Adrenalina WZF

Wyszukaj produkt

Epinephrine

inj. [roztw.]

0,3 mg/0,3 ml

1 amp.-strzyk. 1 ml

Iniekcje

100%

56,98

Adrenalina WZF - szczegółowe informacje dla lekarza

Wskazania do stosowania

Adrenalina WZF jest wskazana do leczenia doraźnego w nagłych przypadkach ostrych reakcji alergicznych (anafilaksji). Może być stosowana w przypadku anafilaksji wywołanej przez:

Leki
Ukąszenia i użądlenia owadów
Inne alergeny

Lek jest również wskazany w przypadku anafilaksji samoistnej (idiopatycznej).

Adrenalina WZF stanowi podstawowy lek ratujący życie w przypadku ciężkich reakcji alergicznych, umożliwiając szybkie opanowanie objawów anafilaksji.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów	Zalecana dawka
Dorośli i dzieci o masie ciała powyżej 30 kg	300 µg (0,3 ml)
Dzieci o masie ciała poniżej 30 kg	0,005-0,01 mg/kg mc., nie mniej niż 300 µg

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie. W niektórych przypadkach może być konieczne zastosowanie większej dawki.

Ważne informacje dotyczące dawkowania:

W przypadku braku poprawy stanu klinicznego lub jego pogorszenia, 5-15 minut po pierwszym zastrzyku można podać drugi zastrzyk z dodatkową dawką produktu leczniczego.
Zaleca się przepisywanie pacjentom dwóch ampułko-strzykawek produktu leczniczego, które powinni mieć zawsze przy sobie.
Dzieciom o masie ciała poniżej 30 kg nie można podać dawki mniejszej niż 300 µg z odpowiednią dokładnością ze względu na konstrukcję ampułko-strzykawki. Mniejsze dawki mogą być stosowane wyłącznie w sytuacjach zagrażających życiu i pod kontrolą lekarza.

Sposób podawania:

Produkt należy wstrzykiwać wyłącznie domięśniowo.
Miejsce podania: przednio-boczna część uda (nie wstrzykiwać w mięśnie pośladka).
Po wstrzyknięciu należy lekko masować miejsce iniekcji przez 10 sekund.

Ampułko-strzykawka ma blokadę umożliwiającą podanie jednorazowej dawki 300 mikrogramów adrenaliny. Ze względu na stabilność produktu ampułko-strzykawka zawiera 1 ml roztworu. Po podaniu dawki leku w ampułko-strzykawce pozostaje 0,7 ml roztworu, ale ampułko-strzykawka nie nadaje się do ponownego użytku i należy ją w bezpieczny sposób usunąć.

Prawidłowe dawkowanie i sposób podania Adrenaliny WZF są kluczowe dla skutecznego leczenia anafilaksji. Lekarz powinien dokładnie poinstruować pacjenta o technice samodzielnego podawania leku w sytuacji zagrożenia życia.

Postępowanie po podaniu leku

Po zastosowaniu Adrenaliny WZF należy podjąć następujące kroki:

Natychmiast wezwać pomoc medyczną (karetkę pogotowia).
Poinformować służby ratunkowe o wystąpieniu anafilaksji.
U pacjentów przytomnych zaleca się ułożenie płaskie z uniesionymi nogami. W przypadku trudności z oddychaniem pacjent powinien przyjąć pozycję siedzącą.
Pacjentów nieprzytomnych należy ułożyć w pozycji bezpiecznej.
Pacjent powinien pozostać pod opieką innej osoby do czasu przybycia pomocy medycznej.

Podanie Adrenaliny WZF jest tylko pierwszym etapem postępowania w anafilaksji. Kluczowe jest szybkie wezwanie profesjonalnej pomocy medycznej i odpowiednie ułożenie pacjenta w oczekiwaniu na jej przybycie.

Przeciwwskazania

Jedynym przeciwwskazaniem do stosowania Adrenaliny WZF jest nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Uwaga: W stanach zagrożenia życia nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do zastosowania preparatu.

