Medycyna.pl Medycyna.pl
Wyszukaj produkt

Acatar® Zatoki

Ibuprofen + Pseudoephedrine hydrochloride

tabl. powl.
200 mg+ 30 mg
12 szt.
Doustnie
OTC-18
100%
20,00

Acatar® Zatoki - charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

Acatar® Zatoki jest wskazany do doagodzenia objawów grypy i przeziębienia, takich jak:

  • Ból i niedrożność zatok obocznych nosa
  • Nieżyt nosa (katar)
  • Ból głowy
  • Gorączka
  • Bóle stawowo-mięśniowe

Lek łączy działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe ibuprofenu z działaniem zmniejszającym obrzęk błony śluzowej nosa pseudoefedryny. Dzięki temu kompleksowo łagodzi objawy infekcji górnych dróg oddechowych.

Dawkowanie i sposób podawania

Grupa pacjentów Dawkowanie
Dorośli i dzieci powyżej 12 lat 1-2 tabletki co 4 godziny po posiłkach
Maksymalna dawka dobowa 6 tabletek (1200 mg ibuprofenu i 180 mg pseudoefedryny)
Dzieci poniżej 12 lat Nie stosować
Osoby w podeszłym wieku Nieyba że występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby

Dawkowanie należy dostosować indywidualnie, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeśli konieczne jest stosowanie leku dłużej niż 3 dni lub stan pacjenta się pogarsza, należy skonsultować się z lekarzem.

Przeciwwskazania

Acatar® Zatoki jest przeciwwskazany u pacjentów:

  • Z nadwrażliwością na ibuprofen, pseudoefedrynę lub którąkolwiek substancję pomocniczą
  • U których po przyjęciu ASA lub innych NLPZ wystąpiły objawy alergii (katar, pokrzywka, astma)
  • Z czynną lub przebytą chorobą wrzodową żołądka/dwunastnicy, perforacją lub krwawieniem
  • Ze skazą krwotoczną
  • Z ciężką niewydolnością wątroby, nerek lub serca (IV klasa wg NYHA)
  • W ciąży i okresie karmienia piersią
  • Przyjmujących jednocześnie inne NLPZ, w tym inhibitory COX-2
  • Z ciężkimi zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego, tachykardią, nadciśnieniem, dławicą piersiową
  • Z nadczynnością tarczycy, cukrzycą, jaskrą z zamkniętym kątem
  • Z rozrostem gruczołu krokowego
  • Z guzem chromochłonnym nadnerczy

Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów z chorobami przewodu pokarmowego, zaburzeniami czynności nerek i wątroby, nadciśnieniem tętniczym oraz u osób w podeszłym wieku ze względu na zwiększone ryzyko działań niepożądanych.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Acatar® Zatoki u pacjentów:

  • Z toczniem rumieniowatym układowym i mieszaną chorobą tkanki łącznej
  • Z chorobami przewodu pokarmowego (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna)
  • Z nadciśnieniem tętniczym i/lub zaburzeniami czynności serca
  • Z zaburzeniami czynności nerek lub wątroby
  • Z astmą oskrzelową i chorobami alergicznymi
  • W podeszłym wieku
  • Przyjmujących leki wymienione w interakcjach

Istnieje ryzyko wystąpienia krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może być śmiertelne. Ryzyko to zwiększa się wraz z dawką NLPZ, u pacjentów z chorobą wrzodową w wywiadzie oraz u osób w podeszłym wieku.

Długotrwałe stosowanie leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek. Należy unikać jednoczesnego stosowania różnych NLPZ.

W przypadku wystąpienia pierwszych objawów reakcji skórnych (wysypka, uszkodzenia błon śluzowych) lub innych objawów nadwrażliwości należy natychmiast przerwać stosowanie leku.

