Adrenalina Aguettant

Wyszukaj produkt

Epinephrine

inj. [roztw.]

1 mg/10 ml

10 amp.-strzyk. 10 ml

Iniekcje

100%

Adrenalina Aguettant - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Adrenalina Aguettant jest wskazana do stosowania w następujących sytuacjach klinicznych:

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa
Ostra reakcja anafilaktyczna u osób dorosłych

Lek ten odgrywa kluczową rolę w ratowaniu życia pacjentów w stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego. Jego szybkie i skuteczne działanie może mieć decydujące znaczenie dla przeżycia pacjenta.

Dawkowanie i sposób podawania

Uwaga: Adrenalina dożylnie powinna być podawana wyłącznie przez osoby mające doświadczenie w jej stosowaniu oraz w dostosowywaniu dawek substancji zwiększających ciśnienie krwi w wyniku działania obkurczającego naczynia krwionośne, w trakcie standardowej praktyki klinicznej.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa:

Droga podania	Dawka	Częstotliwość
Dożylnie lub śródkostnie	10 ml roztworu 1:10 000 (1 mg)	Co 3-5 minut do powrotu spontanicznego krążenia
Dotchawiczo (ostateczność)	20-25 ml roztworu 1:10 000 (2-2,5 mg)	Jednorazowo, gdy brak dostępu do innych dróg podania

Podpis: Dawkowanie adrenaliny w resuscytacji krążeniowo-oddechowej u dorosłych

Ważne: W przypadku nagłego zatrzymania krążenia po zabiegu chirurgicznym na sercu, adrenalinę należy podawać dożylnie bardzo ostrożnie, w dawkach 0,5 ml lub 1 ml roztworu 1:10 000 (50 µg lub 100 µg), w zależności od obserwowanego działania.

Ostra reakcja anafilaktyczna:

Podawać dożylnie (bolusy) 0,5 ml roztworu 1:10 000 (0,05 mg), dostosowując dawkę w zależności od reakcji na leczenie.

Uwaga: Produkt leczniczy Adrenalina Aguettant, 1 mg/10 ml (1:10 000), roztwór do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce, nie jest zalecany do stosowania domięśniowego w leczeniu ostrej reakcji anafilaktycznej. Do podania domięśniowego należy stosować roztwór 1 mg/ml (1:1000).

Dawkowanie w populacji pediatrycznej:

Produkt nie jest dostosowany do podawania dawki mniejszej niż 0,5 ml, dlatego nie należy go stosować dożylnie lub śródkostnie u noworodków i niemowląt o masie ciała poniżej 0,5 kg.

Wskazanie	Droga podania	Dawka	Uwagi
Nagłe zatrzymanie krążenia	Dożylnie lub śródkostnie	0,1 ml/kg mc. roztworu 1:10 000 (10 µg/kg mc.)	Maksymalna dawka pojedyncza: 10 ml roztworu 1:10 000 (1 mg). Powtarzać co 3-5 minut do powrotu spontanicznego krążenia.
Nagłe zatrzymanie krążenia (ostateczność)	Dotchawiczo	1 ml/kg mc. roztworu 1:10 000 (100 µg/kg mc.)	Maksymalna dawka: 25 ml roztworu 1:10 000 (2,5 mg). Stosować niezależnie od wagi dziecka, gdy brak dostępu do innych dróg podania.

Podpis: Dawkowanie adrenaliny w nagłym zatrzymaniu krążenia u dzieci

Prawidłowe dawkowanie adrenaliny jest kluczowe dla skuteczności leczenia i bezpieczeństwa pacjenta. Należy ściśle przestrzegać zaleceń dotyczących dawkowania, uwzględniając wiek, masę ciała pacjenta oraz specyfikę sytuacji klinicznej.

