Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt
Substancję czynną zawierają również leki:

Polpix SR

tabl. o przedł. uwalnianiu
2 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
40,69
30%
20,17
S
bezpł.

Adartrel®

Ropinirole

tabl. powl.
0,25 mg
12 szt.
Doustnie
Rx
100%
5,97
Adartrel®
tabl. powl.
2 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
102,61
Adartrel®
tabl. powl.
0,5 mg
28 szt.
Doustnie
Rx
100%
26,33

Polpix SR - Ropinirol w leczeniu zespołu niespokojnych nóg

Wskazania

Polpix SR (ropinirol) jest wskazany do objawowego leczenia umiarkowanego do ciężkiego idiopatycznego zespołu niespokojnych nóg u pacjentów dorosłych.

Mechanizm działania

Ropinirol jest nieergolinowym agonistą receptorów dopaminowych D2/D3. Jego działanie polega na pobudzaniu receptorów dopaminowych w prążkowiu, co prowadzi do złagodzenia objawów zespołu niespokojnych nóg.

Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie ropinirolu powinno być dostosowane indywidualnie w zależności od skuteczności i tolerancji leku. Lek należy przyjmować doustnie, raz na dobę, bezpośrednio przed udaniem się na spoczynek lub do 3 godzin przed zaśnięciem. Polpix SR można przyjmować podczas posiłku w celu poprawy tolerancji ze strony przewodu pokarmowego.

Okres leczenia Dawkowanie
Tydzień 1 (rozpoczęcie leczenia) 0,25 mg/dobę przez 2 dni, następnie 0,5 mg/dobę przez 5 dni
Tydzień 2 1 mg/dobę
Tydzień 3 1,5 mg/dobę
Tydzień 4 2 mg/dobę
Tydzień 5 (w razie potrzeby) 2,5 mg/dobę
Tydzień 6 (w razie potrzeby) 3 mg/dobę
Tydzień 7 (w razie potrzeby) 4 mg/dobę (dawka maksymalna)

Dawkę należy zwiększać stopniowo do uzyskania optymalnej odpowiedzi klinicznej. Średnia dawka stosowana w badaniach klinicznych wynosiła 2 mg/dobę. Maksymalna zalecana dawka to 4 mg/dobę.

Po 12 tygodniach leczenia należy ocenić skuteczność terapii i rozważyć zasadność jej kontynuowania. W przypadku przerwania leczenia na dłużej niż kilka dni, terapię należy rozpocząć ponownie według schematu zwiększania dawki.

Warto zapamiętać
  • Polpix SR przyjmuje się raz na dobę, przed snem lub do 3 godzin przed zaśnięciem
  • Dawkę należy zwiększać stopniowo, rozpoczynając od 0,25 mg/dobę, do uzyskania optymalnej odpowiedzi klinicznej

Szczególne grupy pacjentów

Pacjenci w podeszłym wieku (≥65 lat): Ze względu na zmniejszony o około 15% klirens ropinirolu, dawkę należy zwiększać stopniowo, uważnie monitorując tolerancję leku.

Zaburzenia czynności nerek: U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (ClCr 30-50 ml/min) nie ma konieczności dostosowania dawki. U pacjentów hemodializowanych zaleca się dawkę początkową 0,25 mg/dobę, z maksymalną dawką 3 mg/dobę.

Dzieci i młodzież: Nie zaleca się stosowania ropinirolu u osób poniżej 18 roku życia ze względu na brak danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności.

Dawkowanie Polpix SR wymaga indywidualnego dostosowania, z uwzględnieniem wieku pacjenta i funkcji nerek. Kluczowe jest stopniowe zwiększanie dawki i monitorowanie odpowiedzi klinicznej.

Przeciwwskazania

Stosowanie ropinirolu jest przeciwwskazane w następujących przypadkach:

  • Nadwrażliwość na substancję czynną lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • Ciężka niewydolność nerek (ClCr <30 ml/min) u pacjentów niepoddawanych regularnym hemodializom
  • Ciężkie zaburzenia czynności wątroby

Przed rozpoczęciem leczenia Polpix SR należy wykluczyć powyższe przeciwwskazania, ze szczególnym uwzględnieniem funkcji nerek i wątroby.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Augmentacja i efekt z odbicia: Należy monitorować pacjentów pod kątem paradoksalnego nasilenia objawów zespołu niespokojnych nóg (wcześniejszy początek, zwiększona intensywność lub rozprzestrzenienie się objawów).