Warto zapamiętać
  • Acatar® Zatoki łączy działanie przeciwzapalne ibuprofenu z udrażniającym działaniem pseudoefedryny
  • Nie należy przekraczać maksymalnej dawki dobowej 6 tabletek ze względu na ryzyko działań niepożądanych

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Acatar® Zatoki może wchodzić w interakcje z wieloma lekami. Szczególnie istotne są interakcje z:

  • Inhibitorami oksydazy monoaminowej (MAO) - nie stosować łącznie i do 14 dni po zakończeniu ich przyjmowania
  • Innymi NLPZ i glikokortykosteroidami - zwiększone ryzyko działań niepożądanych
  • Kwasem acetylosalicylowym - osłabienie działania przeciwpłytkowego ASA
  • Lekami przeciwnadciśnieniowymi i moczopędnymi - osłabienie ich działania
  • Lekami przeciwzakrzepowymi - zwiększone ryzyko krwawień
  • Litem, metotreksatem, zydowudyną - zwiększenie ich stężenia we krwi
  • Lekami sympatykomimetycznymi - nasilenie działania obkurczającego naczynia

Należy zachować szczególną ostrożność stosując Acatar® Zatoki łącznie z wymienionymi lekami i w razie wątpliwości skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Ciąża i karmienie piersią

Acatar® Zatoki jest przeciwwskazany w okresie ciąży i karmienia piersią ze względu na możliwy negatywny wpływ na rozwój płodu oraz przenikanie substancji czynnych do mleka matki.

Działania niepożądane

Najczęściej występujące działania niepożądane Acatar® Zatoki to:

  • Zaburzenia żołądka i jelit: niestrawność, ból brzucha, nudności, biegunka
  • Zaburzenia układu nerwowego: bóle i zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie
  • Zaburzenia skórne: wysypka, świąd
  • Zaburzenia sercowo-naczyniowe: obrzęki, nadciśnienie tętnicze

Rzadziej mogą wystąpić poważniejsze działania niepożądane, takie jak krwawienia z przewodu pokarmowego, reakcje nadwrażliwości czy zaburzenia czynności nerek i wątroby. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów należy przerwać stosowanie leku i skontaktować się z lekarzem.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania Acatar® Zatoki obejmują:

  • Nasilone nudności i wymioty
  • Bóle głowy i brzucha
  • Wzrost ciśnienia tętniczego i tachykardię
  • W ciężkich przypadkach - śpiączkę, zaburzenia rytmu serca, kwasicę metaboliczną

W razie podejrzenia przedawkowania należy natychmiast skontaktować się z lekarzem. Leczenie jest objawowe, nie ma swoistego antidotum.

Mechanizm działania

Acatar® Zatoki zawiera dwie substancje czynne o uzupełniającym się działaniu:

  • Ibuprofen - niesteroidowy lek przeciwzapalny (NLPZ), hamuje syntezę prostaglandyn, wykazując działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe
  • Pseudoefedryna - α-sympatykomimetyk, zmniejsza obrzęk błony śluzowej nosa i zatok poprzez skurcz naczyń krwionośnych

Połączenie tych substancji zapewnia kompleksowe działanie w objawowym leczeniu infekcji górnych dróg oddechowych.

Skład

Jedna tabletka powlekana Acatar® Zatoki zawiera:

  • 200 mg ibuprofenu
  • 30 mg chlorowodorku pseudoefedryny

Lek zawiera również substancje pomocnicze, w tym sacharozę i żółcień pomarańczową (E110), które mogą powodować reakcje alergiczne u niektórych osób.

Acatar® Zatoki to skuteczny lek łagodzący objawy przeziębienia i grypy, jednak należy stosować go ostrożnie, przestrzegając zalecanego dawkowania i uwzględniając przeciwwskazania oraz możliwe interakcje z innymi lekami.



Wskazania

Wskazaniem do stosowania produktu leczniczego jest stosowanie doraźne w celu złagodzenia objawów grypy i przeziębienia, takich jak: ból i niedrożność zatok obocznych nosa, nieżyt nosa (katar), ból głowy, gorączka, bóle stawowo-mięśniowe.

Dorośli i dzieci >12 lat: 1-2 tabl. co 4 h po posiłkach. Nie należy stosować dawki większej niż 6 tabl./dobę (maks. dawka dobowa 1200 mg ibuprofenu i 180 mg pseudoefedryny chlorowodorku w dawkach podzielonych). Produktu leczniczego nie należy podawać dzieciom <12 lat. Osoby w podeszłym wieku: nie jest wymagana modyfikacja dawkowania, o ile nie jest zaburzona czynność nerek lub wątroby. W takim przypadku lekarz powinien ustalić dawkowanie indywidualnie dla pacjenta.

