczniczego
Wskazania do stosowania
Ampicylina w postaci roztworu do wstrzykiwań jest wskazana w leczeniu następujących zakażeń wywołanych przez wrażliwe bakterie, gdy podanie doustne jest nieodpowiednie lub niemożliwe:
- Ostre i przewlekłe zakażenia układu moczowego
- Zakażenia dróg oddechowych
- Zakażenia przewodu pokarmowego
- Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych
- Zapalenie wsierdzia
- Profilaktyka okołoporodowa
Przy stosowaniu ampicyliny należy uwzględnić oficjalne wytyczne dotyczące właściwego użycia leków przeciwbakteryjnych.
Ampicylina ma szerokie spektrum wskazań w leczeniu różnych zakażeń bakteryjnych, szczególnie gdy podanie doustne jest niemożliwe. Kluczowe jest stosowanie zgodnie z oficjalnymi wytycznymi.
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkę należy dostosować indywidualnie, biorąc pod uwagę czynnik etiologiczny, ciężkość zakażenia, wiek i masę ciała pacjenta.
| Grupa pacjentów | Wskazanie | Dawkowanie |
|---|---|---|
| Dorośli i dzieci ≥40 kg | Zakażenia układu moczowego | 500 mg co 6 h |
| Rzeżączkowe zapalenie układu moczowego | 2 x 500 mg co 12 h | |
| Pozaszpitalne zapalenie płuc | 1-2 g co 6 h | |
| Zakażenia przewodu pokarmowego | 500 mg co 6 h | |
| Zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych | 2 g co 4 h | |
| Infekcyjne zapalenie wsierdzia (etiologia enterokokowa) | 2 g co 4 h | |
| Dzieci <40 kg | Większość zakażeń bakteryjnych | 12,5 mg/kg mc. co 6 h |
| Pozaszpitalne zapalenie płuc | 25-50 mg/kg mc. co 6 h | |
| Noworodki | Zakażenia wczesne | 100-200 mg/kg mc./dobę w 2-4 dawkach |
Maksymalna dawka dobowa dla dorosłych wynosi 14 g, dla dzieci 12 g.
Dawkowanie ampicyliny jest zróżnicowane i zależy od wielu czynników, w tym rodzaju zakażenia i wieku pacjenta. Kluczowe jest przestrzeganie maksymalnych dawek dobowych.
Szczególne grupy pacjentów
Pacjenci z niewydolnością nerek
U pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (ClCr <10 ml/min) należy rozważyć zmniejszenie dawki lub wydłużenie odstępów między dawkami. Pacjenci dializowani powinni otrzymać dawkę uzupełniającą po zakończeniu dializy.
Profilaktyka okołoporodowa
W profilaktyce zakażeń S. agalactiae: pierwsza dawka 2 g iv., następnie 1 g co 4 h do porodu. W przypadku przedwczesnego pęknięcia błon płodowych: 2 g iv. co 4 h przez pierwsze 48 h, w skojarzeniu z erytromycyną, następnie przejście na amoksycylinę.
Dawkowanie ampicyliny wymaga modyfikacji u pacjentów z niewydolnością nerek oraz w profilaktyce okołoporodowej. Konieczne jest indywidualne dostosowanie dawki w tych przypadkach.
Przeciwwskazania
- Nadwrażliwość na ampicylinę lub inne antybiotyki β-laktamowe (penicyliny, cefalosporyny)
- Mononukleoza zakaźna
- Białaczka limfatyczna
Główne przeciwwskazania do stosowania ampicyliny obejmują nadwrażliwość na antybiotyki β-laktamowe oraz niektóre choroby wirusowe i nowotworowe układu krwiotwórczego.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest zebranie dokładnego wywiadu dotyczącego wcześniejszych reakcji nadwrażliwości na penicyliny, cefalosporyny lub inne alergeny. Istnieje ryzyko wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości, w tym wstrząsu anafilaktycznego, szczególnie po podaniu parenteralnym.
Ostrożność należy zachować u pacjentów:
- Z niewydolnością nerek
- Z chorobami przewodu pokarmowego, szczególnie zapaleniem okrężnicy
- Z miastenią
Podczas długotrwałego stosowania ampicyliny może dojść do nadmiernego rozwoju niewrażliwych szczepów bakterii lub grzybów. W przypadku wystąpienia nowych zakażeń należy przerwać leczenie ampicyliną i wdrożyć odpowiednią terapię.
Należy monitorować pacjentów pod kątem wystąpienia ciężkiej, uporczywej biegunki, która może wskazywać na rzekomobłoniaste zapalenie okrężnicy.
Stosowanie ampicyliny wymaga szczególnej ostrożności ze względu na ryzyko reakcji nadwrażliwości oraz możliwość rozwoju oporności drobnoustrojów. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjentów podczas terapii.
