Aerius - preparat przeciwhistaminowy z desloratadyną

Wskazania do stosowania

Aerius jest wskazany w celu łagodzenia objawów związanych z:

• alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa
• pokrzywką

Preparat wykazuje skuteczność zarówno w okresowym, jak i przewlekłym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa.

Dawkowanie i sposób podawania

Preparat można przyjmować niezależnie od posiłków. W okresowym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa leczenie należy przerwać po ustąpieniu objawów i wznowić w momencie ich ponownego wystąpienia. W przewlekłym alergicznym zapaleniu błony śluzowej nosa można zalecić kontynuowanie leczenia w okresie narażenia na alergen.

Dawkowanie Aeriusa zależy od wieku pacjenta i postaci leku. Preparat stosuje się raz na dobę, a długość terapii powinna być dostosowana do typu alergicznego zapalenia błony śluzowej nosa.

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną (desloratadynę), którąkolwiek substancję pomocniczą lub loratadynę.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

• Ostrożność u pacjentów z ciężką niewydolnością nerek
• Nie ustalono bezpieczeństwa stosowania u dzieci poniżej 12 lat (tabletki) lub 1 roku (roztwór doustny)
• U dzieci poniżej 2 lat trudno odróżnić alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa od innych postaci
• Około 6% populacji ma spowolniony metabolizm desloratadyny
• Zawartość sorbitolu w roztworze doustnym - przeciwwskazany u pacjentów z nietolerancją fruktozy
• Rzadko może wystąpić senność wpływająca na zdolność prowadzenia pojazdów

Stosowanie Aeriusa wymaga szczególnej ostrożności u pacjentów z niewydolnością nerek, małych dzieci oraz osób ze spowolnionym metabolizmem. Należy zwrócić uwagę na potencjalny wpływ na prowadzenie pojazdów.

Interakcje

Nie zaobserwowano klinicznie istotnych interakcji z erytromycyną lub ketokonazolem. Aerius przyjmowany jednocześnie z alkoholem nie nasilał jego szkodliwego działania.

Ciąża i laktacja

Nie zaleca się stosowania Aeriusa w czasie ciąży ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa. Desloratadyna przenika do mleka matki, dlatego nie zaleca się stosowania preparatu u kobiet karmiących piersią.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane (występujące u >1% pacjentów) to:

• Uczucie zmęczenia (1,2%)
• Suchość w ustach (0,8%)
• Bóle głowy (0,6%)

Inne możliwe działania niepożądane obejmują:

• Zaburzenia psychiczne: omamy
• Zaburzenia układu nerwowego: zawroty głowy, senność, bezsenność, pobudzenie psychoruchowe, drgawki
• Zaburzenia serca: tachykardia, kołatanie serca
• Zaburzenia żołądka i jelit: bóle brzucha, nudności, wymioty, niestrawność, biegunka
• Zaburzenia wątroby: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, zapalenie wątroby
• Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: ból mięśni
• Reakcje nadwrażliwości: anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, duszność, świąd, wysypka, pokrzywka

Aerius jest generalnie dobrze tolerowany, a najczęstsze działania niepożądane mają charakter łagodny. Należy jednak monitorować pacjentów pod kątem potencjalnych reakcji alergicznych i zaburzeń ze strony układu nerwowego.

Przedawkowanie

W przypadku przedawkowania zaleca się standardowe postępowanie mające na celu usunięcie niewchłoniętej substancji czynnej oraz leczenie objawowe i podtrzymujące. Desloratadyna nie jest usuwana przez hemodializę. Brak danych o skuteczności dializy otrzewnowej.

Mechanizm działania

Desloratadyna jest długo działającym antagonistą histaminy, wykazującym selektywną antagonistyczną aktywność wobec obwodowych receptorów H1. Nie przenika do ośrodkowego układu nerwowego, dzięki czemu nie wywołuje działania uspokajającego.

Skład

Substancja czynna: desloratadyna

• 1 ml zawiesiny doustnej zawiera 0,5 mg desloratadyny
• 1 tabletka powlekana zawiera 5 mg desloratadyny

Aerius jest dostępny w dwóch postaciach: tabletek powlekanych i roztworu doustnego, co umożliwia dobór odpowiedniej formy leku dla różnych grup wiekowych pacjentów.