Aldurazyme - charakterystyka produktu leczniczego dla lekarzy

Wskazania do stosowania

Aldurazyme jest wskazany w długotrwałej enzymatycznej terapii zastępczej u pacjentów zopolisacharydozy typu I (MPS I), spowodowanej niedoborem α-L-iduronidazy. Celem leczenia jest złagodzenie nieneurologicznych objawów tej choroby.

Mukopolisacharydoza typu I jest heterogennym, wieloukładowym schorzeniem charakteryzującym się niedoborem α-L-iduronidazy - enzymu lizosomalnego katalizującego hydrolizę końcowych reszt α-L-iduronowych siarczanu dermatanu i siarczanu heparanu. Niedobór tego enzymu prowadzi do akumulacji glikozoaminoglikanów (GAG) w wielu rodzajach komórek i tkanek.

Dawkowanie i sposób podawania

Leczenie produktem Aldurazyme powinno być prowadzone pod nadzorem lekarza doświadczonego w leczeniu pacjentów z MPS I lub innymi wrodzonymi chorobami metabolicznymi. Podawanie leku musi odbywać się w odpowiednich warunkach klinicznych, z natychmiastowym dostępem do sprzętu resuscytacyjnego niezbędnego w przypadku wystąpienia stanów zagrożenia życia.

Tabela 1. Zalecane dawkowanie produktu Aldurazyme w zależności od grupy pacjentów

Aldurazyme należy podawać w postaci wlewu dożylnego. Początkową szybkość infuzji 2 j./kg mc./h można stopniowo zwiększać co 15dobrze tolerowana, aż do maksymalnej szybkości 43 j./kg mc./h. Całkowitą objętość infuzji należy podać w ciągu około 3-4 godzin.

Szczegółowe informacje dotyczące przygotowania produktu do podania oraz postępowania przed infuzją znajdują się w Charakterystyce Produktu Leczniczego.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania produktu Aldurazyme jest ciężka nadwrażliwość (np. reakcja anafilaktyczna) na substancję czynną (laronidazę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania produktu Aldurazyme należy zwrócić szczególną uwagę na następujące kwestie:

• Możliwość wystąpienia objawów poinfuzyjnych, definiowanych jako wszelkie zdarzenia niepożądane występujące podczas infuzji lub przed końcem dnia, w którym przeprowadzono infuzję.
• Konieczność ścisłego monitorowania pacjentów i zgłaszania wszystkich przypadków odczynów poinfuzyjnych, reakcji opóźnionych i możliwych reakcji immunologicznych.
• Regularne monitorowanie i raportowanie obecności przeciwciał przeciwko laronidazie.
• Szczególna ostrożność u pacjentów z ciężką chorobą górnych dróg oddechowych w wywiadzie.
• Możliwość wytworzenia przeciwciał klasy IgG przeciwko laronidazie u niemal wszystkich pacjentów, zwykle w ciągu 3 miesięcy od rozpoczęcia leczenia.

W przypadku wystąpienia objawów poinfuzyjnych zaleca się odpowiednie postępowanie, w tym zmniejszenie prędkości infuzji, podanie leków przeciwhistaminowych i/lub przeciwgorączkowych, a w ciężkich przypadkach - przerwanie wlewu do czasu ustąpienia objawów.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Nie przeprowadzono formalnych badań dotyczących interakcji produktu Aldurazyme z innymi lekami. Biorąc pod uwagę metabolizm laronidazy, mało prawdopodobne wydaje się jej wchodzenie w interakcje za pośrednictwem cytochromu P450.

Należy jednak pamiętać, że produktu Aldurazyme nie należy podawać równocześnie z chlorochiną lub prokainą ze względu na ryzyko zaburzeń w wewnątrzkomórkowym wychwycie laronidazy.

Stosowanie w czasie ciąży i karmienia piersią

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania produktu Aldurazyme u kobiet w ciąży. Potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane. Produktu nie należy stosować w ciąży, chyba że istnieje wyraźna konieczność.

Laronidaza może być wydzielana z mlekiem matki. Ze względu na brak danych o ekspozycji noworodków na laronidazę za pośrednictwem mleka kobiecego, zaleca się zaprzestanie karmienia piersią podczas leczenia produktem Aldurazyme.

Działania niepożądane

Najczęściej obserwowane działania niepożądane związane ze stosowaniem produktu Aldurazyme obejmują:

• Zaburzenia układu immunologicznego: reakcje anafilaktyczne
• Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, parestezje
• Zaburzenia serca: częstoskurcz
• Zaburzenia naczyniowe: uderzenia gorąca, niedociśnienie tętnicze
• Zaburzenia układu oddechowego: duszność, kaszel
• Zaburzenia żołądka i jelit: wymioty, ból brzucha, biegunka
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: wysypka, obrzęk naczynioruchowy, pokrzywka
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: zapalenie stawów, ból grzbietu, ból kończyn
• Zaburzenia ogólne: gorączka, dreszcze, zmęczenie, objawy rzekomogrypowe

Szczególną uwagę należy zwrócić na możliwość wystąpienia ciężkich reakcji nadwrażliwości typu alergicznego, które mogą pojawić się podczas infuzji produktu Aldurazyme.

Właściwości farmakologiczne

Aldurazyme (laronidaza) jest rekombinowaną postacią ludzkiej α-L-iduronidazy, produkowaną metodą rekombinacji DNA z zastosowaniem hodowli komórek ssaka - komórek jajnikowych chomika chińskiego (CHO). Enzym ten katalizuje hydrolizę końcowych reszt α-L-iduronowych siarczanu dermatanu i siarczanu heparanu, zmniejszając tym samym akumulację glikozoaminoglikanów (GAG) w komórkach pacjentów z MPS I.

Jedna jednostka (j.) aktywności enzymu jest definiowana jako ilość enzymu niezbędna do hydrolizy jednego mikromola substratu (4-MUI) na minutę.

Skład produktu

Każdy ml koncentratu do sporządzania roztworu do infuzji zawiera 100 j. (około 0,58 mg) laronidazy. Fiolka o pojemności 5 ml zawiera 500 j. laronidazy.

Aldurazyme jest cennym narzędziem w leczeniu pacjentów z mukopolisacharydozą typu I, oferując możliwość enzymatycznej terapii zastępczej. Jednakże, ze względu na potencjalne ryzyko wystąpienia reakcji poinfuzyjnych i immunogenności, stosowanie tego produktu wymaga ścisłego monitorowania pacjentów oraz odpowiedniego przygotowania personelu medycznego do radzenia sobie z ewentualnymi powikłaniami.