Senność i epizody nagłego zasypiania: Pacjentów należy poinformować o możliwości wystąpienia senności i nagłych napadów snu. W takich przypadkach zaleca się powstrzymanie się od prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Zaburzenia psychotyczne: Ropinirol nie powinien być stosowany u pacjentów z poważnymi zaburzeniami psychotycznymi, chyba że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko.

Zaburzenia kontroli impulsów: Pacjenci powinni być monitorowani pod kątem występowania objawów zaburzeń kontroli impulsów, takich jak patologiczny hazard, hiperseksualność czy kompulsywne zakupy.

Nagłe odstawienie leku: Ze względu na ryzyko wystąpienia złośliwego zespołu neuroleptycznego, zaleca się stopniowe odstawianie ropinirolu.

Stosowanie Polpix SR wymaga ścisłego monitorowania pacjenta pod kątem potencjalnych działań niepożądanych i zaburzeń behawioralnych. Kluczowa jest edukacja pacjenta odnośnie możliwych objawów ubocznych i konieczności ich zgłaszania.

Interakcje lekowe

Inhibitory CYP1A2: Leki hamujące CYP1A2 (np. cyprofloksacyna, enoksacyna, fluwoksamina) mogą zwiększać stężenie ropinirolu w osoczu. Może być konieczne dostosowanie dawki Polpix SR.

Hormonalna terapia zastępcza (HTZ): Może zwiększać stężenie ropinirolu w osoczu. Przy rozpoczynaniu lub przerywaniu HTZ może być konieczne dostosowanie dawki ropinirolu.

Antagoniści dopaminy: Należy unikać jednoczesnego stosowania neuroleptyków i innych antagonistów dopaminy działających ośrodkowo (np. sulpiryd, metoklopramid), gdyż mogą one zmniejszać skuteczność ropinirolu.

Antykoagulanty: U pacjentów stosujących jednocześnie antagonistów witaminy K i ropinirol zgłaszano przypadki zaburzonych wyników INR. Zaleca się wzmożone monitorowanie kliniczne i biologiczne.

Przy stosowaniu Polpix SR istotne jest uwzględnienie potencjalnych interakcji lekowych, szczególnie z inhibitorami CYP1A2, HTZ i lekami wpływającymi na układ dopaminergiczny. Może być konieczne dostosowanie dawkowania lub zwiększona częstotliwość monitorowania pacjenta.

Ciąża i laktacja

Nie zaleca się stosowania ropinirolu w okresie ciąży, chyba że potencjalne korzyści dla pacjentki przewyższają potencjalne ryzyko dla płodu. Brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku w czasie ciąży u ludzi.

Decyzja o stosowaniu Polpix SR u kobiet w ciąży powinna być podjęta po starannym rozważeniu potencjalnych korzyści i ryzyka. Konieczna jest indywidualna ocena każdego przypadku.

Działania niepożądane

Najczęstsze działania niepożądane związane ze stosowaniem ropinirolu w leczeniu zespołu niespokojnych nóg to:

  • Nudności (około 30% pacjentów)
  • Wymioty
  • Zawroty głowy
  • Zmęczenie
  • Senność
  • Ból brzucha

Rzadziej obserwowano:

  • Omdlenia
  • Niedociśnienie ortostatyczne
  • Splątanie
  • Omamy

Większość działań niepożądanych Polpix SR ma charakter łagodny do umiarkowanego i występuje głównie na początku leczenia lub podczas zwiększania dawki. Kluczowe jest informowanie pacjentów o możliwych działaniach niepożądanych i sposobach ich minimalizowania.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania ropinirolu związane są z jego działaniem dopaminergicznym. W przypadku przedawkowania można zastosować antagonistów dopaminy, takie jak neuroleptyki lub metoklopramid, w celu złagodzenia objawów.

W przypadku podejrzenia przedawkowania Polpix SR należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem lub centrum zatruć. Leczenie powinno być objawowe i podtrzymujące.



Wskazania

Produkt jest wskazany do objawowego leczenia umiarkowanego do ciężkiego idiopatycznego zespołu niespokojnych nóg.