W przypadku anafilaksji korzyści z podania adrenaliny przewyższają potencjalne ryzyko, nawet u pacjentów z nadwrażliwością na składniki preparatu.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Edukacja pacjenta:

Konieczne jest dokładne poinformowanie pacjenta o wskazaniach i sposobie podawania leku.
Zaleca się przeszkolenie osób z otoczenia pacjenta (np. rodziny, opiekunów, nauczycieli) w zakresie stosowania produktu.

Przechowywanie i noszenie leku:

Pacjenci z ryzykiem ciężkiej reakcji alergicznej powinni zawsze mieć przy sobie Adrenalinę WZF.
Dopuszcza się przechowywanie leku przez 6 miesięcy w temperaturze poniżej 25°C.

Postępowanie po użyciu:

Po zastosowaniu produktu pacjent powinien natychmiast uzyskać pomoc lekarską.
Należy poinformować pacjenta o możliwości wystąpienia dwufazowej anafilaksji.

Grupy pacjentów wymagające szczególnej uwagi:

Pacjenci ze współistniejącą astmą (zwiększone ryzyko ciężkiej reakcji anafilaktycznej)
Osoby z chorobami serca (choroba wieńcowa, kardiomiopatia, zaburzenia rytmu)
Pacjenci z nadczynnością tarczycy
Osoby z guzem chromochłonnym
Pacjenci z wysokim ciśnieniem śródgałkowym
Osoby z ciężką niewydolnością nerek
Pacjenci z gruczolakiem gruczołu krokowego
Osoby z hiperkalcemią, hipokaliemią, cukrzycą
Pacjenci w podeszłym wieku
Kobiety w ciąży

Dodatkowe ostrzeżenia:

Lek zawiera pirosiarczyn sodu, który może wywołać reakcje alergiczne, szczególnie u osób z astmą.
Możliwość wystąpienia martwicy w miejscu wstrzyknięcia przy powtarzanych iniekcjach.
Ryzyko krwotoku mózgowego przy przypadkowym podaniu donaczyniowym.
Możliwość zmniejszenia przepływu krwi w przypadku przypadkowego wstrzyknięcia w ręce lub stopy.

Stosowanie Adrenaliny WZF wymaga zachowania szczególnej ostrożności u pacjentów z określonymi schorzeniami współistniejącymi. Kluczowa jest edukacja pacjenta i jego otoczenia w zakresie prawidłowego stosowania leku oraz postępowania po jego użyciu.

Warto zapamiętać

Adrenalina WZF jest lekiem pierwszego wyboru w leczeniu anafilaksji, niezależnie od współistniejących schorzeń pacjenta.
Prawidłowa technika podania domięśniowego w przednio-boczną część uda jest kluczowa dla skuteczności leku.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Leki nasilające działanie adrenaliny:

Trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne
Inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (np. wenlafaksyna, sybutramina, milnacypran)
Inhibitory MAO
Inhibitory COMT
Hormony tarczycy
Teofilina
Oksytocyna
Leki parasympatykolityczne
Niektóre leki przeciwhistaminowe (difenhydramina, chlorofeniramina)
Lewodopa
Alkohol

Interakcje wymagające szczególnej uwagi:

Nieselektywne β-adrenolityki: ryzyko ciężkiego nadciśnienia tętniczego i bradykardii
Leki sympatykomimetyczne: nasilenie działania adrenaliny
Glikozydy naparstnicy, chinidyna, chlorowcowane środki znieczulające: zwiększone ryzyko zaburzeń rytmu serca

Leki przeciwdziałające efektom adrenaliny:

Szybko działające leki rozszerzające naczynia krwionośne
Leki blokujące receptory α-adrenergiczne
Leki β-adrenolityczne

Wpływ na metabolizm glukozy:

Adrenalina hamuje wydzielanie insuliny. U pacjentów z cukrzycą może być konieczne dostosowanie dawki insuliny lub innych leków hipoglikemizujących.