Działania niepożądane można ograniczyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę przez najkrótszy okres konieczny do złagodzenia objawów. Jeżeli konieczne jest stosowanie produktu leczniczego przez dłużej niż 3 dni lub pogarsza się stan pacjenta, pacjent powinien skonsultować się z lekarzem.

Produkt leczniczy jest przeciwwskazany u pacjentów: z nadwrażliwością na substancje czynne lub na którąkolwiek substancję pomocniczą; u których po przyjęciu ASA lub innych NLPZ występowały kiedykolwiek w przeszłości objawy alergii w postaci kataru, pokrzywki lub astmy oskrzelowej; z czynną lub w wywiadzie chorobą wrzodową żołądka i/lub dwunastnicy, perforacją lub krwawieniem, również tymi występującymi po zastosowaniu NLPZ; ze skazą krwotoczną; z ciężką niewydolnością wątroby, ciężką niewydolnością nerek lub ciężką niewydolnością serca (IV klasa wg NYHA); w ciąży i w okresie karmienia piersią; przyjmujących jednocześnie inne NLPZ, w tym inhibitory COX-2 (zwiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych); z ciężkimi zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego, tachykardią, nadciśnieniem tętniczym, dławicą piersiową; z nadczynnością tarczycy; z cukrzycą; z jaskrą z zamkniętym kątem; z rozrostem gruczołu krokowego; z guzem chromochłonnym nadnerczy.

Należy zachować ostrożność u pacjentów: u których występuje toczeń rumieniowaty układowy oraz mieszana choroba tkanki łącznej - ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych; u których występują choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego i Crohna) - ze względu na możliwość zaostrzenia choroby; u których występuje nadciśnienie tętnicze i/lub zaburzenie czynności serca w wywiadzie - ze względu na możliwość zatrzymania płynów i obrzęki związane z przyjmowaniem NLPZ; u których występuje zaburzenie czynności nerek - ze względu na ryzyko dalszego pogorszenia czynności nerek; u których występują zaburzenia czynności wątroby; u których występuje czynna lub w wywiadzie astma oskrzelowa oraz choroby alergiczne - ze względu na możliwość wystąpienia skurczu oskrzeli; w podeszłym wieku - ze względu na ryzyko zwiększenia działań niepożądanych; przyjmujących leki wymienione w interakcjach. Przyjmowanie produktu leczniczego w najmniejszej dawce skutecznej przez najkrótszy okres konieczny do łagodzenia objawów zmniejsza ryzyko działań niepożądanych. Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji, które może być śmiertelne i które niekoniecznie musi być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub może wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia, należy natychmiast odstawić produkt leczniczy. Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego w wywiadzie, szczególnie osoby w wieku podeszłym, powinni być poinformowani, że należy poinformować lekarza o wszelkich nietypowych objawach dotyczących układu pokarmowego (szczególnie o krwawieniu), zwłaszcza w początkowym okresie terapii. Tacy pacjenci powinni stosować jak najmniejszą dawkę produktu leczniczego. Należy zachować ostrożność stosując produkt leczniczy u pacjentów, stosujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko zaburzeń żołądka i jelit lub krwawienia, takie jak kortykosteroidy lub leki przeciwzakrzepowe jak warfaryna (acenokumarol) lub leki antyagregacyjne jak ASA. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowozakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, że przyjmowanie ibuprofenu w małych dawkach (np. ≤ 1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W przypadku pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i/lub chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego starannym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w dużych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także starannie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są duże dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Istnieją dowody na to, że leki hamujące cyklooksygenazę (syntezę prostaglandyn) mogą powodować zaburzenia płodności u kobiet przez wpływ na owulację. Działanie to jest przemijające i ustępuje po zakończeniu terapii. Jednoczesne, długotrwałe stosowanie różnych leków przeciwbólowych może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności nerek (nefropatia postanalgetyczna). Stosowanie leku przez pacjentów odwodnionych (dzieci i młodzież) zwiększa ryzyko zaburzenia czynności nerek. Ciężkie reakcje skórne, niektóre z nich śmiertelne, włączając zapalenie skóry złuszczające, zespół Stevens-Johnsona i toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka były bardzo rzadko raportowane w związku ze stosowaniem leków z grupy NLPZ. Największe ryzyko wystąpienia tych ciężkich reakcji występuje na początku terapii, w większości przypadków w pierwszym miesiącu stosowania produktu. Należy zaprzestać stosowania produktu po wystąpieniu pierwszych objawów: wysypka skórna, uszkodzenia błony śluzowej lub inne objawy nadwrażliwości. Produkt powinien być ostrożnie stosowany u pacjentów przyjmujących trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne oraz inne leki sympatykomimetyczne (leki działające obkurczająco na naczynia krwionośne błon śluzowych), leki zmniejszające apetyt, amfetaminopodobne, leki psychotropowe. Ze względu na zawartość sacharozy w produkcie leczniczym pacjenci z rzadkimi dziedzicznymi zaburzeniami związanymi z nietolerancją fruktozy, zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy, nie powinni przyjmować tego produktu. Preparat zawiera substancje pomocnicze biologicznie czynne. Obecność żółcieni pomarańczowej (E110) może powodować reakcje alergiczne. W czasie stosowania produktu leczniczego należy zachować ostrożność w trakcie prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn.