Dorośli. Zalecane jest indywidualne dostosowanie dawki, zależnie od skuteczności i tolerancji produktu leczniczego. Ropinirol należy przyjmować bezpośrednio przed udaniem się na spoczynek, jednakże dawka może być przyjęta do 3 h przed zaśnięciem. Ropinirol może być przyjmowany w czasie spożywania posiłku, w celu poprawienia tolerancji produktu leczniczego w przewodzie pokarmowym. Rozpoczynanie leczenia (tydzień 1). Zalecana dawka początkowa przez 2 pierwsze dni leczenia wynosi 0,25 mg raz/dobę (podawana jak powyżej). Jeśli dawka ta jest dobrze tolerowana, należy zwiększyć dawkę do 0,5 mg raz/dobę i taką dawkę stosować przez resztę 1-szego tyg. leczenia. Kontynuacja leczenia (tydzień 2 i następne). Po rozpoczęciu leczenia dawkę dobową należy zwiększać do momentu osiągnięcia optymalnej reakcji na leczenie. Średnia dawka stosowana w badaniach klinicznych u pacjentów z umiarkowanym do ciężkiego zespołem niespokojnych nóg wynosiła 2 mg raz/dobę. Dawka może być zwiększana do 1 mg raz/dobę w 2 tyg. Następnie w ciągu kolejnych 2 tyg. dawka może być zwiększana o 0,5 mg na tydzień aż do dawki 2 mg raz/dobę. U niektórych pacjentów w celu osiągnięcia optymalnej poprawy dawka może być stopniowo zwiększana aż do dawki maks. 4 mg raz/dobę. W badaniach klinicznych dawka ropinirolu była zwiększana o 0,5 mg każdego tygodnia do 3 mg raz/dobę, a następnie o 1 mg do maks. zalecanej dawki 4 mg raz/dobę, zgodnie ze schematem. Dawki powyżej 4 mg raz/dobę nie były badane u pacjentów z zespołem niespokojnych nóg. Zalecane zwiększanie dawki: 1 mg raz /dobę 2 tydz. 1,5 mg raz/dobę 3 tydz. 2 mg raz/dobę 4 tydz. 2,5 mg raz/dobę 5 tydz. - w celu osiągnięcia optymalnej poprawy u niektórych pacjentów. 3 mg raz/dobę 6 tydz. - w celu osiągnięcia optymalnej poprawy u niektórych pacjentów. 4 mg raz/dobę 7 tydz. - w celu osiągnięcia optymalnej poprawy u niektórych pacjentów. Nie wykazano skuteczności ropinirolu w leczeniu trwającym dłużej niż 12 tyg. Należy ocenić reakcję pacjenta po 12 tyg. leczenia i rozważyć konieczność kontynuowania terapii. Jeśli leczenie zostanie przerwane na dłużej niż kilka dni, powinno być rozpoczynane ponownie w oparciu o schemat zwiększania dawki przedstawiony powyżej. Podobnie jak w przypadku innych agonistów dopaminy, ropinirol należy koniecznie odstawiać stopniowo poprzez zmniejszanie dawki dobowej. Dzieci i młodzież. Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u dzieci poniżej 18 lat z powodu braku danych dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności stosowania produktu leczniczego. Pacjenci w podeszłym wieku. U pacjentów w wieku 65 lat i powyżej, klirens ropinirolu jest zmniejszony o około 15%. Chociaż dostosowanie dawki nie jest wymagane, dawkę ropinirolu należy w sposób indywidualny stopniowo zwiększać, uważnie obserwując tolerancję leku, aż do uzyskania optymalnej reakcji klinicznej. Zaburzenia czynności nerek. U pacjentów z łagodnymi do umiarkowanych zaburzeniami czynności nerek (ClCr pomiędzy 30-50 ml/min) nie ma konieczności dostosowania dawek produktu leczniczego. Badania nad zastosowaniem ropinirolu u pacjentów z krańcową niewydolnością nerek (pacjenci hemodializowani) wykazały, że u tych pacjentów wymagane jest następujące dostosowanie dawkowania: dawka początkowa produktu leczniczego powinna wynosić 0,25 mg raz/dobę. Dalsze zwiększanie dawki powinno zależeć od skuteczności i tolerancji. Zalecana maks. dawka produktu leczniczego u pacjentów regularnie hemodializowanych wynosi 3 mg/dobę. Dawki uzupełniające po hemodializie nie są wymagane. Stosowanie ropinirolu u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek (ClCr poniżej 30 ml/min) niepoddawanych regularnym hemodializom nie było badane.