Przeciwwskazania

Stosowanie adrenaliny jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

Nadwrażliwość na substancję czynną (adrenalinę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą
Dostępność alternatywnych form adrenaliny lub innych substancji obkurczających naczynia krwionośne

Należy pamiętać, że w sytuacjach zagrożenia życia, gdy brak jest alternatywnych metod leczenia, przeciwwskazania te mogą mieć mniejsze znaczenie w porównaniu z potencjalnymi korzyściami wynikającymi z zastosowania leku.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Stosowanie adrenaliny wymaga szczególnej ostrożności i nadzoru medycznego. Kluczowe aspekty, na które należy zwrócić uwagę, to:

Produkt jest przeznaczony do stosowania w nagłych przypadkach i wymaga nadzoru lekarskiego po podaniu
Do podania domięśniowego należy stosować roztwór 1 mg/ml (1:1000)
Adrenalina podawana dożylnie może powodować poważne skutki uboczne, takie jak nadciśnienie zagrażające życiu, tachykardia, arytmie i niedokrwienie mięśnia sercowego
Pacjenci otrzymujący adrenalinę dożylnie wymagają ciągłego monitorowania EKG, pulsoksymetrii i częstych pomiarów ciśnienia krwi

Zwiększone ryzyko toksycznego działania adrenaliny występuje u pacjentów z następującymi schorzeniami:

Nadczynność tarczycy
Nadciśnienie krwi
Organiczne choroby serca
Arytmie serca
Ostra kardiomiopatia z zawężaniem drogi odpływu
Niewydolność wieńcowa
Guz chromochłonny
Hipokalemia lub hiperkalcemia
Ciężkie zaburzenia czynności nerek
Choroba naczyń mózgowych lub organiczne uszkodzenia mózgu
Miażdżyca

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów przyjmujących inhibitory MAO lub inne leki o działaniu addytywnym lub uwrażliwiającym mięsień sercowy na działanie środków sympatykomimetycznych.

Warto zapamiętać

Adrenalina może powodować lub nasilać hiperglikemię - konieczne jest monitorowanie stężenia cukru we krwi, szczególnie u pacjentów z cukrzycą.
Długotrwałe stosowanie adrenaliny może prowadzić do rozwoju ostrej kwasicy metabolicznej spowodowanej zwiększonym stężeniem kwasu mlekowego we krwi.

Adrenalina może zwiększać ciśnienie śródgałkowe u pacjentów z jaskrą wąskiego kąta przesączania. U pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego z zatrzymywaniem moczu adrenalinę należy stosować z zachowaniem środków ostrożności. U pacjentów w podeszłym wieku adrenalinę należy stosować ostrożnie.

Ważne jest, aby pamiętać, że adrenaliny nie należy stosować podczas drugiej fazy porodu.

Produkt zawiera 3,54 mg sodu na ml roztworu do wstrzykiwań, co należy uwzględnić u pacjentów stosujących ścisłą dietę niskosodową.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Adrenalina wchodzi w liczne interakcje z innymi lekami, które mogą mieć istotne znaczenie kliniczne:

Wziewne anestetyki halogenowe: Ryzyko ostrej arytmii komorowej (zwiększenie pobudliwości serca)
Leki przeciwdepresyjne pochodne imipraminy i serotoninergiczno-adrenergiczne: Możliwość napadowego nadciśnienia z ryzykiem arytmii
Leki sympatomimetyczne: Zwiększone ryzyko toksyczności z powodu działań addytywnych
Inhibitory MAO (nieselektywne i selektywne MAO-A): Wzmocnienie działania adrenaliny zwiększającego ciśnienie krwi
Inhibitory receptorów α-adrenergicznych: Antagonizowanie działania adrenaliny, zwiększone ryzyko niedociśnienia i tachykardii
Inhibitory receptorów β-adrenergicznych: Ryzyko ciężkiego nadciśnienia tętniczego i bradykardii odruchowej
Insulina lub doustne leki przeciwcukrzycowe: Ryzyko utraty kontroli glikemii u pacjentów z cukrzycą

Znajomość tych interakcji jest kluczowa dla bezpiecznego stosowania adrenaliny, szczególnie u pacjentów przyjmujących leki z wymienionych grup. W niektórych przypadkach może być konieczna modyfikacja dawkowania lub ścisłe monitorowanie pacjenta.

