AFLAVIC® MAX - Charakterystyka produktu leczniczego

Wskazania do stosowania

AFLAVIC® MAX jest wskazany w leczeniu:

• Przewlekłej niewydolności krążenia żylnego kończyn dolnych (żylaki), objawiającej się:
  • uczuciem ciężkości nóg
  • bólem nóg
  • nocnymi kurczami
• Objawowym leczeniu w przypadku nasilenia dolegliwości związanych z żylakami odbytu (hemoroidy)

Lek działa objawowo, poprawiając komfort pacjenta poprzez łagodzenie wymienionych dolegliwości związanych z niewydolnością żylną.

Dawkowanie i sposób podawania

Tabletki należy przyjmować podczas posiłków, co może zwiększyć biodostępność leku i zmniejszyć ryzyko wystąpienia działań niepożądanych ze strony przewodu pokarmowego.

Przeciwwskazania

Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do stosowania leku AFLAVIC® MAX jest nadwrażliwość na substancję czynną (diosminę) lub na którąkolwiek substancję pomocniczą zawartą w preparacie.

Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności

Leczenie żylaków odbytu: Terapia produktem AFLAVIC® MAX w przypadku nasilenia dolegliwości związanych z żylakami odbytu powinna być krótkotrwała i ma charakter wyłącznie objawowy. Jeśli podczas leczenia diosminą dolegliwości nie ustępują lub ulegają nasileniu, zaleca się przeprowadzenie badania proktologicznego w celu wykluczenia poważniejszych schorzeń.

Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn: Nie przeprowadzono badań oceniających wpływ leku na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługiwania maszyn. Jednakże, biorąc pod uwagę profil bezpieczeństwa leku, wydaje się mało prawdopodobne, aby AFLAVIC® MAX miał istotny wpływ na te zdolności.

Interakcje z innymi produktami leczniczymi

Stwierdzono, że diosmina może wpływać na farmakokinetykę metronidazolu. Obserwuje się:

• Podwyższenie maksymalnego stężenia metronidazolu w osoczu
• Wydłużenie czasu eliminacji metronidazolu

Lekarze powinni zachować ostrożność przy jednoczesnym stosowaniu AFLAVIC® MAX i metronidazolu, monitorując potencjalne nasilenie działania lub działań niepożądanych metronidazolu.

Stosowanie w ciąży i podczas karmienia piersią

Ciąża: Badania na zwierzętach nie wykazały działania teratogennego diosminy. Nie odnotowano również szkodliwego wpływu na przebieg ciąży u ludzi. Jednakże, ze względu na brak wystarczających danych, które całkowicie wykluczałyby ryzyko, AFLAVIC® MAX może być stosowany w czasie ciąży wyłącznie w przypadku zdecydowanej konieczności, po starannym rozważeniu stosunku korzyści do ryzyka.

Karmienie piersią: Brak danych dotyczących przenikania diosminy do mleka kobiecego. Z tego powodu zaleca się unikanie karmienia piersią w okresie przyjmowania leku AFLAVIC® MAX.

Działania niepożądane

Działania niepożądane związane ze stosowaniem leku AFLAVIC® MAX są zazwyczaj łagodne i przemijające. Obejmują one:

• Zaburzenia żołądka i jelit (rzadko):
  • Biegunka
  • Niestrawność
  • Nudności
  • Wymioty
• Zaburzenia układu nerwowego (rzadko):
  • Zawroty głowy
  • Ból głowy
  • Złe samopoczucie
• Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej:
  • Wysypka
  • Świąd
  • Pokrzywka

W przypadku wystąpienia któregokolwiek z wymienionych objawów, należy poinformować pacjenta o konieczności skonsultowania się z lekarzem.

Przedawkowanie

Nie są znane objawy przedawkowania leku AFLAVIC® MAX. W przypadku podejrzenia przedawkowania, zaleca się zastosowanie leczenia objawowego i monitorowanie stanu pacjenta.

Mechanizm działania

Diosmina, substancja czynna leku AFLAVIC® MAX, wykazuje następujące działania na układ żylny:

• Poprawia napięcie ścian żył
• Normalizuje przepuszczalność naczyń krwionośnych
• Działa ochronnie na naczynia krwionośne

Skuteczność i bezpieczeństwo diosminy zostały potwierdzone w badaniach doświadczalnych na zwierzętach oraz w badaniach klinicznych.

Skład

Jedna tabletka leku AFLAVIC® MAX zawiera 1000 mg zmikronizowanej diosminy jako substancję czynną. Mikronizacja substancji czynnej może przyczyniać się do zwiększenia jej biodostępności.

AFLAVIC® MAX stanowi skuteczną opcję terapeutyczną w leczeniu objawów przewlekłej niewydolności żylnej oraz doraźnym łagodzeniu objawów hemoroidów. Jego stosowanie powinno być zawsze zgodne z zaleceniami lekarza i uwzględniać indywidualną sytuację kliniczną pacjenta.