Adenocor® - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Adenocor jest wskazany w następujących sytuacjach klinicznych:

Wskazania lecznicze: Szybkie przywrócenie rytmu zatokowego w napadowym częstoskurczu nadkomorowym, w tym również w przypadkach występowania dodatkowej drogi przewodzenia (zespół Wolffa-Parkinsona-White'a).

Wskazania diagnostyczne: Różnicowanie częstoskurczu nadkomorowego przebiegającego z szerokimi albo wąskimi zespołami QRS.

Adenocor znajduje zastosowanie zarówno w leczeniu, jak i diagnostyce zaburzeń rytmu serca, szczególnie w przypadku częstoskurczów nadkomorowych.

Dawkowanie i sposób podawania

Adenocor należy podawać w szybkim wstrzyknięciu dożylnym lub do cewnika żylnego, zgodnie z poniższym schematem dawkowania:

Szybkie przywracanie rytmu zatokowego w napadowym częstoskurczu nadkomorowym:

Uwaga: Po każdym podaniu leku należy natychmiast przepłukać cewnik solą fizjologiczną. Nie zaleca się stosowania dawek większych niż 12 mg.

Dawkowanie Adenocoru jest zróżnicowane w zależności od wieku pacjenta i odpowiedzi na leczenie. Kluczowe jest przestrzeganie zalecanego schematu i monitorowanie pacjenta.

Przeciwwskazania

Adenocor jest przeciwwskazany w następujących przypadkach:

• Blok przedsionkowo-komorowy II lub III° (z wyjątkiem pacjentów z wszczepionym rozrusznikiem serca)
• Zespół chorego węzła zatokowego (z wyjątkiem pacjentów z wszczepionym rozrusznikiem serca)
• Astma
• Nadwrażliwość na adenozynę

Przed podaniem Adenocoru należy dokładnie ocenić stan pacjenta, zwracając szczególną uwagę na choroby układu krążenia i oddechowego.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Podczas stosowania Adenocoru należy zachować szczególną ostrożność:

• Lek należy podawać wyłącznie w warunkach szpitalnych, z możliwością ciągłego monitorowania EKG i natychmiastowego dostępu do sprzętu resuscytacyjnego
• U pacjentów z trzepotaniem lub migotaniem przedsionków i dodatkową drogą przewodzenia może wystąpić nasilenie przewodzenia tą drogą
• Ostrożnie stosować u pacjentów z wydłużonym odstępem QT (wrodzonym lub nabytym) ze względu na ryzyko torsades de pointes
• Zachować ostrożność u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą oskrzelowo-płucną ze względu na możliwość nasilenia skurczu oskrzeli
• Nie podawać kolejnych dawek pacjentom, u których wystąpił blok przedsionkowo-komorowy dużego stopnia po pierwszej dawce
• Zachować ostrożność u pacjentów przyjmujących digoksynę lub digoksynę z werapamilem

Stosowanie Adenocoru wymaga ścisłego nadzoru medycznego i indywidualnego podejścia do każdego pacjenta, uwzględniającego jego stan kliniczny i choroby współistniejące.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Adenocor może wchodzić w istotne interakcje z następującymi lekami:

• Dipirydamol: może nawet czterokrotnie nasilać działanie adenozyny. Należy unikać jednoczesnego stosowania lub zmniejszyć dawkę Adenocoru
• Karbamazepina: może zwiększać ryzyko wystąpienia bloków przewodzenia
• Teofilina i inne metyloksantyny: są antagonistami adenozyny i mogą osłabiać jej działanie lub całkowicie je znosić

Przed podaniem Adenocoru należy dokładnie przeanalizować farmakoterapię pacjenta, aby uniknąć potencjalnie niebezpiecznych interakcji lekowych.

Ciąża i laktacja

Adenocor należy stosować w ciąży i w okresie karmienia piersią jedynie wtedy, gdy jest to bezwzględnie konieczne. Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania w tych okresach.

Decyzja o podaniu Adenocoru kobietom w ciąży lub karmiącym piersią powinna być podjęta po starannym rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane Adenocoru to:

• Zaczerwienienie twarzy
• Duszność
• Skurcz oskrzeli
• Uczucie ucisku w klatce piersiowej
• Nudności
• Zawroty głowy

Rzadziej mogą wystąpić: uczucie dyskomfortu, nasilona potliwość, kołatanie serca, hiperwentylacja, zaburzenia widzenia, bradykardia, ból w klatce piersiowej, ból głowy, nagłe obniżenie ciśnienia.

Uwaga: Większość działań niepożądanych jest krótkotrwała (zazwyczaj <1 min) i dobrze tolerowana przez pacjentów. Jednakże, donoszono o przypadkach ciężkiej bradykardii wymagającej czasowego zastosowania rozrusznika serca.

Mimo że większość działań niepożądanych Adenocoru jest przejściowa, konieczne jest ścisłe monitorowanie pacjenta podczas i po podaniu leku.

Przedawkowanie

Nie odnotowano przypadków przedawkowania Adenocoru. Ze względu na bardzo krótki okres półtrwania leku we krwi, działania niepożądane szybko ustępują. W razie potrzeby można zastosować metyloksantyny jako antagonistów adenozyny.

Ryzyko przedawkowania Adenocoru jest niskie, a ewentualne objawy szybko ustępują. Istnieje możliwość zastosowania antidotum w postaci metyloksantyn.

Mechanizm działania

Adenozyna jest nukleozydempurynowym o działaniu przeciwarytmicznym. Jej główne efekty to:

• Ujemne działanie dromotropowe w węźle przedsionkowo-komorowym
• Zmniejszenie prędkości przewodzenia impulsów elektrycznych w węźle przedsionkowo-komorowym
• Krótkotrwałe zablokowanie pętli pobudzenia krążącego w węźle AV

Działanie to prowadzi do przerwania częstoskurczu nadkomorowego i przywrócenia rytmu zatokowego. Adenozyna nie jest skuteczna w migotaniu i trzepotaniu przedsionków.

Unikalny mechanizm działania Adenocoru pozwala na skuteczne przerywanie częstoskurczów nadkomorowych przy minimalnym wpływie na hemodynamikę pacjenta.

Skład

1 fiolka roztworu (2 ml) zawiera 6 mg adenozyny.

Znajomość składu preparatu jest istotna dla prawidłowego dawkowania i unikania potencjalnych interakcji z innymi lekami.