Znajomość interakcji lekowych jest kluczowa przy stosowaniu Adrenaliny WZF, szczególnie u pacjentów przyjmujących leki psychotropowe lub kardiologiczne. W sytuacji zagrożenia życia korzyści z podania adrenaliny przewyższają jednak ryzyko interakcji.

Stosowanie w ciąży i okresie karmienia piersią

Ciąża:

Brak kontrolowanych badań dotyczących stosowania adrenaliny u kobiet w ciąży.
Adrenalina może być stosowana w okresie ciąży, gdy w opinii lekarza korzyść dla matki przewyższa potencjalne zagrożenie dla płodu.
Należy mieć na uwadze, że adrenalina może znacznie zmniejszyć przepływ krwi łożyskowej.

Karmienie piersią:

Adrenalina nie wchłania się po podaniu doustnym.
Przypuszcza się, że adrenalina wydzielana z mlekiem matki nie będzie oddziaływała na niemowlę karmione piersią.

W przypadku anafilaksji u kobiet w ciąży lub karmiących piersią, korzyści z podania Adrenaliny WZF przewyższają potencjalne ryzyko. Należy jednak monitorować stan płodu po podaniu leku kobiecie ciężarnej.

Działania niepożądane

Wystąpienie i nasilenie działań niepożądanych zależy od indywidualnej wrażliwości pacjenta na adrenalinę oraz od podanej dawki.

Często występujące działania niepożądane:

Zaburzenia psychiczne: lęk, pobudzenie nerwowe, niepokój
Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, zawroty głowy, osłabienie, drżenie
Zaburzenia serca: kołatanie serca, tachykardia
Zaburzenia naczyń: zimne kończyny
Zaburzenia układu oddechowego: trudności w oddychaniu
Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty
Zaburzenia skóry: bladość
Zaburzenia ogólne: nadmierna potliwość

Rzadko występujące działania niepożądane:

Zaburzenia metabolizmu: hiperglikemia, hipokaliemia, kwasica metaboliczna
Zaburzenia psychiczne: omamy
Zaburzenia układu nerwowego: omdlenia
Zaburzenia oka: rozszerzenie źrenic
Zaburzenia nerek i dróg moczowych: trudności w oddawaniu moczu, możliwe zatrzymanie moczu
Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: drżenia mięśniowe

Działania niepożądane przy większych dawkach lub u osób wrażliwych:

Zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków lub zatrzymanie czynności serca)
Nagły wzrost ciśnienia tętniczego (ryzyko krwotoku mózgowego)
Skurcz naczyń (skóry, błon śluzowych, nerek)

Mimo potencjalnych działań niepożądanych, korzyści ze stosowania Adrenaliny WZF w anafilaksji znacznie przewyższają ryzyko. Lekarz powinien być świadomy możliwych efektów ubocznych i monitorować stan pacjenta po podaniu leku.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania:

Krwotok mózgowy (wskutek nagłego wzrostu ciśnienia tętniczego)
Ostry obrzęk płuc
Zaburzenia rytmu serca

Postępowanie w przypadku przedawkowania:

Podanie szybko działających leków rozszerzających naczynia krwionośne lub blokujących receptory α-adrenergiczne
W przypadku długotrwałego niedociśnienia - podanie leku zwiększającego ciśnienie tętnicze (np. noradrenaliny)
Przy ostrym obrzęku płuc - podanie szybko działającego leku blokującego receptory α-adrenergiczne (np. fentolaminy) i/lub zastosowanie wentylacji przerywanym ciśnieniem dodatnim
W przypadku zaburzeń rytmu serca - podanie leków blokujących receptory β-adrenergiczne (po uprzednim lub jednoczesnym podaniu leku blokującego receptory α-adrenergiczne)

Przedawkowanie Adrenaliny WZF może prowadzić do poważnych powikłań sercowo-naczyniowych i wymaga natychmiastowej interwencji medycznej. Kluczowe jest odpowiednie monitorowanie pacjenta i szybkie wdrożenie leczenia objawowego.

