Albiomin 20% - Charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Albiomin 20% jest wskazany do uzupełnienia i utrzymania odpowiedniej objętości krwi krążącej w przypadkach jej zmniejszenia, gdy istnieje wskazanie do zastosowania koloidu. Decyzja o wyborze albuminy zamiast sztucznego roztworu koloidalnego powinna być podejmowana w oparciu o indywidualny stan kliniczny pacjenta, z uwzględnieniem oficjalnych zaleceń medycznych.

Albiomin 20% jest stosowany głównie w sytuacjach klinicznych wymagających szybkiego uzupełnienia objętości krwi krążącej, szczególnie gdy preferowane jest użycie naturalnego koloidu.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie Albiominu 20% powinno być ściśle dostosowane do indywidualnych potrzeb pacjenta. Kluczowe czynniki wpływające na dobór dawki to:

• Masa ciała pacjenta
• Ciężkość urazu lub choroby
• Intensywność utraty płynów lub białek

Przy ustalaniu dawki należy kierować się wymaganą objętością krążących płynów, a nie poziomem albumin w osoczu. Podczas terapii Albiominem 20% konieczne jest regularne monitorowanie wskaźników hemodynamicznych, takich jak:

• Ciśnienie tętnicze i częstość tętna
• Ośrodkowe ciśnienie żylne
• Ciśnienie zaklinowania w tętnicy płucnej
• Diureza
• Poziom elektrolitów
• Wartość hematokrytu/poziom hemoglobiny

Precyzyjne dawkowanie i ścisłe monitorowanie parametrów hemodynamicznych są kluczowe dla bezpiecznego i skutecznego stosowania Albiominu 20%.

Sposób podawania

Albiomin 20% może być podawany:

• Bezpośrednio drogą dożylną
• Po rozcieńczeniu w roztworze izotonicznym (np. 0,9% chlorku sodu)

Szybkość infuzji należy dostosować do indywidualnego stanu pacjenta i wskazań klinicznych. W przypadku wymiany osocza krwi, szybkość infuzji powinna być skorelowana z szybkością usuwania osocza.

Elastyczność w sposobie podawania Albiominu 20% pozwala na dostosowanie terapii do specyficznych potrzeb klinicznych pacjenta.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania Albiominu 20% jest nadwrażliwość na preparaty albumin lub na którąkolwiek z substancji pomocniczych.

Przed zastosowaniem Albiominu 20% kluczowe jest wykluczenie nadwrażliwości pacjenta na albuminy lub składniki preparatu.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Szczególną ostrożność należy zachować przy stosowaniu Albiominu 20% u pacjentów z:

• Niewyrównaną niewydolnością serca
• Nadciśnieniem tętniczym
• Żylakami przełyku
• Obrzękiem płuc
• Skazą krwotoczną
• Ciężką niedokrwistością
• Bezmoczem nerkowym lub pozanerkowym

W przypadku wystąpienia objawów przeciążenia układu sercowo-naczyniowego, takich jak:

• Ból głowy
• Duszność
• Przepełnienie żył szyjnych
• Zwiększone ciśnienie krwi
• Zwiększone ośrodkowe ciśnienie żylne
• Obrzęk płuc

należy natychmiast przerwać infuzję.

Przy podejrzeniu reakcji alergicznej lub anafilaktycznej konieczne jest natychmiastowe przerwanie infuzji. W przypadku wstrząsu należy wdrożyć odpowiednie postępowanie lecznicze.

Stosowanie Albiominu 20% wymaga ścisłego monitorowania pacjenta i gotowości do natychmiastowej reakcji w przypadku wystąpienia działań niepożądanych.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Bezpieczeństwo stosowania Albiominu 20% w ciąży nie zostało jednoznacznie ustalone. Jednakże, dotychczasowe doświadczenia kliniczne w stosowaniu albuminy ludzkiej sugerują brak szkodliwego wpływu na przebieg ciąży, rozwój płodu czy noworodka. Należy pamiętać, że albumina ludzka jest naturalnym składnikiem ludzkiego osocza.

Mimo braku jednoznacznych danych, dotychczasowe doświadczenia sugerują względne bezpieczeństwo stosowania Albiominu 20% w ciąży, jednak decyzja o jego użyciu powinna być zawsze poprzedzona dokładną analizą korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Działania niepożądane związane ze stosowaniem Albiominu 20% występują rzadko i obejmują:

• Zaczerwienienie twarzy
• Pokrzywkę
• Gorączkę
• Nudności

W bardzo rzadkich przypadkach może wystąpić wstrząs.

Mimo relatywnie rzadkiego występowania działań niepożądanych, personel medyczny powinien być przygotowany na możliwość ich wystąpienia i odpowiednią reakcję.

Mechanizm działania

Albiomin 20% wykazuje działanie hiperonkotyczne. Roztwór 20% albuminy charakteryzuje się 4-krotnie wyższymi właściwościami osmotycznymi i onkotycznymi w porównaniu do osocza ludzkiego. W normalnych warunkach fizjologicznych okres półtrwania albumin wynosi około 19 dni. Eliminacja albumin odbywa się głównie wewnątrzkomórkowo dzięki proteazom lizosomowym.

Należy zaznaczyć, że istnieją znaczące różnice indywidualne w reakcji na podanie albumin. U niektórych pacjentów objętość osocza może pozostawać podwyższona przez kilka godzin po infuzji. U pacjentów w stanie krytycznym albumina może przenikać z przestrzeni wewnątrznaczyniowej w znacznych ilościach i z nieprzewidywalną szybkością.

Złożony mechanizm działania Albiominu 20% oraz indywidualne różnice w reakcji na preparat podkreślają konieczność ścisłego monitorowania pacjenta i indywidualizacji terapii.

Skład preparatu

1 ml roztworu Albiominu 20% zawiera 200 mg białka całkowitego, w tym co najmniej 95% stanowi albumina ludzka.

Wysoka zawartość albuminy ludzkiej w preparacie zapewnia silne działanie onkotyczne, co jest kluczowe dla jego skuteczności klinicznej.