Produktu leczniczego nie należy stosować w skojarzeniu z: inhibitorem oksydazy monoaminowej oraz w okresie do 14 dni po zakończeniu przyjmowania tego inhibitora. Podczas jednoczesnego przyjmowania inhibitora oksydazy monoaminowej oraz leków sympatykomimetycznych mogą wystąpić przełomy nadciśnieniowe. Nie zaleca się jednoczesnego stosowania produktu leczniczego ze względu na zawartość pseudoefedryny z poniżej wymienionymi lekami ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia zwężenia naczyń i zwiększenia ciśnienia krwi podczas jednoczesnego przyjmowania tych leków z pseudoefedryną: agoniści receptora dopaminowego, pochodne alkaloidów sporyszu - bromokryptyna, kabergolina, lizuryd, pergolid; dopaminergiczne leki zwężające naczynia - dihydroergotamina, ergotamina, metylergometryna; linezolid; leki zmniejszające przekrwienie błony śluzowej jamy nosowej (stosowane doustnie lub donosowo) - fenylefryna, efedryna, fenylopropanolamina. Należy zachować ostrożność podczas stosowania produktu leczniczego z poniższymi lekami: innymi NLPZ lub glukokortykosteroidami, stosowanie tych leków w skojarzeniu z ibuprofenem może zwiększać ryzyko wystąpienia działań niepożądanych dotyczących przewodu pokarmowego; ASA: jednoczesne stosowanie ASA i ibuprofenu nie jest zalecane ze względu na możliwość nasilenia działań niepożądanych. Dane doświadczalne wskazują też, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek ASA polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek ASA. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego; lekami przeciwnadciśnieniowymi i lekami moczopędnymi: ibuprofen może zmniejszać działanie tych leków; lekami przeciwzakrzepowymi; litem: istnieją dowody na potencjalne zwiększenie stężeń litu w osoczu krwi podczas jednoczesnego przyjmowania ibuprofenu; metotreksatem: istnieje ryzyko zwiększenia stężenia metotreksatu w osoczu krwi podczas jednoczesnego stosowania ibuprofenu; zydowudyną: istnieją dowody na zwiększone ryzyko wystąpienia krwotoków do stawów i krwiaków u pacjentów z hemofilią, HIV-dodatnich, przyjmujących jednocześnie zydowudynę i ibuprofen; chinidyna. Nie zaleca się stosowania niżej wymienionych leków jednocześnie z pseudoefedryną: leki hamujące łaknienie (pseudoefedryna może zwiększać ich działanie); leki psychostymulujące typu amfetaminy (pseudoefedryna może zwiększać ich działanie); leki przeciwnadciśnieniowe, α-metyldopa, mekamilamina, rezerpina, alkaloidy ciemierzycy, guanetydyna (pseudoefedryna może zmniejszać ich działanie przeciwnadciśnieniowe); trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne (pseudoefedryna może teoretycznie zwiększać ryzyko wystąpienia nadciśnienia tętniczego i zaburzeń rytmu). Leki zobojętniające sok żołądkowy zwiększają szybkość wchłaniania pseudoefedryny, a kaolin zmniejsza szybkość wchłaniania pseudoefedryny. Podczas stosowania gazów halogenopochodnych, wziewnych leków znieczulających ogólnie, w skojarzeniu z pseudoefedryną może wystąpić ostra reakcja nadciśnieniowa w okresie okołooperacyjnym, podobnie jak w przypadku stosowania tych leków w skojarzeniu z innymi lekami o pośrednim działaniu sympatykomimetycznym. Dlatego zaleca się odstawienie produktu leczniczego na 24 h przed planowanym znieczuleniem ogólnym.