Wpływ na ciążę i laktację

Stosowanie adrenaliny w okresie ciąży i karmienia piersią wymaga szczególnej ostrożności:

Działanie teratogenne zostało udowodnione w badaniach na zwierzętach
Adrenalina może być stosowana w ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści przewyższają możliwe ryzyko dla płodu
Może powodować niedotlenienie płodu
Hamuje skurcze macicy i może opóźnić drugą fazę porodu
Nie należy podawać adrenaliny pozajelitowo w drugiej fazie porodu
Adrenalina przenika do mleka matki - należy unikać karmienia piersią podczas jej stosowania

Brak dostępnych informacji na temat wpływu adrenaliny na płodność. W sytuacjach zagrożenia życia, korzyści z zastosowania adrenaliny mogą przewyższać potencjalne ryzyko dla płodu lub karmionego piersią dziecka.

Działania niepożądane

Stosowanie adrenaliny może wiązać się z wystąpieniem różnorodnych działań niepożądanych. Częstość ich występowania jest nieznana. Do najważniejszych należą:

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: hiperglikemia, hipokaliemia, kwasica metaboliczna
Zaburzenia psychiczne: niepokój, nerwowość, lęk, omamy
Zaburzenia układu nerwowego: ból głowy, dreszcze, zawroty głowy, omdlenia
Zaburzenia oka: nadmierne rozszerzenie źrenicy
Zaburzenia serca: kołatanie serca, tachykardia, arytmie (w tym częstoskurcz zatokowy, migotanie komór, zatrzymanie akcji serca), ataki ostrej dławicy piersiowej, ryzyko ostrego zawału mięśnia sercowego
Zaburzenia naczyniowe: bladość, zimne kończyny, nadciśnienie, zwężenie światła naczyń
Zaburzenia układu oddechowego: duszność
Zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty
Zaburzenia ogólne: pocenie, osłabienie

Wielokrotne miejscowe wstrzykiwania mogą prowadzić do martwicy w miejscach wstrzyknięć w wyniku zwężenia światła naczyń. Monitorowanie pacjenta pod kątem wystąpienia działań niepożądanych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa terapii.

Przedawkowanie

Przedawkowanie lub nieumyślne podanie dożylne adrenaliny może prowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych:

Ciężkie nadciśnienie
Zdarzenia mózgowe, sercowe i naczyniowe potencjalnie zagrażające życiu
Wylew krwi do mózgu
Przemijająca bradykardia, po której następuje tachykardia mogąca powodować arytmie
Martwica mięśnia sercowego
Ostry obrzęk płuc
Niewydolność nerek

W przypadku przedawkowania, w zależności od stanu pacjenta, można rozważyć podanie:

Szybko działających środków rozszerzających naczynia
Szybko działających leków blokujących receptory adrenergiczne α (np. fentolamina)
Szybko działających leków blokujących receptory adrenergiczne β (np. propranolol)

Ze względu na krótki okres półtrwania adrenaliny, leczenie tymi lekami może nie być konieczne. W przypadku długotrwałego niedociśnienia może być wskazane podanie innego leku zwężającego światło naczyń krwionośnych, takiego jak noradrenalina.

Właściwości farmakodynamiczne i farmakokinetyczne

Adrenalina jest bezpośrednio działającym lekiem sympatykomimetycznym, wpływającym zarówno na receptory adrenergiczne α, jak i β. Jej działanie na receptory β jest silniejsze, choć przy dużych dawkach dominuje wpływ na receptory α. Główne efekty farmakologiczne adrenaliny obejmują:

Zwiększenie częstości i siły skurczów serca
Zwężenie światła naczyń skórnych
Rozszerzenie oskrzeli
Przy dużych dawkach - zwiększenie oporu obwodowego i wzrost ciśnienia krwi

Znajomość mechanizmu działania adrenaliny jest kluczowa dla zrozumienia jej efektów terapeutycznych i potencjalnych działań niepożądanych.