Właściwości farmakodynamiczne

Adrenalina jest naturalnie występującą katecholaminą wydzielaną przez rdzeń nadnerczy w odpowiedzi na wysiłek lub stres. Jest to sympatykomimetyczna amina, która silnie pobudza zarówno receptory α-, jak i β-adrenergiczne.

Główne efekty działania adrenaliny:

Silne zwężenie naczyń krwionośnych (działanie α-adrenergiczne)
Rozszerzenie oskrzeli (działanie β-adrenergiczne)
Łagodzenie świądu, pokrzywki i obrzęku naczynioruchowego

Znaczenie w leczeniu anafilaksji:

Przeciwdziałanie rozszerzeniu naczyń krwionośnych i zwiększonej przepuszczalności naczyń
Zapobieganie utracie płynu wewnątrznaczyniowego i niedociśnieniu
Łagodzenie objawów ze strony układu oddechowego (świszczący oddech, duszności)

Złożone działanie adrenaliny na receptory α- i β-adrenergiczne czyni ją lekiem z wyboru w szybkim łagodzeniu objawów anafilaksji, działającym jednocześnie na układ krążenia i oddechowy.

Skład preparatu

Adrenalina WZF zawiera jako substancję czynną adrenalinę w postaci winianu adrenaliny.

Skład ilościowy:

1 ml roztworu zawiera 1 mg adrenaliny
1 dawka (0,3 ml) zawiera 300 µg adrenaliny

Znajomość dokładnego składu preparatu jest istotna dla prawidłowego dawkowania i oceny potencjalnych interakcji z innymi lekami.

Wskazania

Leczenie doraźne w nagłych przypadkach ostrych reakcji alergicznych (anafilaksji), wywołanych przez pokarmy, leki, ukąszenia i użądlenia owadów oraz inne alergeny, jak również w przypadku anafilaksji samoistnej.

Dawkowanie

Zazwyczaj stosuje się od 0,005 mg/kg mc. do 0,01 mg/kg mc., jednak w niektórych przypadkach może być konieczne zastosowanie większej dawki. Dorośli i dzieci o mc. powyżej 30 kg: zazwyczaj stosuje się 300 µg (0,3 ml). W przypadku braku poprawy stanu klinicznego lub jego pogorszenia, 5-15 minut po pierwszym zastrzyku można podać drugi zastrzyk z dodatkową dawką produktu leczniczego. Zaleca się przepisywanie pacjentom dwóch ampułko-strzykawek produktu leczniczego, które powinni mieć zawsze przy sobie. Dzieciom o mc. poniżej 30 kg nie można podać dawki mniejszej niż 300 µg z odpowiednią dokładnością ze względu na konstrukcję ampułko-strzykawki. Dlatego też mniejsze dawki mogą być stosowane wyłącznie w sytuacjach zagrażających życiu i pod kontrolą lekarza.