Ze względu na możliwość występowania związku między powstaniem wad rozwojowych płodu a ekspozycją na pseudoefedrynę w I trymestrze ciąży i pomimo, że w badaniach prowadzonych na zwierzętach nie wykazano teratogennego wpływu ibuprofenu, nie należy stosować tego produktu leczniczego w okresie ciąży. Zarówno ibuprofen jak i pseudoefedryna przenikają w niewielkich ilościach do mleka kobiet karmiących piersią. Nie należy stosować produktu leczniczego u kobiet karmiących piersią.

Zaburzenia żołądka i jelit: (niezbyt często) niestrawność, ból brzucha, nudności; (rzadko) biegunka, wzdęcia, zaparcia, wymioty, zapalenie błony śluzowej żołądka; (bardzo rzadko) smołowate stolce, krwawe wymioty, wrzodziejące zapalenie błony śluzowej jamy ustnej, zaostrzenie zapalenia okrężnicy i choroby Crohna. Może wystąpić choroba wrzodowa żołądka i/lub dwunastnicy, perforacja, krwawienie z przewodu pokarmowego, czasem ze skutkiem śmiertelnym, szczególnie u osób w podeszłym wieku. Zaburzenia układu nerwowego: (niezbyt często) bóle głowy; (rzadko) zawroty głowy, bezsenność, pobudzenie, drażliwość i uczucie zmęczenia. W pojedynczych przypadkach opisywano: depresję, reakcje psychotyczne i szumy uszne, jałowe zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych (szczególnie w populacji osób z chorobami autoimmunologicznymi: toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej). Zaburzenia nerek i dróg moczowych: (rzadko) obrzęki; (bardzo rzadko) zmniejszenie ilości wydalanego moczu, niewydolność nerek, martwica brodawek nerkowych. Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: (bardzo rzadko) zaburzenia czynności wątroby, szczególnie podczas długotrwałego stosowania. Zaburzenia krwi i układu chłonnego: (bardzo rzadko) zaburzenia wskaźników morfologii krwi (anemia, leukopenia, trombocytopenia, pancytopenia, agranulocytoza). 1-szymi objawami są gorączka, ból gardła, powierzchowne owrzodzenia błony śluzowej jamy ustnej, objawy grypopodobne, zmęczenie, krwawienie (np. siniaki, wybroczyny, plamica, krwawienie z nosa). Zaburzenia skóry: (bardzo rzadko) rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona, toksyczne martwicze oddzielanie się naskórka. Zaburzenia układu immunologicznego: (niezbyt często) pokrzywka i świąd; (bardzo rzadko) ciężkie reakcje nadwrażliwości jak obrzęk twarzy, języka i krtani, duszność, tachykardia, hipotensja, wstrząs. Zaostrzenie astmy i skurcz oskrzeli; u pacjentów z istniejącymi chorobami auto-immunologicznymi (toczeń rumieniowaty układowy, mieszana choroba tkanki łącznej) podczas leczenia ibuprofenem odnotowano pojedyncze przypadki objawów występujących w aseptycznym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych jak sztywność karku, ból głowy, nudności, wymioty, gorączka, dezorientacja. Zaburzenia serca: podczas stosowania leków z grupy NLPZ w dużych dawkach odnotowano występowanie obrzęków, nadciśnienia tętniczego, niewydolność serca. Badania kliniczne wskazują, że stosowanie ibuprofenu, zwłaszcza w dużej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru mózgu). Działania niepożądane wynikające z obecności pseudoefedryny w produkcie leczniczym: niestrawność, zaburzenia czynności przewodu pokarmowego, zaczerwienienia i wysypki, nudności, wymioty, nadmierne pocenie się, zawroty głowy, wzmożone pragnienie, tachykardia, zaburzenia rytmu serca, niepokój, bezsenność, rzadko niekontrolowane wydalanie moczu, osłabienie mięśni, drżenia, lęk, omamy, trombocytopenia.