Ropinirol należy przyjmować bezpośrednio przed udaniem się na spoczynek, jednakże dawka może być przyjęta do 3 h przed zaśnięciem. Ropinirol może być przyjmowany w czasie spożywania posiłku, w celu poprawienia tolerancji leku w przewodzie pokarmowym.

Nadwrażliwość na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną. Ciężka niewydolność nerek (ClCr <30 ml/min) u pacjentów, którzy nie są poddawani regularnym hemodializom. Ciężkie zaburzenia czynności wątroby.

Nie należy stosować ropinirolu do leczenia poneuroleptycznej akatyzji, tazykinezji (spowodowany neuroleptykiem przymus chodzenia) lub wtórnego zespołu niespokojnych nóg (na przykład spowodowanego niewydolnością nerek, niedokrwistością z niedoboru żelaza lub ciążą). Paradoksalne nasilenie objawów zespołu niespokojnych nóg opisywane jako augmentacja (wcześniejszy początek wystąpienia objawów, zwiększona intensywność lub rozprzestrzenienie się objawów na niedotknięte nimi wcześniej kończyny) lub efekt z odbicia występujący wczesnym rankiem (przesunięciu objawów na godziny wczesnoporanne) opisywane było w trakcie leczenia ropinirolem. Jeśli wystąpi pogorszenie, należy ocenić zasadność leczenia ropinirolem i rozważyć dostosowanie dawki lub przerwanie leczenia. Stosowanie ropinirolu u pacjentów z chorobą Parkinsona, związane było z niezbyt częstym występowaniem senności i przypadków nagłego napadu snu, jednak u pacjentów z zespołem niespokojnych nóg objawy te występowały bardzo rzadko. Mimo to pacjenci muszą być poinformowani o powyższych objawach i w trakcie leczenia ropinirolem pacjentom należy doradzać ostrożność podczas prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Pacjenci, u których wystąpiła senność i/lub epizod nagłego napadu snu, muszą powstrzymać się od prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Należy rozważyć zmniejszenie dawki ropinirolu lub zakończenie terapii. Pacjenci z poważnymi zaburzeniami psychotycznymi nie powinni być leczeni agonistami dopaminy, chyba że potencjalne korzyści przewyższają ryzyko. Pacjenci powinni być regularnie monitorowani czy nie występują u nich zaburzenia panowania nad popędami. Pacjenci i ich opiekunowie powinni zostać powiadomieni, że u osób leczonych agonistami dopaminy, w tym produktem leczniczym, mogą wystąpić behawioralne objawy zaburzenia panowania nad popędami, w tym patologiczna skłonność do hazardu, zwiększone libido, nadmierna aktywność seksualna, kompulsywne wydawanie lub zakupy, nadmierne objadanie się i jedzenie kompulsywne. W przypadku wystąpienia takich objawów należy rozważyć zmniejszenie dawki produktu leczniczego lub stopniowe odstawienie produktu leczniczego. W przypadku nagłego przerwania leczenia dopaminergicznego odnotowywano objawy wskazujące na złośliwy zespół neuroleptyczny. Dlatego też zaleca się aby produkt odstawiać stopniowo. Należy zachować ostrożność podczas stosowania ropinirolu u pacjentów z umiarkowaną niewydolnością wątroby. Działania niepożądane produktu leczniczego powinny być ściśle monitorowane. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy (typu Lapp) lub zespołem złego wchłaniania glukozygalaktozy. W związku z ryzykiem wystąpienia niedociśnienia należy zachować ostrożność podczas leczenia ropinirolem pacjentów z ciężkimi chorobami układu krążenia (szczególnie niewydolność wieńcowa). Pacjenci leczeni ropinirolem, u których występuje senność i/lub nagłe napady snu muszą być poinformowani o konieczności powstrzymania się od prowadzenia pojazdów lub wykonywania czynności, podczas których osłabiona czujność może narażać ich samych lub inne osoby na ryzyko poważnego zranienia lub śmierci (np. obsługiwanie maszyn), dopóki takie nawracające napady snu i senność nie ustąpią.