Skład produktu

1 ml roztworu do wstrzykiwań zawiera 0,1 mg adrenaliny (w postaci adrenaliny winianu).

Precyzyjne dawkowanie i znajomość stężenia leku są niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności terapii.

Wskazania

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa. Ostra reakcja anafilaktyczna u osób dorosłych.

Dawkowanie

Adrenalina dożylnie powinna być podawana wyłącznie przez osoby mające doświadczenie w jej stosowaniu oraz w dostosowywaniu dawek substancji zwiększających ciśnienie krwi w wyniku działania obkurczającego naczynia krwionośne, w trakcie standardowej praktyki klinicznej. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa: 10 ml roztw. 1:10 000 (1 mg) adrenaliny podawane drogą dożylną lub śródkostnie, powtarzane co 3-5 minut do powrotu spontanicznego krążenia. Podanie dotchawicze powinno być stosowane jedynie jako ostateczność, jeżeli nie ma dostępu do żadnej z pozostałych dróg podania, w dawce 20-25 ml roztw. 1:10 000 (2-2,5 mg). Jeśli nagłe zatrzymanie krążenia poprzedzone jest zabiegiem chirurgicznym na sercu, adrenalinę należy podawać dożylnie bardzo ostrożnie, w dawkach 0,5 ml lub 1 ml roztw. 1:10 000 (50 µg lub 100 µg), w zależności od wykazywanego działania. Ostra reakcja anafilaktyczna. Podawać dożylnie (bolusy) 0,5 ml roztw. 1:10 000 (0,05 mg), dostosowując dawkę w zależności od reakcji na leczenie. Produkt leczniczy, 1 mg/10 ml (1:10 000), roztw. do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce, nie jest zalecany do stosowania domięśniowego w leczeniu ostrej reakcji anafilaktycznej. Do podania domięśniowego należy stosować roztw. 1 mg/ml (1:1000). Populacja dzieci i młodzieży. Ten produkt leczniczy nie jest dostosowany do podawania dawki mniejszej niż 0,5 ml, dlatego nie należy go stosować dożylnie lub śródkostnie u noworodków i niemowląt o mc. poniżej 0,5 kg. Nagłe zatrzymanie krążenia u dzieci. Dożylnie lub śródkostnie (tylko u dzieci o masie powyżej 5 kg): 0,1 ml/kg mc. roztw. 1:10 000 (10 µg/kg mc.) adrenaliny do maks. dawki pojedynczej 10 ml roztw. 1:10 000 (1 mg), powtarzane co 3-5 minut do powrotu spontanicznego krążenia. Podanie dotchawicze powinno być stosowane jedynie jako ostateczność, niezależnie od wagi dziecka, jeżeli nie ma dostępu do żadnej z pozostałych dróg podania, w dawce 1 ml/kg mc. roztw. 1:10 000 (100 µg/kg mc.) do maksymalnie 25 ml roztw. 1:10 000 (2,5 mg).

Przeciwwskazania

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą jeśli dostępne są alternatywne formy adrenaliny lub substancji obkurczających naczynia krwionośne.