W przypadku ostrego przedawkowania, objawy zależą od przyjętej ilości produktu leczniczego, oraz czasu jaki upłynął od chwili jego przyjęcia. 1-szymi objawami jakie zwykle występują są: nasilone nudności, wymioty, bóle i zawroty głowy, bóle w nadbrzuszu, zwiększona wartość ciśnienia tętniczego krwi, zwiększenie częstości skurczów serca. W przypadku znacznego przedawkowania (dla ibuprofenu powyżej 400 mg/kg mc.), może wystąpić śpiączka, częstoskurcz, hiperkaliemia z zaburzeniami rytmu serca, kwasica metaboliczna, gorączka, zaburzenia ze strony układu oddechowego i zaburzenia czynności nerek. Po długotrwałym stosowaniu sporadycznie może wystąpić niedokrwistość hemolityczna, granulocytopenia i małopłytkowość. Jeśli od ostrego przedawkowania nie upłynęła więcej niż 1 h, zaleca się wywołanie wymiotów, płukanie żołądka lub podanie węgla aktywowanego. W przypadku przedawkowania brak jest antidotum i leczenia swoistego. Leczenie objawowe polega na kontrolowaniu czynności życiowych ze szczególnym uwzględnieniem pomiaru ciśnienia tętniczego krwi, EKG oraz analizy objawów wskazujących na możliwość występowania krwawienia z przewodu pokarmowego, kwasicy metabolicznej i zaburzeń ze strony OUN. W przypadku wystąpienia znacznego pobudzenia spowodowanego pseudoefedryną i braku przeciwwskazań typowych dla benzodiazepin, możliwe jest podanie leków z tej grupy.

Jest to produkt leczniczy o działaniu przeciwbólowym, przeciwzapalnym i przeciwgorączkowym. Zmniejsza obrzęk błony śluzowej nosa oraz zmniejsza ilość wydzieliny. Udrożnia nos oraz zatoki przynosowe. Ibuprofen (pochodna kwasu propionowego) należy do grupy NLPZ. Wykazuje działanie przeciwbólowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe. Dane doświadczalne wskazują, że ibuprofen może kompetycyjnie hamować działanie małych dawek ASA polegające na hamowaniu agregacji płytek krwi, gdy leki te są podawane jednocześnie. Niektóre badania farmakodynamiczne wykazały, że po podaniu pojedynczej dawki ibuprofenu (400 mg) w ciągu 8 h przed podaniem dawki ASA o natychmiastowym uwalnianiu (81 mg), lub 30 min. po jej podaniu, występuje osłabienie wpływu ASA na powstawanie tromboksanu lub agregację płytek. Pomimo braku pewności, czy dane te można ekstrapolować do sytuacji klinicznych, nie można wykluczyć, że regularne, długotrwałe stosowanie ibuprofenu może ograniczać działanie kardioprotekcyjne małych dawek ASA. Uważa się, że sporadyczne przyjmowanie ibuprofenu nie ma istotnego znaczenia klinicznego. Pseudoefedryna (dekstroizomer efedryny o słabszym o 75% niż efedryna działaniu presyjnym), to α-sympatykomimetyk stosowany w celu zmniejszenia obrzęku błony śluzowej dróg oddechowych. Działanie leku wynika z jego zdolności do: hamowania syntezy prostaglandyn; pobudzania receptorów α-adrenergicznych mięśniówki gładkiej naczyń krwionośnych. Zmniejszenie syntezy prostaglandyn następuje w wyniku hamowania enzymu cyklooksygenazy kwasu arachidonowego (COX-2) indukowanej w przebiegu procesu zapalnego, co prowadzi do zahamowania syntezy cyklicznych nadtlenków, bezpośrednich prekursorów prostaglandyn. Niewybiórcze równoczesne hamowanie drugiej formy cyklooksygenazy - izoenzymu COX-1 (tzw. postaci konstytutywnej), powoduje występowanie działań niepożądanych leku, takich jak: zmniejszenie syntezy prostaglandyn (chroniących błonę śluzową przewodu pokarmowego), uszkodzenie nerek oraz zmniejszenie syntezy tromboksanu. W wyniku oddziaływania pseudoefedryny na receptory adrenergiczne mięśniówki naczyń dochodzi do skurczu tętniczek oporowych śluzówki nosa, ograniczenia przepływu przez łożysko włośniczkowe i redukcji ilości krwi zalegającej w zatokach żylnych.