Ropinirol jest metabolizowany głównie przez izoenzym CYP 1A2 cytochromu P450. Badania farmakokinetyczne (stosowano ropinirol w dawce 2 mg 3x/dobę) wykazały, że cyprofloksacyna zwiększa Cmax i AUC ropinirolu odpowiednio o 60% i 84%, co wpływa na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Dlatego u pacjentów leczonych ropinirolem może być konieczne skorygowanie jego dawki w przypadku dołączenia lub odstawienia leków hamujących CYP 1A2, np. cyprofloksacyny, enoksacyny lub fluwoksaminy. Badania interakcji farmakokinetycznych pomiędzy ropinirolem (w dawce 2 mg 3x/dobę) a teofiliną, substratem enzymu CYP 1A2, nie wykazały zmian w farmakokinetyce zarówno ropinirolu jak i teofiliny. Z tego powodu nie jest spodziewane, by ropinirol wpływał na metabolizm innych leków metabolizowanych przez CYP 1A2. W oparciu o dane z badań in vitro ropinirol stosowany w dawkach terapeutycznych ma potencjalnie mały wpływ hamujący na cytochrom P450 Stąd ropinirol prawdopodobnie nie wpływa na farmakokinetykę innych leków poprzez działanie na cytochrom P450. Palenie tytoniu indukuje metabolizm z udziałem CYP 1A2, dlatego jeśli pacjent podczas leczenia ropinirolem przerwał lub rozpoczął palenie tytoniu, może być wymagane dostosowanie dawki. U pacjentek stosujących hormonalną terapię zastępczą (HTZ) obserwowano zwiększenie stężenia ropinirolu w osoczu. U pacjentek, u których jest już prowadzona hormonalna terapia zastępcza, leczenie ropinirolem może być rozpoczynane zgodnie ze zwykle stosowanym sposobem dawkowania. Jednakże, jeżeli hormonalna terapia zastępcza jest rozpoczynana lub przerywana podczas leczenia ropinirolem, konieczne może być dostosowanie dawki ropinirolu w zależności od reakcji klinicznej. Nie obserwowano interakcji farmakokinetycznych pomiędzy ropinirolem i domperydonem (produkt leczniczy stosowany w leczeniu nudności i wymiotów) powodujących konieczność dostosowania dawek któregokolwiek z produktów leczniczych. Domperydon przeciwdziała obwodowemu działaniu dopaminergicznemu ropinirolu i nie przenika przez barierę krew-mózg. Dlatego też domperydon może mieć wartość jako lek przeciwwymiotny u pacjentów leczonych ośrodkowo działającymi agonistami dopaminy. Leki neuroleptyczne i inne środki z grupy antagonistów dopaminy działających ośrodkowo, takie jak sulpiryd lub metoklopramid, mogą zmniejszać skuteczność ropinirolu i dlatego należy unikać jednoczesnego stosowania tych leków i ropinirolu. U pacjentów stosujących jednocześnie leki z grupy antagonistów wit. K oraz ropinirol zgłaszano przypadki zaburzonych wyników badania znormalizowanego czasu protrombinowego (INR). Pacjentom takim należy zapewnić wzmożone monitorowanie kliniczne i biologiczne (pod kątem INR).

Brak wystarczających danych dotyczących stosowania ropinirolu u kobiet w ciąży. Badania na zwierzętach wykazały szkodliwy wpływ na reprodukcję. Ponieważ potencjalne zagrożenie dla człowieka nie jest znane, nie zaleca się stosowania ropinirolu podczas ciąży dopóki potencjalne korzyści dla pacjenta nie przeważą potencjalnego ryzyka dla płodu.

