Aminomel 10; -12,5 E; -Nephro
Amino acids + Electrolytes
Aminomel 10; -12,5 E; -Nephro - charakterystyka produktu leczniczego
Wskazania do stosowania
Aminomel 10; -12,5 E; -Nephro jest stosowany jako składnik żywienia pozajelitowego, zapewniający podaż aminokwasów niezbędnych do syntezy białka. Produkt jest szczególnie wskazany u pacjentów:
- Po ciężkich urazach i urazach mnogich
- W ostrych i przewlekłych chorobach wymagających stosowania żywienia pozajelitowego
- W przypadku dużych zabiegów operacyjnych przebiegających z dużym niedoborem białka (przed, w czasie i po operacji)
W żywieniu pozajelitowym roztwory aminokwasów należy zazwyczaj łączyć z roztworami węglowodanów w celu pokrycia zapotrzebowania energetycznego pacjenta.
Aminomel jest kluczowym składnikiem żywienia pozajelitowego, szczególnie istotnym u pacjentów w ciężkim stanie klinicznym lub po rozległych zabiegach operacyjnych.
Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie Aminomelu należy dostosować indywidualnie do potrzeb pacjenta, biorąc pod uwagę jego stan kliniczny i metaboliczny. Poniżej przedstawiono ogólne wytyczne dawkowania dla poszczególnych preparatów:
| Preparat | Maksymalna prędkość wlewu | Zalecana dawka dobowa | Maksymalna dawka dobowa |
|---|---|---|---|
| Aminomel 10E | 1 ml/kg mc./h (0,1 g/kg mc./h) | 8-10 ml/kg mc. | 20 ml/kg mc. |
| Aminomel 12,5E | 0,8 ml/kg mc./h (0,1 g/kg mc./h) | 6,4-8 ml/kg mc. | 16 ml/kg mc. |
| Aminomel Nephro | 2 ml/kg mc./h | - | 17 ml/kg mc./dobę |
Podpis: Dawkowanie Aminomelu należy dostosować indywidualnie, uwzględniając stan kliniczny pacjenta i jego zapotrzebowanie na aminokwasy.
W przypadku pacjentów poddawanych hemofiltracji zaleca się podaż 1-1,5 g białka/kg mc./dobę (od 0,15 g azotu/kg mc./dobę do 0,2 g azotu/kg mc./dobę).
Czas stosowania preparatu zależy od możliwości zmiany na kompletne żywienie dojelitowe lub dietę doustną.
Uwaga: U dzieci zaleca się stosowanie roztworów przeznaczonych do stosowania pediatrycznego. Nie przeprowadzono badań klinicznych z udziałem populacji pediatrycznej dla preparatu Aminomel Nephro.
Precyzyjne dawkowanie Aminomelu jest kluczowe dla zapewnienia optymalnej podaży aminokwasów, przy jednoczesnym uniknięciu potencjalnych działań niepożądanych związanych z przedawkowaniem.
Sposób podawania
Aminomel przeznaczony jest do podawania w ciągłej dożylnej infuzji kroplowej przez cewnik w żyle głównej. W przypadku rozważania podania obwodowego należy uwzględnić osmolarność danego roztworu do infuzji.
Szybkość infuzji musi być dostosowana z uwzględnieniem podawanej dawki, dobowej objętości podaży oraz czasu trwania infuzji. W pierwszej godzinie należy stopniowo zwiększać szybkość infuzji.
Przed podaniem należy ocenić wizualnie roztwór na obecność cząstek i zmianę barwy. W przypadku wszystkich roztworów podawanych pozajelitowo zaleca się stosowanie filtra końcowego.
Prawidłowe podanie Aminomelu wymaga ścisłego przestrzegania zasad aseptyki i monitorowania parametrów infuzji, co ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa i skuteczności terapii.
Przeciwwskazania
Przeciwwskazania bezwzględne do stosowania Aminomelu obejmują:
- Nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu
- Niestabilny stan krążeniowy z zagrożeniem życia (wstrząs)
- Niedotlenienie komórkowe
- Obrzęk płuc
Przeciwwskazania względne, wymagające szczególnej ostrożności i indywidualnego doboru dawki, to:
- Przewodnienie
- Nieprawidłowy metabolizm aminokwasów
- Hiponatremia
- Kwasica
- Hiperkalemia
- Niewydolność wątroby i nerek
Uwaga: Preparat nie jest przeznaczony do żywienia pozajelitowego dzieci poniżej 2 roku życia, ponieważ jego skład aminokwasów nie spełnia wymagań stawianych preparatom dla małych dzieci.
Znajomość przeciwwskazań do stosowania Aminomelu jest kluczowa dla bezpieczeństwa pacjenta i powodzenia terapii żywieniowej.
Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności
Podczas stosowania Aminomelu należy zachować szczególną ostrożność i regularnie monitorować stan pacjenta, zwłaszcza w następujących przypadkach:
- Kontrola gospodarki wodno-elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej
- Monitorowanie pacjentów z nieprawidłowym metabolizmem aminokwasów
- Szczególna uwaga u pacjentów z niewydolnością wątroby (ryzyko hiperamonemii i zaburzeń neurologicznych)
- Monitorowanie pacjentów z niewydolnością nerek (ryzyko hiperkalemii, kwasicy metabolicznej i hiperazotemii)
- Kontrola glikemii przy jednoczesnym stosowaniu roztworów o wysokich stężeniach glukozy
Ważne: Aminomel jest tylko jednym ze składników żywienia pozajelitowego. Dla ustalenia w pełni zbilansowanej diety należy równocześnie zapewniać dodatkową podaż składników energetycznych, elektrolitów, witamin i mikroelementów.
Stosowanie Aminomelu wymaga kompleksowego podejścia do żywienia pozajelitowego i ścisłego monitorowania stanu klinicznego pacjenta.
Warto zapamiętać
- Aminomel jest kluczowym składnikiem żywienia pozajelitowego, dostarczającym niezbędne aminokwasy do syntezy białek.
- Dawkowanie Aminomelu musi być ściśle dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta, z uwzględnieniem jego stanu klinicznego i metabolicznego.
Interakcje z innymi produktami leczniczymi
Dotychczas nie stwierdzono interakcji Aminomelu z innymi lekami. Jednakże, ze względów bezpieczeństwa i w celu uniknięcia potencjalnych niezgodności, nie zaleca się podawania roztworów aminokwasów łącznie z innymi lekami.
Mimo braku udokumentowanych interakcji, należy zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu Aminomelu z innymi lekami.
Ciąża i laktacja
Bezpieczeństwo stosowania Aminomelu w czasie ciąży i laktacji nie zostało ustalone w kontrolowanych badaniach klinicznych. Przy zaleceniu podawania kobietom w ciąży należy zawsze rozważyć potencjalne korzyści i ryzyko dla płodu związane z zastosowaniem preparatu.
Decyzja o stosowaniu Aminomelu u kobiet w ciąży powinna być podejmowana indywidualnie, po dokładnej analizie korzyści i ryzyka.
Działania niepożądane
Przy właściwym stosowaniu Aminomelu nie stwierdzono istotnych działań niepożądanych. Jednakże, należy pamiętać, że zbyt szybki wlew może powodować objawy nietolerancji, takie jak:
- Nudności
- Dreszcze
- Wymioty
- Istotne klinicznie straty aminokwasów przez nerki
Uwaga: Wszelkie działania niepożądane należy niezwłocznie zgłosić lekarzowi prowadzącemu.
Mimo relatywnie dobrego profilu bezpieczeństwa, stosowanie Aminomelu wymaga ścisłego monitorowania pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych.
Przedawkowanie
Przedawkowanie Aminomelu może prowadzić do:
- Zatrucia aminokwasami
- Przewodnienia
- Zaburzeń równowagi elektrolitowej
W przypadku przedawkowania należy:
- Zmniejszyć szybkość wlewu lub przerwać infuzję
- Przywrócić równowagę elektrolitową
- W razie potrzeby zastosować leczenie objawowe
Właściwe postępowanie w przypadku przedawkowania Aminomelu jest kluczowe dla minimalizacji potencjalnych powikłań i szybkiego przywrócenia homeostazy organizmu.
Mechanizm działania
Aminokwasy zawarte w Aminomelu są substratami do syntezy białek. Stosowanie czystych roztworów aminokwasów w żywieniu pozajelitowym, w połączeniu ze składnikami energetycznymi, elektrolitami i odpowiednią podażą płynów, ma na celu:
- Utrzymanie prawidłowego stanu odżywienia organizmu
- Poprawę stanu odżywienia w przypadku niedożywienia
- Ograniczenie strat substancji odżywczych
Aminomel, dostarczając niezbędne aminokwasy, odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu prawidłowej gospodarki białkowej organizmu u pacjentów wymagających żywienia pozajelitowego.
Skład
Aminomel jest roztworem do infuzji zawierającym L-aminokwasy w stężeniu 100 g/l lub 125 g/l, wzbogaconym o elektrolity. Dokładny skład jakościowy i ilościowy preparatu powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta i określony przez lekarza prowadzącego.
Zróżnicowany skład Aminomelu pozwala na elastyczne dostosowanie terapii żywieniowej do specyficznych potrzeb pacjenta.
Alkohol
Ciąża - trymestr 1 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 2 - Kategoria C
Ciąża - trymestr 3 - Kategoria C
Wykaz B