1 tabl. powl. zawiera 200 mg ibuprofenu i 30 mg chlorowodorku pseudoefedryny.

Nie należy spożywać alkoholu podczas stosowania leku. Alkohol może oddziaływać na wchłanianie leku, wiązanie z białkami krwi i jego dystrybucję w ustroju także metabolizm i wydalanie. W przypadku jednych leków może dojść do wzmocnienia, w przypadku innych do zahamowania ich działania. Wpływ alkoholu na ten sam lek może być inny w przypadku sporadycznego, a inny w przypadku przewlekłego picia.

Lek może wpływać na skuteczność antykoncepcji. Podczas przyjmowania leku zaleca się stosowanie dodatkowych metod zapobiegania ciąży.

Środek uznany za dopingowy.

Lek może przenikać do mleka kobiet karmiących piersią.

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód, ale w pewnych sytuacjach klinicznych potencjalne korzyści z jego zastosowania przewyższają ryzyko (np. w stanach zagrażających życiu lub chorobach, w których inne, bezpieczne leki nie mogą być zastosowane lub są nieskuteczne).

Badania przeprowadzone na zwierzętach lub u ludzi wykazały nieprawidłowości płodu w wyniku stosowania danego leku bądź istnieją dowody na niekorzystne działanie leku na płód ludzki i ryzyko zdecydowanie przewyższa potencjalne korzyści z jego zastosowania.

Produkt leczniczy, który może wpływać upośledzająco na sprawność psychofizyczną; jeżeli przepisana dawka i droga podania wskazują, że w okresie stosowania może pojawić się wyraźne upośledzenie sprawności psychomotorycznej, to należy udzielić pacjentowi wskazówek co do zachowania szczególnej ostrożności w zakresie prowadzenia pojazdów lub obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu bądź uprzedzić o konieczności czasowego zaniechania takich czynności.

Ograniczenie spożycia soli u osób starszych może spowodować zaburzenia ukrwienia nerek i ich czynności, co z kolei może wystąpić jako działanie niepożądane inhibitorów ACE - współistnienie tych dwóch czynników istotnie zwiększa możliwość uszkodzenia nerek (działanie synergiczne). Ograniczenie spożycia soli u osób leczonych cyklosporyną powoduje nasilenie nefrotoksycznego działania leku, prowadzącego do niewydolności nerek. Zwiększenie reabsorpcji litu w kanalikach nerkowych w wyniku zaburzeń funkcji nerek spowodowanych niedoborem sodu, może powodować niedociśnienie tętnicze z zawrotami głowy, zaburzenia rytmu serca, tachykardię, zaburzenia widzenia, nadmierną senność lub bezsenność, depresję.

Napoje z zawierające kofeinę powodują synergizm hiperaddycyjny - działanie kofeiny i leku podawanych jednocześnie jest większe niż suma działania leku i kofeiny oddzielnie. Zwiększone hamowanie aktywności fosfodiesterazy nasilającej pobudzenie OUN jest wynikiem zsumowania się efektów działania kofeiny w leku i napojach. Wynikiem tych interakcji mogą być: zwiększenie działania przeciwbólowego ASA; tachykardia, zaburzenia snu, niepokój, pobudzenie psychoruchowe, zaburzenia rytmu serca, hipotonia, ból głowy, skurcze mięśni, bezsenność, zaburzenia koncentracji uwagi, drażliwość, objawy dyspeptyczne.

Lek powinien być zażywany w czasie jedzenia lub tuż po posiłku.