Uwagi

Produkt należy wstrzykiwać wyłącznie domięśniowo. Ampułko-strzykawka ma blokadę umożliwiającą podanie jednorazowej dawki 300 mikrogramów adrenaliny. Ze względu na stabilność produktu ampułko-strzykawka zawiera 1 ml roztworu. Po podaniu dawki leku w ampułko-strzykawce pozostaje 0,7 ml roztworu, ale ampułko-strzykawka nie nadaje się do ponownego użytku i należy ją w bezpieczny sposób usunąć. Produkt należy podawać natychmiast po wystąpieniu objawów ciężkiej reakcji alergicznej (w tym wstrząsu anafilaktycznego). Mogą one wystąpić w ciągu kilku minut od zetknięcia się z alergenem i zazwyczaj są to: pokrzywka, zaczerwienienie lub obrzęk naczynioruchowy. Objawy o ciężkim przebiegu obejmują układ oddechowy i krążenia. Produkt należy wstrzykiwać tylko w mięsień w przednio-bocznej części uda, nie wstrzykiwać w mięśnie pośladka. Miejsce, w które wstrzyknięto produkt należy lekko masować przez 10 sekund po wykonaniu iniekcji. Pacjenta/opiekuna należy poinformować, że po każdorazowym użyciu produktu leczniczego: należy zadzwonić po natychmiastową pomoc medyczną, wezwać karetkę pogotowia oraz powiedzieć, że jest to „anafilaksja”, nawet jeśli objawy ulegną poprawie; w przypadku pacjentów przytomnych korzystne jest ułożenie płasko z uniesionymi nogami, jeżeli jednak występują trudności z oddychaniem, powinni oni usiąść. Nieprzytomnych pacjentów należy ułożyć na boku w pozycji bezpiecznej; pacjent powinien w miarę możliwości pozostać z inną osobą, do momentu przybycia pomocy medycznej.

Przeciwwskazania

UWAGA: w stanach zagrożenia życia nie ma bezwzględnych przeciwwskazań do zastosowania preparatu. Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Wszystkich pacjentów, którym przepisuje się produkt leczniczy, należy dokładnie poinformować o wskazaniach do stosowania oraz właściwym sposobie podawania. Usilnie zaleca się przeszkolenie osób z najbliższego otoczenia pacjenta (np. rodziców, opiekunów, nauczycieli) w zakresie poprawnego stosowania produktu leczniczego w przypadku konieczności udzielenia pomocy w nagłej sytuacji. Lek jest przeznaczony do stosowania w sytuacjach zagrożenia życia, wynikającego z wystąpienia ciężkiej reakcji alergicznej. Pacjenci z ryzykiem wystąpienia ciężkiej reakcji alergicznej, w tym wstrząsu anafilaktycznego powinni nosić przy sobie produkt (w obowiązującym terminie ważności dopuszcza się jego przechowywanie przez okres 6 m-cy w temperaturze poniżej 25°C). Po zastosowaniu produktu pacjent powinien natychmiast uzyskać pomoc lekarską. Pacjent/opiekun powinien być poinformowany o możliwości wystąpienia dwufazowej anafilaksji, która charakteryzuje się początkową poprawą, a następnie, po kilku godzinach, nawrotem objawów. U pacjentów ze współistniejącą astmą może być zwiększone ryzyko wystąpienia ciężkiej reakcji anafilaktycznej. Należy zachować ostrożność u osób z chorobą serca, np. chorobą wieńcową oraz chorobami mięśnia sercowego (lek może wywołać napad dławicy piersiowej), sercem płucnym, zaburzeniami rytmu serca lub tachykardią. U pacjentów z nadczynnością tarczycy, schorzeniami sercowo-naczyniowymi (ciężka dławica piersiowa, kardiomiopatia przerostowa z zawężeniem drogi odpływu z lewej komory i komorowe zaburzenia rytmu lub nadciśnienie tętnicze), guzem chromochłonnym, wysokim ciśnieniem śródgałkowym, ciężką niewydolnością nerek, gruczolakiem gruczołu krokowego prowadzącym do zalegania moczu, hiperkalcemią, hipokaliemią, cukrzycą, a także u pacjentów w podeszłym wieku oraz u kobiet w ciąży istnieje ryzyko wystąpienia działań niepożądanych po podaniu adrenaliny. Dzieciom o mc. poniżej 30 kg nie można podać dawki mniejszej niż 300 μg adrenaliny z odpowiednią dokładnością ze względu na konstrukcję ampułko-strzykawki. Dlatego też mniejsze dawki mogą być stosowane wyłącznie w sytuacjach zagrażających życiu i pod kontrolą lekarza. Lek zawiera pirosiarczyn sodu, który może wywołać reakcje alergiczne, w tym również objawy anafilaktyczne i skurcz oskrzeli u osób z nadwrażliwością, szczególnie u osób z astmą w wywiadzie. Pacjentów z tymi schorzeniami należy dokładnie poinstruować odnośnie okoliczności, w których mogą stosować produkt. W przypadku wykonywania wstrzykiwań w to samo miejsce może wystąpić martwica, spowodowana zwężeniem naczyń krwionośnych. Przypadkowe wstrzyknięcie do naczynia może spowodować krwotok mózgowy, spowodowany nagłym wzrostem ciśnienia tętniczego. Przypadkowe wstrzyknięcie w ręce lub stopy może wywołać nagłe zmniejszenie przepływu krwi do przylegających tkanek w wyniku zwężenia naczyń. Produkt leczniczy zawiera 0,147 mmol/ml (3,39 mg/ml) sodu, to znaczy produkt uznaje się za „wolny od sodu”. Należy ostrzec pacjentów o istnieniu alergenów wywołujących rekcje krzyżowe oraz skierować na diagnostykę alergologiczną, aby w miarę możliwości określić specyficzne dla nich alergeny. Po zastosowaniu adrenaliny, pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, przede wszystkim z uwagi na objawy ciężkiej reakcji alergicznej. Po zastosowaniu adrenaliny, pacjent nie powinien prowadzić pojazdów i obsługiwać maszyn, przede wszystkim z uwagi na objawy ciężkiej reakcji alergicznej.