Ostrzeżenia specjalne / Środki ostrożności

Produkt, roztw. do wstrzykiwań w ampułkostrzykawce, jest wskazany do stosowania w nagłych przypadkach. Niezbędny jest nadzór lekarza po jego podaniu. Do podania domięśniowego należy stosować roztw. 1 mg/ml (1:1000). W leczeniu reakcji anafilaktycznej oraz u innych pacjentów z zachowanym spontanicznym krążeniem krwi, adrenalina podawana dożylnie może spowodować nadciśnienie zagrażające życiu, tachykardię, arytmie oraz niedokrwienie mięśnia sercowego. Adrenalina podawana dożylnie powinna być stosowana wyłącznie przez osoby mające doświadczenie w jej stosowaniu, oraz w dostosowywaniu dawek substancji obkurczających naczynia w trakcie standardowej praktyki klinicznej. Pacjenci, którym podaje się adrenalinę drogą dożylną wymagają co najmniej stałego monitorowania EKG, monitorowania za pomocą pulsoksymetrii oraz częstych pomiarów ciśnienia krwi. Występuje zwiększone ryzyko toksycznego działania, jeżeli u pacjenta stwierdzono następujące choroby: nadczynność tarczycy, nadciśnienie krwi, organiczne choroby serca, arytmie serca, ostra kardiomiopatia z zawężaniem drogi odpływu, niewydolność wieńcowa, guz chromochłonny, hipokalemia, hiperkalcemia, ciężkie zaburzenia czynności nerek, choroba naczyń mózgowych, organiczne uszkodzenia mózgu lub miażdżyca, pacjenci przyjmujący inhibitory MAO, pacjenci przyjmujący jednocześnie inne leki, które mają działanie addytywne lub które uwrażliwiają mięsień sercowy na działanie środków sympatykomimetycznych. Długotrwałe stosowanie adrenaliny może skutkować rozwinięciem się ostrej kwasicy metabolicznej spowodowanej zwiększonym stężeniem kwasu mlekowego we krwi. Adrenalina może zwiększać ciśnienie śródgałkowe u pacjentów z jaskrą wąskiego kąta przesączania. U pacjentów z rozrostem gruczołu krokowego z zatrzymywaniem moczu adrenalinę należy stosować z zachowaniem środków ostrożności. Adrenalina może powodować lub pogarszać hiperglikemię; należy monitorować stężenie cukru we krwi, w szczególności u pacjentów z cukrzycą. U pacjentów w podeszłym wieku, adrenalinę należy stosować z zachowaniem zasad ostrożności. Adrenaliny nie należy stosować podczas drugiej fazy porodu. Ten produkt leczniczy zawiera 3,54 mg sodu na ml roztw. do wstrzykiwań: należy to wziąć pod uwagę u pacjentów stosujących ścisłą dietę niskosodową. Nie dotyczy w prawidłowych warunkach stosowania.

Interakcje

Wziewne anestetyki halogenowe: ostra arytmia komorowa (zwiększenie pobudliwości serca). Leki przeciwdepresyjne pochodne imipraminy: napadowe nadciśnienie z możliwością wystąpienia arytmii (zahamowanie przenikania leków sympatomimetycznych do włókien współczulnych). Serotoninergiczno-adrenergiczne leki przeciwdepresyjne: napadowe nadciśnienie z możliwością wystąpienia arytmii (zahamowanie przenikania leków sympatomimetycznych do włókien współczulnych). Leki sympatomimetyczne: jednoczesne podawanie innych leków sympatomimetycznych może zwiększać toksyczność z powodu możliwych działań addytywnych. Nieselektywne inhibitory MAO: wzmocnienie działania adrenaliny zwiększającego ciśnienia krwi, zwykle o umiarkowanym natężeniu. Selektywne inhibitory MAO-A, linezolid (ekstrapolacja z nieselektywnych inhibitorów MAO): ryzyko nasilenia działania adrenaliny zwiększającego ciśnienia krwi. Inhibitory receptorów α-adrenergicznych: leki blokujące receptory α-adrenergiczne antagonizują działanie adrenaliny obkurczające naczynia krwionośne oraz podwyższające ciśnienie, zwiększając ryzyko niedociśnienia oraz tachykardii. Inhibitory receptorów β-adrenergicznych: może wystąpić ciężkie nadciśnienie tętnicze oraz bradykardia odruchowa podczas przyjmowania niekardioselektywnych β-adrenolityków. β-adrenolityki, w szczególności niekardioselektywne, również antagonizują działanie adrenaliny nasercowe oraz rozszerzające oskrzela. Insulina lub przyjmowane doustnie leki przeciwcukrzycowe: hiperglikemia spowodowana działaniem adrenaliny może prowadzić do utraty kontroli stężenia cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą, leczonych insuliną lub doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi.