Warto zapamiętać
- Ampicylina ma szerokie spektrum działania przeciwbakteryjnego, ale jest wrażliwa na działanie β-laktamaz
- Przed rozpoczęciem leczenia konieczne jest zebranie dokładnego wywiadu alergologicznego ze względu na ryzyko ciężkich reakcji nadwrażliwości
Interakcje z innymi produktami leczniczymi
Ampicylina wchodzi w istotne interakcje z następującymi lekami:
- Probenecyd - zwiększa stężenie ampicyliny we krwi i wydłuża jej okres półtrwania
- Antybiotyki bakteriostatyczne (np. tetracyklina, erytromycyna) - mogą osłabiać bakteriobójcze działanie ampicyliny
- Allopurynol - zwiększa ryzyko wystąpienia wysypek skórnych
- Doustne środki antykoncepcyjne - ampicylina może osłabiać ich działanie
Ampicylina może wpływać na wyniki niektórych badań laboratoryjnych, w tym na oznaczanie glukozy w moczu (fałszywie dodatnie wyniki).
Interakcje ampicyliny z innymi lekami mogą mieć istotne znaczenie kliniczne, wpływając zarówno na skuteczność leczenia, jak i bezpieczeństwo pacjenta. Konieczne jest uwzględnienie tych interakcji przy planowaniu terapii.
Wpływ na płodność, ciążę i laktację
Ciąża: Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego ampicyliny. Ze względu na brak odpowiednich badań u kobiet ciężarnych, lek można stosować w ciąży tylko w przypadku zdecydowanej konieczności.
Laktacja: Ampicylina przenika w niewielkich ilościach do mleka kobiecego. Należy zachować ostrożność podczas stosowania u kobiet karmiących piersią ze względu na ryzyko uczulenia u dziecka.
Stosowanie ampicyliny w ciąży i podczas karmienia piersią wymaga ostrożności i indywidualnej oceny stosunku korzyści do ryzyka.
Działania niepożądane
Najczęstsze działania niepożądane ampicyliny obejmują:
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe: biegunka, nudności, wymioty
- Reakcje skórne: wysypka, świąd, pokrzywka
- Zaburzenia hematologiczne: niedokrwistość hemolityczna, małopłytkowość, eozynofilia
- Reakcje nadwrażliwości: obrzęk naczynioruchowy, wstrząs anafilaktyczny
- Zaburzenia wątroby: zapalenie wątroby, żółtaczka cholestatyczna
W rzadkich przypadkach mogą wystąpić ciężkie reakcje skórne, takie jak zespół Stevens-Johnsona czy toksyczna nekroliza naskórka.
Ampicylina może powodować szereg działań niepożądanych, od łagodnych do potencjalnie zagrażających życiu. Konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjentów i natychmiastowe przerwanie leczenia w przypadku wystąpienia ciężkich reakcji.
Przedawkowanie
Objawy przedawkowania ampicyliny mogą obejmować:
- Zaburzenia żołądkowo-jelitowe (nudności, wymioty, biegunka)
- Podrażnienie OUN i drgawki
W przypadku przedawkowania należy:
- Natychmiast przerwać podawanie leku
- Monitorować podstawowe funkcje życiowe
- Zastosować leczenie objawowe
- W razie potrzeby rozważyć hemodializę
Przedawkowanie ampicyliny wymaga natychmiastowej interwencji medycznej i ścisłego monitorowania pacjenta. Hemodializa może być skuteczną metodą usuwania leku z organizmu.
Właściwości farmakologiczne
Ampicylina jest półsyntetyczną penicyliną o szerokim spektrum działania przeciwbakteryjnego. Należy do grupy antybiotyków β-laktamowych. Jej mechanizm działania polega na blokowaniu biosyntezy ściany komórkowej bakterii poprzez wiązanie się z białkami PBP (Penicillin Binding Proteins).
Ampicylina jest wrażliwa na działanie β-laktamaz, co ogranicza jej skuteczność wobec szczepów bakterii produkujących te enzymy.
Mechanizm działania ampicyliny opiera się na zaburzeniu syntezy ściany komórkowej bakterii, co prowadzi do ich śmierci. Wrażliwość na β-laktamazy jest istotnym ograniczeniem w stosowaniu tego antybiotyku.
Skład
Ampicillin TZF dostępny jest w fiolkach zawierających:
- 500 mg ampicyliny (w postaci ampicyliny sodowej)
- 1 g ampicyliny (w postaci ampicyliny sodowej)
- 2 g ampicyliny (w postaci ampicyliny sodowej)
Produkt leczniczy dostępny jest w różnych dawkach, co umożliwia dostosowanie terapii do indywidualnych potrzeb pacjenta i rodzaju zakażenia.
Antykoncepcja
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria B
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria B
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria B
Wykaz B