Interakcje

Działanie adrenaliny mogą nasilać trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, mieszane selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny, takie jak wenlafaksyna, sybutramina lub milnacypran oraz inhibitory MAO (nagłe zwiększenie ciśnienia tętniczego i zaburzenia rytmu serca), inhibitory COMT, hormony tarczycy, teofilina, oksytocyna, leki parasympatykolityczne, niektóre leki przeciwhistaminowe (difenhydramina, chlorofeniramina), lewodopa i alkohol. Podczas podawania adrenaliny i nieselektywnych β-adrenolityków może wystąpić ciężkie nadciśnienie tętnicze i bradykardia. Jednoczesne stosowanie leków sympatykomimetycznych i adrenaliny może nasilać działanie adrenaliny. Produkt należy stosować ostrożnie u osób przyjmujących leki, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia zaburzeń rytmu serca, np. glikozydy naparstnicy, chinidyna, chlorowcowane środki znieczulające. Działaniu hipertensyjnemu adrenaliny można przeciwdziałać przez podanie szybko działających leków rozszerzających naczynia krwionośne lub leków blokujących receptory α-adrenergiczne. Działanie przeciwanafilaktyczne może być antagonizowane przez leki β-adrenolityczne, adrenolityczne, szczególnie niewybiórcze. Adrenalina hamuje wydzielanie insuliny, dlatego u osób z cukrzycą może być konieczne zwiększenie dawki insuliny lub innych leków hipoglikemicznych.

Ciąża i laktacja

Nie przeprowadzono kontrolowanych badań dotyczących stosowania adrenaliny u kobiet w ciąży. Adrenalina może być stosowana w okresie ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza spodziewana korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla płodu. Adrenalina może znacznie zmniejszyć przepływ krwi łożyskowej, aczkolwiek wstrząs anafilaktyczny również wywiera takie działanie. Adrenalina nie wchłania się po podaniu doustnym; przypuszcza się, że adrenalina wydzielana z mlekiem matki nie będzie oddziaływała na niemowlę karmione piersią.