Ciąża i laktacja

Działanie teratogenne zostało udowodnione w doświadczeniach na zwierzętach. Adrenalina może być stosowana w czasie ciąży tylko wtedy, gdy potencjalne korzyści są większe niż możliwe ryzyko dla płodu. Adrenalina stosowana w czasie ciąży może spowodować niedotlenienie płodu. Adrenalina zwykle hamuje spontaniczne bądź indukowane oksytocyną skurcze macicy u kobiety w ciąży oraz może opóźnić drugą fazę porodu. W dawce wystarczającej, by zmniejszyć skurcze macicy, adrenalina może spowodować przedłużający się okres atonii macicy z krwotokiem. Z tego powodu nie należy podawać adrenaliny pozajelitowo w drugiej fazie porodu. Adrenalina przenika do mleka matki. Należy unikać karmienia piersią podczas przyjmowania adrenaliny. Matki stosujące adrenalinę nie powinny karmić piersią. Brak dostępnych informacji na temat wpływu adrenaliny na płodność.

Działania niepożądane

Zaburzenia metabolizmu i odżywiania: (nieznana) hiperglikemia, hipokaliemia, kwasica metaboliczna. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) niepokój, nerwowość, lęk, omamy. Zaburzenia układu nerwowego: (nieznana) ból głowy, dreszcze, zawroty głowy, omdlenia. Zaburzenia oka: (nieznana) nadmierne rozszerzenie źrenicy. Zaburzenia serca: (nieznana) kołatanie serca, tachykardia. W dużych dawkach bądź u pacjentów wrażliwych na adrenalinę: arytmia serca (częstoskurcz zatokowy, migotanie komór/zatrzymanie akcji serca), ataki ostrej dławicy piersiowej oraz ryzyko ostrego zawału mięśnia sercowego. Zaburzenia naczyniowe: (nieznana) bladość, zimne kończyny. W wysokich dawkach lub u pacjentów wrażliwych na adrenalinę: nadciśnienie (z ryzykiem wystąpienia wylewu krwi do mózgu), zwężenie światła naczyń (np. skórnych, w kończynach lub nerkach). Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia: (nieznana) duszność. Zaburzenia żołądka i jelit: (nieznana) nudności, wymioty. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (nieznana) pocenie, osłabienie. Wielokrotne miejscowe wstrzykiwania mogą spowodować martwicę w miejscach wstrzykiwań, w wyniku zwężenia światła naczyń.

Przedawkowanie

Przedawkowanie lub nieumyślne podanie dożylne adrenaliny może spowodować ciężkie nadciśnienie. W wyniku takiego użycia mogą wystąpić zdarzenia mózgowe, sercowe i naczyniowe, które mogą być potencjalnie śmiertelne (wylew krwi do mózgu, przemijająca bradykardia, po której następuje tachykardia mogące powodować arytmie, martwicę mięśnia sercowego, ostry obrzęk płucny, niewydolność nerek). Działanie adrenaliny może być neutralizowane, w zależności od stanu pacjenta, poprzez podanie szybko działających środków rozszerzających naczynia, szybko działających leków blokujących receptory adrenergiczne α (np. fentolamina) lub receptory adrenergiczne β (np. propanolol). Jednak z powodu krótkiego T_0,5 adrenaliny, leczenie tymi lekami może nie być konieczne. W razie wystąpienia długotrwałego niedociśnienia, może być konieczne podanie kolejnego leku zwężającego światło naczyń krwionośnych, takiego jak noradrenalina.

Działanie

Adrenalina jest bezpośrednio działającym lekiem sympatykomimetycznym, który ma wpływ zarówno na receptory adrenergiczne α, jak i β. Adrenalina silniej działa na receptory adrenergiczne β niż α, chociaż jej działanie na receptory α adrenergiczne jest dominujące po podaniu w dużych dawkach. Działanie adrenaliny obejmuje zwiększenie częstości oraz siły skurczy serca, zwężenie światła naczyń skórnych oraz rozszerzenie oskrzeli. Przy podawaniu dużych dawek adrenaliny, stymulacja obwodowych receptorów α powoduje zwiększenie oporu obwodowego oraz wzrost ciśnienia krwi.