Stosowanie ropinirolu w zespole niespokojnych nóg: w badaniach klinicznych dotyczących zespołu niespokojnych nóg najczęstszym działaniem niepożądanym były nudności (występujące u około 30% pacjentów). Działania niepożądane były zazwyczaj łagodne do umiarkowanie nasilonych i występowały na początku leczenia lub podczas zwiększania dawki produktu leczniczego. Z powodu działań niepożądanych kilku pacjentów przerwało udział w badaniach klinicznych. Przedstawia listę działań niepożądanych ropinirolu zgłaszanych podczas trwających 12 tyg.i badań klinicznych z częstością ≥1% powyżej wskaźnika placebo lub zgłaszanych niezbyt często, ale znanych jako działania powiązane ze stosowaniem ropinirolu. Działania niepożądane zgłaszane podczas 12 tyg. badań klinicznych dotyczących zespołu niespokojnych nóg (ropinirol n=309, placebo n=307). Zaburzenia psychiczne: (często) nerwowość; (niezbyt często) splątanie. Zaburzenia układu nerwowego: (często) omdlenie, senność, zawroty głowy. Zaburzenia naczyniowe: (niezbyt często) niedociśnienie ortostatyczne, niedociśnienie. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) wymioty, nudności; (często) ból brzucha. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) zmęczenie. Działania niepożądane zaobserwowane w innych badaniach w zespole niespokojnych nóg. Zaburzenia psychiczne: (niezbyt często) omamy. Zaburzenia układu nerwowego: (często) augmentacja, efekt z odbicia występujący wczesnym rankiem. Jeśli u pacjenta wystąpią znaczące działania niepożądane, należy rozważyć zmniejszenie stosowanej dawki produktu leczniczego. Po zmniejszeniu nasilenia działań niepożądanych można ponownie stopniowo zwiększać dawkę. W razie potrzeby można zastosować leki przeciwwymiotne, takie jak domperydon, które nie są ośrodkowo aktywnymi antagonistami dopaminy. Ropinirol jest także wskazany do leczenia choroby Parkinsona. Działania niepożądane zgłaszane u pacjentów z chorobą Parkinsona leczonych ropinirolem w monoterapii i terapii skojarzonej w dawkach do 24 mg/dobę o częstości występowania przewyższającej placebo opisano poniżej. Zaburzenia psychiczne: (często) omamy, splątanie; (niezbyt często) zwiększenie libido. Zaburzenia układu nerwowego: (bardzo często) omdlenie, dyskineza, senność. Zaburzenia żołądka i jelit: (bardzo często) nudności; (często) wymioty, ból brzucha, zgaga. Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania: (często) obrzęk obwodowy (w tym obrzęk nóg). Działania niepożądane zgłaszane po wprowadzeniu produktu leczniczego do obrotu: reakcje nadwrażliwości (w tym pokrzywka, obrzęk naczynioruchowy, wysypka, świąd). Zgłaszano reakcje psychotyczne (inne niż omamy) w tym majaczenie, urojenia i paranoje: (nieznana) agresja - występowanie agresji było powiązane z reakcjami psychotycznymi, jak również z objawami kompulsywnymi. Zaburzenia psychiczne: (nieznana) zespół dysregulacji dopaminergicznej. Zaburzenia panowania nad popędami: (nieznana) u pacjentów leczonych agonistami dopaminy, w tym produktem leczniczym mogą wystąpić: patologiczna skłonność do hazardu, zwiększone libido, nadmierna aktywność seksualna, kompulsywne wydawanie lub zakupy, nadmierne objadanie się i jedzenie kompulsywne. Stosowanie ropinirolu w chorobie Parkinsona jest związane z występowaniem senności i niezbyt często ( ≥1/1000 do <1/100) z nadmierną sennością w ciągu dnia i nagłymi napadami snu, jednakże u pacjentów z zespołem niespokojnych nóg objawy te występowały bardzo rzadko (<1/10 000). Podczas leczenia ropinirolem zgłaszano niezbyt często ( ≥1/1000 do <1/100) niedociśnienie ortostatyczne lub niedociśnienie, rzadko ciężkie. Bardzo rzadko (<1/10 000) zgłaszano przypadki odczynów wątrobowych, głównie zwiększenia aktywności enzymów wątroby.

Objawy przedawkowania ropinirolu związane są z jego działaniem dopaminergicznym. Objawy te mogą być złagodzone poprzez odpowiednie zastosowanie antagonistów dopaminy, takich jak neuroleptyki lub metoklopramid.

Ropinirol jest nieergolinowym agonistą receptorów dopaminowych D2/D3, który pobudza receptory dopaminowe w prążkowiu.

1 tabl. powl. zawiera 0,25 mg, 0,5 mg lub 2 mg ropinirolu (w postaci chlorowodorku).

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Badania na zwierzętach wykazały działanie teratogenne lub zabójcze dla płodu, ale nie przeprowadzono badań z grupą kontrolną kobiet, lub nie przeprowadzono odpowiednich badań ani na zwierzętach, ani u ludzi.

Produkt leczniczy zawierający substancję czynną silnie działającą.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.