Działania niepożądane

Wystąpienie działań niepożądanych zależy od wrażliwości pacjenta na adrenalinę oraz od podanej dawki. Zaburzenia psychiczne: (często) stan lękowy, pobudliwość nerwowa, niepokój. Zaburzenia układu nerwowego: (często) ból głowy, zawroty głowy, osłabienie, drżenie. Zaburzenia serca: (często) kołatanie serca, tachykardia. Zaburzenia naczyń: (często) zimne kończyny. Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (często) trudności w oddychaniu. Zaburzenia żołądka i jelit: (często) nudności, wymioty. Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej: (często) bladość. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) nadmierna potliwość. Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (rzadko) hiperglikemia, hipokaliemia, kwasica metaboliczna. Zaburzenia psychiczne: (rzadko) omamy. Zaburzenia układu nerwowego: (rzadko) omdlenia. Zaburzenia oka: (rzadko) rozszerzenie źrenic. Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) trudności w oddawaniu moczu z zatrzymaniem moczu włącznie. Zaburzenia mięśniowo-szkieletowe i tkanki łącznej: (rzadko) drżenia mięśniowe. Działania niepożądane, które występowały po zastosowaniu większych dawek adrenaliny lub u osób wrażliwych: zaburzenia rytmu serca (migotanie przedsionków lub zatrzymanie czynności serca), nagły wzrost ciśnienia tętniczego (czasami prowadzący do krwotoku mózgowego) oraz skurcz naczyń (np. skóry, błon śluzowych, nerek). Produkt zawiera pirosiarczyn sodu, który może powodować reakcje alergiczne, w tym reakcje anafilaktyczne lub reakcje zagrażające życiu lub mniej ciężkie napady astmy u osób wrażliwych.

Przedawkowanie

Przedawkowanie lub przypadkowe podanie donaczyniowe adrenaliny, na skutek nagłego zwiększenia ciśnienia tętniczego, może wywołać krwotok mózgowy. Zwężenie naczyń obwodowych i pobudzenie serca może prowadzić do ostrego obrzęku płuc i w konsekwencji do zgonu. Działaniu hipertensyjnemu można przeciwdziałać przez podanie szybko działających leków rozszerzających naczynia krwionośne lub blokujących receptory α-adrenergiczne. Jeżeli w wyniku tego nastąpi długotrwałe niedociśnienie tętnicze, konieczne może być podanie innego leku zwiększającego ciśnienie tętnicze, np. noradrenaliny. W przypadku ostrego obrzęku płucnego z zaburzeniami oddechowymi, który występuje po przedawkowaniu adrenaliny, należy podać szybko działający lek blokujący receptory α-adrenergiczne np. fentolaminę i/lub zastosować wentylację przerywanym ciśnieniem dodatnim. Po przedawkowaniu adrenaliny może wystąpić przemijająca bradykardia, a następnie tachykardia. Po nich mogą wystąpić potencjalnie zagrażające życiu ciężkie zaburzenia rytmu serca, które można leczyć lekami blokującymi receptory β-adrenergiczne. Przed ich podaniem lub jednocześnie z nimi należy podać lek blokujący receptory α-adrenergiczne w celu utrzymania pod kontrolą działań na krążenie obwodowe zachodzących za pośrednictwem receptorów alfa.

Działanie

Adrenalina to naturalnie występująca katecholamina wydzielana przez rdzeń nadnerczy w odpowiedzi na wysiłek lub stres. Jest to sympatykomimetyczna amina, która silnie pobudza receptory α -, jak i β-adrenergiczne i dlatego jej działanie na narządy docelowe jest złożone. Jest to lek z wyboru w przypadku szybkiego łagodzenia reakcji nadwrażliwości (na alergeny) lub w przypadku anafilaksji idiopatycznej lub powysiłkowej. Adrenalina silnie zwęża naczynia krwionośne w wyniku pobudzenia receptorów α.Przeciwdziała to rozszerzaniu naczyń krwionośnych i zwiększonej przepuszczalności naczyń, prowadzącej do utraty płynu wewnątrznaczyniowego i niedociśnieniu, które są głównymi cechami farmakotoksycznymi wstrząsu anafilaktycznego. Poprzez pobudzenie receptorów beta-adrenergicznych znajdujących się w oskrzelach, adrenalina silnie rozszerza oskrzela, co łagodzi świszczący oddech i duszności. Adrenalina łagodzi również świąd, pokrzywkę i obrzęk naczynioruchowy związane z anafilaksją.